Ο Παναγιώτης Κελεσίδης μιλάει για πρώτη φορά για την περιπέτεια με τον Κοροναιό.

Ήταν δυνατός και αγωνιστής από την εποχή που μεσουρανούσε στα γήπεδα. Άλλωστε δεν ήταν τυχαίο το παρατσούκλι που του είχε δώσει ο Γιώργος Δεληκάρης, «Λιοντάρι».

Το ίδιο αγωνιστής είναι και στην ζωή και το απέδειξε με την μεγάλη περιπέτεια που πέρασε ο Παναγιώτης Κελεσίδης με τον Κοροναιό. Μια μεγάλη δοκιμασία από την οποία βγαίνει δυνατός, έστω και αν όπως λέει έζησε ένα εφιάλτη.

Είναι τα πρώτα λόγια του ερυθρόλευκου τερματοφύλακα από τη στιγμή που βγήκε από το Νοσοκομείο και τώρα νοσηλεύετε σε κέντρο αποκατάστασης, σε μια προσπάθεια να επανέλθει δυνατός και να μπορεί να συνεχίσει την ζωή του φυσιολογικά.

Αναλυτικά όσα είπε:

«Έζησα ένα εφιάλτη με όλη τη σημασία της λέξης. Θα χρηστεί να περάσει μεγάλο χρονικό διάστημα για να το ξεπεράσω και να συνέλθω από αυτά που έζησα δυο μήνες και φυσικά κατάλαβα ακόμα καλύτερα πόσο σημαντική είναι η υγεία στον άνθρωπο και πως πρέπει να προσέχουμε για να έχουμε.

Το λέμε συνέχεια, αλλά μόνο αν περάσεις μια τέτοια δυσάρεστη εμπειρία καταλαβαίνεις ότι η υγεία είναι ένα πολύτιμο πράγμα και πρέπει να δίνουμε μεγάλη βάση και όχι να τα αφήνουμε όλα στη τύχη τους. Προσπαθώ να ξεχάσω τα όσα πέρασα όλο αυτό το διάστημα αλλά καλό είναι να τα αναφέρω για να ξέρουν κάποιοι και να καταλάβουν πόσο σημαντικό πράγμα είναι ο εμβολιασμός και ότι όλοι θα πρέπει να κάνουν το εμβόλιο και να ακούμε την ιατρική επιστήμη, γιατί μόνο έτσι θα ξεπεράσουμε το πρόβλημα.

Αν δεν είχα κάνει τα δυο εμβόλια δεν ξέρω αν θα ζούσα τώρα. Αυτό από μόνο του λέει πολλά για αυτό και όσοι διστάζουν θα πρέπει να αλλάξουν μυαλά για το καλό το δικό τους, αλλά κα των συνανθρώπων τους και τις οικογένειες τους. Ξέρεις τι είναι να είσαι μόνο σου σε ένα δωμάτιο και να μην έχεις επαφή με κανέναν; Να μην μπορείς να δεις τα δικά σου πρόσωπα και να μην ξέρεις τι θα συμβεί την επόμενη μέρα.

Όλα αυτά τα συναισθήματα τα ένοιωσα και για αυτό λέω ευχαριστώ το θεό που με βοήθησε να ξεπεράσω το πρόβλημα. Έχω χάσει είκοσι κιλά και νιώθω αδύναμος, όμως θα το ξεπεράσω και θα έρθω και πάλι σε φυσιολογικά επίπεδα.

Βέβαια έχω ακόμη δουλειά να κάνω στο κέντρο αποκατάστασης, όπου βρίσκομαι και προσπαθώ με στηρίγματα να περπατήσω σιγά, σιγά και να επανέλθω σε φυσιολογικά επίπεδα»

Ακόμα ο παλαίμαχος γκολκίπερ τονίζει: «Θέλω να εκφράσω την μεγάλη ευγνωμοσύνη μου σε κάποιους ανθρώπους που όλο αυτό το διάσημα, αλλά ακόμα και τώρα είναι δίπλα μου και με βοήθησαν. Πρώτα από όλα στον κύριο Μαρινάκη, γιατί αν δεν ήταν αυτός δεν ξέρω τι θα γινόταν.

