Πολλά τραγούδια λένε όταν λείπει ο… γάτος!

Ο Παναθηναϊκός κατόρθωσε να κερδίσει εχθές (22/03, 21:15, “ΟΑΚΑ”, 31η αγωνιστική Ευρωλίγκας) τη Μπαρτσελόνα μετά κόπων και βασάνων με τελικό σκορ 89-81, κάνοντας μια ανατροπή από το -16 στην οποία φυσικά όπως είναι αυτονόητο και γίνεται πανεύκολα αντιληπτό από κάθε έξυπνο και πονηρό άνθρωπο συνέβαλε τα μέγιστα η διαιτητική τριάδα της αναμέτρησης που «έσπρωξε» απίστευτα πολύ τους πράσινους στη νίκη και «έσφαξε» εξίσου τους “Μπλαουγκράνα”. Οι καλαθοσφαιριστές βγήκαν εκτός εαυτού με το «χειρουργείο» στο οποίο υποβλήθηκαν και έχασαν κάθε ίχνος συγκέντρωσης που είχαν, με αποτέλεσμα να μην εμφανιστούν ποτέ ουσιαστικά στο παρκέ στο δεύτερο ημίχρονο.

Γράφει ο Redman…

POPULAR POST

Γιατί ο Μπαρτζώκας τράβηξε την ομάδα του μακριά από το… περίεργο Palau Blaugrana

H… πράσινη προπαγάνδα σε φουλ μηχανές

Βέβαια, όλα αυτά απειροελάχιστη σημασία έχουν για τον μηχανισμό προπαγάνδας που έχει δημιουργήσει το “τριφύλλι” και ο οποίος πήρε «φωτιά» εχθές προκειμένου να μην αφεθεί κανένα παραθυράκι αμφιβολίας για τη σημασία αυτού του υποτιθέμενου πεντακάθαρου θριάμβου που πέτυχε η ομάδα που τον τροφοδοτεί με εντολές τις οποίες ακολουθεί κατά γράμμα για να κοιμάται ήρεμος τα βράδια. Ενδεχομένως να είναι και με γεμάτο τραπεζικό λογαριασμό, αφού ως γνωστόν στη χώρα που ζούμε δυστυχώς τα ψέματα όσο μεγαλύτερα και περισσότερα είναι τόσο καλύτερα αποτιμώνται από αυτόν προς όφελος του οποίου λέγονται.

Η βραδιά που πέρασε λοιπόν, θα νόμιζε κανείς, που είναι μερικώς άσχετος με το άθλημα και δε παρακολουθεί τόσο στενά τα γεγονότα, ότι ήταν ιστορική καθώς ο σύλλογος των Αμπελοκήπων κατάφερε επιτέλους να ράψει το έβδομο αστέρι στη φανέλα του. Πράγμα για το οποίο παλεύει με «νύχια και με δόντια» εδώ και 13 χρόνια αλλά δυστυχώς για αυτούς μένουν μόνο στα λόγια και στη δημιουργία λανθασμένων εντυπώσεων, οι οποίες φυσικά προέρχονται από δημοσιογράφους τους οποίους όλοι ξέρουν για τα οπαδικά τους αισθήματα και που φροντίζουν προκειμένου το φίλαθλο κοινό να έχει μια τελείως διεστραμμένη εικόνα των πραγμάτων σε σχέση με αυτή που όντως ισχύει.

Επομένως, η αλήθεια που κανείς δε πρόκειται να πει είναι πως η ομάδα του Δημήτρη Γιαννακόπουλου, διανύει 3 χρόνια πλήρους ανυπαρξίας σε όλους τους τομείς τόσο αγωνιστικά όσο και εξωαγωνιστικά κατά τα οποία ο Ολυμπιακός σάρωσε τα πάντα στο πέρασμά του και κυριάρχησε απόλυτα έναντι του αιώνιου αντιπάλου του. Κατέκτησε όλες τις εγχώριες κούπες (2 Σούπερ Καπ, 3 Κύπελλα και 2 Πρωταθλήματα) και διαλύοντάς τον στις μεταξύ τους αναμετρήσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη, φτάνοντας στον ανεπανάληπτο αριθμό ρεκόρ των 14 σερί επιτυχιών και χτίζοντας διαφορές κατά τη διάρκεια των ματς που έφτασαν μέχρι και να απειλούν το ιστορικό και αλησμόνητο +35 (19/05/1996, 73-38).

Μία ακόμη οδυνηρή για τους πράσινους πραγματικότητα είναι πως στη φάση της δυναμικής επιστροφής τους στα δρώμενα του μπάσκετ με ένα ρόστερ περίπου 35 εκατομμυρίων ευρώ και μεταγραφών που «τάραξαν τα νερά» και εξαγγέλθηκαν σαν να πήραν τους καλύτερους καλαθοσφαιριστές του πλανήτη, έχουν παραμείνει άτιτλοι βλέποντας διαρκώς τη πλάτη του Θρύλου ο οποίος έχει ένα νορμάλ μπάτζετ της τάξης των 22 εκατομμυρίων ευρώ και ουδέποτε δεν χρειάστηκε να δώσει «τεράστιες» υποσχέσεις και να πει «μεγάλα» λόγια, κρατώντας «χαμηλά» τη μπάλα και πετυχαίνοντας έτσι να κερδίσει 4 φορές έως τώρα τον εχθρό του έναντι μόλις 2 που μπόρεσε εκείνος.

