Ο Ισπανός τεχνικός με την «αύρα» του σπουδαίου ποδοσφαιριστή, με προσωπικότητα και τη μεγάλη καριέρα και ο Κώστας Φορτούνης που επέστρεψε δριμύτερος οδηγούν τον Ολυμπιακό στον τίτλο.

Θα είμαι ειλικρινείς και δεν θα κρυφτώ. Μετά το ματς με τα Γιάννενα και αυτό το άχαρο 2-2, αλλά και την ισοπαλία στο Περιστέρι με τον Ατρόμητο είχα γράψει ότι αυτός ο αφελής Ολυμπιακός δε πιστεύω ότι μπορεί να πάρει το πρωτάθλημα και να καλύψει τα λάθη που έγιναν στο ξεκίνημα της χρονιάς. Ήταν δυο εμφανίσεις και «πεταμένοι» βαθμοί που δεν μπορούσα να χωνέψω με τίποτα και απογοητεύθηκα σε μεγάλο βαθμό.

Και εδώ που τα λέμε με τους τέσσερεις αυτούς βαθμούς τώρα τα πράγματα θα ήταν εντελώς διαφορετικά και θα κάναμε άλλη συζήτηση. Τέλος πάντων. Τώρα βρισκόμαστε  σε άλλο «mood», όχι τόσο μετά το 1-3 επί της ΑΕΚ, αλλά γιατί ο Ολυμπιακός του Μίτσελ εδώ και καιρό βγάζει μια σταθερότητα και μια εικόνα που σε πείθει ότι αν συνεχίσει έτσι είναι ικανός για όλα.

Έτσι «έψησαν» τον Μεντιλίμπαρ!
Έτσι «έψησαν» τον Μεντιλίμπαρ!

Γιατί πλέον είναι ΟΜΑΔΑ, με πολλούς ποιοτικούς ποδοσφαιριστές και τον Μίτσελ να τους έχει βάλει σε ένα πλάνο επιθετικό που ταιριάζει πολύ σε έναν σύλλογο όπως ο Ολυμπιακός και έτσι όπως θέλει να τον βλέπει ο κόσμος του.

Έστω και αν ο Παναθηναϊκός  έχει το αβαντάζ των πέντε βαθμών και η ΑΕΚ των τριών. Αυτόντον Ολυμπιακό που είδα στο ματς με τον Παναθηναϊκό, και ας μην κέρδισε, τον Λεβαδειακό και την ΑΕΚ, με πείθει ότι μπορεί στα πλέι οφ να τα φέρει όλα τούμπα και να μας τρελάνει. Γιατί αν πάρει και αυτό το πρωτάθλημα θα μιλάμε για άθλο με τα όσα έγιναν το περασμένο καλοκαίρι και κάποιες «ανορθογραφίες» που διορθωθήκαν στη συνέχεια, αλλά κόστισαν σε βαθμούς και μια αμφισβήτηση λογική από τον κόσμο.

Βλέπαμε ένα «Σκωτσέζικο ντουζ», δηλαδή μια κρύο και μια ζέστη και αν θέλεις να πάρεις το πρωτάθλημα το πρώτο πράγμα που χρειάζεται είναι σταθερότητα. Είχε παίξει πέντε ντέρμπι και είχε τέσσερεις ισοπαλίες και μια ήττα από τον ΠΑΟΚ στο Καραϊσκάκης!

 Έτσι δεν πας πουθενά ούτε και μπορεί να έχεις μεγάλες απαιτήσεις. Όμως εδώ και καιρό τα πράγματα έχουν αλλάξει και κυρίως από τη στιγμή που πάτησε το πόδι του στο Ρέντη ο Μίτσελ. Το έχω ξαναπεί ότι ο Ισπανός προφανώς και δεν είναι ο καλύτερος προπονητής του κόσμου, ούτε και ξέρω αν είναι ο ιδανικός για τον Ολυμπιακός.

Και μερικές φόρες τον έχουμε αδικήσει και εμείς οι ρεπόρτερ και ο κόσμος. Όμως αυτό που ξέρω είναι ότι έχει μεταμορφώσει τον Ολυμπιακό προς το πολύ καλύτερο και το κυριότερο έχει βελτιώσει την κατάσταση στα αποδυτήρια που δεν ήταν και η καλύτερη επί εποχής Μαρτίνς.

 Έχει προσωπικότητα, γιατί έπαιξε σε υψηλό επίπεδο, σε μια ομάδα όπως η Ρεάλ και διαθέτει εμπειρίες που τον βοηθούν να διαχειριστεί σωστά καταστάσεις. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει κάνει λάθη, αλλά ποιος προπονητής στο κόσμο είναι αλάνθαστος; Μη τρελαθούμε κι’  όλας.

