Ποστάρισμα με ιδιαίτερη σημασία από τον Σωκράτη Κομινάκη στα social media που με σοφά λόγια μας γυρίζει στο παρελθόν για να αναδείξει το παρόν και την καταστροφολογία που επικρατεί στον Ολυμπιακό....

Η φωτογραφία είναι αφιερωμένη στους «γαύρους του πληκτρολογίου».

Είναι από ένα ματς που όσοι το θυμούνται σίγουρα νοιώθουν αγανάκτηση για όσες μπούρδες διαβάζουμε από χθες από τους οπαδούς του καναπέ. 27 Δεκεμβρίου 1987, δυο μέρες μετά τα Χριστούγεννα.

Σεζόν τέλος για Μπιανκόν
Σεζόν τέλος για Μπιανκόν

Πειραιάς-ΟΑΚΑ με το παπάκι κ ψωφόκρυο. Θύρα 6 στο πάνω διάζωμα. 70000 κόσμος!

Όχι δεν παίζαμε με τον Παναθηναϊκό. Ούτε με τον ΠΑΟΚ. Παίζαμε με την Παναχαϊκή. Και όχι δεν διεκδικούσαμε πρωτάθλημα.

Παλεύαμε να βγούμε από τη ζώνη του υποβιβασμού. Προτελευταίοι εμείς, τελευταία η Παναχαϊκή. Ντέρμπι ουραγών δηλαδή.  Δωδέκατη αγωνιστική. 11 αγωνιστικές χωρίς μια νίκη!

Οι φωνές στο γκολ του Μητρόπουλου στο 1ο λεπτό ακούστηκαν μέχρι την Κηφισιά. Κερδίσαμε κ φύγαμε από το γήπεδο με τόση χαρά σα να είχαμε πάρει το πρωτάθλημα. Και όμως το επόμενο πρωτάθλημα ήρθε μετά από 10 χρόνια!!  Εκείνη τη σαιζόν κόψαμε 600,000 εισιτήρια. Τι να κάτσεις να εξηγήσεις  σήμερα και σε ποιόν…….

Κώστας Σαμοθράκης

«Αντέχω ακόμα»…… Ένα υπέροχο «ταξίδι» που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1985 με πρώτο σταθμό την «Αθλητική Ηχω» σαν ρεπόρτερ Ολυμπιακού στο Μπάσκετ. Το ποδοσφαιρικό «σαράκι» όμως ήταν μέσα μου και το ποδόσφαιρο ανέκαθεν ήταν το πιο ελκυστικό άθλημα και αυτό τελικά με κέρδισε.

Λίγους μήνες στην ιστορική εφημερίδα και στη συνέχεια πρώτη «μεταγραφή» μου στο Φως των Σπόρ όπου παρέμεινα για πέντε χρόνια. Εκεί μπήκαν οι βάσεις για να ξεκινήσω και να καθιερωθώ στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού με τις πιο μεγάλες επιτυχίες, την αποκλειστική συνέντευξη του Λάγιος Ντέταρι και του Γιώργου Κοσκωτά! Για ξεκίνημα δε το λες και άσχημα.

Με «δάσκαλο» τον ΜΕΓΑΛΟ Θόδωρο Νικολαΐδη και τον Φαίδωνα Κωνσταντουδάκη δεν είναι εύκολο να αποτύχεις…. Στη συνέχεια η «Απογευματινή» και σιγά, σιγά άνοιξε και το τηλεοπτικό πεδίο(1991) με την παρουσία μου πάντα στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού, με πρώτο το Star canel, την ΕΡΤ και αργότερα στο Magic TV, όπου έμεινα για ένδεκα χρόνια.

Εν το μεταξύ από τον Μάιο του 1988, είχα γίνει ήδη μέλλος της εφημερίδας «Πρωταθλητής» με τον Σωτήρη Πουλόπουλο να είναι αυτός που μου έδειξε την μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και με στήριξε όσο κανείς άλλος. 22 προετοιμασίες στο εξωτερικό και αμέτρητα ταξίδια με τον Ολυμπιακό, είναι ένα επίτευγμα εδώ που τα λέμε και ένα σημάδι ότι έχεις καθιερωθεί στη συνείδηση του κόσμου. Και φυσικά να διαψεύσω όσους, στο ξεκίνημα, με παρότρυναν να μην ακολουθήσω αυτό το επάγγελμα γιατί οι δυσκολίες είναι μεγάλες και το μέλλον αβέβαιο…

Αντέχω ακόμα για όσους έχουν την απορία μετά από 37 χρόνια και η απάντηση για το πότε θα αποφασίσω να αποσυρθώ δεν είναι εύκολη. Όσο αντέχω και όσο με θέλουν, γιατί το μεράκι υπάρχει ακόμα και ο Ολυμπιακός είναι ένας τρόπος ζωής. Πόσο μάλλον όταν έχεις καταφέρει να συνδυάσεις το επάγγελμα με το χόμπι. Το πιο ιδανικό για μια καριέρα. Υπάρχει αντίρρηση;

Ακολουθήστε στο Google News το THRYLOS24 και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από το THRYLOS24