Η «γκρίνια» και η ισοπέδωση μόνο κακό κάνουν στην ομάδα ενόψει της δύσκολης συνέχειας και ο άκομψος τρόπος κριτικής σε διοίκηση και προπονητή.

Μεγάλες κουβέντες είχε πει ο αείμνηστος Νίκος Γουλανδρής, όταν είχε αποφασίσει να τα παρατήσει όταν διαπίστωσε τον «πόλεμο» που του κάνουν.

«Δε φοβάμαι τους Ολυμπιακούς, αλλά τους Ολυμπιακάρες», ήταν τα λόγια ενός από τους μεγαλύτερους προέδρους που πέρασαν από το σύλλογο και έγραψε ιστορία στην δεκαετία του 1970. Τα ίδια λέω και εγώ τώρα, έστω και αν οι εποχές από τότε έχουν αλλάξει και ζούμε άλλες καταστάσεις.

Ντιόγκο Νασιμέντο στον Ολυμπιακό με 4 εκατ. – Το μοντέρνο «8άρι» του Μεντιλίμπαρ!
Ντιόγκο Νασιμέντο στον Ολυμπιακό με 4 εκατ. – Το μοντέρνο «8άρι» του Μεντιλίμπαρ!

Μιλάω για αυτούς που περιμένουν στην «γωνία» το πότε θα χάσει ο Ολυμπιακός για να αρχίσουν τη κριτική  στον προπονητή, την διοίκηση και να ισοπεδώνουν τα πάντα, λες και δεν υπάρχει αύριο. Προφανώς και αυτή η χρονιά που διανύουμε δεν είναι η καλύτερη, με την ομάδα να βγάζει προβλήματα και να μην έχει τους αυτοματισμούς και την ενέργεια των προηγούμενων χρόνων. Και αυτό δεν αρέσει σε κανέναν, ούτε φυσικά και σε εμένα.

Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να τα ισοπεδώνουμε όλα και να τους  βγάλουμε όλους άχρηστους. Αρχικά για τον Μαρτίνς. Τρία χρόνια ήταν καλός προπονητής και τον χειροκροτούσαν στις φιέστες και τώρα ξαφνικά είναι κακός και απαιτούν κάποιοι να φύγει και να έρθει κάποιος άλλος.

Λες και αυτοί κάνουν κουμάντο, η βάζουν τα λεφτά. Πόσο εύκολο είναι να κάνεις κριτική από έξω. Άλλο όμως καλόπιστη κριτική και άλλο ισοπέδωση. Αντί να στηρίξουν την ομάδα και την διοίκηση τώρα στα δύσκολα, εξαπολύουν επίθεση με κάθε τρόπο και βγαίνουν στα ραδιόφωνα και στα social media για κάνουν το «κομμάτι τους» και να το «παίξουν» προπονητές.

Να κάνουν κριτική στη διοίκηση γιατί οι μεταγραφές του περασμένου καλοκαιριού ήταν αποτυχία και δεν βοήθησαν. Το ξέρουμε και  το καταλάβαμε, αλλά αυτά συμβαίνουν σε όλες τις ομάδες του κόσμου. Και να σκεφτεί κανείς ότι έστω και έτσι και με αυτές τις συνθήκες  ο Ολυμπιακός παίρνει για τρίτη συνεχόμενη χρονιά το πρωτάθλημα.

Φαντάσου τι θα είχε γίνει αν η ομάδα ήταν στην κατάντια της ΑΕΚ, του ΠΑΟΚ και του Παναθηναϊκού, που παλεύει για να βγει τρίτος, η τέταρτος και να κερδίσει μια θέση για το Κόνφερενς! Και να πανηγυρίζουν σα τρελοί με «όλε» που κέρδισαν τον Ολυμπιακό που είναι 19 πόντους μπροστά! Ήμαρτον….

