Κώστας Καραπαπάς: Αναλυτικά όλα όσα είπε στη συνέντευξη

Ο Κώστας Καραπαπάς παραχώρησε συνέντευξη στο Action 24 και έδωσε ξεκάθαρη εικόνα για τις εξελίξεις στον Ολυμπιακό. Ο Αντιπρόεδρος της ΠΑΕ μίλησε για το μέλλον του Ντάνιελ Ποντένσε, ξεκαθαρίζοντας πως η ανανέωση του συμβολαίου του ποδοσφαιριστή είναι ζήτημα που εξετάζεται με σοβαρότητα, πάντα με γνώμονα τα συμφέροντα του συλλόγου αλλά και του παίκτη.

Παράλληλα, αποκάλυψε λεπτομέρειες για τη μεταγραφή του Μέχντι Ταρέμι, που έχει ήδη ξεκινήσει εντυπωσιακά, τονίζοντας την ικανότητά του να ενσωματώνεται άμεσα στην ομάδα και να συνεργάζεται με τους συμπαίκτες του, όπως ο Ποντένσε.

POPULAR POST

Αυτό είναι το παρασκήνιο της υπόθεσης Αμπντουλί Μανέ (vid)

Ο Καραπαπάς στάθηκε και στη σημασία της Ακαδημίας του Ολυμπιακού, η οποία συνεχίζει να παράγει ποδοσφαιριστές για την πρώτη ομάδα. Η υποστήριξη των νεαρών παικτών θεωρείται κομβική για τη διατήρηση της ταυτότητας και της στρατηγικής του συλλόγου, ενώ η ομάδα προσπαθεί να συνδυάσει εμπειρία και φρεσκάδα.

Αναλυτικά ολόκληρη η συνέντευξη στο Action 24:

Για τον Βασίλη Σπανούλη:

«Χαίρομαι. Ο Σπανούλης από μόνος του είναι one in a million. Όλος ο κόσμος του μπάσκετ γνωρίζει ποιος είναι. Ακούσατε και τις δηλώσεις του Γιάννη που είπε δεν είναι κανείς Σπανούλης, ούτε Κόμπε Μπράιαντ, ούτε Μάικλ Τζόρνταν. Όταν το λέει ο Αντετοκούνμπο, καταλαβαίνετε για τι προσωπικότητα μιλάμε. Ο Βασίλης είναι εξαιρετικός προπονητής και κυρίως άνθρωπος για εμάς που τον ξέρουμε».

Για τις μεταγραφές:

«Το μόνο που με ενδιαφέρει είναι το καλό του Ολυμπιακού. Αν γίνεται τακτική πολλές φορές… Αν υπάρχει κάποια μεταγραφή που είναι στον αέρα, να διεκδικούν δύο ομάδες έναν ποδοσφαιριστή, να πρέπει να γίνεται τακτική. Είναι ειλικρινές αυτό που λέω. Μπορεί δηλαδή να πούμε ότι δεν ενδιαφέρει ένας παίκτης ενώ να ενδιαφέρει, για πολλούς λόγους. Για να μην ανέβει η τιμή, να μην μπουν άλλες ομάδες. Λέει ένας ατζέντης ότι ο Ολυμπιακός ενδιαφέρεται για έναν παίκτη. Το γράφει ένα σάιτ στη Βραζιλία, το οποίο το πληρώνει ο ατζέντης. Αυτή είναι η αλήθεια.

Το γράφουν στη Βραζιλία, το παίρνουν στην Ελλάδα. Μετά το ξαναπαίρνουν στη Βραζιλία. Μετά αυτός ο παίκτης είναι παντού κι εμείς δεν το ξέρουμε. Υπάρχουν φορές που με παίρνει τηλέφωνο ο Ντάρκο Κοβάσεβιτς ή ο προπονητής και μου λένε «ποιος είναι αυτός;». Και λέω «παιδιά αλήθεια δεν ξέρουμε ποιος είναι αυτός». Έχει συμβεί, συμβαίνει κάθε καλοκαίρι. Κάθε καλοκαίρι κρατούσα αρχείο. 360 ονόματα, 400. Τώρα δεν είναι όπως παλιά. Τα τελευταία 2-3 χρόνια έχει μαλακώσει η ονοματολογία. Και πρέπει όλοι να καταλάβουμε τα μέτρα. Δηλαδή τι μπορούμε να κάνουμε και τι δεν μπορούμε. Πέρυσι το καλοκαίρι μας έλεγαν δεν κρατήσατε τον Ποντένσε. Δεν γινόταν να κρατήσουμε τον Ποντένσε. Ο Ποντένσε είχε φέτος 6 εκατ. net. Αν δηλαδή οι Άραβες δεν πλήρωναν τα μισά, δεν θα ερχόταν ο Ποντένσε στον Ολυμπιακό.

Πόσο πιο απλά να το πω; Αν πάρει 6 εκατ. ο Ποντένσε, θα χτυπήσει την πόρτα ο Ελ Κααμπί. Τη διέλυσες την ομάδα σου. Το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να λέμε την αλήθεια. Η ομάδα είναι μια κοινωνία, πρέπει να την έχεις σε μια ισορροπία. Δεν μπορεί ο ένας να παίρνει 6 εκατ. και να παίρνει ο άλλος 100.000€. Δεν λέω ότι θα πάρουν όλοι τα ίδια, δεν είναι σούπερ σταρ. Δεν μπορεί να είναι τρέλα η διαφορά. Ούτε μπορεί μια ελληνική ομάδα με το φόρο που υπάρχει να δίνει ένα συμβόλαιο 5 και 6 εκατ. Γιατί για την ομάδα είναι 9 εκατ. κόστος. Να το κλείσουμε το μαγαζί. Αν είναι να βγαίνουμε στο Champions League, να παίρνουμε 30 και να δίνουμε 9 σε ένα παίκτη… Υπάρχει και fair play».

Για τον Τεντόγλου και τον Καραλή:

«Τρομερή παγκόσμια προσωπικότητα. Με τον Καραλή έχω πολύ καλή σχέση. Ολυμπιακό περιβάλλον. Βοηθάμε όσο μπορούμε. Τα παιδιά αυτά κάνουν ένα ασύμμετρο αγώνα σε σχέση με αυτούς που είναι στο εξωτερικό. Όποιος καταλαβαίνει από αθλητισμό, ξέρει τι παροχές και τι δυνατότητες υπάρχουν στο εξωτερικό. Κατά τα άλλα για τις φωτογραφίες όλοι πρώτοι είναι».

Για τα social media:

«Όταν ασχολείσαι επαγγελματικά με έναν χώρο, οφείλεις να γνωρίζεις ότι αυτό που βλέπεις είναι επίπλαστο και ψεύτικο. Οφείλεις να καταλαβαίνεις ότι αυτό είναι new job. Εκατοντάδες άνθρωποι ασχολούνται με αυτό επαγγελματικά παίρνοντας συγκεκριμένα χρήματα. Υπάρχουν εταιρείες που κάνουν αυτό το πράγμα. Εδώ πλέον κάνουν συγκεντρώσεις ανοιχτά και το λένε. Κάνουν πάρτι. Τι κάνουν; Ότι έχουμε 100 ανθρώπους που από το πρωί μέχρι το βράδυ είναι με ένα κινητό και ένα τάμπλετ. Και μπαίνουν στο προφίλ του Καραπαπά. Και γράφουν το ίδιο ποίημα.

