Ο Πέτρος Μίχος μιλάει με θαυμασμό για τον Έλληνα αμυντικό και τονίζει ότι αποτελεί σημείο αναφοράς για τα νέα παιδιά με τη νοοτροπία και το ήθος που τον διακρίνει.

«Βγάζω το καπέλο στον Αβραάμ γιατί αποτελεί παράδειγμα για τους νέους και ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας του Ολυμπιακού». Λόγια καρδιάς από ένα βετεράνο του συλλόγου τον Πέτρο Μίχο  που έχει γράψει και αυτός τη δική του ιστορία με την ερυθρόλευκη φανέλα και μάλιστα στην ίδια δύσκολη και απαιτητική  θέση του κεντρικού αμυντικού  όπως τονίζει.

«Δεν αναφέρομαι για τον Αβραάμ Παπαδόπουλο με αφορμή την εντυπωσιακή του εμφάνιση στο Βικελίδης και τον πρωταγωνιστικό ρόλο που είχε στη νίκη του Ολυμπιακού επί του Άρη. Αλλά γιατί γενικά η παρουσία του αυτά τα τρία χρόνια από τη  στιγμή που επέστρεψε στο Πειραιά για να κλείσει την καριέρα του, αποτελεί το τρανό παράδειγμα για όλους όσους θέλουν να κάνουν μεγάλη καριέρα και να παίξουν σε υψηλό επίπεδο. Εγώ προσωπικά υποκλίνομαι στον Αβραάμ γιατί αποτελεί τον ορισμό του επαγγελματία ποδοσφαιριστή. Όποτε το ζητήθηκε να βοηθήσει ήταν από τους καλύτερους και έδινε και την ψυχή του, έστω και αν ήξερε ότι από την στιγμή που αποφάσισε να επιστρέψει στον Ολυμπιακό το 2019 θα είχε δεύτερο ρόλο και απλά εκπλήρωσε την επιθυμία του να κλείσει την καριέρα του στον σύλλογο που τον  ανέδειξε.  Στο ματς με τον Άρη μπήκε στο γήπεδο και αγωνίστηκε λες και το παιχνίδι ήταν  «ζωής και θανάτου»  για τον Ολυμπιακό. Με την εμπειρία του βοήθησε ακόμα και αυτό τον νεαρό 19χρονο Μπαγκαλιάννη να μοιάζει με στόπερ κλάσης που παίζει στον Ολυμπιακό χρόνια και να ξεχωρίζει και αυτός. Και πως να μην γίνει αυτό από την στιγμή που ξέρει ότι έχει δίπλα του έναν αμυντικό που δεν επιλέγει  παιχνίδια και τα βλέπει όλα σημαντικά. Νοοτροπία νικητή που την απέκτησε από την πρώτη στιγμή που ήρθε στον Ολυμπιακό και τη  βλέπουμε κάθε στιγμή που μπαίνει στο γήπεδο και τα δίνει όλα σαν να  ξεκινάει τώρα τη καριέρα του»

ΘΥΡΑ 7: «Δεν υπάρχουν αρχηγοί αλλά Ολυμπιακοί – Αδέρφια είμαστε μαζί σας»
ΘΥΡΑ 7: «Δεν υπάρχουν αρχηγοί αλλά Ολυμπιακοί – Αδέρφια είμαστε μαζί σας»

Ακόμα ο Πέτρος Μίχος τονίζει:

 «Επέστρεψε πριν από τρία χρόνια φτάσαμε στο 2.022 με τον Αβραάμ όχι απλά να είναι ακόμα στον Ολυμπιακό, αλλά ο Μαρτίνς να του δίνει την ευκαιρία να κλείσει την καριέρα του με τον πιο ιδανικό τρόπο και καλά κάνει γιατί το αξίζει. Ποτέ δεν δημιούργησε πρόβλημα και ήταν πάντα πρώτος στις προπονήσεις, έστω και αν ήξερε ότι δεν είναι στις πρώτες επιλογές του Μαρτίνς. Ο Αβραάμ όπως και κάποιοι άλλοι παλιοί είναι απαραίτητοι στα αποδυτήρια προκειμένου να κρατούν τις ισορροπίες και να βοηθούν στο να υπάρχει καλό κλίμα, αλλά και να βγαίνουν μπροστά στα δύσκολα. Και επειδή στο ματς με τον Άρη είχε σαν παρτενέρ του ένα νεαρό, θα ήθελα να πω ότι αυτός ο Μπαγκαλιάνης είναι χρυσάφι για τον Ολυμπιακό και θα είναι κρίμα να μην παίξει κάποια στιγμή στη πρώτη ομάδα. Είδα στοιχεία που διακρίνουμε σε έτοιμους παίκτες, γιατί έδειξε να διαβάζει καλά τις φάσεις, να τον διακρίνει η ηρεμία και η καλή ψυχολογία και να έχει καταλάβει σε ποια ομάδα παίζει. Μη χαθεί αυτό το παιδί, γιατί θα είναι κρίμα και για τον Ολυμπιακό και για τον ίδιο. Αρκεί να συνεχίσει να δουλεύει και να κρατάει χαμηλούς τόνους, γιατί όταν είσαι παίκτες σε αυτό τον σύλλογο εύκολα μπορεί κάποια στιγμή να χάσεις τον έλεγχο και να την δεις περίεργα…»

Κώστας Σαμοθράκης

«Αντέχω ακόμα»…… Ένα υπέροχο «ταξίδι» που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1985 με πρώτο σταθμό την «Αθλητική Ηχω» σαν ρεπόρτερ Ολυμπιακού στο Μπάσκετ. Το ποδοσφαιρικό «σαράκι» όμως ήταν μέσα μου και το ποδόσφαιρο ανέκαθεν ήταν το πιο ελκυστικό άθλημα και αυτό τελικά με κέρδισε.

Λίγους μήνες στην ιστορική εφημερίδα και στη συνέχεια πρώτη «μεταγραφή» μου στο Φως των Σπόρ όπου παρέμεινα για πέντε χρόνια. Εκεί μπήκαν οι βάσεις για να ξεκινήσω και να καθιερωθώ στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού με τις πιο μεγάλες επιτυχίες, την αποκλειστική συνέντευξη του Λάγιος Ντέταρι και του Γιώργου Κοσκωτά! Για ξεκίνημα δε το λες και άσχημα.

Με «δάσκαλο» τον ΜΕΓΑΛΟ Θόδωρο Νικολαΐδη και τον Φαίδωνα Κωνσταντουδάκη δεν είναι εύκολο να αποτύχεις…. Στη συνέχεια η «Απογευματινή» και σιγά, σιγά άνοιξε και το τηλεοπτικό πεδίο(1991) με την παρουσία μου πάντα στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού, με πρώτο το Star canel, την ΕΡΤ και αργότερα στο Magic TV, όπου έμεινα για ένδεκα χρόνια.

Εν το μεταξύ από τον Μάιο του 1988, είχα γίνει ήδη μέλλος της εφημερίδας «Πρωταθλητής» με τον Σωτήρη Πουλόπουλο να είναι αυτός που μου έδειξε την μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και με στήριξε όσο κανείς άλλος. 22 προετοιμασίες στο εξωτερικό και αμέτρητα ταξίδια με τον Ολυμπιακό, είναι ένα επίτευγμα εδώ που τα λέμε και ένα σημάδι ότι έχεις καθιερωθεί στη συνείδηση του κόσμου. Και φυσικά να διαψεύσω όσους, στο ξεκίνημα, με παρότρυναν να μην ακολουθήσω αυτό το επάγγελμα γιατί οι δυσκολίες είναι μεγάλες και το μέλλον αβέβαιο…

Αντέχω ακόμα για όσους έχουν την απορία μετά από 37 χρόνια και η απάντηση για το πότε θα αποφασίσω να αποσυρθώ δεν είναι εύκολη. Όσο αντέχω και όσο με θέλουν, γιατί το μεράκι υπάρχει ακόμα και ο Ολυμπιακός είναι ένας τρόπος ζωής. Πόσο μάλλον όταν έχεις καταφέρει να συνδυάσεις το επάγγελμα με το χόμπι. Το πιο ιδανικό για μια καριέρα. Υπάρχει αντίρρηση;

Ακολουθήστε στο Google News το THRYLOS24 και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από το THRYLOS24