Φιάσκο, απογοήτευση και… αναμονή!

Η Κυβέρνηση της χώρας, με απόφαση – ανατροπή, πήρε πίσω την απόφαση για επιστροφή του κόσμου στα γήπεδα. Μία απόφαση, που ήδη συζητιέται και σε κανέναν δεν αρέσει. Πολύ λογικό άλλωστε, όταν ο κόσμος έχει να δει την ομάδα του από κοντά πάνω από 7 (!!!) μήνες.

Θα μπορούσαμε κάλλιστα να τραβήξουμε το παράδειγμα της Γερμανίας, η οποία έχει κόσμο στις κερκίδες, αλλά με σωστές αποστάσεις και τηρούμενα όλα τα μέτρα ασφαλείας. Εδώ από το καλοκαίρι προσπαθούμε να βρούμε μία φόρμουλα, ώστε να γίνει η επιστροφή του κόσμου στα γήπεδα, έστω και πιλοτικά αλλά μάταια. Ό,τι λένε, ξελένε. ό,τι πράττουν, το παίρνουν πίσω. Καμία σοβαρότητα στο συγκεκριμένο κομμάτι.

Όταν ακούστηκε εχθές (19/10) η απόφαση για επιστροφή του 10% στα γήπεδα υπήρξε ενθουσιασμός σε πολύ μεγάλο βαθμό. Όλοι είπαν «κάτι πάει να γίνει, κάτι πάει να αλλάξει», αλλά μάταια. Μία απόφαση η οποία τα ανέτρεψε όλα, ήρθε, ώστε να φέρει πάλι την απογοήτευση στις τάξεις των φίλαθλων της ομάδας μας.

Σήμερα μάλιστα βάζουν μπροστά ότι με εντολή του κ. Μητσοτάκη παραμένουν κλειστά τα γήπεδα. Συγνώμη, εχθές δεν είχε ενημερωθεί; Σαφώς και δικιά μου δουλειά δεν είναι να πω αν θα είναι ανοιχτά η όχι, δεν είναι δικιά μου δουλειά αν θα κρίνω πότε επιτέλους θα τα ανοίξουν, αλλά όταν βλέπεις, ανατροπή στην ανατροπή και μία ασυνεννοησία, σε διακατέχει μετά έντονος προβληματισμός. Δηλαδή εχθές δεν ενημερώθηκε ο πρωθυπουργός αλλά σήμερα ενημερώθηκε, σωστά; Αυτοί και εκεί οι ευθύνες βαραίνουν περισσότερο απ’ κάθε άλλον, είναι στους λοιμωξιολόγους οι οποίοι τα έχουν κάνει… ανάστα όλα και συνεχίζουν.

Εχθές ήταν όλα μια χαρά για εκείνους και ξαφνικά σήμερα πήραν την απόφαση πίσω, ώστε να βγει ο Κυριάκος Μητσοτάκης και με προσωπική του απόφαση (έτσι λένε…) να κάνει την ανατροπή, ώστε να μην έχουμε ακόμα κόσμο.

Τόσους μήνες λένε για σταδιακή επιστροφή του κόσμου τα γήπεδα, τόσους μήνες λένε ότι πρέπει να γίνει έστω και δοκιμαστικά, αλλά μάταια.

Όπως βλέπετε, μόνο μερικές ώρες κράτησε η απόφαση των «ειδικών» για να επιστρέψουμε σε σταδιακή κανονικότητα στα γήπεδα. Ακόμα και αυτό το μικρό ποσοστό έδινε μία σπίθα ελπίδας για το μέλλον. Αυτό που μπορεί ο οποιοσδήποτε να διακρίνει είναι, ότι δεν υπάρχει απολύτως καμία σοβαρότητα σε ό,τι γίνεται. Δεν μπορούμε βράδυ Δευτέρας να λένε «Επιτρέπουμε το 10% στα γήπεδα…» και την επόμενη μέρα το πρωί να λένε «Δεν μπορούμε να πάρουμε αυτό το ρίσκο…».

Η ευθύνη βαραίνει πρώτα τους ίδιους τους γιατρούς, οι οποίοι είναι ασόβαροι και δεν ξέρουν τι αποφάσεις πρέπει να πάρουν. Η μπάλα έχει χαθεί και φάνηκε με αποκορύφωμα την περίπτωση με τα γήπεδα.

Υ.Γ: Δεν θα αργήσει η ώρα που ο κόσμος θα επιστρέψει στα γήπεδα. Λίγο παραπάνω υπομονή χρειάζεται. Όλοι θέλουμε να ξαναβρεθούμε σε μέρη και σημεία που έχουμε ζήσει αμέτρητες χαρές.