Όταν το γράψουν 100, τι συμβαίνει; Μηχανικά ο αλγόριθμος τους κατευθύνει σε ένα συγκεκριμένο κοινό. Το κοινό που τους κατευθύνει είναι το κοινό που έχεις εσύ. Δυστυχώς έτσι δουλεύει ο αλγόριθμος. Είναι μια νέα δουλειά. Σε ό,τι αφορά στον Ολυμπιακό και στον κ. Μαρινάκη, έχουμε μια ομάδα δικηγόρων και κατευθείαν κάνουμε μηνύσεις. Έχω βαρεθεί, στα προσωπικά μου τουλάχιστον, να ακούω ότι μπήκε χάκερ, ότι μπήκε ο ανιψιός μου… Είναι λοιπόν μια νέα δουλειά. Έχεις αυτή τη δουλειά; Τράβα στα δικαστήριο λοιπόν να πεις γιατί είμαστε το ένα, γιατί είμαστε το άλλο. Τα τελευταία 15 χρόνια κι αν έχουμε περάσει κατηγορίες και λάσπη. Δεν στεναχωριέμαι πλέον. Στεναχωριέμαι μόνο όταν χάνει ο Ολυμπιακός. Δηλαδή σπάνια».

Για τα πλάνα για το Καραϊσκάκη:

«Αρχικά νομίζω ότι το νήμα ξεκινά πιο νωρίς. Από τη στιγμή που ο Βαγγέλης Μαρινάκης βλέπει από πέρυσι το Καραϊσκάκη, από τον Γενάρη συγκεκριμένα, να έχει συνεχόμενα sold out. Δεν ξέρω πόσοι το έχουν προσέξει, αλλά από τον Γενάρη ο Ολυμπιακός κάνει διαρκώς sold out στην έδρα του. Κάτι που δεν έχει ξαναγίνει στην Ελλάδα ποτέ. Γι’ αυτό έπαιξαν πολλά ρόλο. Έπαιξε ρόλο το Ευρωπαϊκό, κατά τη γνώμη μου ότι μπολιάσαμε την ομάδα με νέα παιδιά και επανήλθε το ολυμπιακό dna. Ο κόσμος το νιώθει αυτό. Αισθάνεσαι στο γήπεδο ότι είναι ένα. Ήρθαν επιτυχίες, νίκες στα ντέρμπι. Δεν θα μπορούσα να σχεδιάσω καλύτερα τη χρονιά των 100 ετών. Θα έβγαζα τη Μπόντο Γκλιμτ και τη μοκέτα της και θα ήταν μια χρονιά τέλεια. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης αισθάνεται ότι είναι ο ηγέτης του συλλόγου. Δεν το λέμε εμείς για να τον καλοπιάσουμε όπως νομίζουν πολλοί.

Σκέφτεται λοιπόν ότι ο Ολυμπιακός πρέπει να έχει μεγαλύτερο γήπεδο. Σκέφτεται ότι ανεβαίνει σε όλα τα επίπεδα και ήρθε η ώρα να έχει ένα μεγαλύτερο γήπεδο. Η δουλειά που έχει γίνει σε σχέση με αυτό που έχει βγει προς τα έξω δεν έχει καμία σχέση. Το πρότζεκτ αυτό δουλεύεται πάνω από δύο χρόνια. Βλέποντας τι γίνεται γύρω μας, δεν θέλουμε κανέναν να μας βοηθήσει. Τα κάνουμε όλα μόνοι μας. Όμως δεν θέλουμε και να μας σταματήσει κανείς.

Είναι σαφές αυτό που λέω. Δεν ζητάμε ούτε 140 εκατ. ευρώ που έφτιαξαν δωρεάν γήπεδο στον Βοτανικό σε κάποια ομάδα. Ούτε τα 40 εκατ. της Περιφέρειας που πήρε το OPAP Arena, το οποίο παρεμπιπτόντως είναι το δεύτερο αγαπημένο μου γήπεδο. Εμείς θέλουμε να μη βρεθεί κανείς να βάλει εμπόδια. Δε νομίζω να το κάνει κανένας. Όλες οι ομάδες πρέπει να έχουν νέα και καλά γήπεδα. Αλλιώς δεν γίνεται να ανταγωνιστείς στην Ευρώπη. Βλέποντας την Πολωνία, την Ουγγαρία, την Τουρκία, τι γήπεδα έχουν… Λες δεν μπορεί. Ζηλεύεις.

Η Πολιτεία έχει βοηθήσει αλλού κι αλλού. Ο Ολυμπιακός ήταν άστεγος τόσα χρόνια. Αυτά που έχει προσφέρει ο Ολυμπιακός 100 χρόνια, άλλη ομάδα δεν τα έχει προσφέρει. Έπαιζε στο Παπαστράτειο σε ελενίτ. Έσταζε από πάνω και μέσα ήταν Πρωταθλητές Ευρώπης. Εχουν πάρει τα κορίτσια του πόλο δύο Champions League και τη χρονιά που πήραν το Champions League, πήγαιναν για προπόνηση κι έσταζε από πάνω. Και πήγαινες στην Κροατία, στην Ουγγαρία και στην Ιταλία στα κολυμβητήρια και ντρεπόσουν. Αυτή είναι η αλήθεια. Φέτος ο Ολυμπιακός έχει επτά ομάδες στο Champions League. Πόσα γήπεδα έχει; Ένα Μελίνα Μερκούρη που δεν είναι δικό μας και το φτιάξαμε εμείς.

Έχουμε δώσει ένα σκασμό λεφτά. Το Καραϊσκάκη που το πληρώνουμε εμείς και το έχουμε φτιάξει όλο, από την αρχή σχεδόν, όπως και το Ρέντη. Το μπάσκετ δεν έχει. Τώρα έγινε η ιστορία με το ΣΕΦ. Δεν έχουμε ένα κλειστό να παίζει η ομάδα του χάντμπολ. Παίζαμε μια στην Ηλιούπολη, μια εδώ, μια εκεί. Και έχουμε επτά ομάδες στο Champions League. Σε μια 15ετία που έχει αλλάξει ο αθλητισμός από τον Ολυμπιακό».

Για το αν υπάρχει χρονικός ορίζοντας για τα έργα στο Καραϊσκάκη:

«Αυτό είναι το όνειρο κάθε Ολυμπιακού, να γίνει μια Ολυμπιακή Πολιτεία. Να είναι όλα μας τα γήπεδα δίπλα και κοντά. Δεν είναι μακρινό. Το ευχάριστο στην περίπτωση του ποδοσφαιρικού τουλάχιστον Ολυμπιακού και του Ερασιτέχνη είναι ότι έχει τον κ. Μαρινάκη. Δεν θα χρειαστεί κανέναν. Παρότι στο θέμα του κολυμβητηρίου και η Περιφέρεια είναι κοντά. Και ο Δήμος φαντάζομαι είναι κοντά. Όλοι θα χαρούμε. Δεν μπορώ να προσδιορίσω χρονικό ορίζοντα, αλλά δεν μιλάμε για τα επόμενα πέντε χρόνια. Μιλάμε για πολύ πιο κοντά».

Για το «Milko Cup»:

«Ποτέ δεν υποτίμησα καμία προσπάθεια κανενός. Κάναμε μια πλάκα μεταξύ μας, δεν την κατάλαβε κανείς. Νόμιζαν ότι το υποτίμησα σε σχέση με το Champions League. Σε σχέση με το Champions League, προφανώς το Conference δεν είναι το ίδιο. Προφανώς δεν θα έλεγα για οποιαδήποτε ομάδα που συμμετείχε, αν θυμάμαι καλά συμμετείχε ο ΠΑΟΚ τότε, ότι δεν αξίζει.