Ή να είχε ρίξει ο Μαρινάκης τον Ολυμπιακό στην Γ’ εθνική για να γλυτώσει τα χρέη και τον πάρει «τζάμπα».  Θα είχε «καεί» ο Πειραιάς. Και όμως ακόμα και τώρα όλη μέρα «μουρμούρα». Μιλάμε για τρέλα. Δεν λέω ότι δεν είναι Ολυμπιακοί και λογικό να υπάρχει προβληματισμός από αυτή την εικόνα, όμως  είναι φανερό ότι κάποιοι  ψάχνουν την ευκαιρία να χάσει ο Ολυμπιακός και να ασχοληθούν με το αγαπημένο τους άθλημα. Την καταστροφολογία.

Τους φταίει και ο Μαρινάκης που έχει δώσει 170 εκατομμύρια για μεταγραφές αυτά τα δώδεκα χρόνια και έχει φέρει παικταράδες και έχει πάρει 8 πρωταθλήματα. Και σε μια μέτρια χρονιά βρήκαν την ευκαιρία να «κράξουν» και να κάνουν υποδείξεις, γιατί το δεν έγινε σωστό. Το ξέρει ρε «Ολυμπιακάρες» και θα το διορθώσει. Δεν περιμένει από εσάς να του το πείτε και μάλιστα με αυτό τον άκομψο τρόπο….

Κώστας Σαμοθράκης

«Αντέχω ακόμα»…… Ένα υπέροχο «ταξίδι» που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1985 με πρώτο σταθμό την «Αθλητική Ηχω» σαν ρεπόρτερ Ολυμπιακού στο Μπάσκετ. Το ποδοσφαιρικό «σαράκι» όμως ήταν μέσα μου και το ποδόσφαιρο ανέκαθεν ήταν το πιο ελκυστικό άθλημα και αυτό τελικά με κέρδισε.

Λίγους μήνες στην ιστορική εφημερίδα και στη συνέχεια πρώτη «μεταγραφή» μου στο Φως των Σπόρ όπου παρέμεινα για πέντε χρόνια. Εκεί μπήκαν οι βάσεις για να ξεκινήσω και να καθιερωθώ στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού με τις πιο μεγάλες επιτυχίες, την αποκλειστική συνέντευξη του Λάγιος Ντέταρι και του Γιώργου Κοσκωτά! Για ξεκίνημα δε το λες και άσχημα.

Με «δάσκαλο» τον ΜΕΓΑΛΟ Θόδωρο Νικολαΐδη και τον Φαίδωνα Κωνσταντουδάκη δεν είναι εύκολο να αποτύχεις…. Στη συνέχεια η «Απογευματινή» και σιγά, σιγά άνοιξε και το τηλεοπτικό πεδίο(1991) με την παρουσία μου πάντα στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού, με πρώτο το Star canel, την ΕΡΤ και αργότερα στο Magic TV, όπου έμεινα για ένδεκα χρόνια.

Εν το μεταξύ από τον Μάιο του 1988, είχα γίνει ήδη μέλλος της εφημερίδας «Πρωταθλητής» με τον Σωτήρη Πουλόπουλο να είναι αυτός που μου έδειξε την μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και με στήριξε όσο κανείς άλλος. 22 προετοιμασίες στο εξωτερικό και αμέτρητα ταξίδια με τον Ολυμπιακό, είναι ένα επίτευγμα εδώ που τα λέμε και ένα σημάδι ότι έχεις καθιερωθεί στη συνείδηση του κόσμου. Και φυσικά να διαψεύσω όσους, στο ξεκίνημα, με παρότρυναν να μην ακολουθήσω αυτό το επάγγελμα γιατί οι δυσκολίες είναι μεγάλες και το μέλλον αβέβαιο…

Αντέχω ακόμα για όσους έχουν την απορία μετά από 37 χρόνια και η απάντηση για το πότε θα αποφασίσω να αποσυρθώ δεν είναι εύκολη. Όσο αντέχω και όσο με θέλουν, γιατί το μεράκι υπάρχει ακόμα και ο Ολυμπιακός είναι ένας τρόπος ζωής. Πόσο μάλλον όταν έχεις καταφέρει να συνδυάσεις το επάγγελμα με το χόμπι. Το πιο ιδανικό για μια καριέρα. Υπάρχει αντίρρηση;

Ακολουθήστε στο Google News το THRYLOS24 και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από το THRYLOS24