Ο Ολυμπιακός είναι ένας τεράστιος οργανισμός που προσφέρει έργο, αλλά και δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον για τους παλιούς παίκτες και ο πρόεδρος έκανε τα πάντα να με στηρίξει σε αυτές τις δύσκολες στιγμές.

Το ίδιο ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Γιάννη Μώραλη, τον Αντώνη Γλύκα και τον Ανδρεία Μπονόβα που ήταν συνέχεια δίπλα μου. Ακόμα στους γιατρούς, Νίκο Βλαχάκο και Γιώργο Αντωνόπουλο, γιατί έπαιξαν σημαντικό ρολό άσο ήμουν στο Ζάνειο και με βοήθησαν και ψυχολογικά, αλλά και ιατρικά.»

Κώστας Σαμοθράκης

«Αντέχω ακόμα»…… Ένα υπέροχο «ταξίδι» που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1985 με πρώτο σταθμό την «Αθλητική Ηχω» σαν ρεπόρτερ Ολυμπιακού στο Μπάσκετ. Το ποδοσφαιρικό «σαράκι» όμως ήταν μέσα μου και το ποδόσφαιρο ανέκαθεν ήταν το πιο ελκυστικό άθλημα και αυτό τελικά με κέρδισε.

Λίγους μήνες στην ιστορική εφημερίδα και στη συνέχεια πρώτη «μεταγραφή» μου στο Φως των Σπόρ όπου παρέμεινα για πέντε χρόνια. Εκεί μπήκαν οι βάσεις για να ξεκινήσω και να καθιερωθώ στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού με τις πιο μεγάλες επιτυχίες, την αποκλειστική συνέντευξη του Λάγιος Ντέταρι και του Γιώργου Κοσκωτά! Για ξεκίνημα δε το λες και άσχημα.

Με «δάσκαλο» τον ΜΕΓΑΛΟ Θόδωρο Νικολαΐδη και τον Φαίδωνα Κωνσταντουδάκη δεν είναι εύκολο να αποτύχεις…. Στη συνέχεια η «Απογευματινή» και σιγά, σιγά άνοιξε και το τηλεοπτικό πεδίο(1991) με την παρουσία μου πάντα στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού, με πρώτο το Star canel, την ΕΡΤ και αργότερα στο Magic TV, όπου έμεινα για ένδεκα χρόνια.

Εν το μεταξύ από τον Μάιο του 1988, είχα γίνει ήδη μέλλος της εφημερίδας «Πρωταθλητής» με τον Σωτήρη Πουλόπουλο να είναι αυτός που μου έδειξε την μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και με στήριξε όσο κανείς άλλος. 22 προετοιμασίες στο εξωτερικό και αμέτρητα ταξίδια με τον Ολυμπιακό, είναι ένα επίτευγμα εδώ που τα λέμε και ένα σημάδι ότι έχεις καθιερωθεί στη συνείδηση του κόσμου. Και φυσικά να διαψεύσω όσους, στο ξεκίνημα, με παρότρυναν να μην ακολουθήσω αυτό το επάγγελμα γιατί οι δυσκολίες είναι μεγάλες και το μέλλον αβέβαιο…

Αντέχω ακόμα για όσους έχουν την απορία μετά από 37 χρόνια και η απάντηση για το πότε θα αποφασίσω να αποσυρθώ δεν είναι εύκολη. Όσο αντέχω και όσο με θέλουν, γιατί το μεράκι υπάρχει ακόμα και ο Ολυμπιακός είναι ένας τρόπος ζωής. Πόσο μάλλον όταν έχεις καταφέρει να συνδυάσεις το επάγγελμα με το χόμπι. Το πιο ιδανικό για μια καριέρα. Υπάρχει αντίρρηση;

Ακολουθήστε στο Google News το THRYLOS24 και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από το THRYLOS24