Αν νομίζει κάποιος ότι θα στεναχωρηθεί λιγότερο με το Milko Cup, προτείνω μέσα στο milko να βάλει και λίγο ζάναξ, για να τον πιάσει. Γιατί σκέτο το milko δεν θα τον πιάσει. Αυτό που ζήσαμε εμείς ήταν μαγικό και πρέπει να είναι η αφορμή για όλους να καταλάβουν τι γίνεται. Αντί να προσδιορίζουμε το ύψος της επιτυχίας του άλλου, μήπως θα ήταν καλό για μια ελληνική ομάδα να φτάνει κάθε τρία χρόνια εκεί; Μήπως θα άλλαζε τη ζωή μας γενικά;

Μήπως θα άλλαζε το ελληνικό ποδόσφαιρο; Ήταν κι εκείνη μια χρονιά μαγική. Τον Γενάρη νιώθαμε ότι έχει καταστραφεί το σύμπαν. Σαν να γύρισε ένας διακόπτης με την έλευση του Μεντιλίμπαρ και με την απόφαση του Μαρινάκη ότι «εγώ δεν αφήνω τίποτα και θα κάνω πέντε μεταγραφές και θα το γυρίσω». Και τι μεταγραφές! Ξέρουμε όλοι. Γύρισε ο διακόπτης».

Για τον Μεντιλίμπαρ:

«Ό,τι και να λέει ο καθένας, η αλήθεια είναι ότι για την Ευρώπη, ο Ολυμπιακός και η Πόρτο είναι οι μοναδικές ομάδες πλην των πέντε μεγάλων πρωταθλημάτων που κατέκτησαν ευρωπαϊκό τίτλο τα τελευταία 25 χρόνια. Αυτό σε βάζει σε μια άλλη κατηγορία. Εμείς πήγαμε πέρυσι να παίξουμε στην Πόρτο και ήταν σαν να πηγαίνει άλλη ομάδα. Εγώ αισθάνθηκα ότι πάει η Μίλαν. Αν δεις τον τρόπο που μας υποδέχτηκε ο Πρόεδρος της Πόρτο, ο Βίλας Μπόας, αλλά και ο κόσμος της Πόρτο… Αλλάζεις επίπεδο. Πρέπει να το αλλάξεις και εσωτερικά το επίπεδο σαν ομάδα. Να το καταλάβουν και να αλλάξουν όλοι επίπεδο. Εγώ λέω πολλές φορές στη Σούπερ Λίγκα, όταν κάνουμε συμβούλιο, φέρνω ένα παράδειγμα. Έχεις ένα εμπορικό κέντρο και υπάρχει ένα μαγαζί πάρα πολύ καλό. Και όλα τα άλλα είναι ρημάδι. Ποιος θα έρθει στο μαγαζί σου; Αν δεν πάνε όλοι καλά, δεν θα μεγαλώσει η αγορά. Ο Μεντιλίμπαρ για τον οποίο ρωτάτε.

Εκλεισε τα αποδυτήρια και έκανε ένα γκρουπ πολύ αγαπημένο. Το τι είναι σήμερα ο Ολυμπιακός σαν γκρουπ φαίνεται από μια φάση. Βάζει γκολ ο Γιάρεμτσουκ στον Παναθηναϊκό και ο πρώτος που τρέχει να πανηγυρίσει μαζί του είναι ο Ελ Κααμπί από τον πάγκο. Αυτό είναι το δείγμα του γκρουπ. Προχθές έρχεται ένας νέος σέντερ φορ και βάζει δύο γκολ. Και βλέπεις πώς πανηγυρίζει ο Ελ Κααμπί που έχει βγει αλλαγή. Αυτά ο Μεντιλίμπαρ γιατί τα έχει πετύχει; Αισθάνονται όλοι ότι είναι δίκαιος. Γιατί σου λέει ο παίκτης ότι «εγώ θα την πάρω την ευκαιρία μου». Είναι και πολλά τα παιχνίδια. Γι’ αυτό θέλουν οι προπονητές μικρό ρόστερ. Για να ξέρουν οι παίκτες ότι θα παίξουν. Αλλιώς αρχίζει η γκρίνια. Αλλιώς κάνεις αλλαγή τον Χάμες και δεν βγαίνει στο δεύτερο ημίχρονο. Και να πρέπει να το διαχειριστείς την ώρα του αγώνα».

Για τη χρησιμοποίηση νέων παικτών:

«Για να είμαι δίκαιος, και στον Μεντιλίμπαρ αυτούς τους παίκτες κάποιος τους έχει δώσει. Για να μπει ο Κωστούλας και ο Μουζακίτης στην πρώτη ομάδα, υπήρχε δουλειά δέκα ετών πίσω. Και στην προετοιμασία τώρα πήρε τον Πνευμονίδη και τον Λιατσικούρα. Αύριο μπορεί να πάρει τον Τουφάκη και άλλον. Υπάρχει μια συνέχεια. Και ούτε μπορεί να βγαίνει μια γενιά που θα έχει πέντε υπερπαίκτες πάντα. Όταν ξέρουν ότι θα ενταχθούν στην πρώτη ομάδα… Εμείς και ο ΠΑΟΚ το κάναμε καλύτερα από όλους τα τελευταία χρόνια. Και η ΑΕΚ και ο Παναθηναϊκός έχουν μπει σε αυτό το μονοπάτι. Γιατί να δώσω 10 εκατ. να πάρω τον Πνευμονίδη της Αργεντινής;

Όταν αυτός είναι πρωταθλητής Ευρώπης. Όταν εγώ βλέπω στο Μαρακανά με τα ίδια μου τα μάτια ότι τα παιδάκια τα δικά μας είναι καλύτερα από αυτά της Φλαμένγκο. Ποιος μπορεί να με πείσει να δώσω 15 εκατ. και να μη στηρίξω το δικό μου δημιούργημα. Η κατάκτηση του Youth League σαν δυσκολία είναι μεγαλύτερη από του Conference. Είναι Champions League. Ο Ολυμπιακός έπαιξε με παιδιά ένα χρόνο μικρότερα και μόνο με Έλληνες. Η Μπάγερν και η Μίλαν είχαν ξένους. Είχαν Γκανέζους, είχαν Κροάτες, είχαν Σέρβους. Εμείς είχαμε μόνο Έλληνες. Ήταν ένα θαύμα. Πιο μαγικό δεν γίνεται».

Για το πώς γίνονται οι μεταγραφές:
«Κάθε ομάδα έχει ένα δίκτυο. Εμείς έχουμε μεγάλο. Με ατζέντηδες, με ανθρώπους που είναι στο εξωτερικό και προτείνουν παίκτες. Οι σοβαρές ομάδες παρακολουθούν ποδοσφαιριστές αρκετά χρόνια. Πλέον το σκάουτινγκ έχει περάσει σε άλλο επίπεδο. Το σκάουτινγκ δεν είναι πλέον να πηγαίνει κανείς να βλέπει ένα παίκτη και να λέει ότι έχει καλό αριστερό πόδι επειδή έκανε ένα καλό σουτ.

