Θρύλε θυμήσου, πρωταθλητή ΠΑΝΤΟΥ σε θέλουνε ακόμα κι οι νεκροί σου…

Ο Ολυμπιακός, δεν είναι απλά ένας σύλλογος. Αυτό είναι δεδομένο. Αναλογιζόμενοι του τί είναι πραγματικά ο Ολυμπιακός, για τον καθένα μας, μας πιάνει δέος, μας πιάνει συγκίνηση και σίγουρα οι σελίδες της «ερυθρόλευκης» ιστορίας είναι γραμμένες με «χρυσά» γράμματα! Ο κάθε φίλαθλος της ομάδα μας είναι και ο πιο περήφανος στον κόσμο. Και θεωρείται ύψιστη τιμή για τον καθένα να τιμάει την «ερυθρόλευκη» φανέλα με τον δαφνοστεφανωμένο Έφηβο.

Παρόλα αυτά, όπως γνωρίζετε, υπάρχει και ένα μοναδικό μελανό σημείο, η απώλεια 21 αδικοχαμένων παιδιών, στις 8 Φλεβάρη του 1981. Κάτι που φυσικά, ταλανίζει άπαντες στην οικογένεια του Ολυμπιακού (αν και θα ‘πρεπε όλη την χώρα), καθώς κανείς δεν τιμωρήθηκε για το γεγονός αυτό και ακόμη, μετά από 40 χρόνια δεν έχει αποδοθεί δικαιοσύνη. Πραγματικά λυπηρό, κυρίως για τις οικογένειες των παιδιών…

POPULAR POST

«Ο Ολυμπιακός θέλει να υπογράψει τον Τρέβιον Γουίλιαμς άμεσα»

Μετά από 40 ολόκληρα χρόνια, κανείς δεν τους ξεχνά και η ελάχιστη υποχρέωση της οικογένειας του Ολυμπιακού, αλλά και της Ελληνικής Πολιτείας, είναι να τους τιμά. Ήταν φυσικό επακόλουθο λοιπόν και κατά το έτος που διανύουμε, παρά τα μέτρα και τις απαγορεύσεις/περιορισμούς, να γίνει κανονικά το ετήσιο μνημόσυνο, που πραγματοποιείται για τη μνήμη των παιδιών αυτών. Δίχως κόσμο βέβαια, αλλά η συγκίνηση είναι η ίδια.

Φλεβάρης… ο μήνας που ο Πειραιάς δακρύζει…

Ο Φλεβάρης κάθε χρόνου, έχει κάτι το μελαγχολικό για όλους τους Πειραιώτες, και τους φίλους του Ολυμπιακού. Βέβαια, απώλεια εκείνο το απόγευμα του 1981 είχε και η «οικογένεια» της ΑΕΚ, η οποία πάντοτε τιμά τη μνήμη των αδικοχαμένων παιδιών και είναι προς τιμήν της.

Ο Θρύλος έκανε το καθήκον του, αφιερώνοντας ακόμη μια νίκη εκεί ψηλά…

Η ομάδα μας δε σταματά τις υποχρεώσεις, αφού στόχος της είναι να κατακτήσει ακόμη ένα πρωτάθλημα, το 46^ο της ένδοξης ιστορίας της. Και μάλιστα με αρκετά εμφατικό τρόπο. Έχοντας χτίσει τρομακτικές βαθμολογικές διαφορές από τους «διώκτες» και ανταγωνιστές του. Μέσα στην χρονιά, αλλά και σήμερα το απόγευμα (7/2), οι Πειραιώτες ήταν φανερά ανώτεροι από τον αντίπαλό τους, κερδίζοντάς τον με 3-0. Σκόρερ οι Εμβιλά, Μασούρας και Ελ Αραμπί, ενώ χάθηκε και πέναλτι με τον Φορτούνη. Ξεκάθαρος κυρίαρχος η ομάδα του Πέδρο Μαρτίνς, με την τέταρτη συνεχόμενη αναμέτρηση να σκοράρει η ομάδα μας, τρία τέρματα.

Φυσικά, πριν τη σέντρα της αναμέτρησης στο «Γ. Καραϊσκάκης», οι δύο ομάδες τίμησαν τη μνήμη των θυμάτων της Θύρας 7. Ακόμα και οι ξένοι παίκτες γνωρίζουν με κάθε λεπτομέρεια, τί συνέβη εκείνο το απόγευμα.

Οι «ερυθρόλευκοι» αφιέρωσαν τη νίκη εκεί που πρέπει. Εκεί που πρέπει να αφιερώνεται κάθε νίκη, κάθε επιτυχία, κάθε τίτλος που κατακτά ΚΑΘΕ τμήμα του συλλόγου! Μόνο οι νίκες αξίζουν στα αδικοχαμένα παιδιά, και σε όλον τον «ερυθρόλευκο» ΛΑΟ!

Και ο Ερασιτέχνης τίμησε τη μνήμη των άτυχων παιδιών… 

Ομοίως με τον ποδοσφαιρικό Ολυμπιακό και στο «Μελίνα Μερκούρη» στην αναμέτρηση του Θρύλου επί της Κηφισιάς, άπαντες τίμησαν τη μνήμη των 21 παιδιών που χάθηκαν άδικα το 1981. Φυσικά, οι παίκτες της ομάδας μας τα έδωσαν όλα, νικώντας με εμφατικό τρόπο με 3-0 την Κηφισιά. Δε γινόταν να χάσει η ομάδα μας… όχι τέτοια μέρα!

Υπάρχει ένα σύνθημα που προσωπικά με ανατριχιάζει. Αυτό είναι το «Θρύλε θυμήσου, πρωταθλητή σε θέλουνε ακόμα κι οι νεκροί σου». Έχει τόσο νόημα.

Όλοι στην οικογένεια του Ολυμπιακού επιθυμούν σε κάθε αναμέτρηση, με «εύκολο» ή δύσκολο αντίπαλο, οι παίκτες μας να κάνουν προσπάθειες και να δίνουν το 101% να έρθει η νίκη. Άλλωστε, και το έμβλημα του συλλόγου μας αυτό δείχνει. Τον μόχθο, τον ιδρώτα και τον κόπο που καταθέτει όποιος αγωνίζεται με την «ερυθρόλευκη» φανέλα, για τον τελικό στόχο που είναι η νίκη!

Αυτό πρέπει να σκέφτονται ΟΛΟΙ όσοι έχουν την ύψιστη (επαναλαμβάνω) τιμή, να αγωνίζονται στον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ. Να καταθέτουν όλες τους τις δυνάμεις για να φέρνουν κάθε βδομάδα τις νίκες για την ομάδα μας. Οι οποίες και ΟΛΕΣ αφιερώνονται φυσικά, σε όσους απολαμβάνουν τον Θρύλο που αγαπούν, από ψηλά! Είναι ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ οι νίκες για τον Ολυμπιακό, διότι κάποια παιδιά έδωσαν την ίδια τους τη ζωή για την ομάδα μας. Μόνο έτσι τους τιμάμε… μόνο έτσι τους κάνουμε χαρούμενους!