Στη Τουρκία δηλαδή ΟΛΑ ήταν καλά;

Ο Ολυμπιακός στην Πόλη θριάμβευσε επί της Φενέρ με 0-3. Εκεί ήρθε η πλήρη αποθέωση. Αχ ρε Ελλάδα τι ζούμε. Η νοοτροπία μας δεν θα αλλάξει ποτέ. Πάντα κάτι μας φταίει, πάντα μία δικαιολογία. Αν δεν δούμε οι ίδιοι που ήταν το λάθος, αν έγινε κάποιος λάθος (υπάρχει και το ενδεχόμενο όντως της αστοχίας…). τότε δεν μπορείς να κοιτάς μπροστά.

Ο Ολυμπιακός έχει μάθει να μάχεται. Έχει μάθει να δίνει μάχες και να βγαίνει νικητής από αυτές. Εχθές με τον ΠΑΟ δεν έχασε την μάχη. Ισοπαλία έφερε. Και που να χάναμε έτσι; Πόσες φορές έχουμε πει χαμηλό προφίλ; Πολλές! Πόσες φορές λέμε παιχνίδι με παιχνίδι; Πολλές! Εδώ δεν αλλάζει τίποτα όμως σε κανέναν.

POPULAR POST

«Τι θα συμβεί στον Πειραιά;» αναρωτιέται η UEFA! (photo)

Κόσμος, διοίκηση, παίκτες, προπονητής. Απ’ όπου και να το ψάξεις ευθύνη θα βρεις. Πρέπει και οι μεν αλλά και οι δε να τα ισοπεδώνουν όλα; Μια ζωή πορευόμαστε μαζί. Κόσμος και διοίκηση. Στις λύπες και στις χαρές. Τώρα ξαφνικά τι άλλαξε;

Τα μαθήματα πρέπει να γίνονται παθήματα. Προσωπικά δεν θεωρώ ότι η ισοπαλία ήρθε από την έλλειψη ρυθμού και τα καπνογόνα, ούτε θεωρώ ότι οι παίκτες δεν πάλεψαν. Δεν γίνεται απλά ΠΑΝΤΑ να κερδίζεις. Υπάρχει και η ισοπαλία, όπως και η ήττα. Ο Ολυμπιακός δύσκολα να συμβιβαστεί με αυτό και εν μέρη συμφωνώ. Δεν γίνεται όμως στην πρώτη στραβή να ακούω τον εξάψαλμο.

Το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό πέρασε. Μπαίνουμε μετά την διακοπή σε παιχνίδια «φωτιά». Αν δεν μπορείτε να καταλάβετε ότι η χρονιά μόλις ξεκίνησε, οκ. Πρώτοι στον όμιλο μας με δύο στα δύο για 1η φορά στην ιστορία μας στην Ευρώπη, στο πρωτάθλημα είμαστε κοντά στη κορυφή, η ομάδα παίζει την μπάλα που ξέρει. Ηρεμία και προχωράμε.

Εδώ δεν θα κάνω ανάλυση τι έφταιξε και τι όχι για την ισοπαλία. Γνωρίζω να διαβάζω ένα παιχνίδι και που πήγε λάθος. Κακό ξεκίνημα, κακό τελείωμα. Τόσο απλά. Με ενδιαφέρει κυρίως όμως η συμπεριφορά που βλέπω. Δεν νοείτε να υπάρχει τέτοια νοοτροπία.

Θα τα πούμε περαιτέρω σε άλλο άρθρο που θα μιλάμε για το Άθλημα και όχι για αυτά που γίνονται εκτός γηπέδου…