Πλέον το σκάουτινγκ παρακολουθεί με αλγόριθμους και με στατιστικά και με φυσική παρουσία. Αυτό είναι το ένα κομμάτι. Σου λέει ο προπονητής θέλω ένα αριστερό μπακ με αυτά τα χαρακτηριστικά, ένα χαφ με αυτά τα χαρακτηριστικά. Και έναν σέντερ φορ με αυτά τα χαρακτηριστικά. Δηλαδή έχω δύο ψηλούς και θέλω έναν κοντό, γρήγορο και να παίζει και «ψευτοεννιάρι». Σου λέω έχω έναν αριστερό μπακ που παίζει όλη την πλευρά και θέλω έναν πιο αμυντικό. Περιγράφει τα χαρακτηριστικά που θέλει. Το σκάουτινγκ του λέει: «Ωραία κ. Μεντιλίμπαρ. Πάρε αυτή τη λίστα, είναι αυτοί οι έξι. Βάλε τους με τη σειρά. Μετά αρχίζεις να βλέπεις κι άλλα χαρακτηριστικά. Εμείς ψάχνουμε πάντα τον χαρακτήρα και το οικογενειακό περιβάλλον. Αυτό δεν είναι απλό να γίνει, πρέπει να το ψάξεις».

Για τον Μανέ:

«Ήρθε ένα παιδί από τη Σουηδία που εμφανίστηκε με τρεις ατζέντηδες και ήταν σε πίεση. Υποθέσαμε πως ήταν έτσι από το ταξίδι, από τον αγώνα που είχε παίξει, από τα ιατρικά. Ότι ήταν εξαντλημένος. Αυτός ο άνθρωπος όμως δεν φαινόταν καλά, ψυχολογικά. Κάναμε ό,τι μπορούσαμε. Του μιλήσαμε οικογενειακά. Τον ρωτήσαμε: «Συμβαίνει κάτι, να σε βοηθήσουμε.

Είσαι εντάξει με τα λεφτά που σου προσφέρουμε;» Είχε ένα θεματάκι που μπορεί να εξελιχθεί, μπορεί και όχι. Η ομάδα οφείλει να αποφασίσει με όλα τα κριτήρια που έχει. Σου λέει αυτός έχει κάτι που μπορεί να του βγει. Φαίνεται ότι είναι πιεσμένος, ότι δεν είναι αποφασισμένος. Τι κάνουμε; Προχωράμε; Δηλαδή θα ρισκάρουμε να πάρουμε τώρα ένα παίκτη, να γυρίσει να παίξει στη Σουηδία και να μην ξέρουμε αν είναι για εδώ ή δεν είναι; Ήταν λίγο περίεργο. Την άλλη μέρα που έφυγε και γύρισε Σουηδία και έγινε χαμός… Με πήραν τηλέφωνο από τις σουηδικές αρχές. Η βασιλική αστυνομία της Σουηδίας. Και με ρωτούσαν λεπτομέρειες για το θέμα αυτό. Δεν μου είχε ξανασυμβεί.

Προφανώς κάτι γινόταν. Να πάμε να μπλέξουμε; Γινόταν μια έρευνα. Πρέπει ο κόσμος να καταλάβει. Παίρνουν κάποιοι άνθρωποι ένα παιδί 18 ετών από τη Γκάμπια και το πάνε στη Σουηδία. Μετά από ένα χρόνο οι άνθρωποι αυτοί θέλουν να βγάλουν λεφτά από αυτό το παιδί. Δεν είναι εκεί για το καλό του. Για το καλό του είναι οι γονείς του κι αν έχει έναν ατζέντη για πολλά χρόνια.

Ένας που κάνει τον μεσαίο θα πάει να βγάλει κάποια λεφτά. Έχουν έρθει άνθρωποι να μας φέρουν έναν ποδοσφαιριστή και δεν τον έχουν τον ποδοσφαιριστή. Υπάρχει λοιπόν μια λίστα από την αρχή των μεταραφών με τις θέσεις που θέλει ο προπονητής μας. Του δείχνουμε τους παίκτες, όλα τα βλέπει. Και ο Μεντιλίμπαρ βλέπει τα βίντεο και ο Ντάρκο τα βλέπει. Και οι δύο βοηθοί του Μεντιλίμπαρ βλέπουν πάρα πολλούς αγώνες με τους παίκτες για τους οποίους ενδιαφερόμαστε. Και διαλέγουν. Υπάρχουν περιπτώσεις όπως τον Μίγια που τον ήξερε ο προπονητής. Όλοι τον ξέρουν. Πολύ καλός παίκτης. Όταν έρχεται η ευκαιρία με την Ίντερ και σου λέει ότι ο Ταρέμι είναι μια ευκαιρία. Εκείνη την ώρα δεν χρειάζεσαι σκάουτινγκ, ξέρεις ποιος είναι ο παίκτης».

Για το γεγονός ότι και ο Παναθηναϊκός ήθελε τον Ταρέμι:

«Φυσιολογικό δεν είναι; Ο Παναθηναϊκός έψαχνε σέντερ φορ. Ξαφνικά μαθαίνεις από τον Παστορέλο, ο οποίος έχει παίκτες στον Παναθηναϊκό, ότι ο άνθρωπος θα φύγει από την Ίντερ. Πολύ σπάνια θα υπάρξει παίκτης που θα μείνει ελεύθερος από ομάδα μεγάλη ή που θα θέλει να τον δώσει και δεν θα επικοινωνήσουν με μεγάλες ομάδες της Ελλάδας. Από τη στιγμή που ξέρουμε εμείς ότι ένας παίκτης μένει ελεύθερος, το ξέρουν την ίδια ώρα και οι άλλες ομάδες. Μετά μετράει το πού θέλει να πάει ο παίκτης. Αυτό που βλέπω και γνωρίζω, είναι να θέλει να έρθει ο ποδοσφαιριστής.

Να παίξει. Θυμηθείτε τον Ζάχοβιτς. Αυτό το παιδί ήρθε με το ζόρι. Ήρθε ο Ζάχοβιτς και ο Ζιοβάνι. Σούπερ σταρς και οι δύο. Ο ένας από τη Μπαρτσελόνα, ο άλλος από την Πόρτο. Ο ένας ήθελε να έρθει, το έκανε με την ψυχή του και είδαμε τη συνέχεια. Ο άλλος δεν ήθελε. Στις μεταγραφές έχεις και το άλλο. Σου λέει «ποιος είναι αυτός; Δεν τον ξέρω». Μα πώς να τον ξέρεις ρε φίλε; Δουλεύεις σε ένα φούρνο στην Κυψέλη. Είσαι υποχρεωμένος να ξέρεις τον Τσόρι αν δεν βλέπεις Αργεντινή; Με βλέπουν στο δρόμο και μου λένε: «Κώστα, ένα παίκτη αεροδρομίου. Και τους απαντώ: «Όταν ήρθε ο Τσόρι πήγες στο αεροδρόμιο;» Και για τον Ποντένσε την πρώτη φορά δεν θυμάμαι να πήγε κανείς στο αεροδρόμιο. Και με άλλους παίκτες. Πήγε κανείς στο αεροδρόμιο για τον Μιραλάς; Ας τα αφήσουμε αυτά και ας βλέπουμε τι βγάζει η ομάδα στο γήπεδο. Αν βγάζει υγεία και δύναμη. Αυτή η ομάδα είναι ξανά Ολυμπιακός. Εμείς έχουμε ένα συγκεκριμένο dna. Θέλουμε μια ομάδα να μάχεται, να πολεμά και να ματώνει στο γήπεδο. Δεν μας αρέσουν τα μπλαζέ».

