Το πάθος στο ποδόσφαιρο έχει ονοματεπώνυμο: Μοεντίμ Ζε Ελίας (pics+vids)

Ο Μοεντίμ Ζε Ελίας, με την «τιμημένη ερυθρόλευκη», κατέκτησε 3 πρωταθλήματα, αλλά και πολλές …κάρτες με τον Ολυμπιακό, ο οποίος αποτελεί σημαντικότατο κεφάλαιο της ζωής του, αλλά και της ποδοσφαιρικής του καριέρας, σημαδεύοντάς τον αρκετά όπως φάνηκε.

Αναμφίβολα, πρόκειται για έναν αρκετά σκληροτράχηλο αθλητή, που όμως με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, έχει αφήσει το στίγμα του, ο κόσμος έχει ασχοληθεί μαζί του, και γενικότερα οι φίλαθλοι της ομάδας μας, τον αναπολούν, λόγω του περίσσιου πάθους και ποδοσφαιρικής «γενναιότητας» που τον διακρίνει, και έβγαζε έντονα στο παιχνίδι του.

Μπορεί, ως έναν βαθμό, να μη δικαίωσε τη φήμη του, όμως αξίζει πολύ να ασχοληθεί κάποιος με τον αθλητή Ζε Ελίας.

Γεννημένος στις 25 Σεπτεμβρίου του 1976, στο περίφημο Σάο Πάολο της Βραζιλίας, θεωρούνταν από τα μεγαλύτερα ταλέντα του εγχώριου ποδοσφαίρου (αρκετά πλούσιο σε ταλέντα βραζιλιάνικο ποδόσφαιρο, για τη Βραζιλία μιλάμε…). Δεν άργησε να λάμψει λοιπόν…

Μόλις στα 17 του χρόνια, πριν κιόλας τα κλείσει, έπαιξε βασικός με την Κορίνθιανς, ενώ με αυτόν τον τρόπο, έγινε ένας εκ των νεότερων ποδοσφαιριστών που είχε φορέσει τη φανέλα της Κορίνθιανς. Φυσικά, με το πέρασμα των ετών, έγινε σημαία στον ιστό της ομάδας, με παρατσούκλι βγαλμένο από τους οπαδούς ως, «Ζε των πιστών». Φανερό είναι πως, έγινε ο αγαπημένος τους παίχτης.

Ο προπονητής Μάριο Σέρτζιο είχε εντυπωσιαστεί αρκετά από τις επιδόσεις και τις αρετές του πιτσιρικά στις προπονήσεις και πήρε την τεράστια απόφαση να τον ρίξει …στα βαθιά. Βέβαια, η αλήθεια είναι πως το άξιζε δεόντως… Εκείνος, ως έτοιμος από πάντα, άρπαξε την ευκαιρία/δοκιμασία. Ψύχραιμος, μα πάνω απ’ όλα, ουσιαστικός, δίνοντας τα πάντα στο χορτάρι για την ομάδα του, με χαρακτηριστικό του γνώρισμα, αυτό που τον έκανε ξεχωριστό πάντα, το λεγόμενο «σκύλιασμα» σε κάθε αγώνα. Ο κόσμος, ως γνωστόν, δένεται με τέτοιους παίχτες, έτσι κι έγινε και με τον εν λόγω παίχτη, ο οποίος έδινε τα πάντα, ό,τι είχε και δεν είχε στο γήπεδο. ΠΑΝΤΑ…!

Την επόμενη ακριβώς χρονιά, σε ένα ματς στο Πακαεμπού, ο κόσμος του τραγούδησε από τις κερκίδες το τραγούδι για τα γενέθλιά του, πράγμα που του έδωσε κίνητρο, πέραν από την συγκίνηση. Η ομάδα του κέρδισε, και ο ίδιος αναδείχθηκε MVP. Μπορεί στην καριέρα του με την ομάδα της Κορίνθιανς να σημείωσε μόλις δύο τέρματα, ωστόσο το ένα είχε ιδιαίτερη αξία, καθώς ήταν εκείνο, το οποίο χάρισε τη νίκη, σε ντέρμπι επί της Σάντος. Κάνοντας φοβερή ντρίπλα στον αμυντικό Ρικάρντο Ρότσα, κέρδισε τον τερματοφύλακα και έστειλε τη νίκη στην ομάδα του με σκορ 3-2. Με την «Τιμάο» κατέκτησε το πολιτειακό Πρωτάθλημα Παουλίστα, καθώς και το Κύπελλο, ενώ σε ηλικία μόλις 18 ετών, κλήθηκε στην «Σελεσάο». Συμπαίχτες του οι Μπεμπέτο, Ρονάλντο, Ριβάλντο, Ρομπέρτο Κάρλος καθώς και άλλοι πολλοί, φτάνοντας έως το χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς της Ατλάντα το 1996. Πλέον, του ανοίχτηκε το μεγάλο βήμα για την Ευρώπη.

Κεφάλαιο Μπάγερ Λεβερκούζεν ή αλλιώς, η πρώτη του ευρωπαϊκή δοκιμασία…

Πρώτος προορισμός του Ζε Ελίας στην «ευρωπαϊκή» του δοκιμασία, ήταν η Μπάγερ Λεβερκούζεν. Ο προπονητής τότε της ομάδας, Κρίστοφ Νταούμ, τον πήρε για αντικαταστάτη του Ρούντι Φέλερ, παραδεχόμενος μετά το ντεμπούτο του, πως δεν ήταν γρήγορος. Παρόλα αυτά, ήταν αρκετά ικανοποιημένος, καθώς ο 19χρονος τότε Ζε Ελίας…δάγκωνε στην μεσαία γραμμή, τα επιτυχημένα τάκλιν ήταν αρκετά και έδωσε και μια ασίστ στον συμπατριώτη του Πάουλο Σέρτζιο, με την ομάδα του να κερδίζει με …τριάρα την Μόναχο 1860. Έκανε 23 εμφανίσεις με την γερμανική ομάδα, ενώ είχε τσακωθεί ουκ ολίγες φορές με τον Νταούμ. Βοήθησε αρκετά την ομάδα του να διεκδικήσει το εγχώριο πρωτάθλημα, το οποίο απώλεσε από την Μπάγερν Μονάχου. Βέβαια, η πρώτη του χρονιά κατέστη πολύ επιτυχημένη και είχε έρθει η ώρα να δοκιμάσει σε …πιο βαθιές θάλασσες την τύχη του.

Συμπαίχτης του τεράστιου Ρονάλντο στην Ίντερ…

Η Ίντερ τον απέκτησε την ίδια χρονιά, που απέκτησε και τον Ρονάλντο, ο οποίος Ρονάλντο μεσολάβησε και είπε και καλά λόγια στον Μοράτι, για το πρόσωπό του. Η μεταγραφή του δεν εξαρτήθηκε από την καλή χρονιά στο Λεβερκούζεν, αλλά για το άτομό του είχαν «ξοδευτεί» ώρες σκάουτινγκ. Από το …μακρινό 1995 τον παρακολουθούσαν, από το Μουντιάλ Νέων στο Κατάρ, τότε όπου ενδιαφερόταν και η Παλμέιρας, αλλά οι Μιλανέζοι του φέρθηκαν με καλύτερο τρόπο. Τον κάλεσαν στις εγκαταστάσεις τους και του είπαν πως, εάν μείνει ικανοποιημένος, μπορεί να υπογράψει. Η μεταγραφή ήταν γεγονός και ήρθε ως αντικαταστάτης του Ινς. Σωρεία οι δυνατές φάσεις, και έντονη η σκληράδα του, αλλά παρά το δυνατό του και παθιασμένο του παιχνίδι, δεν αποβαλλόταν, πράγμα που στην χώρα μας είδαμε, ουκ ολίγες φορές.

Στην πρώτη του χρονιά αγωνίστηκε 20 φορές για τη Serie A, επτά στην Ευρώπη και 3 στο Κύπελλο. Η Ίντερ έφτασε έως και την κατάκτηση του Κυπέλλου UEFA, νικώντας στον τελικό την εξίσου ιταλική Λάτσιο με 3-0, και με βασικό τον βραζιλιάνο. Μάλιστα, στον πρωτο ημιτελικό της διοργάνωσης, με την Σπαρτάκ Μόσχας, σημείωσε το νικητήριο τέρμα για την Ίντερ, ένα λεπτό πριν τη λήξη (2-1, στο 89’).
Η επόμενη χρονιά, ο βραζιλιάνος στάθηκε άτυχος, καθώς τραυματίστηκε στο γόνατο και έμεινε αρκετά πίσω. Το 1999, η Μπολόνια τον διεκδικεί και τον αποκτά με συνιδιοκτησία, και την επόμενη χρονιά, έρχεται η σειρά των «ερυθρόλευκων».

Τρισευτυχισμένος με την συνύπαρξη Ζε Ελίας-Ζιοβάνι! Ο ερχομός του στη χώρα μας προκάλεσε ενθουσιασμό…

Πανευτυχής δήλωνε ο Ζε Ελίας που θα έπαιζε δίπλα στον Ζιοβάνι, υπογράφοντας τετραετές συμβόλαιο συνεργασίας, με τους ανθρώπους των Πειραιωτών να πηγαίνουν στο Μιλάνο για να ολοκληρωθεί το deal, αποκτώντας το 100% των δικαιωμάτων του παίχτη.

Ένας αθλητής με τρομερές περγαμηνές και με αρκετή ποιότητα και παραστάσεις για να κάνει τη διαφορά στο ελληνικό πρωτάθλημα γενικότερα, αλλά και στη μεσαία γραμμή του Θρύλου, ειδικότερα. Πήρε πρωτάθλημα την πρώτη του σεζόν και παρά το ότι ήταν επιρρεπής στις κάρτες και σε τραυματισμούς, έκανε 32 εμφανίσεις σε όλες τις διοργανώσεις, με αρκετά καλές παρουσίες. Φυσικά, βασικό στέλεχος της «Τεσσάρας της Λεωφόρου», στην τεράστια νίκη με 1-4 για τον Ολυμπιακό επί του «αιώνιου» για το Κύπελλο.

Τη σεζόν 01-02, στη μεσαία γραμμή υπήρχαν και …συνυπήρχαν οι Ζε Ελίας και Κριστιάν Καρεμπέ, δημιουργώντας ένα αξέχαστο, μα συνάμα δυνατό δίδυμο. Μα, υπάρχει και μία φάση, η οποία σημάδεψε τον βραζιλιάνο. Δεν είναι άλλη, από την περίφημη κουτουλιά του, στον Ζωγραφάκη της Ξάνθης. Τότε, είχε γίνει αρκετός ντόρος γύρω απ’ το όνομά του, καθώς, ναι μεν τιμωρήθηκε με μία αγωνιστική από την Επιτροπή Εφέσεων της ΕΠΟ, την οποία εξέτισε στο ματς με τον Εθνικό Αστέρα, δίνοντας κανονικά το παρόν απέναντι στον ΠΑΟ, στο 2-2. Αυτή του η αποβολή, καθώς και άλλη μια επιθετική ενέργεια στον αγώνα με αντίπαλο τον ΠΑΣ Γιάννινα, είχαν αρχίσει να προβληματίζουν αρκετά τους Πειραιώτες. Ανασταλτικό κομμάτι ήταν και οι αρκετοί τραυματισμοί που συνέχισε να βγάζει ο παίχτης. Στο ελληνικό πρωτάθλημα έπαιξε 15 φορές και στο Κύπελλο 6, ενώ μονάχα στο 2-2 επί της Λα Κορούνια είχε αγωνιστεί για τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Η νυν ομάδα του, με την πρώτη του ευρωπαϊκή περιπέτεια, αντιμέτωπες!

Η επόμενη σεζόν, φέρνει αντιμέτωπες, στον βασικό για τον Ζε Ελίας, τις ομάδες που ξεκίνησε την καριέρα του στην Ευρώπη, αλλά και τον Ολυμπιακό, με το αξέχαστο 6-2 επί της Μπάγερ Λεβερκούζεν, αλλά και την …αρχή του τέλους για τον βραζιλιάνο από τον Πειραιά. Ο Ολυμπιακός έχανε 2-0 από τη Γιουνάιτεντ στο «Θέατρο των ονείρων» και η μεσαία γραμμή ευθυνόταν σε μεγάλο βαθμό εκείνη τη νύχτα, κάτι που είχε προκαλέσει έντονη δυσαρέσκεια στους φιλοξενούμενους. Εκφράστηκε αρχικά με δύο κίτρινες κάρτες σε Ανατολάκη και Καρεμπέ, όμως σε μια φάση στις καθυστερήσεις του πρώτου μέρους, και με ελάχιστα δευτερόλεπτα να απομένουν, ο Βραζιλιάνος έκανε ένα αρκετά αντιαθλητικό τάκλιν στον Χουάν Σεμπαστιάν Βερόν, με αποτέλεσμα να πάρει την άγουσα για τα αποδυτήρια και να εκνευρίσει στον μέγιστο βαθμό τους συμπαίχτες του.

Η ομάδα μας, δυστυχώς εκείνο το βράδυ, ηττήθηκε με τέσσερα τέρματα, και ο Ζε Ελίας έπεισε αρκετούς «θαυμαστές» του, πως αρκετές φορές το …χάνει μέσα στο γήπεδο. Στην τελευταία του σεζόν, αγωνίστηκε 16 φορές στο πρωτάθλημα, με μοναδικά του τέρματα (τα μοναδικά του στη χώρα μας), αφενός αυτό που πέτυχε επί του ΠΑΟΚ στο 4-3, και στο 7-0 επί της Παναχαϊκής. Βέβαια, κατάφερε να αντικρίσει και 28 ολόκληρες φορές την κίτρινη κάρτα, καθώς και 3 φορές την κόκκινη!

Επέστρεψε στην γειτονική Ιταλία, ως …γυρολόγος!

Μετά το τριετές πέρασμά του στον Θρύλο, επέστρεψε στην Ιταλία, και συγκεκριμένα στην Τζένοα, που εκείνη τη χρονιά ήταν στη Serie B, προερχόμενος από σοβαρότατο τραυματισμό. Εκεί αγωνίστηκε έναν χρόνο. Επέστρεψε στην γενέτειρά του, τη Βραζιλία, για τη Σάντος, κατακτώντας το πρωτάθλημα της χώρας του. Έπειτα, έκανε μια τελευταία προσπάθεια για την Ευρώπη, υπογράφοντας με την ουκρανική Μέταλουρκ Ντόνετσκ, όμως τα πράγματα δεν πήγαν όπως θα περίμενε, αφού …τον πλήρωναν για να του λύσουν το συμβόλαιο. Ένα αρκετά «μεγάλο» συμβόλαιο. Πήγε για λίγο στην Γκουαρανί κι ύστερα ήρθε πρόταση από την Κύπρο, και συγκεκριμένα την Ομόνοια. Αρκετοί τον …περίμεναν στο αεροδρόμιο, με τον ίδιο να πιστεύει πως μπορεί να γίνει ο Ζε Ελίας του παρελθόντος. Άλλωστε, ήταν μόλις 29, και υποσχέθηκε πως θα τους δικαιώσει! Παρότι, έπαιξε 12 ματς, το μόνο στοιχείο που θύμιζε τον …παλιό Ζε Ελίας, ήταν οι …κάρτες του, γεγονός που έκανε τους Κύπριους να τον απομακρύνουν, λύνοντάς του το συμβόλαιο.

Η ολοκλήρωση της ποδοσφαιρικής του καριέρας, και μια …νέα αρχή!

Αφού περιπλανήθηκε λίγο ακόμα στην βραζιλιάνικη Λοντρίνα και την αυστριακή Ράιντχορφ Άλταχ, έπειτα από 16 χρόνια καριέρας, στα 32 του, αποφάσισε να κρεμάσει τα παπούτσια του. «Πάντα ξεχώριζα για την κίνησή μου στο χώρο της μεσαίας γραμμής. Ωστόσο, αισθάνομαι ότι το σώμα δεν έχει τον ίδιο ρυθμό και τη φυσική δύναμη για να αντέξει στις απαιτήσεις του σύγχρονου ποδοσφαίρου. Για αυτό και αποφάσισα να σταματήσω», τόνιζε χαρακτηριστικά. Αμέσως μετά το τέλος της καριέρας του, επέστρεψε στη Βραζιλία, όπου ξεκίνησε καριέρα ως σχολιαστής ραδιοφώνου. Έπιασε δουλειά στο ράδιο Γκλόμπο του Σάο Πάουλο, όπου κάνει guest εμφανίσεις και σε τηλεοπτικές εκπομπές.

Κάτι που σίγουρα θα θέλει να ξεχάσει ο Βραζιλιάνος…
Μπλεξίματα με το νόμο…

Σύμφωνα με τη μητέρα του, το 1997, όταν και ο γιος της παντρεύτηκε για πρώτη φορά… άλλαξε χαρακτήρα, ενώ ο γάμος του με τη δεύτερη σύζυγο τον απομάκρυνε από τα παιδιά του. Οι δικαστικές διαμάχες με την πρώτη σύζυγό του ξεκίνησαν το 2006 και τον Ιούλιο του 2011, έφτασαν στο αποκορύφωμά τους! Οι αρχές πήγαν στο σπίτι του Βραζιλιάνου στο Σάο Πάουλο με ένταλμα σύλληψης, καθώς εκκρεμούσαν χρέη του παίκτη για διατροφή προς τα δύο παιδιά και την πρώην σύζυγό του! Δεν βρήκαν κανέναν, αλλά το απόγευμα της ίδιας μέρας πήγε μόνος του στο τμήμα. Ο πρώην παίκτης οδηγήθηκε στη φυλακή, καθώς σύμφωνα με τις καταγγελίες χρωστούσε περίπου ένα εκατομμύριο δολάρια. Η πλευρά του ισχυρίστηκε ότι την περίοδο εκείνη δεν είχε έσοδα, αλλά από την άλλη τόνιζαν ότι έπαιρνε χρήματα από την διαφημιστική καμπάνια ενός αναψυκτικού. Τελικά, οδηγήθηκε σε κελί με άλλους που είχαν καταδικαστεί για ίδιας φύσης παρανομίες και έμεινε στη φυλακή μέχρι τις 19 Αυγούστου, δηλαδή για 30 μέρες!

Αυτός είναι ο Ζε Ελίας, ένα αναπόσπαστο κομμάτι του συλλόγου, με τα θετικά και αρνητικά του…

Παρακάτω, μπορείτε να δείτε χαρακτηριστικές στιγμές της καριέρας του, να θυμηθούν οι παλαιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι: