Πόση υποκρισία θεέ μου…

Ο Φώτης Ρουμελιώτης γράφει για την υποκρισία ορισμένων στην μνήμη του αδικοχαμένου παλικαριού που υποτίθεστε δεν ήξεραν δεν άκουσαν!

Σεβόμενος το πένθος την οδύνη και την θλίψη της οικογένειας του αδικοχαμένου Άλκη, περίμενα να κοπάσει η “θύελλα” και τα “κροκοδείλια” δάκρυα όλων αυτών των δήθεν και των δεν ήξερα δε άκουσα για να μπορέσω να συγκεντρωθώ για να γράψω έστω 100 λέξεις για την αποτρόπαια εν ψυχρό δολοφονία.

POPULAR POST

ΘΥΡΑ 7: «Δεν υπάρχουν αρχηγοί αλλά Ολυμπιακοί – Αδέρφια είμαστε μαζί σας»

Συγκλονισμένος και γεμάτος οργή αναρωτιέμαι και εγώ ΓΙΑΤΙ; Αυτό το μεγάλο ΓΙΑΤΙ που πλανάται τις τελευταίες μέρες σε όλους μας με ένα μεγάλο ερωτηματικό για πόσο υποκρισία έχουν ορισμένοι γύρω μας. Αυτοί που δεν είχαν ακούσει και δεν είχαν δει τίποτα στην πόλη τους , σε αυτούς που αναρωτιούνται πως και γιατί έγινε αυτή η αποτρόπαια εγκληματική ενέργεια. Όλοι αυτοί που χύνουν “κροκοδείλια” δάκρυα αλλά δεν τολμάνε να κοιτάξουν τον καθρέφτη τους.

Το νεκρό παλικάρι δεν γυρίζει δυστυχώς πίσω η οικογένειά του θρηνεί και θα θρηνεί για χρόνια ενώ κάποιοι αλήτες εγκληματίες ακόμα κυκλοφορούν ελεύθεροι ενώ ήταν γνωστοί ότι αναζητούσαν αίμα αφού η εμπλοκή τους σε ανάλογα περιστατικά είναι γνωστή εδώ και χρόνια με δικαστικές περιπέτειες και από τύχη τα θύματά τους δεν είχαν την τύχη του Άλκη.

Από τον περιβόητο τελικό της ντροπής στον Βόλο ήταν γνωστοί μαζί με τα κατορθώματά τους σε ανάλογες ενέδρες που έστηναν στην Θεσσαλονίκη τα τελευταία χρόνια. Τι και αν κάποιοι είχαν συλληφθεί τι και αν είχαν δικαστικές εκκρεμότητες αυτοί έβγαιναν “Παγάνα” για να ψάξουν ανυποψίαστα θύματα.

Υπάρχουν όμως όπως προαναφέραμε και αυτοί οι τύποι που τώρα αναρωτιούνται γιατί και πως. Αυτοί που στην βιασύνη της συγκάλυψης την ενέδρα θανάτου την έκαναν οπαδική συμπλοκή.  Αυτοί που δεν τους ενδιέφερε αν ένα νέο παιδί ήταν νεκρό από μαχαιριές αλλά ποιοι μπορεί να το έκαναν και τι ομάδα υποστηρίζουν. Αυτοί που άρον άρον εξίσωσαν το θύμα με τους θήτες. Αυτοί που ακριβώς είχαν την ίδια επικοινωνιακή πολιτική και χειρίστηκαν με τον ίδιο τρόπο την δολοφονία του φίλου του ΑΡΗ Βούλγαρου Τόσκο τον Ιανουάριο του 2020.

Άλλωστε  και τότε και κάμερες υπήρχαν και στοιχεία υπήρχαν αλλά την συνέχεια την ξέρετε πολύ καλά αφού τα νομικά επιτελεία και οι ενδοοικογενειακές σχέσης μεταξύ του παρακράτους της πόλης και το μια ομάδα μία πόλη οδήγησε στο σήμερα.

Αυτοί που αναρωτιούνται για τους ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς μπορούν να διαβάσουν και να ακούσουν συγκεκριμένα ΜΜΕ της πόλης τους και να κρυφοκοιτάξουν αναμεσά τους για να τους βρουν. Όλοι αυτοί ήταν και είναι γνωστοί και με υπερηφάνεια και κομπασμό υπηρετούν πιστά το μια ομάδα μια πόλη.  θα πουν και θα κάνουν ακόμα πολλά.

Αυτό όμως που δεν θα τολμήσουν να κάνουν είναι να κοιτάξουν κατάματα την οικογένεια του Άλκη αυτόν τον χαροκαμένο πατέρα και μάνα που τους στέρησαν ένα μάτσο αλήτες εγκληματίες ότι ποιο όμορφο και αγνό είχαν στην ζωή τους το Αγγελούδι τους τον Άλκη. Για κάθε Άλκη που οι γνωστοί γνωστοί και όχι οι γνωστοί άγνωστοι του έκοψαν πρόωρα και άδικα  το νήμα της ζωής το σήμερα είναι  “μαύρο” κατάμαυρο πίσσα…

Μέσα από την μαυρίλα όμως οφείλουμε όλοι να μην τσουβαλιάσουμε τους πάντες. Το ανάθεμα δεν ανήκει στους πραγματικούς οπαδούς ανήκει στους πραγματικούς εγκληματίες. Οι πραγματικοί οπαδοί δεν είναι εγκληματίες είναι παθιασμένοι τρελοί με την ομάδα τους αλλά παράλληλα και αλληλέγγυοι στην κοινωνία στην γειτονιά τους στην πόλη τους στον συνάνθρωπό τους. Αυτοί οι οπαδοί δεν έχουν σχέση με τους οπαδούς της ψευτομαγκιάς  με τα μαχαίρια και τις λεπίδες, έχουν αρχές μπέσα και ανθρωπιά

Όλοι δεν είναι ίδιοι υπάρχουν οι άνθρωποι και αυτοί που μοιάζουν σαν άνθρωποι.  Οφείλουμε όμως τουλάχιστον να μην  μιλάμε πολύ να σεβαστούμε την μνήμη του αδικοχαμένου παλικαριού και επιτέλους ο καθένας να πάρει αυτό που του αξίζει!