Για τους παίκτες που έχουν περάσει από τον Ολυμπιακό και μιλούν με τα καλύτερα λόγια:
«Υπάρχουν προσωπικότητες που έχουν παίξει λίγο στον Ολυμπιακό, όπως ο Εστέμπαν Καμπιάσο. Επαιξε λίγο, αλλά λέει τα καλύτερα. Ο Τσόρι προχθές ήταν στα γραφεία. Ο οποίος τώρα είναι σημαντικός στη Ρίβερ Πλέιτ. Έχει να κάνει με τους ανθρώπους. Πόσες μέρες είναι ο Ταρέμι στον Ολυμπιακό; Έβαλε γκολ και φίλησε το σήμα. Περνάει καλά, αισθάνεται καλά. Είναι και εξαιρετικός χαρακτήρας. Είναι ενθουσιασμένοι και οι προπονητές και όλοι στην ομάδα μαζί του. Όπως το ίδιο ισχύει και για τον Αγιούμπ. Εμείς έχουμε πετύχει το ακατόρθωτο. Έχουμε φέρει δύο Μαροκινούς σέντερ φορ και είναι και οι δύο διαμάντια. Ο Ελ Αραμπί και ο Ελ Κααμπί».

Για το γηπεδικό της Κηφισιάς:

«Τραβάμε κάτι ζητήματα από τα μαλλιά χωρίς λόγο. Από την άλλη μεριά δεν μπορεί ένας σύλλογος να δεσμεύει ένα κρατικό γήπεδο με μια σύμβαση για τρία παιχνίδια το χρόνο. Πώς θα γίνει αυτό ρε παιδιά; Το γήπεδο είναι κρατικό. Και δεν είναι θέμα του Παναθηναϊκού αυτό. Εγώ είμαι δίκαιος άνθρωπος. Εδώ το φάουλ είναι της Πολιτείας. Δηλαδή αν θέλει να παίξει η Εθνική ομάδα τι θα γίνει; Πέρυσι για να παίξει με την Αγγλία έπρεπε να υπογράψει ο Παναθηναϊκός. Είναι σοβαρό αυτό; Σε κρατικό γήπεδο που το πληρώνουμε όλοι; Δε νομίζω».

Για τη συμμετοχή του Ολυμπιακού στο Champions League:

«Οι ομάδες που συμμετείχαν τότε στο Conference σε σχέση με αυτές που είναι τώρα δεν έχει καμία σχέση. Δεν έρχονται ομάδες από την παραπάνω διοργάνωση. Σε εμάς η Φενέρ ήρθε από το Europa. Κι εμείς, από το Europa ξεκινήσαμε. Τώρα είναι μια κλειστή διοργάνωση. Ξέραμε όλοι ότι θα δούμε τελικό Conference Μπέτις – Τσέλσι. Είναι βουνό το Champions League. Να ξέρουμε τι λέμε. Αλλά δεν φοβόμαστε και κανέναν. Αν θες να είσαι στην ελίτ, πρέπει να ξέρεις ότι έχεις να ανταγωνιστείς με αυτές τις ομάδες. Ή θες να είσαι με τους καλύτερους ή όχι. Εγώ θέλω να έχουν όλοι προσοχή στο γήπεδό μας. Παίζουμε ένα δύσκολο παιχνίδι με την Πάφο. Εγώ αν ήμουν στην Πάφο, αυτό το παιχνίδι θα σημάδευα για να πάρω βαθμούς. Γι’ αυτό και έβαλαν αναπληρωματικούς στο πρωτάθλημα και έχασαν.

Θα πρέπει να προφυλάξουμε την έδρα μας. Έχω κι ένα ευχάριστο. Την Παρασκευή με το που βγήκαν τα εισιτήρια είχαμε sold out. Οι Κύπριοι δεν θα έρθουν 1000 όπως είχαν πει αρχικά. Θα είναι λιγότεροι, οπότε θα βγάλουμε κάποια επιπλέον εισιτήρια. Είναι μεγάλη χαρά να βλέπεις τον Ολυμπιακό να παίζει με τη Ρεάλ, τη Μπαρτσελόνα. Αυτός που λέει πόσα θα φάει ο Ολυμπιακός, να αναρωτηθεί: «Τι θέλω; Να παίξω με τη Μπαρτσελόνα με το ρίσκο να τα φάω ή να μην παίξω με τη Μπαρτσελόνα;». Ε, λοιπόν, αποφάσισε. Εγώ αποφασίζω να παίξω. Και το 5-0 από τη Μπαρτσελόνα στο ποδόσφαιρο είναι. Ελπίζω να μην το πάθουμε. Θέλουμε να είμαστε κάθε χρόνο στο Champions League. Ο κόσμος το βλέπει έτσι πλέον. Αυτές είναι οι αναμνήσεις».

Για τη δήλωση Μαρινάκη που ευχήθηκε καλή επιτυχία στην Ευρώπη στις άλλες ελληνικές ομάδες:
«Να απαντήσω πάλι ότι δεν τον ξέρουν; Τι να κάνω εγώ γι’ αυτό; Αυτός ο άνθρωπος στον Ολυμπιακό έχει αλλάξει την ιστορία του γενικού αθλητισμού στην Ελλάδα. 1925-2010, ο Ολυμπιακός έχει πάρει 150 τίτλους πλην μπάσκετ. 2010-2025 148 τίτλους. Αν πάρει ο Ολυμπιακός το σούπερ καπ στο χάντμπολ 149 τίτλοι και μαζί με το Youth 150. Σε 15 χρόνια έχει πάρει όσους τίτλους κατακτήθηκαν στα άλλα 85».

Για το τμήμα μπάσκετ:

«Στο μπάσκετ υπάρχουν οι κύριοι Αγγελόπουλοι και πηγαίνουν μια χαρά. Ο κ. Μαρινάκης όπως έχει αποδείξει στο παρελθόν, κάθε φορά που το μπάσκετ ήταν σε δυσκολία στήριξε και τους Αγγελόπουλους και το μπάσκετ δε θα κινδυνέψει να μείνει ορφανό ή να μείνει μόνο του. Από εκεί και πέρα, και ιδιοκτήτες έχει και έχουν βάλει χρήματα και όλα είναι καλά και εκεί. Ως Κώστας Καραπαπάς, είμαι Ολυμπιακός.

Και πονάω και υποφέρω. Και θέλω να κερδίζει παντού ο Ολυμπιακός. Το σήμα μου, ο Εφηβος. Άκουσα μια αδιανότητη δήλωση. Ότι ελπίζω να χαίρονται οι μπασκετικοί Ολυμπιακοί που θα φτιάξει γήπεδο ο Ολυμπιακός. Τι σημαίνει αυτό; Τι μπασκετικοί και…πινγκπονγκικοί; Δηλαδή υπάρχουν Παναθηναϊκοί βολεϊκοί και Παναθηναϊκοί χατμπολικοί και ποδοσφαιρικοί; Σαν τον άλλο που πήρε τον Τσουκαλά και του είπε ότι είναι Ολυμπιακός στο ποδόσφαιρο και Παναθηναϊκός στο μπάσκετ. Αυτός είναι τρελός, δεν είναι κανονικός. Ή οι δημοσιογράφοι που είναι οι μισοί Εθνική Ελλάδας. Ξύπνησαν ένα πρωί και έγιναν Εθνική Ελλάδας. Πείτε τι ομάδα είστε, δεν είναι κακό. Για εμένα λένε ότι είμαι Τσέλσι. Μα ακόμα είμαι. Πάντα θα είμαι. Γιατί τη μέρα που γεννήθηκα πήρε η Τσέλσι ευρωπαϊκό στο Καραϊσκάκη. Κι εκεί συνδεδεμένο είναι. Λυπάμαι που τους στεναχωρώ. Τώρα είμαι και Νότιγχαμ. Νότιγχαμ πρώτα και μετά Τσέλσι».

