Θρύλος για τρελά «γούστα»!

Για αρχή είμαι πάλι εδώ. Είχα κάποιες περιπέτειες που μόνο ως κακοδαιμονία μπορούν να χαρακτηριστούν. Την Πέμπτη είχα μία απώλεια ζωής. Έφυγε από την ζωή ένας θείος μου. Μία απώλεια πάντα σε πάει πίσω ειδικά ψυχικά. Σκέφτεσαι μέσα από αυτά τα συμβάντα, πόσο σημαντική είναι η ζωή μας, και το πως θα πρέπει το κάθε δευτερόλεπτο να το ζούμε ξεχωριστά. Να είμαστε καλά κυρίως μέσα μας, με τους ανθρώπους γύρω μας, και προπαντός να έχουμε υγεία. Το πιο σημαντικό απ’ όλα. Δεν υπάρχει πιο σημαντικό σε αυτό το κόσμο.

Η συνέχεια ακόμα πιο χάλια για εμένα. Έπεσα με τα μούτρα ευτυχώς δεν χτύπησα το κεφάλι μόνο το χέρι αλλά το κινητό, δεν την έβγαλε. Ακριβώς μία μέρα μετά και ενώ πήγαινα να αγοράσω κινητό έδειξε για άλλη μία φορά η δημόσια τάξη τα δόντια της. Αναφέρομαι, φυσικά σε κάποια σώματα της Ελληνική αστυνομίας. Ένα πόστο που όταν μπαίνεις πρέπει πάνω απ’ όλα να είσαι άνθρωπος και όχι να βγάζεις τα απωθημένα σου στους έξω ανθρώπους. Ενώ ήμουν στο φανάρι, σταματημένος μία μηχανή ομάδα ΔΙΑΣ μου κόρναρε επίμονα, με αποτέλεσμα να θεωρήσω ότι είχε ανάψει πράσινο. Με το που ξεκίνησα λοιπόν ήρθαν δίπλα μου και με την φράση «Ρε φίλε πλάκα μας κάνεις; Σου κορνάραμε να μην περάσεις το κόκκινο και εσύ πέρασες» χωρίς φυσικά να έχω πρόθεση να περάσω αλλά βρήκαν μία πρόφαση να κάνουν το κομμάτι τους.

POPULAR POST

Όσα γράφουν στο εξωτερικό για τη μεταγραφή Μενσά στον Ολυμπιακό

Φυσικά εγώ δεν κρατήθηκα και αντέδρασα κάπως άσχημα, γιατί αισθάνθηκα ότι για ακόμα μία φορά γίνετε αδικία σε βάρος πολίτη και πάνω μου. Δεν εννοείτε ορισμένοι που υπηρετούν σώματα ασφαλείας να νομίζουν ότι μπορεί  να κάνουν τα πάντα. Να αισθάνονται ότι έχουν μία δύναμη υπεράνω όλων. Ισότητα υπάρχει. Παραπάνω απ’ ότι νομίζουν, κάποιοι που φοράνε κάποια σήματα. Δεν τα βάζω προς θεού με την αστυνομία, όμως τέτοιους τραμπουκισμούς, που γίνονται με το έτσι θέλω γιατί κάποιοι προφανώς δεν έχουν τι να κάνουν, είναι απλά ανεπίτρεπτα πράγματα.

Πάμε τώρα στα δικά μας και στην μεγάλη νίκη του Θρύλου μας επί της Μπάρτσα μέσα στην Βαρκελώνη. Μία νίκη που αν διαχειριστή σωστά μας βάζει μέσα σε τροχιά 5άδας. Μία νίκη που σίγουρα δίνει έναν  ακόμα μεγαλύτερο αέρα στην ομάδα μας να μπορεί να αναπνεύσει. Ο Ντέιβιντ Μπλάτ και οι παίκτες του, έπαιξαν μία «ολοκληρωτική» άμυνα. Είδαμε έναν Νίκολα Μιλουτίνοφ απευθείας από το ΝΒΑ στα παρκέ της Ευρώπης να αγωνίζεται όμως με τα «ερυθρόλευκα». Αν εξαιρέσουμε, μόνο τρεις παίκτες όλοι οι υπόλοιποι βοήθησαν παραπάνω από τα μέγιστα. Ο Γκος έπαιξε σκυλίσια άμυνα και όποτε χρειάστηκε έδωσε πάσες και έβαλε και τα σουτ του, ο Σπανούλης ήταν μόνιμη επιθετική απειλή για την άμυνα των Μπλαουγκράνα, ενώ ο Παπανικολάου έπαιξε κυριολεκτικά μόνος του την θέση 3 μιας και οι Τουπάν και Τίμα δεν είχαν και την καλύτερη μέρα που μπορούσαν να έχουν.

Η ομάδα να υπενθυμίσω ακόμα ότι είναι σε περίοδο που φτιάχνεται. Ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί πλήρως. Οι παίκτες και μάλιστα οι καινούριοι στην Ευρωλίγκα ακόμα ψάχνουν τα πατήματά τους, ενώ αναμένουμε και την προσθήκη που ακόμα αναζητείτε. Ο παίκτης που θα έρθει θα είναι και εν κατακλείδι το κλειδί για την συνέχεια, αφού θα δώσει άλλη ποιότητα στο ρόστερ, και σίγουρα μεγαλύτερο βάρος.

Η χρονιά ακόμα παίζεται. Τίποτα δεν έχει τελειώσει. Η χαρές πρέπει να υπάρχουν, και σίγουρα η ικανοποίηση όμως το κεφάλι κάτω γιατί έχουμε μία δύσκολη συνέχεια. Η χρονιά έχει πολύ ψωμί μπροστά της ενώ η ομάδα μας μας βγάζει μία σιγουριά ως προς το τελικό αποτέλεσμα που θα έρθει στο τέλος της χρονιάς.