Πρόσφερε ο Γιουσέφ αλλά (του) πρόσφερε και ο Ολυμπιακός…

Στις 6 Ιουλίου του 2019 που ο Ολυμπιακός ανακοίνωνε την απόκτηση του Γιουσέφ Ελ Αραμπί ο Μαροκινός ήταν ακριβώς 32 ετών, 5 μηνών και 3 ημερών. Η ηλικία του σε συνδυασμό με το ότι προέρχονταν από ένα πρωτάθλημα όπως αυτό του Κατάρ στο οποίο βρίσκονταν εκεί ήδη μία 3ετία είχε οδηγήσει πολλούς, φυσικά και φίλους του Ολυμπιακού, να μην υποδεχθούν με ενθουσιασμό τη μεταγραφή. Τότε μάλιστα οι ερυθρόλευκοι φλέρταραν με τον πρώην πράσινο, Μάρκους Μπεργκ, και φαινόταν να υπάρχει μια τάση προτίμησης της πλειοψηφίας για τον Σουηδό παρότι ήταν μερικούς μήνες μεγαλύτερος.

Πλέον, τρία χρόνια μετά, όλοι ξέρουμε τι έγραψε η ιστορία και για τον Ελ Αραμπί αλλά και για τον Μάρκους Μπεργκ… Πλέον, τρία χρόνια μετά, όχι απλά έχουν… εξαφανιστεί οι (τότε) δυσαρεστημένοι της απόκτησης του Μαροκινού αλλά πια «απαιτούν» και ανανέωση του συμβολαίου του αδιαφορώντας πια ότι είναι στα 35,5. Λοιπόν; Που καταλήγουμε; Σε αντίθεση με την πλειοψηφία, η δική μου γνώμη είναι αιρετική. Όχι μόνο για τον Γιουσέφ, γενικότερα σε παρόμοια ζητήματα με ελάχιστες εξαιρέσεις. Όλοι εμείς οι απέξω πετάμε εύκολα και κυρίως ανέξοδα τις γνώμες μας στον αέρα «απαιτώντας» ταυτόχρονα να εισακουστούν και από τους υπόλοιπους και, αν είναι δυνατόν, από την ομάδα. Βεβαίως, αν εμείς κάνουμε λάθος σε μια γνώμη, δεν… τρέχει και τίποτα. Ούτε πληρώνουμε κάτι, ούτε παθαίνουμε ζημιά. Ποιός θυμάται άλλωστε τι λέγαμε κάποτε…; Ύστερα «μπορούμε» με ευκολία να λέμε τα αντίθετα… Όσον αφορά στο θέμα μας, τα πράγματα για μένα είναι απλά και κυρίως ΞΕΚΑΘΑΡΑ.

POPULAR POST

ΘΥΡΑ 7: «Δεν υπάρχουν αρχηγοί αλλά Ολυμπιακοί – Αδέρφια είμαστε μαζί σας»

Ο Ελ Αραμπί έχει δικαίωμα να κοστολογήσει τον εαυτό του και τις υπηρεσίες του με όσο εκείνος νομίζει. Δεν μπορεί να του το στερήσει κανείς αυτό. Από την άλλη όμως έχει και ο Ολυμπιακός (όπως και κάθε ομάδα του πλανήτη) δικαίωμα να αξιολογεί τον Ελ Αραμπί και τον κάθε Ελ Αραμπί με όσο νομίζει. Δεν υπάρχει σωστή και λάθος τιμή. Υποκειμενικά είναι όλα.

Αυτό που δεν είναι υποκειμενικό αλλά πραγματικό αφορά στην προσφορά. Οι περισσότεροι μιλούν για την (ομολογουμένως σπουδαία) προσφορά του Μαροκινού στον Ολυμπιακό. Ελάχιστοι στέκονται στην (εξίσου σπουδαία) προσφορά του Ολυμπιακού στον Γιουσέφ. Γιατί στα 32 και κάτι του χρόνια, όταν είχε… βαλτώσει παικτικά στο Κατάρ, τον επέλεξε και τον εμπιστεύτηκε ο πρωταθλητής. Του έδωσε ένα παχυλότατο συμβόλαιο. Τον έβγαλε ξανά στον… αφρό της Ευρώπης. Του «χάρισε» την ευκαιρία να παίξει για τρόπαια και φυσικά σε ομίλους ευρωπαϊκών διοργανώσεων και συγκεκριμένα Champions League και Europa League.

Για να γίνω πιο σαφής στο τι έχει προσφέρει ο Ολυμπιακός στον Ελ Αραμπί, αν ρίξει κανείς μια ματιά στα στατιστικά του θα δει ότι η ομάδα με την οποία έχει τα περισσότερα αγωνιστικά λεπτά στην καριέρα του είναι οι Πειραιώτες! Ναι, οι Πειραιώτες με 9.671 λεπτά και ακολουθεί η θητεία του στη Γρανάδα με 9.536 λεπτά. Μικρή αλλά σημαντική λεπτομέρεια. Στη Γρανάδα ο Γιουσέφ πέρασε 4 σεζόν, όχι 3 όπως ως τώρα στον Ολυμπιακό. Επίσης στην ισπανική ομάδα πήγε πολύ νεότερος, από το 2012 ως το 2016. Κι όμως, κόντρα σε κάθε προγνωστικό, μετά τα 32,5 χρόνια του που ήρθε στην Ελλάδα και τους Πειραιώτες, βίωσε κάτι αναπάντεχο, μια δεύτερη ποδοσφαιρική νιότη. Άρα, κατά τη γνώμη μου, όσο χρωστάει ο Ολυμπιακός στον Ελ Αραμπί, άλλο τόσο και ίσως περισσότερο χρωστάει ο Γιουσέφ στον Ολυμπιακό…

ΥΓ: Και για να αποφευχθούν παρεξηγήσεις, την ώρα που γράφονταν αυτό το κείμενο δεν είχε υπάρξει οριστική κατάληξη στο θέμα Ελ Αραμπί.