Τι να τους κάνεις τους αριθμούς και αν ο Μαρτίνς πέρασε τον Μπάγεβιτς; Αυτό που έχει ξεχωριστή σημασία είναι οι «παρεμβάσεις» του Πορτογάλου στα ματς που είναι καθοριστικές και αυτό έγινε και στο ματς με τον Άρη.

Ποιος λέει ότι δεν μετράει η «βαριά φανέλα» μιας ομάδας; Γιατί αυτό το διαπιστώσαμε την Κυριακή το βράδυ στο γήπεδο Καραϊσκάκη με ένα μέτριο Ολυμπιακό στο πρώτο 45λεπτό που χωρίς να το καταλάβει κανείς πήγε στα αποδυτήρια με 1-0 υπέρ του.

Αν και δεν ήταν καλύτερος, αν και ο Μπούργος είχε εγκλωβίσει με το πλάνο του τους ερυθρόλευκους, ο Σισέ με μια κεφαλιά από αυτές που ξέρει καλά έστειλε τη μπάλα στα δίκτυα και μάλιστα σε ένα κρίσιμο χρονικά σημείο.

Προκλητικοί ορισμοί στο Ολυμπιακός – Λαμία
Προκλητικοί ορισμοί στο Ολυμπιακός – Λαμία

Κάπου εκεί καταλαβαίνει κανείς πόσο μετράει η ποιότητα που κάνει τη διάφορα ανάμεσα σε δυο ομάδες, αλλά και το ειδικό βάρος της φανέλας. Από εκεί και πέρα στο δεύτερο ημίχρονο μπήκε στο παιχνίδι… και ο Μαρτίνς, που μόλις είδε την ισοφάριση και τα δύσκολα να έρχονται, έριξε στο παιχνίδι τους Βαλμπουενά, Ακιμπού  Καμαρά, Μαντί  και Τικίνιο και ξαφνικά όλα άλλαξαν.

Πέρασε λέει ο Μαρτίνς τον Μπάγεβιτς σε παρουσίες στο πάγκο. Τι να τους κάνεις τους αριθμούς, όταν αυτό που έχει σημασία είναι οι «παρεμβάσεις» που κάνει στα παιχνίδια ο Πορτογάλος, όταν η ομάδα έχει ανάγκη βοήθειας από τον πάγκο στα δύσκολα. Για άλλη μια φορά ο Μαρτίνς έδειξε ότι έχει τον τρόπο του να διαχειρίζεται  το ρόστερ και να βάζει «το χεράκι του» εκεί που όταν πρέπει.

Είδαμε έναν κανονικό Ολυμπιακό να αλλάζει πλάνο, να κυκλοφορεί καλύτερα τη μπάλα και να δημιουργεί φάσεις.

Ήταν θέμα χρόνου να έρθει το γκολ και αν αυτό δεν έγινε, αιτία ήταν ο καταπληκτικός Κουέστα που έπιανε τα άπιαστα. Όμως ο Ελ Αραμπί πήρε πάλι την μπάλα και με σιγουριά εκτέλεσε το πέναλτι για να κάνει το 2-1. Τι λέει αυτό και γιατί το επισημαίνουμε;

Ίσως στην θέση του κάποιος άλλος να  το απέφευγε, μετά την αποτυχία στο πρώτο ημίχρονο, όμως ο καλύτερος ξένος φορ που έχει έρθει στην Ελλάδα βγαίνει  μπροστά στα δύσκολα. Οι αλλαγές του Μαρτίνς έδωσαν τη νίκη στον Ολυμπιακό και τον φέρνουν ακόμα πιο κοντά στον τίτλο.

Και μπορεί να λέει ότι είναι ο πιο τυχερός προπονητής που έχει περάσει από  τον Ολυμπιακό,  γιατί εκτός από την ικανότητα του να κοουτσάρει σωστά την ομάδα, παρεμβαίνει όταν αυτή έχει ανάγκη από βοήθειες από τον πάγκο. Προφανώς και ο Ολυμπιακός και σε αυτό το παιχνίδι δεν ήταν καλός ιδιαίτερα στο πρώτο μέρος, όμως έχει τον τρόπο να κερδίζει και αυτό είναι που μετράει σε ένα πρωτάθλημα.

Σωστά ο κόσμος θέλει να βλέπει και θέαμα μαζί με μια νίκη, αλλά το ζητούμενο πλέον είναι ο βαθμοί και ο ρεαλισμός που πρέπει να διακρίνει μια ομάδα.

Κώστας Σαμοθράκης

«Αντέχω ακόμα»…… Ένα υπέροχο «ταξίδι» που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1985 με πρώτο σταθμό την «Αθλητική Ηχω» σαν ρεπόρτερ Ολυμπιακού στο Μπάσκετ. Το ποδοσφαιρικό «σαράκι» όμως ήταν μέσα μου και το ποδόσφαιρο ανέκαθεν ήταν το πιο ελκυστικό άθλημα και αυτό τελικά με κέρδισε.

Λίγους μήνες στην ιστορική εφημερίδα και στη συνέχεια πρώτη «μεταγραφή» μου στο Φως των Σπόρ όπου παρέμεινα για πέντε χρόνια. Εκεί μπήκαν οι βάσεις για να ξεκινήσω και να καθιερωθώ στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού με τις πιο μεγάλες επιτυχίες, την αποκλειστική συνέντευξη του Λάγιος Ντέταρι και του Γιώργου Κοσκωτά! Για ξεκίνημα δε το λες και άσχημα.

Με «δάσκαλο» τον ΜΕΓΑΛΟ Θόδωρο Νικολαΐδη και τον Φαίδωνα Κωνσταντουδάκη δεν είναι εύκολο να αποτύχεις…. Στη συνέχεια η «Απογευματινή» και σιγά, σιγά άνοιξε και το τηλεοπτικό πεδίο(1991) με την παρουσία μου πάντα στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού, με πρώτο το Star canel, την ΕΡΤ και αργότερα στο Magic TV, όπου έμεινα για ένδεκα χρόνια.

Εν το μεταξύ από τον Μάιο του 1988, είχα γίνει ήδη μέλλος της εφημερίδας «Πρωταθλητής» με τον Σωτήρη Πουλόπουλο να είναι αυτός που μου έδειξε την μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και με στήριξε όσο κανείς άλλος. 22 προετοιμασίες στο εξωτερικό και αμέτρητα ταξίδια με τον Ολυμπιακό, είναι ένα επίτευγμα εδώ που τα λέμε και ένα σημάδι ότι έχεις καθιερωθεί στη συνείδηση του κόσμου. Και φυσικά να διαψεύσω όσους, στο ξεκίνημα, με παρότρυναν να μην ακολουθήσω αυτό το επάγγελμα γιατί οι δυσκολίες είναι μεγάλες και το μέλλον αβέβαιο…

Αντέχω ακόμα για όσους έχουν την απορία μετά από 37 χρόνια και η απάντηση για το πότε θα αποφασίσω να αποσυρθώ δεν είναι εύκολη. Όσο αντέχω και όσο με θέλουν, γιατί το μεράκι υπάρχει ακόμα και ο Ολυμπιακός είναι ένας τρόπος ζωής. Πόσο μάλλον όταν έχεις καταφέρει να συνδυάσεις το επάγγελμα με το χόμπι. Το πιο ιδανικό για μια καριέρα. Υπάρχει αντίρρηση;

Ακολουθήστε στο Google News το THRYLOS24 και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από το THRYLOS24