“Αναγκαίο κακό”, που αξίζει τον κόπο …!

Ο Ολυμπιακός είναι εκτός στόχων και τα τελευταία ματς της Α1, μοιάζουν με μια ανούσια αγγαρεία.  Ουσιαστικά όλη αυτή η μπερδεμένη κατάσταση είναι ένα “αναγκαίο κακό”,  το οποίο όμως αξίζει τον κόπο. Αξίζει τον κόπο γιατί η κατάσταση αυτή,  θα αποτελέσει οδηγό για το ερυθρόλευκο μέλλον,  ενώ παράλληλα είναι και…  κριτήριο για την στελέχωση του “αυριανού” ρόστερ!  Ας γίνω όμως λίγο πιο συγκεκριμένος…

Όταν αποφασίστηκε το #mexritelous άπαντες γνωρίζαμε,  πως δεν μπορεί να γίνει “από την μία στιγμή στην άλλη”. Θα απαιτείτο -εκ των πραγμάτων- χρόνος και ενδεχομένως μια κουραστική και εκνευριστική αναμονή. Ε λοιπόν αυτήν την αναμονή “ζούμε” τον τελευταίο καιρό. Ο Ολυμπιακός μένει στην Α1… μέχρι να φύγει και δεν υπάρχει κίνητρο κανένα. Πρέπει όμως να τελειώσει η σεζόν,  πρέπει να αποχωρήσει από άλλο ένα ματς ο Θρύλος,  ώστε να “αποκλειστεί” (μηδενισμός,  υποβιβασμός κτλ)  και να τελειώσει μια και καλή από την φαρσοκωμωδία της ΕΟΚ. Υπομονή λοιπόν,  γιατί αυτή η “αγγαρεία” έχει λόγο που συμβαίνει… Τις κινήσεις που γίνονται τώρα,  θα τις βρούμε μπροστά μας (με σημαντικά ωφέλη)…  αύριο!

Ο δεύτερος πολύ σημαντικός λόγος,  που αξίζει τον κόπο η “αναμονή” αυτή,  είναι πως άπαντες κρίνονται… Μπορεί να μην υπάρχει στόχος και κίνητρο, αλλά η φανέλα και ο οργανισμός αυτός έχουν μεγάλο “βάρος”. Ας μην γελιόμαστε.  Στα τελευταία αυτά δύσκολα, “περίεργα” παιχνίδια,  άπαντες κρίνονται. Για όλους “αποφασίζεται” αν έχουν ρόλο και θέση στο μελλοντικό ρόστερ. Και όταν λέω όλους,  εννοώ όλους. Από τους προπονητές,  τους παίχτες,  τους γιατρούς,  μέχρι τον τελευταίο… φροντιστή. Ήδη φαίνεται ποιοι θέλουν και αξίζουν (τρανό παράδειγμα ο Ουέμπερ) και ποιοι όχι (Λεντέι;).

Μην σας ξεγελάει λοιπόν η απουσία στόχων και κινήτρου,  σε αυτό το “ιδιαίτερο και περίεργο” τέλος της σεζόν. Η κατάσταση είναι μεν μια αγγαρεία, είναι ένα “αναγκαίο κακό”,  το οποίο όμως αξίζει τον κόπο,  από πολλές απόψεις…