Δυνατή εικόνα, εύκολη νίκη, κέρδος ο Φορτούνης…..

Επιστροφή στις νίκες και στις καλές εμφανίσεις για την ομάδα μας. Για να πω την αλήθεια στο άρθρο που είχα γράψει για το ματς στο ΟΑΚΑ με την ΑΕΚ, έγραφα πως η εμφάνιση ήταν αρκετά καλή και πάλι όμως χρειαζόταν κάτι παραπάνω για να φύγουμε με το διπλό. Το άρθρο αυτό δεν το ανέβασα ποτέ γιατί από την Δευτέρα και μετά ουδείς ασχολήθηκε με εμφανίσεις και ποδόσφαιρο αφού κυριαρχούσαν δικαστικές αποφάσεις, τροπολογίες κλπ για τα οποία δεν θα ήθελα να πάρω θέση μέχρι να δούμε τι θα γίνει τελικά.

Πάμε στα του ματς τώρα. Ο Ολυμπιακός σε ένα παιχνίδι ηλεκτρισμένο μετά τα όσα προανέφερα υποδέχθηκε την Ξάνθη.Ο κόσμος  πήγε στο γήπεδο και ζητούσε ¨αίμα¨.
Ο Πέδρο Μαρτίνς έχοντας την απουσία του Καμαρά και φυσικά αυτή του Ποντένσε του οποίου ευχόμαστε ολόψυχα καλή επιτυχία, παρέταξε την ομάδα με το κλασικό 4-2-3-1 έχοντας τον Σουντανί και Βαλμπουενά (ο κορυφαίος χθες) να εναλλάσσονται μεταξύ αριστερής πλευράς και πίσω από τον φορ. Το παιχνίδι  ξεκίνησε με γκολ αφού ο Ελ Αραμπί σε μια φάση καρμπόν με το γκολ στην Κρήτη έκλεψε την μπάλα από αριστερά, οδήγησε μέχρι μέσα στην περιοχή,  έσπασε την μπάλα στο πέναλτι και εκεί ο Σουντανί εκτέλεσε εύκολα για το 1-0. Εκείνη τη στιγμή μου ήρθαν δυο πράγματα στο μυαλό. Αρχικά ότι το ματς τελείωσε γιατί όση κλωτσιά και να έριχνε η Ξάνθη για να ρίξει τον ρυθμό, στο Καραϊσκάκη δεν έχεις τύχη  να πάρεις αποτέλεσμα αν δεχθείς γκολ στο 5ο λεπτό. Δεύτερον τι θα γινόταν αν ο Σουντανί έμπαινε νωρίτερα στο ΟΑΚΑ, κατά πάσα πιθανότητα θα φεύγαμε με το διπλό… Από εκεί και μετά η ομάδα απελευθερώθηκε. Ο Βαλμπουενά έβρισκε με 40αρες μπαλιές την απέναντι πλάτη της άμυνας και από εκεί ο Ολυμπιακός απειλούσε, με σέντρες και κεφαλιές, με σουτ, με μπούκες και ότι μπορείς να φανταστείς. Στο 10 ήρθε η φάση του δοκαριού του Βαλμπουενά που η ομάδα έχτισε μια επίθεση με υπομονή και μετακίνηση της μπάλας και στις δυο πλευρές μέχρι να γίνει η σέντρα από αριστερά και να καταλήξει η μπάλα στο δοκάρι και στη συνέχεια ο Σουντανί να χάσει τεράστια ευκαιρία για το 2-0. Σε αυτή τη φάση η ομάδα άλλαξε 16 μπαλιές κάτι που δείχνει ποσό καλή δουλειά γίνετε στου Ρέντι. Οι φάσεις συνεχίστηκαν, η Ξάνθη δεν είχε την ποιότητα να σταματήσει την φουρτούνα και ο Ελ Αραμπί επανήλθε στα γκολ μετά από φάουλ του Βαλμπουενά με προβολή από κοντά και το ημίχρονο είχε τελειώσει με την δουλειά ήδη να είχε γίνει. Το δεύτερο ημίχρονο είχε ενδιαφέρον μόνο για το τελικό σκορ και αφού το γκολ του Σουντανί ακυρώθηκε σωστά σαν οφσάιντ, ο ίδιος μετά από γρήγορη εναλλαγή της μπάλας έκανε ασίστ στον Μασούρα όμως ο Φασίδης έβαλε το πόδι του με την μπάλα να πηγαίνει στο πλεκτό. Μετά το 3-0 επήλθε και πάλι χαλάρωση η Ξάνθη έκανε δυο τρεις καλές φάσεις με τον Σα να είναι εκεί και να έρχεται η φάση που το VAR βρήκε πέναλντι  σε μαρκάρισμα εκτός περιοχής(!) του Σεμέδο. Για να είμαστε δίκαιοι και φάουλ να ήταν ο Σεμέδο έπρεπε να δεχθεί και κόκκινη κάρτα, δηλαδή  δυο λάθη σε μια φάση.Μιλάμε τα παλικάρια της ΚΕΔ είναι τραγικά… Εύστοχη εκτέλεση του πέναλντι  και το 3-1 ήταν το τελικό σκορ. Από εκεί και μετά το παιχνίδι έχασε τον ρυθμό του και η μόνη ιδιαίτερη στιγμή και άξια αναφοράς είναι η εμφάνιση του αρχηγού. Ο Φορτούνης μπήκε στο παιχνίδι και έδειξε με τις επαφές, τις κινήσεις του αλλά και την όρεξη του ότι είναι αρκετά κοντά στο να είναι στο 100% ώστε να επιστρέψει ακόμα και στην 11αδα. Πραγματικά πολύ ευχάριστο όλο αυτό. Ο Μαρτίνς εκτός του Κώστα σαν πρώτη αλλαγή έκανε τον Λοβέρα και στο τέλος  πέρασε στο παιχνίδι και τον Χασάν. Έτσι δόθηκαν ανάσες σε Βαλμπουενά, Μασούρα και Ελ Αραμπί καθώς η συνέχεια θα είναι δύσκολη.

POPULAR POST

ΘΥΡΑ 7: «Δεν υπάρχουν αρχηγοί αλλά Ολυμπιακοί – Αδέρφια είμαστε μαζί σας»

Δύο λογάκια για τις μεταγραφές. Πόλοι παίχτες έφυγαν με αποκορύφωμα την μετακίνηση του Ποντένσε στη Γουλβς πραγματικά μεγάλη απώλεια, αλλά για να δούμε και τα πράγματα όπως είναι, όταν η ομάδα παίζει στην Ευρώπη και δείχνει καλό πρόσωπο και μας αρέσει και αισθανόμαστε περηφάνια αυτό είναι το τίμημα. Να φεύγουν με μεταγραφή σημαντικοί μας παίχτες. Βέβαια ένα τίμημα 25 εκατομυρίων ευρώ δεν το λες και άσχημο, αρκεί βέβαια να γίνουν οι σωστές κινήσεις. Κατά τη γνώμη μου πάντα η μεταγραφική περίοδος του Ιανουαρίου δεν είναι και η πλέον ενδεδειγμένη λύση για να ρισκάρεις χρήματα παρά μόνο αν κάνεις έξυπνες κινήσεις με κάποιον δανεικό και αν σου βγει το καλοκαίρι πληρώνεις για να τον κρατήσεις. Ο Μορ είναι αυτός. Τη μπάλα του την ξέρει και με το παραπάνω. Αν μάθει να στέκεται τακτικά να ξέρετε πως βρήκαμε τον νέο Ποντένσε. Ο Καφού είναι ένας παίχτης για τον κέντρο για τον οποίο δεν έχω καθόλου εικόνα, οπότε το μόνο που θα πω είναι ότι αποτελεί ενίσχυση καθώς έρχεται σε μια θέση που υπήρχε ποσοτικό πρόβλημα. Τέλος ο Χασάν. Οι αριθμοί του πέρσι δείχνουν πως σκοράρει αλλά στα κρίσιμα δεν το έκανε αν θυμάστε καλά. Σε όλο αυτό υπάρχει μια διαφορά ο Χασάν φέτος θα είναι συμπληρωματικός και όχι βασικός. Σαν συμπληρωματικός σκοράρει περισσότερο από τον Γκερέρο, δεν δημιουργεί τόσο όμως η δημιουργία πλέον θα πέσει στον Φορτούνη και στον Βαλμπουενά που είναι και το είδος τους.

Η ομάδα δείχνει καλό αγωνιστικό ρυθμό και πρόσωπο. Κερδίζει σχετικά εύκολα τα ματς και αυτό που κρατάω είναι το εξής. Την προηγούμενη αγωνιστική ο Ολυμπιακός με σημαντικές ελλείψεις έπαιξε στο ΟΑΚΑ με την ΑΕΚ και φάνηκε αρκετά καλύτερος, ενώ δεν κινδύνεψε και ενώ έπαιζε με δίδυμο στόπερ που φέτος έπαιξαν λίγες φορές μαζί. Η ΑΕΚ δυο εβδομάδες πριν έπαιξε μέσα στην Τούμπα και ήταν αρκετά καλή και μάλιστα το αποτέλεσμα την αδικούσε. Θα μου πείτε και τι να χαρούμε που πήραμε ισοπαλία και κάναμε καλή εμφάνιση σε ντέρμπι; Φυσικά και όχι ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ είσαι και αυτά τα ματς τα παίρνεις. Όμως σχολιάζω την εικόνα και η εικόνα ανάμεσα στους δυο διεκδικητές λέει τα εξής. Στα παιχνίδια με ομάδες τις εξάδας μέχρι στιγμής ο Ολυμπιακός έχει μαζέψει 22 πόντους και ο ΠΑΟΚ 8. Σημαντικό στατιστικό που θα παίξει τον ρόλο του ακόμα και αν μένουν τρία ματς για τον ΠΑΟΚ με ομάδες τις εξάδας και ένα για εμάς, το οποίο είναι το κοινό μας στην Τούμπα. Κάντε τις πράξεις και θα καταλάβετε γιατί το λέω.

Για το τέλος δεν θα μπορούσα να μην γράψω για τον Φλεβάρη. Πάντα δύσκολος μήνας για την οικογένεια  μας. Την οικογένεια του Ολυμπιακού. Μήνας που ξυπνάνε μνήμες καθώς σε όλους  μας είναι στο μυαλό τα 21 αδέρφια μας. Δεν θα ξεχαστούν ποτέ αυτό είναι το μόνο σίγουρο. ΑΔΕΡΦΙΑ ΖΕΙΤΕ.
Υ.Γ. ΘΡΥΛΕ ΓΕΡΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΞΑΝΑ.