Άδειοι ψυχολογικά ποδοσφαιριστές και ένας προπονητής που ψάχνεται να διορθώσει τα λάθη του με άκομψο τρόπο. Αλλά θα πρέπει να του δώσουμε χρόνο…

Όσο περνούν τα χρόνια τόσο και περισσότερο λέω συνέχεια ότι θα πρέπει να γίνω ρεαλιστής για να αντέξω καταστάσεις και όλα αυτά που συμβαίνουν και στην ζωή, αλλά κυρίως στο ποδόσφαιρο. Και αυτό θα πρέπει να κάνουμε όλοι σε ότι αφορά τον φετινό Ολυμπιακό και τα όσα συμβαίνουν από το ξεκίνημα της χρονιάς και ένα δεύτερο πρωτάθλημα που πιθανότατα θα χαθεί και θα περάσει στην ιστορία σαν μια αποτυχία..

Όταν κάνεις λάθη τα πληρώνεις. Ούτε και θα παίρνεις συνέχεια το πρωτάθλημα. Παίζουν και άλλοι και αυτό δεν το καταλαβαίνει ο κόσμος. Πολύ απλά αν δεν γινόντουσαν λάθη και πέρσι και φέτος, πάλι ο Ολυμπιακός θα έπαιρνε το πρωτάθλημα γιατί είναι ένας πολύ πολύ μεγάλος οργανισμός. Το θέμα είναι να μπορείς να αντέξεις τις αποτυχίες και να προσπαθείς να βλέπεις την επόμενη μέρα. Εντάξει καταλαβαίνω ότι οι οπαδοί του Ολυμπιακού δεν είναι εύκολο να αντέξουν τέτοιες καταστάσεις, αλλά κάποιες αντιδράσεις δείχνουν ανώριμους ανθρώπους που προφανώς δεν έχουν ιδέα από ποδόσφαιρο.

«Ο Ολυμπιακός θα συναντηθεί με εκπροσώπους του Ζίγιες»
«Ο Ολυμπιακός θα συναντηθεί με εκπροσώπους του Ζίγιες»

Ξενέρωμα είναι. Ναι. Όταν βλέπεις να αλλάζουν οι προπονητές συνέχεια και να γίνονται τριάντα μεταγραφές σε μια χρονιά και αποτέλεσμα δεν υπάρχει. Όλα πάνε στραβά και ανάποδα.

Είπα στο ραδιόφωνο (ellada fm 94.33) ότι η ήττα και η εμφάνιση στο ματς με τον Παναθηναϊκό έχει υπογραφή Καρβαλιάλ. Αυτό πιστεύω και αφορά αποκλειστικά το ντέρμπι της περασμένης Κυριακής. Δεν μπορεί να παίζει ο Ολυμπιακός το ματς της χρονιάς που πρέπει να κερδίσει αν θέλει να μείνει ζωντανός και να εμφανίζεσαι με τόσο παθητικό ρόλο, και με αμυντικό πλάνο. Δεν μπορεί ο καλύτερος Έλληνας ποδοσφαιριστής να είναι εκτός ενδεκάδας, ο Φορτούνης. Και ας μην είναι στα καλύτερα του.

Μια πάσα του, μια ενεργεία, ένα γκολ και μπορεί να τα αλλάξει όλα. Δεν μπορεί να κάνεις αλλαγή τον Αλεξανδρόπουλο. Και μόνο ότι έκανε τρεις μαζεμένες αλλαγές στο ημίχρονο δείχνει ότι παραδέχτηκε το λάθος και το πλάνο που είχε στο μυαλό του. Δεν μπορεί ο Ολυμπιακός να παίζει με τον Παναθηναϊκό και να λειτουργεί με αυτό τον τρόπο. Να βάζει βασικό τον Ρίτσαρτς που ήταν τραυματίας και είχε κάνει τρεις προπονήσεις. Για αυτό είπα ότι το ματς το έχασε ο προπονητής.

Όμως εδώ υπάρχει και ένα αλλά. Ανέκαθεν στήριζα τους προπονητές, με την καλοπροαίρετη κριτική μου αλλά και σύμφωνα με την εμπειρία μου τόσα χρόνια στα γήπεδα και όχι γιατί θέλω να το «παίξω» προπονητής και ειδικός όπως κάνουν κάποιοι άλλοι μέσα από τα social media. Το αλλά έχει να κάνει με το ότι ο Καρβαλιάλ είναι μόλις δυο μήνες στην ομάδα και προφανώς θα πρέπει να περιμένουμε να τον δούμε τώρα που έφερε τους παίκτες που έλειπαν και τους επέλεξε αυτός, ώστε να στηρίξει το πλάνο του.

Το αν του βγει η όχι, είναι άλλη δουλειά και θα κριθεί στο τέλος της χρονιάς. Μιας χρονιάς που είναι ήδη αποτυχημένη για τον Ολυμπιακό από την στιγμή που αποκλείστηκε από το κύπελλο, από τον Παναθηναϊκό και δείχνει ότι δεν μπορεί να διεκδικήσει πρωτάθλημα.

Εγώ αυτό πιστεύω έστω και αν σε κάποιους δεν αρέσει. Δεν πιστεύω ότι μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα σε βαθμό που θα καλυφτούν οι εννέα βαθμοί διαφορά, πόσο μάλλον όταν έχεις αντιπάλους τρείς και όχι έναν όπως άλλες χρονιές. Δεν βάζω στο τραπέζι της συζήτησης τα διαιτητικά «όργια» που έχουν γίνει και έχουν στερήσει βαθμούς. Αυτό που συνέβη στο Καραϊσκάκη με τον Παναθηναϊκό και τον «πόλεμο» που δέχεται ο σύλλογος σε κάθε επίπεδο από ΕΠΟ και πολιτεία. Τα αφήνω τελευταία γιατί μπορεί κάποιοι να με πουν γραφικό, αλλά δεν τα παραβλέπω.

Όμως όλα αυτά ήταν μια από τις αιτίες που οι ποδοσφαιριστές άδειασαν ψυχολογικά και αυτό το βλέπουμε σε πολλά παιχνίδια, αλλά κυρίως στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό. Δεν είναι ότι δεν θέλουν, η ότι δεν μπορούν. Όμως μέσα τους βλέπουν ότι όλα πάνε στραβά και ανάποδα.

Εδώ θέλω να δω ποιος θα είναι αυτός που θα προσπαθήσει να τους στηρίξει, γιατί η χρονιά δεν έχει τελειώσει ακόμα. Υπάρχει μια μεγάλη πρόκληση στην Ευρώπη και τα δυο παιχνίδια με την Φερεντσβάρος και φυσικά να καταφέρει να κερδίσει μια θέση στην τετράδα για να βγει Ευρώπη και του χρόνου. Γιατί αν δεν γίνει, ειδικά το δεύτερο η ΖΗΜΙΑ θα είναι μεγάλη. Εδώ κολλάει η παρουσία του Κοβάσεβιτς και η αναβάθμιση του Κριστιάν, που εδώ και αρκετά μεγάλο διάστημα ήταν απλώς παρατηρητής. Γιατί άραγε;

Μου λένε και μου στέλνουν μηνύματα γιατί δεν λέω ότι φταίει ο Μαρινάκης. Αν και δεν κου αρέσει να απολογούμαι στον κάθε «περίεργο» γιατί δεν ξέρω αν αυτός που τα στέλνει είναι πραγματικά Ολυμπιακός , η κάποιος βαλτός από αυτούς που κυκλοφορούν ανάμεσα μας θα πω ότι όλοι προφανώς έχουν ευθύνες.

