Ο Ρέτσος μίλησε με τα καλύτερα λόγια για τον Καλογερόπουλο!

Ο Παναγιώτης Ρέτσος μίλησε σε συνέντευξή του με τα καλύτερα λόγια για τον Καλόγερόπουλο, σχολιάζοντας και άλλα θέματα…

Για κάτι που θέλει υπομονή, κόπο. Αλλά που αξίζει το βάρος του σε… χρυσάφι: «Ακόμη θυμάμαι πόσο μας μιλούσε, πόσο βίντεο είδαμε μαζί του, πόσο ενδιαφέρον έδειχνε για εμάς και εκείνος αλλά και οι συνεργάτες της ομάδας, όπως ο γυμναστής Χρήστος Μουρίκης. Πόσο θάρρος πήραμε τότε» λέει στα ΝΕΑ ο Παναγιώτης Ρέτσος για τον Πορτογάλο. Ο διεθνής αμυντικός που ίσως είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα ανάδειξης ποδοσφαιριστή από τον Ρέντη. Για όσους τυχόν δεν το γνωρίζουν; Είναι και ο μικρός αδερφός του ακόμη στο αθλητικό κέντρο του Ολυμπιακού. Ο Δημήτρης (7/8/2004): Συμμαθητής του Αλέξη Καλογερόπουλου που τούτες τις ημέρες συζητά για εκείνον ολόκληρη η ποδοσφαιρική Ελλάδα.

POPULAR POST

ΘΥΡΑ 7: «Δεν υπάρχουν αρχηγοί αλλά Ολυμπιακοί – Αδέρφια είμαστε μαζί σας»

«Αν δεν υπήρχε η δική του υποστήριξη»

«Είναι τεράστια τιμή να καταφέρει ένα παιδί της ακαδημίας να φτάσει στη πρώτη ομάδα. Ανταμοιβή για την δική σου προσπάθεια, αλλά και για εκείνη της ομάδας που έχει σχηματίσει εξαιρετικές προϋποθέσεις για την παραγωγική διαδικασία. Ένα καταπληκτικό αθλητικό κέντρο, εξαιρετικές εγκαταστάσεις συνολικά, πολύ ικανούς προπονητές. Από εκεί ξεκινούν όλα. Από αυτό που συμβαίνει στον Ρέντη χάρη στον κύριο Μαρινάκη. Αν δεν υπήρχε η δική του υποστήριξη δεν θα είχε γίνει τίποτα. Πραγματικά θέλω να του πω ένα μεγάλο ευχαριστώ» προσθέτει και ανοίγει το… άλμπουμ με τις αναμνήσεις.

«Θυμάμαι το καλοκαίρι του ΄15 που τη μια μέρα γίναμε επαγγελματίες με τον Δημήτρη Νικολάου (Έμπολι). Και την άλλη μπήκαμε στο αεροπλάνο για την προετοιμασία με τον κύριο Σίλβα. Και βέβαια τον Αύγουστο του ΄16 και εκείνα τα ματς με την Αρούκα για τα προκριματικά του Europa League. Στο πρώτο αγωνίστηκε ο Θανάσης Ανδρούτσος. Στο δεύτερο έπαιξα εγώ, βασικός! Η πρώτη μου συμμετοχή. Δεξί μπακ, 120΄λεπτά. Είχε παίξει και ο άλλος της παρέας μας, ο Γιώργος Μανθάτης». Απαραίτητη σημείωση: Ρέτσος, Ανδρούτσος, Νικολάου και Μανθάτης  ήταν και παραμένουν αυτοκόλλητοι. Και ας τους χώρισε το ποδόσφαιρο. Και έτσι θα παραμείνουν «Φυσικά και μιλάμε καθημερινά. Και χαίρομαι πάρα πολύ για τον Θανάση που φέτος σε νέα θέση κάνει καταπληκτική σεζόν στον Ολυμπιακό. Του ταιριάζει πάρα πολύ. Είμαι περήφανος για αυτόν». Η κουβέντα έχει πάρει τον δρόμο της…

«Μακάρι να μας ξεπεράσουν»

«Ήταν ωραίο που ήμασταν όλοι μαζί. Και νομίζω μας βοήθησε όλους. Δεν είναι απλό πράγμα να είσαι συμπαίκτης του Καμπιάσο, του Τσόρι, του Μιλιβόγιεβιτς. Δεν είναι εύκολη η μετάβαση στην πρώτη ομάδα. Άλλο ποδόσφαιρο, άλλη ταχύτητα, άλλη ένταση, άλλη ποιότητα. Θυμάμαι είχαμε πάει το 2015 για κάποια φιλικά στην Τουρκία και στην πρώτη προπόνηση χτύπησα σε μια φάση και δεν το έλεγα. Για να συνεχίσω. Καταλαβαίνω πως νιώθουν τα παιδιά που έχουν τώρα την ευκαιρία τους.

Και τους εύχομαι ολόψυχα η δική τους γενιά να ξεπεράσει τη δική μας. Και το ταλέντο έχουν. Και το περιβάλλον για να τα καταφέρουν. Υπάρχει γενικά ταλέντο στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Και ειδικά στον Ολυμπιακό αλλά και σε άλλες ομάδες.