Για το αν υπάρξει διευκόλυνση από τη Λίγκα στις άλλες ομάδες προκειμένου να αναβληθεί ένα ακόμη παιχνίδι γιατί κρίνεται μια ευρωπαϊκή πρόκριση:
«Βεβαίως. Αν είναι σε έναν γύρο που θα χρειάζεται να περάσουν, βεβαίως θα το κάνει η Λίγκα. Όλοι θα βοηθήσουμε. Όλοι δεχτήκαμε το τζόκερ. Καταλαβαίνουμε ότι χρειάζεται. Νόμιζα ότι θα λέγατε αν θα δίναμε το Καραϊσκάκη, γιατί εμείς το έχουμε κάνει κι αυτό».

Για το τι φταίει στον Παναθηναϊκό:

«Πόσο αγαπάνε τον Παναθηναϊκό αυτοί που ασχολούνται και τρέχουν τον Παναθηναϊκό; Μιλάω σε όλα τα επίπεδα. Εμείς είμαστε εκεί κάποιοι άνθρωποι, 15 χρόνια, μαζί. Στα δύσκολα είμαστε ακόμα πιο μαζί. Όταν ο Ολυμπιακός έχει μια στραβή, εμείς καθόμαστε σε ένα τραπέζι όλοι και είμαστε όλοι ο ένας δίπλα στον άλλον. Ποτέ δεν έγινε ίντριγκα. Ένας το εξασφαλίζει αυτό. Κι αυτός σου λέει «εδώ είμαστε μαζί». Και στα δύσκολα και στα εύκολα».

Για το βράδυ μετά το 1-4 από τη Μακάμπι:

«Ανεβαίνουμε στο εστιατόριο. Έρχεται ο μάνατζερ του προπονητή, ο κ. Ινιάκι. Μου λέει ο κ. Μαρινάκης «θα μιλήσω τώρα με τον Ινιάκι, να έρθει πάνω και ο Μεντιλίμπαρ να ανανεώσουμε».

Εγώ λέω «μάλλον δεν κατάλαβα καλά». Κάθισα πιο πέρα και είπα μέσα μου «έτσι αλλάζουν οι ιστορίες. Με αυτόν τον τρόπο». Έτσι γύρισε ένα κουμπί σε όλους. Όταν πήγαμε στη Σερβία, είδαμε οπαδούς της Μακάμπι και μας κοιτούσαν με έναν τρόπο σαν να έλεγαν «Που πάτε καημένοι;». Υπήρχαν δύο ξενοδοχεία στο Νόβι Σαντ. Ένα που έμενε η Μακάμπι σε όλα της τα παιχνίδια εκεί και ένα που έμενε ο Ολυμπιακός. Ήταν μικρό, δεν χώραγε όλη η αποστολή. Ζητάμε άδεια από την ΟΥΕΦΑ να πάμε στο ξενοδοχείο της Μακάμπι η διοίκηση και το Γραφείο Τύπου. Μπαίνουμε εκεί με τις βαλίτσες και με βλέπει ο Ζάχαβι. Μου λέει: «Τι έγινε Κώστα; Δύσκολα ε;». Του λέω: «Θα δούμε». Γέλαγε αυτός. Δεν το πίστευα, μην λέω ότι το πίστευα. Μη μας περάσει ο κόσμος για τρελούς. Πάμε παραπέρα. Βλέπω παραπέρα τον προπονητή της Μακάμπι.

Σοβαρός. Μου λέει: «Κοίτα τι γίνεται, πάρτι». Είχε έρθει ο ιδιοκτήτης της Μακάμπι από τον Καναδά και έκαναν πάρτι κανονικό. Έλεγα από μέσα μου: «Καλά τόσο χαλαροί και άνετοι είναι;».Την επόμενη μέρα ήταν εκεί ο Ιάκωβος Αγγελίδης, που ήταν παλιά στον ΠΑΟΚ. Εκείνο το βράδυ είχε βάλει πέντε γκολ στη Σάλκε ο ΠΑΟΚ και μου λέει: «Είδες; Πολλά γκολ». Του είπα εγώ πως μπορεί να γίνει και στο δικό μας παιχνίδι. Μου λέει: «Δύσκολο, δεν γίνονται αυτά στο ποδόσφαιρο». Στον αγώνα καθόμασταν εμείς τέσσερα άτομα, περιμέναμε. Και οι 50 τρελοί που είχαν έρθει στη Σερβία. Γιατί μπορεί να λες ότι είναι κοντά η Σερβία, αλλά δεν ήταν κοντά. Έπρεπε να πας στο Βελιγράδι, μετά ταξίδι οδικώς, περνάς κάτι χωριά. Δύσκολο ταξίδι. Εγώ λοιπόν δεν είχα κουνηθεί.

Έχει πάει 1-5 κι εγώ κάθομαι ακούνητος. Έλεγα μέσα μου δεν μπορεί να γίνει αυτό το θαύμα. Λέω «άσ’ το μην κουνιέσαι μέχρι να τελειώσει». Τελειώνει το ματς και λέω του Αγγελίδη «συγχαρητήρια. Είδες το ποδόσφαιρο;». Εκεί το πιστέψαμε όλοι. Μετά έγινε το άλλο στην Κωνσταντινούπολη. Βλέπω τη Μαρίνα να είναι έξαλλη στον πάγκο την ώρα των πέναλτι. Της λέω «τι έγινε;». Μου λέει «είπε ο Τζολάκης να βρω τον πατέρα της που έχει ένα φυλαχτό». Πήρε το φυλαχτό, το έδωσε στον Τζολάκη. Δεν θα τον νίκαγε ποτέ κανένας εκεί τον Κωνσταντή».

Για το Νο7 στον Ολυμπιακό:

«Από αυτό το ερώτημα καταλαβαίνει κανείς πόσο ασχολείται ο κόσμος. Ο κόσμος ασχολείται και με λεπτομέρειες που κάποιοι δεν το είχαν προσέξει. Το 7 για εμάς είναι ιερό νούμερο».

Για τον μεταγραφικό σχεδιασμό:

«Ασχολούμαι με τις μεταγραφές ως διοίκηση. Επιλογή παικτών δεν μπορώ να κάνω εγώ. Δεν είμαι ειδικός. Εκτός αν έχουμε βρει κάτι, που μπορεί να σκάσει στους φιλάθλους μας. Μην έχει πει κάτι κακό για τον Ολυμπιακό. Εγώ ασχολούμαι με τα ιστορικά γεγονότα. Υποδέχομαι τους νέους παίκτες και τους μιλάω δύο ώρες για τον Ολυμπιακό».

Για τον Γιαζίτσι:

«Ο Γιαζίτσι κατάλαβε ότι έρχεται σε μια οικογένεια. Δείτε πώς έχει συμπεριφερθεί σε άλλα ζητήματα στα social και πώς έχουν φερθεί άλλοι Τούρκοι που παίζουν στην Ελλάδα. Δεν είναι ίδια συμπεριφορά. Εξαρτάται από εκεί και πέρα από τον χαρακτήρα, από το επίπεδο, από την κουλτούρα του καθενός. Με ενδιαφέρει αυτός που έρχεται, να καταλαβαίνει πού έρχεται.

