Αντί να χειροκροτήσουν και να επιβραβεύσουν την κίνηση του Καραπαπά και του Καρεμπέ, οι «πληκτρολόγιο του διαδικτύου» άρχισαν το κράξιμο. Ρε δε πάμε καλά….

Εντάξει δεν υπάρχει σωτηρία σε αυτή την χώρα. Το ξέραμε και το διαπιστώνουμε σε καθημερινή βάση με αυτά που βλέπουμε και ακούμε, αλλά αυτή την φορά κάποιοι το τερμάτισαν και έβγαλαν δυσαρέσκεια μέσα από τα social media γιατί λέει ο Καραπαπάς και ο Καρεμπέ έδωσαν το χέρι τους στον Γιοβάνοβιτς μετά το τέλος του ματς!

Ήμαρτον που λέει και κάποιος. Τη μια φορά δυσανασχετούν για κάποιες υπερβολικές αντιδράσεις των ανθρωπών του Ολυμπιακού και τώρα «κράζουν» γιατί πήγαν στον αντίπαλο και έδωσαν το χέρι στον προπονητή!

Σεζόν τέλος για Μπιανκόν

POPULAR POST

Σεζόν τέλος για Μπιανκόν

Δεν ξέρω αν είναι πραγματικά φίλοι του Ολυμπιακοί, ή κάποιοι «στημένοι», «κολλημένοι» ή δεν ξέρω ποια λέξη άλλη να χρησιμοποιήσω για να εκτονωθώ από αυτά που διάβασα.

 Και εγώ το ίδιο θα έκανα, έστω  και αν ο Παναθηναϊκός είναι και θα είναι πάντα ο μεγάλος αντίπαλος εντός και εκτός γηπέδου. Όμως κάποια στιγμή θα πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι οι εποχές είναι δύσκολες και χρειάζεται αλλαγή νοοτροπίας για να σε υπολογίζουν και να σέβονται. Και μετά τον τελικό κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ,  (πριν από δυο χρόνια) ο Καρεμπέ, ο Καραπαπάς και ο Μοντεστό, παρέμειναν στην απονομή και χειροκρότησαν τον αντίπαλο.

Δεν λέω ότι μπορούμε να γίνουμε… Αγγλία ξαφνικά, αλλά τουλάχιστον ας δούμε την πραγματικότητα με άλλη φιλοσοφία και λίγο ρεαλισμό ρε αδερφέ. Αν το πρόβλημα του φετινού Ολυμπιακού είναι γιατί ο Καραπαπάς και ο Καρεμπέ έδωσαν το χέρι τους στον Γιοβάνοβιτς τότε αλλοίμονο μας… Εντάξει πάνω στην απογοήτευση μπορείς να πεις και δυο λέξεις παραπάνω, αλλά υπάρχουν και όρια.

Το ποστάρισα του αντιπροέδρου της ΠΑΕ, αν και δεν βρίσκω τον λόγο να απολογείται για κάτι σωστό και τίμιο που έκανε, αλλά δεν άρεσε σε κάποιους «καθυστερημένους»…

Στην ανάρτησή του στο Instagram ο Κώστας Καραπαπάς αναφέρει:

«Δεν μας φτάνει η θολούρα και η στενοχώρια μας, έχουμε και κάποιους ανάμεσά μας που έχουν φαντασιώσεις. Κάποιους που είναι σκληροί κριτές στα πληκτρολόγια και από κοντά μας γεμίζουν σάλια. Τουλάχιστον κάποιοι μάγκες που κάνουν κριτική πραγματική μάς την κάνουν και από κοντά. Απλά επειδή τα λέμε όλα μεταξύ μας τόσα χρόνια και άσχετα από το αγωνιστικό-και μιας και δεν έχει ύπνο απόψε-θέλω να τονίσω τα εξής:

Σε κανέναν δεν έδωσα συγχαρητήρια για τίποτα. Χαιρέτησα τον κύριο Γιοβάνοβιτς που ΗΡΘΕ ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΟ ΜΑΣ να μας χαιρετήσει. Σε όλα τα παιχνίδια μεταξύ μας είναι κύριος.

Εκτός από το αγωνιστικό κομμάτι, το ξαναλέω, λυπάμαι που διαβάζω ηλιθιότητες από κάποιους που μάλλον ξεχνάνε ότι τις δικές μας μανάδες βρίζουν 90 λεπτά στο κοτέτσι των Αμπελοκήπων, σε εμάς πετάνε μπαταρίες, βίδες και κουτάκια μπίρες. Οπότε σκέψου το φίλε την επόμενη φορά που θα κάνεις κριτική τέτοιου τύπου για αγκαλιές και φιλικές σχέσεις…

Κάτι τέτοια βράδια…».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Κώστας Σαμοθράκης

«Αντέχω ακόμα»…… Ένα υπέροχο «ταξίδι» που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1985 με πρώτο σταθμό την «Αθλητική Ηχω» σαν ρεπόρτερ Ολυμπιακού στο Μπάσκετ. Το ποδοσφαιρικό «σαράκι» όμως ήταν μέσα μου και το ποδόσφαιρο ανέκαθεν ήταν το πιο ελκυστικό άθλημα και αυτό τελικά με κέρδισε.

Λίγους μήνες στην ιστορική εφημερίδα και στη συνέχεια πρώτη «μεταγραφή» μου στο Φως των Σπόρ όπου παρέμεινα για πέντε χρόνια. Εκεί μπήκαν οι βάσεις για να ξεκινήσω και να καθιερωθώ στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού με τις πιο μεγάλες επιτυχίες, την αποκλειστική συνέντευξη του Λάγιος Ντέταρι και του Γιώργου Κοσκωτά! Για ξεκίνημα δε το λες και άσχημα.

Με «δάσκαλο» τον ΜΕΓΑΛΟ Θόδωρο Νικολαΐδη και τον Φαίδωνα Κωνσταντουδάκη δεν είναι εύκολο να αποτύχεις…. Στη συνέχεια η «Απογευματινή» και σιγά, σιγά άνοιξε και το τηλεοπτικό πεδίο(1991) με την παρουσία μου πάντα στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού, με πρώτο το Star canel, την ΕΡΤ και αργότερα στο Magic TV, όπου έμεινα για ένδεκα χρόνια.

Εν το μεταξύ από τον Μάιο του 1988, είχα γίνει ήδη μέλλος της εφημερίδας «Πρωταθλητής» με τον Σωτήρη Πουλόπουλο να είναι αυτός που μου έδειξε την μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και με στήριξε όσο κανείς άλλος. 22 προετοιμασίες στο εξωτερικό και αμέτρητα ταξίδια με τον Ολυμπιακό, είναι ένα επίτευγμα εδώ που τα λέμε και ένα σημάδι ότι έχεις καθιερωθεί στη συνείδηση του κόσμου. Και φυσικά να διαψεύσω όσους, στο ξεκίνημα, με παρότρυναν να μην ακολουθήσω αυτό το επάγγελμα γιατί οι δυσκολίες είναι μεγάλες και το μέλλον αβέβαιο…

Αντέχω ακόμα για όσους έχουν την απορία μετά από 37 χρόνια και η απάντηση για το πότε θα αποφασίσω να αποσυρθώ δεν είναι εύκολη. Όσο αντέχω και όσο με θέλουν, γιατί το μεράκι υπάρχει ακόμα και ο Ολυμπιακός είναι ένας τρόπος ζωής. Πόσο μάλλον όταν έχεις καταφέρει να συνδυάσεις το επάγγελμα με το χόμπι. Το πιο ιδανικό για μια καριέρα. Υπάρχει αντίρρηση;

Ακολουθήστε στο Google News το THRYLOS24 και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από το THRYLOS24