Όσον αφορά τη πορεία των δύο καλύτερων συλλόγων της χώρας στη κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση, διαφοροποιείται κατά μόλις 1 νίκη που είναι αφενός συνέπεια 2 εκτός έδρας επιτυχιών της ομάδας των Αμπελοκήπων που ούτε η ίδια δε κατάλαβε πώς έκανε (αυτές κόντρα σε Μονακό με 90-91 στις 20/12/2023 που νίκησε με ένα σουτ προσευχή του Μάριους Γκριγκόνις στη τελευταία φάση και σε Ρεάλ Μαδρίτης με 86-97 στις 29/02/2024 όπου οι “Μαδριλένοι” πιθανόν να την άφησαν να επικρατήσει όντας αδιάφοροι, έχοντας εξασφαλίσει ήδη τη πρώτη θέση και επιδιώκοντας να διασταυρωθούν με την ομάδα που επιθυμούν στα πλέι οφ). Αφετέρου των άσχημων ηττών των Πειραιωτών στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, ωστόσο ήταν αποτέλεσμα των πολλών τραυματισμών που είχαν κατά τη διάρκεια της τρέχουσας αγωνιστικής περιόδου (όπως για παράδειγμα αυτές με Μπασκόνια με 74-75 στις 09/11/2023 και Βαλένθια με 56-63 στις 15/12/2023).

Η τελική ευθεία στην Euroleague

Από εδώ και στο εξής, ο Παναθηναϊκός καλείται να φέρει εις πέρας δύο πάρα πολύ δύσκολα ταξίδια σε Ιταλία (με τη Βίρτους Μπολόνια στις 29/03) και Γερμανία (με τη Μπάγερν Μονάχου στις 05/04) για τη 32η και 33η στροφή αντίστοιχα, ενώ και ο δαφνοστεφανωμένος έφηβος έχει να δώσει ματς με ομάδες που «καίγονται» (με τη Παρτιζάν στο Βελιγράδι στις 28/03 και με τη Φενέρμπαχτσε στο ΣΕΦ στις 12/04), με τους 2 συλλόγους να έχουν από 1 θεωρητικά εύκολο παιχνίδι ο καθένας, αυτά απέναντι σε Άλμπα Βερολίνου (11/04 για το “τριφύλλι”) και σε Ερυθρό Αστέρα (04/04 για τον Ολυμπιακό).

Όπως μπορεί να αντιληφθεί οποιοσδήποτε δε φοράει παρωπίδες και δεν αποτελεί κατευθυνόμενο ον, υπάρχει ένα ενδεχόμενο που συγκεντρώνει αρκετές πιθανότητες και είναι διόλου απίθανο να συμβεί. Σύμφωνα με το οποίο ο Θρύλος θα πετύχει το 3/3 στα εναπομείναντα ματς και οι πράσινοι θα στραβοπατήσουν σε τουλάχιστον 1 εξ αυτών, κάτι που θα οδηγήσει στο να πάρουν οι ερυθρόλευκοι το πλεονέκτημα έδρας για τα προημιτελικά και στην αντίπερα όχθη να μείνουν εκ νέου με «άδεια χέρια» και να κλειθούν να αναζητήσουν τρόπους για να καλύψουν και αυτό το γεγονός, όπως νομίζουν ότι έχουν κάνει με όλα τα υπόλοιπα.

Όπως και να έχει πάντως, αδιαμφισβήτητα η ομάδα του λιμανιού δε φοβάται κανέναν αντίπαλο όπως έχει υπερτονίσει επανειλημμένα, αφού γνωρίζει πως εάν είναι απόλυτα υγιής και βρεθεί σε καλή κατάσταση τη κατάλληλη στιγμή μπορεί να επικρατήσει έναντι οποιουδήποτε, ενώ στους Αμπελόκηπους παρά τις φανφάρες και τα πανηγύρια κάνουν ό,τι μπορούν για να την αποφύγουν και έχουν παραδεχτεί και οι ίδιοι από τον προπονητή μέχρι τους αθλητές πως επουδενί δεν επιθυμούν να διασταυρωθούν με τον δυνάστη τους στους 8. Προφανώς διότι γνωρίζουν ότι θα γίνουν «έρμαια των ορέξεών του», με μια μεγαλοπρεπέστατη «σκούπα» να διαφαίνεται στον ορίζοντα.

Συμπερασματικά, καλό θα ήταν κάποιος να πει στον Κέντρικ Ναν ότι ήταν ανύπαρκτος σε όλα τα ματς που κλήθηκε να κοντραριστεί με τον κορυφαίο αμυντικό της ηπείρου μας, Τόμας Γουόκαπ και πως το μόνο που πετυχαίνει με όσα λέει στις δηλώσεις του είναι να «τρέχουν ακόμη περισσότερο τα σάλια των λυσσασμένων σκυλιών» του Γιώργου Μπαρτζώκα. Αναφορικά με τα κόμπλεξ των Ιωάννη Παπαπέτρου και Κώστα Σλούκα, ο μεν οδεύει πρόσω ολοταχώς για μια καριέρα ανάλογη του Δημήτρη Αγραβάνη κατά την οποία θα βολοδέρνει σε ομάδες χαμηλού επιπέδου και ο δε μέχρι πριν από λίγο καιρό δεν χρησιμοποιούνταν ούτε καν για 20 λεπτά από τον Εργκίν Αταμάν, τα οποία οριοθετούν για το μικροσκοπικό μυαλό του την έννοια του «ηγέτη» που φυσικά δεν είναι και ούτε πρόκειται να γίνει ποτέ, όσο και αν θέλει να τον αποκαλούν έτσι γιατί ο εγωισμός που έχει είναι υπέρμετρος.