Εμείς αυτό το έχουμε καταφέρει σε μεγάλο βαθμό. Σε εμάς αυτοί που φεύγουν αγαπούν την ομάδα. Εχουμε παντού πρεσβευτές πια. Σας είπα το παράδειγμα του Μανέ. Είδαμε ένα περίεργο κλίμα, σε συδυασμό με τα ευρήματα. Κάνεις μια γενική σούμα και λες άστο. Αφού είχαμε συμφωνία και με τη Μιάλμπι και με τον παίκτη. Δεν ήταν το οικονομικό. Λες μήπως αυτό το παιδί ήρθε με καθεστώς περίεργο; Και μερικές μέρες μετά δικαιώνεσαι. Λες «γιατί το ψάχνουν;»».

Για το αν θεώρησε καλή ιδέα ο ίδιος την ανανέωση Μεντιλίμπαρ εκείνο το βράδυ:
«Εγώ έχω μάθει να κλείνω τα αυτιά μου και να ακούω τον Μαρινάκη. Γιατί συνήθως όταν για τους άλλους είναι 12 ώρα, για αυτόν είναι 12:05. Έχει πέντε λεπτά χρονική απόσταση. Είμαστε σε ένα γραφείο και μου λέει: «Παίρνω τον Μανωλά. Δεν είναι και πολύ θετική η ομάδα, τους είπα να πάρουμε ένα ρίσκο. Συμφώνησε τελικά ο προπονητής. Θα τον πάρουμε τον Μανωλά.».

Είδαμε τι έγινε μετά. Ο Μαρινάκης εξυπηρετεί τη μεγάλη ιδέα. Δεν χωράμε εδώ πια. Μεγαλώσαμε. Αυτό για να το πει κάποιος πρέπει να νιώθει τον Ολυμπιακό, να έχει το όραμα για τον Ολυμπιακό και να μπορεί να το κάνει. Αφού έχεις και τα τρία, είσαι ήσυχος. Άρα λοιπόν να κόψουμε παίκτη λόγω εθνικότητας, όχι. Να σας πω και κάτι άλλο; Κάποτε είχαμε πάρει τον Καζίμ Καζίμ. Είχε τατουάζ το ψευδοκράτος. Πού να το δεις αυτό; Τον είχα αναγκάσει λοιπόν σε όσα παιχνίδια έδινε με τον Ολυμπιακό, να φορά ένα έμπλαστρο. Και για δική του προστασία και για την προστασία του Ολυμπικαού. Δεν τον κόψαμε. Το χειριστήκαμε. Υπήρχαν κάποιοι παίκτες που σκέφτονταν μήπως υπάρξει θέμα, όπως ο Κασάμι. Σου λέει προέρχομαι από το Κόσοβο, υπάρχει αυτή η φιλία με τον Ερυθρό Αστέρα… Τα πανό… Τίποτα. Το δένουμε. Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια έχουμε πολύ καλά παιδιά. Πολύ καλή ατμόσφαιρα.

Δείτε ποιοι είναι αρχηγοί. Είναι ο Ρέτσος, ο Τζολάκης, ο Ροντινέι, ο Ελ Κααμπί. Πείτε μου αν ένας δεν είναι διαμάντι. Ο Ροντινέι είναι η χαρά μας, έχει καλή καρδιά. Ανεβάζει για τα φρέντο και όταν τον ρωτάς γιατί τα ανεβάζει, σου λέει: «Όταν ήμουν μικρός και ορφάνεψα, μου έλεγε η μάνα μου να είμαι πάντα χαρούμενος». Τι να του απαντήσεις; Τρέλανέ μας. Βάζε τα φρεντάκια όλη μέρα. Έχεις τον Τσικίνιο. Κάτι παιδιά, πέρα από διαμάντια. Και βοηθά και ο Μεντιλίμπαρ. Του λες να πάρουμε ένα εξτρέμ ακόμα; Σου λέει: «Έξω». Είναι σκληρός, δεν είναι εύκολος. Πέρυσι παίζαμε φιλικό στην Ολλανδία με τη Μαλίν. Είδα κάποιον που είχε αφήσει ένα μουσάκι. Σκεφτόμουν πού τον ήξερα. Ήταν ο Χάσι. Τον βρίσκω στα αποδυτήρια και τον ρωτώ:

«Γιατί δεν μιλάς;». Μου λέει: «Ξεκινώ σε μια εβδομάδα το πρωτάθλημα κι εσείς βάζετε τα παιδάκια». Του λέω: «Τα έχεις δει τα παιδάκια; Δες τα και μας λες». Πριν βάλει τη γκολάρα ο Μουζακίτης, έχει γυρίσει και μου κάνει χαρακτηριστική χειρονομία, ότι είχα δίκιο. Την επομένη παίζαμε με τον Άγιαξ φιλικό. Ήρθε ο Μπλιντ, ο ιστορικός αρχηγός του Άγιαξ και σου λέει συγχαρητήρια για τα παιδιά. Πώς να αισθανθείς; Υπερηφάνια. Αξίζει τον κόπο. Αξίζει τον κόπο να βλέπεις τον Μουζακίτη στη βροχή 10 χρονών να σου τραβάει το παντελόνι και να σου λέει: «Θα με πάρετε;»».

Για το αν έχει ξεφύγει με βάση το γεγονός ότι εκπροσωπεί τον Ολυμπιακό και ακολούθως δεν ένιωθε καλά γι’ αυτό:

«Όσες φορές έχω ξεφύγει, όπως συμβαίνει σε κάθε άνθρωπο, εκπροσωπώ τον κακό μου εαυτό, όχι τον Ολυμπιακό. Ο Ολυμπιακός δεν φταίει σε τίποτα για τις συμπεριφορές των ανθρώπων. Ο Ολυμπιακός είναι πάνω από τους ανθρώπους. Υπάρχουν στιγμές που έχω μετανιώσει και άλλες όχι. Εκείνες τις στιγμές εκπροσωπούσα τον κακό μου εαυτό. Άλλες φορές εκπροσωπώ τον καλό μου εαυτό.

Τον Ολυμπιακό τον εκπροσωπώ θεσμικά. Θα ήθελα να μην έχει συνδεθεί ο Ολυμπιακός με κάποια κακή συμπεριφορά. Το ποδόσφαιρο δεν είναι ωδείο, ούτε θέατρο. Όταν είναι στο γήπεδο ένας άνθρωπος και βρίζουν τη μάνα του, το παιδί του, δεν μπορεί να έχει την ψυχολογία του μουσικού που θα παίξει το βιολί του. Οι άνθρωποι προσαρμόζονται στο περιβάλλον που υπάρχει. Αν βάλεις έναν άνθρωπο να ζήσει ένα μήνα σε ένα κλουβί, θα γίνει μαϊμού. Είμαστε ορισμένοι άνθρωποι που μεγαλώσαμε σε γετονιές που έχει κάποιους κώδικες συμπεριφοράς. Δεν μπορεί να έρχεται ένας να σου κάνει κακό και εσύ να του λες «σας παρακαλώ κύριε να έρθει η πυροσβεστική». Δεν το κρύβω αυτό. Υπάρχουν και πράγματα για τα οποία είμαι υπερήφανος και για τα οποία ποτέ δεν φώναξα».

