Πάμε για «σερί»… και έχει ο Θεός!

Μία χρονιά συνεχίζεται, στην οποία μας κλέβουν και τον φετινό τίτλο με το έτσι θέλω, ενώ η ομάδα μας παραδίδει μαθήματα ποδοσφαίρου. Άψογο ποδόσφαιρο με τακτική, πλάνο, αυτοματισμούς και ένα ρόστερ γεμάτο βάθος. Φυσικά δεν γίνεται να μην γίνει αναφορά και στον coach Μαρτίνς, ο οποίος διδάσκει πώς είναι να είσαι προπονητής και όχι «παλιάτσος», όπως εκεί στον βορρά, που παραδίδουν μαθήματα… κωμικής κατηγορίας.

Γράφει ο Πάρης Τσιλιώτης…

POPULAR POST

«Ο Ολυμπιακός θέλει να υπογράψει τον Τρέβιον Γουίλιαμς άμεσα»

Ο Θρύλος είναι, αν μη τι άλλο, σε πολύ καλό βαθμό. Αν δεν ήταν o Ελβετός Ζακότε, που διορίστηκε από τον κ. Περέιρα για έναν και μοναδικό σκοπό, στην ισοπαλία με 1-1 από τον Παναθηναϊκό, αν δεν ήταν ο επίσης διορισμένος Σέζος στην ήττα στο «Γεντί Κουλέ» με 1-0 από τον ΟΦΗ, αν δεν ήταν ο «ανεκδιήγητος» Τζήλος στα «Πηγάδια», όπου φέραμε ισοπαλία 1-1 με την Ξάνθη, τώρα θα ήμασταν κορυφή κι ας ευνοούσαν το «καλό παιδί του Βορρά» ανεπανάληπτα. Ο Θρύλος όμως, ακόμα και έτσι, θα ήταν πρώτος. Κάποιοι του στερούν τα πεπραγμένα στο χορτάρι.

Πάμε όμως στο αγωνιστικό κομμάτι, εκεί που κανονικά και μονάχα εκεί, πρέπει να παίζονται τα παιχνίδια, αλλά κάποιοι δυστυχώς δεν το επιτρέπουν. Ο Πορτογάλος τεχνικός έχει δημιουργήσει μία απίστευτη ομάδα με όλη την σημασία της λέξης. Να πούμε τι; Για τον Πορτογάλο ζογκλέρ που έχουμε, ο οποίος σε κάθε παιχνίδι θα περάσει όποια άμυνα βρεθεί στην διάβα του, σαν σταματημένη (βλ. Τρίπολη); Ότι ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ έχουμε ηγέτες; Ναι, για τον Φορτούνη αναφέρομαι (που τον αναγέννησε και κανείς δεν πρέπει να το αμφισβητήσει αυτό…), για τον Λάζαρο, που σε κάθε αγώνα δίνει τα πάντα, για τον Τοροσίδη που μέσα στα αποδυτήρια είναι απλά αρχηγός και φυσικά για την πολύ σωστή κίνηση να έρθει ο Αβραάμ. Βλέπετε, φέτος έχουμε παίκτες που μόνο με την προσωπικότητα, μπορούν να πάρουν ένα παιχνίδι μόνοι τους.

Πάμε τώρα στον «Senior» Μαρτίνς που έχουμε στον πάγκο, ο οποίος καθοδηγεί άψογα τον Θρύλο. Ο άνθρωπος έχει χρησιμοποιήσει όλους τους παίκτες του. Όποιος παίζει, μπαίνει. Πιστέψτε με όμως. Είναι πολλοί εκείνοι που παίζουν και αξίζουν να αγωνίζονται. Ακόμα και οι αναπληρωματικοί είναι σε τρομερή κατάσταση, όταν τους ζητηθεί να μπουν και να παίξουν. Δεν έχει κολλήματα σε παίχτες, είναι δίκαιος και έχει κερδίσει με την «αξία» του το σεβασμό, όχι μόνο των παικτών, αλλά όλων όσων βρίσκονται στου Ρέντη.

Ας πάμε όμως σε πιο ουσιαστικά πράγματα. Τον αποκλεισμό της Μίλαν και την πολύ καλή πορεία της ομάδας μας στην Ευρώπη. Ποιος πλέον δεν πιστεύει ότι αυτή ομάδα μπορεί να πάει μακριά στο Europa League; Όλοι πλέον έχουμε στην άκρη του μυαλού μας να πάμε καλά στην Ευρώπη. Η Ντιναμό δε φοβίζει και έρχεται με απουσίες. Μπορούμε να κάνουμε την αρχή στο κάστρο μας και να πάμε μετά στην Ουκρανία για το «κερασάκι στην τούρτα».

Μην ξεχνάμε ότι η διοίκησή μας έκανε το χρέος της και στήριξε τον Πορτογάλο τεχνικό, με παικταράδες τη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου, όταν οι άλλοι τσέπωσαν «λεφτά» και δεν είναι άξιοι να πάρουν έναν επιθετικό. Θα μου πείτε, αφού έχουν ένα ολόκληρο σύστημα από πίσω τους, τι να τον κάνουν τον επιθετικό. Τζάμπα λεφτά. Σωστό και αυτό.

Αυτό που έχω να πω είναι το εξής. Μπορούμε να το πάμε αήττητοι από εδώ και πέρα. Τώρα, αν θα το πάρουμε είναι άλλη ιστορία. Εμείς πάμε για το χρέος μας και από εκεί και πέρα έχει ο Θεός.