Αλλά πως μπορώ να έχω παράπονο από ένα άνθρωπο που πήρε τον Ολυμπιακό το 2010 σε μια χρονιά καταστροφική για την Ελλάδα, έβαλε τα λεφτά του και στα δεκατρία χρόνια έχει πάρει δέκα πρωταθλήματα. Βάζει συνέχεια λεφτά φέρνει παίκτες και είναι οπαδός. Μη που πείτε ότι τον «γλείφω» γιατί δεν δουλεύω σε κανένα ΜΜΕ δικό του, ούτε και έχω τέτοιες βλέψεις. Όμως αυτά που ακούω και διαβάζω ξεπερνούν την λέξη αχαριστία.

Προφανώς και έκανε λάθος επιλογή με τον Κορδόν και τον Μαρτίνεθ που έφερε ο Ισπανός τεχνικός Διευθυντής. Αυτό φάνηκε στην πορεία. Έφερε ένα άνθρωπο που αν κανείς έβλεπε το βιογραφικό του θα τον έπαιρνε χωρίς δεύτερη κουβέντα. Αυτό τι σημαίνει ότι ο Μαρινάκης φταίει για όλα. Ο.κ δεν του βγήκε. Και στο φινάλε λέω κάτι άλλο. Έχει σκεφτεί κανείς ότι αν του «γυρίσει» το μυαλό αύριο το πρωί και σηκωθεί και φύγει, τι θα γίνει; Κατά τα άλλα γράφουν μερικοί ανόητοι «Μαρινάκη πούλα και φύγε». Σε ποιον να πουλήσει ρε «όργια»; Νομίζεται όλοι οι τρελοί είναι στην ουρά και περιμένουν να αγοράσουν τον Ολυμπιακό για να κονομήσουν… Το 2010 γιατί δεν εμφανίστηκε κανείς; Να πληρώσει τα χρέη του Κόκκαλη και να φέρει παικταράδες παρά το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός ήταν εκτός Ευρώπης;

Ξέρω αυτά που γράφω είναι ψηλά γράμματα για κάποιους γιατί το επίπεδο στην Ελλάδα είναι τέτοιο που ο κόσμος δεν έχει καταλάβει σε τι εποχές ζούμε. Και ούτε και θα καταλάβουν ποτέ γιατί μυαλό τους έχει γίνει μίξερ από αυτά που διαβάζουν και ακούνε καθημερινά και παρασύρονται από τους λίγους ηλίθιους. Και επί εποχής Κόκκαλη είχαμε αποτυχίες και γκρίνιες, αλλά τότε υπήρχε μια διαφορά. Ότι δεν είχαμε social media…

Για να βγαίνει ο καθένας να βγάζει τα εσώψυχα του και να το παίζει «ειδικός», η να απαιτεί από τον Μαρινάκη να φέρει τον Μουρίνιο! Γιατί το έχουμε ακούσει και αυτό μέσα στις τόσες ΜΑΛΑΚΙΕΣ.

Ρίσκο ήταν η επιλογή του Καρβαλιάλ και εγώ έτσι το βλέπω, αλλά νομίζει κανείς ότι θα ερχόταν στα μέσα της περιόδου και σε μια ομάδα με τόσα προβλήματα κάποιος σοβαρός και καλός προπονητής; Προφανώς όχι γιατί έγιναν προσπάθειες και για αυτό και οι άνθρωποι του Ολυμπιακού βρήκανε «τείχος»

Παρηγοριά στον άρρωστο είναι αυτά που γράφω , αλλά και η αλήθεια. Ο θεός βοηθός γιατί το τι μας περιμένει στην συνέχεια και μέχρι το τέλος της χρονιάς, αλλά δεν γράφω για υπομονή, γιατί αυτή έχει εξαντληθεί. Στήριξη όμως για όσους αγαπάνε πραγματικά τον Ολυμπιακό θα ζητούσα αν μετρούσε η άποψη μου….

Ήταν αναπόφευκτο ότι ο Μαρινάκης δεν θα αφήσει έτσι τα πράγματα. Η κίνηση να επαναφέρει τον Ντάρκο Κοβάσεβιτς στο πόστο του τεχνικού διευθυντή ίσως να είναι προάγγελος και για άλλες εξελίξεις.

Και οι δυο γνωρίζουν καλά τα αποδυτήρια και θα βοηθήσουν και στο ψυχολογικό κομμάτι, αλλά και θα στηρίξουν τον προπονητή. Όποιος και αν είναι…. Για να κλείσει η χρονιά και μετά να κάνουμε «ταμείο» και να δούμε ποια θα είναι η επόμενη μέρα. Όσο και αν θέλουν κάποιοι να «τελειώσουν» τον Ολυμπιακό δεν θα τα καταφέρουν. Γιατί ο Ολυμπιακός δεν τελειώνει σε ένα ντέρμπι και σε δυο χαμένα πρωταθλήματα.

Κώστας Σαμοθράκης

«Αντέχω ακόμα»…… Ένα υπέροχο «ταξίδι» που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1985 με πρώτο σταθμό την «Αθλητική Ηχω» σαν ρεπόρτερ Ολυμπιακού στο Μπάσκετ. Το ποδοσφαιρικό «σαράκι» όμως ήταν μέσα μου και το ποδόσφαιρο ανέκαθεν ήταν το πιο ελκυστικό άθλημα και αυτό τελικά με κέρδισε.

Λίγους μήνες στην ιστορική εφημερίδα και στη συνέχεια πρώτη «μεταγραφή» μου στο Φως των Σπόρ όπου παρέμεινα για πέντε χρόνια. Εκεί μπήκαν οι βάσεις για να ξεκινήσω και να καθιερωθώ στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού με τις πιο μεγάλες επιτυχίες, την αποκλειστική συνέντευξη του Λάγιος Ντέταρι και του Γιώργου Κοσκωτά! Για ξεκίνημα δε το λες και άσχημα.

Με «δάσκαλο» τον ΜΕΓΑΛΟ Θόδωρο Νικολαΐδη και τον Φαίδωνα Κωνσταντουδάκη δεν είναι εύκολο να αποτύχεις…. Στη συνέχεια η «Απογευματινή» και σιγά, σιγά άνοιξε και το τηλεοπτικό πεδίο(1991) με την παρουσία μου πάντα στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού, με πρώτο το Star canel, την ΕΡΤ και αργότερα στο Magic TV, όπου έμεινα για ένδεκα χρόνια.

Εν το μεταξύ από τον Μάιο του 1988, είχα γίνει ήδη μέλλος της εφημερίδας «Πρωταθλητής» με τον Σωτήρη Πουλόπουλο να είναι αυτός που μου έδειξε την μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και με στήριξε όσο κανείς άλλος. 22 προετοιμασίες στο εξωτερικό και αμέτρητα ταξίδια με τον Ολυμπιακό, είναι ένα επίτευγμα εδώ που τα λέμε και ένα σημάδι ότι έχεις καθιερωθεί στη συνείδηση του κόσμου. Και φυσικά να διαψεύσω όσους, στο ξεκίνημα, με παρότρυναν να μην ακολουθήσω αυτό το επάγγελμα γιατί οι δυσκολίες είναι μεγάλες και το μέλλον αβέβαιο…

Αντέχω ακόμα για όσους έχουν την απορία μετά από 37 χρόνια και η απάντηση για το πότε θα αποφασίσω να αποσυρθώ δεν είναι εύκολη. Όσο αντέχω και όσο με θέλουν, γιατί το μεράκι υπάρχει ακόμα και ο Ολυμπιακός είναι ένας τρόπος ζωής. Πόσο μάλλον όταν έχεις καταφέρει να συνδυάσεις το επάγγελμα με το χόμπι. Το πιο ιδανικό για μια καριέρα. Υπάρχει αντίρρηση;

Ακολουθήστε στο Google News το THRYLOS24 και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από το THRYLOS24