Για το Μουσείο:

«Έχω πάει σε όλες τις φάσεις του. Από τότε που ήταν τούβλα. Ήταν εντολή του κ. Μαρινάκη. Είπε «φτιάξτε αυτό, δεν με ενδιαφέρει το κόστος». Ούτε σε προγράμματα μπήκαμε, ούτε επιδοτήσεις πήραμε από υπουργεία. Είναι καθαρό κόστος Βαγγέλη Μαρινάκη για την ιστορία του Ολυμπιακού. Είπε «θέλω να φτιαχτεί μια κιβωτός για τον Ολυμπιακό. Να είναι τοπόσημο για τον Πειραιά. Να περνούν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι από εκεί, μαζί με τα άλλα σημεία από τα οποία περνάνε. Έγινε. Μια ομάδα ανθρώπων κυρίως με τη Βερούσκα Γεωργαντή μπροστά, την υπεύθυνη του μάρκετινγκ και όχι μόνο. Είναι υπεύθυνη για όλα τα όμορφα που γίνονται. Τα social media του Ολυμπιακού, οι εορτασμοί των 100 χρόνων. Τα drone. Αν αγαπάς και θέλεις το καλύτερο δυνατό, σκίζεσαι. Ωραίο είναι να λέει κανείς πόσο ωραίο είναι το μουσείο και να συγκινείται, αλλά δεν μας έχει δει κανείς εκεί 04:00 το πρωί. Να λέμε στον εργάτη «πώς το πιάνεις αυτό; Ξέρεις τι είναι αυτό; Είναι τα παπούτσια του Σιδέρη. Πήγαινέ τα λίγο πιο εκεί να μην πέσει επάνω τους η σκόνη». Θέλει μια φροντίδα.

Το 2011 που πήγα στον Ολυμπιακό, είπα στον Πρόεδρο ότι δεν έχουμε όλα τα τρόπαια. Τα ιερά του δισκπότηρα, την ιστορία του. Μου είπε «βρες τα με κάθε κόστος». Ξέρετε ότι έχω τρέξει σε ορφανοτροφεία για να πάρω Πρωτάθλημα του Ολυμπικού; Ξέρετε ότι έχω βρει το Πρωτάθλημα άλλης ομάδας; Το ίδιο το Κύπελλο του Πρωταθλήματος. Κι όταν πήρα τηλέφωνο την τότε διοίκηση και τους είπα ότι βρήκα το Κύπελλο, μου είπαν: «Στείλτο με currier». Το έχω ακόμα. Επειδή λένε ότι δεν σέβομαι εγώ του αντιπάλους. Δεν καταλαβαίνουν ότι αυτό έχει αίμα, έχει θυσία. Τώρα εμείς τα έχουμε όλα. Έκανα δύο χρόνια τον εξερευνητή. Πώς αισθάνομαι λοιπόν τώρα που βλέπω αυτό το πράγμα στο Μουσείο; Δεν θα αισθάνομαι συγκίνηση; Σας είπα όμως πώς ξεκινά η Ιστορία. Βαγγέλης Μαρινάκης:

Θα φτιάξετε το καλύτερο Μουσείο. Αυτό έγινε στη Βαρκελώνη. Φτιάχτηκε κομμάτι κομμάτι και μεταφέρθηκε στην Ελλάδα. 3 εκατ. ευρώ είναι μόνο τα video wall. Μόνο οι πίνακες και τα διαδραστικά. Θα μπορούσαμε να μπούμε σε ένα πρόγραμμα και δεν το κάναμε. Είναι για όλους τους Ολυμπιακούς. Φάγαμε 2 μήνες με τους ανθρώπους της Media Pro. Εγώ ήρθα να σου πω τι είναι ο Ολυμπιακός. Θέλαμε αυτός που θα μπει στο Μουσείο να θυμάται τον πατέρα του. Τον φίλο του που χάθηκε. Είναι η Κιβωτός μας. Το ξέρετε ότι την επόμενη μέρα των εορτασμών των 100 χρόνων με πήραν από τη μεγαλύτερη ομάδα του κόσμου και μου είπαν ποια εταιρεία το έκανε αυτό; Του είπα το έκανε η Βερούσκα Γεωργαντή, ο Κώστας Καραπαπάς με εντολή του Μαρινάκη και ένα μήνα οι οπαδοί μας που τους λένε εγκληματίες. Που πήγαιναν κάθε μέρα και μέτραγαν βήμα βήμα πού θα μπει το καθετί. Γιατί αγαπάνε την ομάδα τους. Γι’ αυτό βγήκε αυτό το υπερθέαμα σε όλη την Αθήνα».

Για το ποιους εκτιμά στο ποδόσφαιρο:

«Στο ποδόσφαιρο οι σχέσεις είναι δυναμικές. Είναι μια καλή εποχή στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Στην Ομοσπονδία υπάρχουν κανονικοί άνθρωποι, σοβαροί. Δεν είναι αυτό που πήγαινα στην ΕΠΟ και ο άλλος έπλενε το αυτοκίνητό του με τη βούρτσα για να μη δώσει πέντε ευρώ. Και οι 4 ομάδες είναι καλές, σοβαρές. Ο Αστέρας. Ομάδες δυνατές. Το ποδόσφαιρο είναι στο καλύτερό του σημείο. Έχουμε μια εθνική στα καλύτερά της. Να σου πω για τη Λίγκα.

Ο Μαρινάκης έγινε πρόεδρος της Λίγκας και έφερε τις μεγαλύτερες χορηγίες στην ιστορία. Για ποιον τις έφερε; Για τον εαυτό του; Εμείς κερδίσαμε κάτι; Κέρδισαν οι ομάδες, να ζήσουν αξιοπρεπώς. Αυτά λέω και στη Super League 2. Μου λέει άλλος που έχει σουβλάκια σε ένα μέρος της Ελλάδας: «Αν δεν πάρουμε 150 από εδώ και 150 εκεί, δεν βγαίνουμε». Του λέω: «Αν δεν βγαίνεις, τι τη θες την ομάδα;». Αυτή η εποχή είναι ευκαιρία για το ποδόσφαιρο. Είναι και οι 4 μεγάλοι με ιδιοκτήτες, έχουν καλές ομάδες. Αν αυτό που κάνεις το αγαπάς, το αποτέλεσμα είναι καλύτερο. Εγώ ποτέ δεν θα σου πω ότι αγαπώ τον Ολυμπιακό περισσότερο από εσένα. Αλλά και ποτέ δεν θα δεχτώ ότι εσύ αγαπάς τον Ολυμπιακό παραπάνω από εμένα».

Για Αλαφούζο και Ηλιόπουλο:

«Έχουν διοικήσεις οι ομάδες. Και η ΑΕΚ θέλει χρόνο. Προέρχεται από μια μεγάλη διοικητική αλλαγή. Άλλαξε όλος ο οργανισμός. Θέλει υπομονή. Αν δεν συνδέεται η ομάδα με αυτούς που είναι στις εξέδρες, υπάρχει ανισορροπία. Σε όλα τα πράγματα στη ζωή».

Για το γεγονός ότι ο Βαγγέλης Μαρινάκης έχει πολλά χρόνια τους ίδιους συνεργάτες:

«Το μεγαλύτερο χαρακτηριστικό όλων είναι ότι δεν μπορεί να συγκριθεί κανείς μαζί του στη δουλειά. Ο τρόπος που δουλεύει αυτός ο άνθρωπος, δεν μπορεί να συγκριθεί. Δεν μπορείς να τον φτάσεις σε ώρες δουλειάς. Ωραίο είναι να είναι ο Πρόεδρος οπαδός του Ολυμπιακού, αλλά δεν αρκεί να είσαι οπαδός. Πρέπει να έχεις γνώση, ικανότητα, αντίληψη, όραμα, ικανότητα. Πρέπει δηλαδή να αποκλείεσαι στο Europa και να σκας που δεν το πήρες».

Συνδεθείτε στην ομάδα του THRYLOS24 στο Viber

Ακολουθήστε στο Google News το THRYLOS24 και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από το THRYLOS24