Έφερε τον καλό Φορτούνη στα μέτρα του

 Ο Μίτσελ με την προσωπικότητα που διαθέτει βγάζει μια «αύρα» θετική που έχει το χάρισμα να την μεταφέρει στους παίκτες του και βλέπουμε τα αποτελέσματα. Είναι δίκαιος με όλους, ξεκαθάρισε το ρόστερ  και φυσικά προφανώς κατάλαβε το λάθος του με τον Φορτούνη. Κακά τα ψέματα δεν είχαν τις καλύτερες σχέσεις από το πρώτο πέρασμα του από τον Ολυμπιακό και δεν έδειχνε να τον έχει σε μεγάλη εκτίμηση.

Βέβαια τότε είχε τον Τσόρι Ντομίνγκες στη  θέση αυτή, αλλά και τώρα έχει τον Χάμες. Που τον άφησε στον πάγκο, αφού δεν ήταν απόλυτα έτοιμος και έχει δώσει ελευθερία στον Κώστα να παίζει το παιχνίδι του. Η επιτυχία  με τον Φορτούνη είναι να μην τον περιορίσεις και  ο Μίτσελ κατάφερε να τον βάλει στο πλάνο και να τον πείσει ότι μπόρει να παίξει το ίδιο καλά και στα άκρα και σαν δεκάρι. Με αυτόν Μίτσελ λοιπόν και αυτόν απίθανο Φορτούνη  τον Ολυμπιακό δεν μπορείς να τον διαγράψεις, γιατί αυτό θα είναι μεγάλο λάθος για τον αντίπαλο. Και ο Αλμέιδα ήξερε ότι ο Κώστας είναι το μεγάλο «γρανάζι» του Ολυμπιακού και πολύ επιδραστικός στο παιχνίδι του, αλλά δεν κατάφερε να τον περιορίσει. Μόλις βρει χώρους τότε δεν υπάρχει αντίπαλος να τον σταματήσει και το «πάρτι» ξεκίνησε….

 Έχει το μεγάλο πλεονέκτημα ότι βλέπει μπροστά και όχι πλάγια και πίσω την μπάλα, όπως και ξέρει  τι θα κάνει την μπάλα πριν αυτή φτάσει στα πόδια του. Και όλα αυτά μετά από δυο χρόνια απραξίας και σοβαρούς τραυματισμούς που τον άφησαν πίσω. Αλλά επειδή είναι πεισματάρης και εγωιστής κατάφερε να κάνει την μεγάλη επιστροφή, να γίνει ο ηγέτης και μάλιστα στο ματς με την ΑΕΚ να πάρει και πάλι μετά από δυο χρόνια το περιβραχιόνιο του αρχηγού.

Μήνυμα ελήφθη από τον παίκτη…  Όποιος βρει το «κουμπί» του θα έχει να κερδίσει πολλά, γιατί η αλήθεια είναι ότι ο Κώστας δεν είναι και ο πιο εύκολος χαρακτήρας. Το σίγουρο είναι ότι μιλάμε για τον καλύτερο Έλληνα ποδοσφαιριστή στη  θέση του τα τελευταία χρόνια.

Και τώρα πλέι οφ. Αυτόν τον Ολυμπιακό δεν τον φοβάμαι. Πόσο μάλλον όταν παίζει τόσο καλό και ορθολογικό ποδόσφαιρο, όπως στο ματς με την ΑΕΚ χωρίς μάλιστα τρία βασικά του στελέχη. Εμβιλά, Χάμες και Σωκράτη! Τι λέει αυτό; Ότι ο Μίτσελ έχει τον τρόπο του να  βρίσκει λύσεις και να έχει όλους τους παίκτες του σε ετοιμότητα. Άσχετα αν υπάρχουν τρεις τέσσερεις που κάνουν την διαφορά.

loading...

Κώστας Σαμοθράκης

«Αντέχω ακόμα»…… Ένα υπέροχο «ταξίδι» που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1985 με πρώτο σταθμό την «Αθλητική Ηχω» σαν ρεπόρτερ Ολυμπιακού στο Μπάσκετ. Το ποδοσφαιρικό «σαράκι» όμως ήταν μέσα μου και το ποδόσφαιρο ανέκαθεν ήταν το πιο ελκυστικό άθλημα και αυτό τελικά με κέρδισε.

Λίγους μήνες στην ιστορική εφημερίδα και στη συνέχεια πρώτη «μεταγραφή» μου στο Φως των Σπόρ όπου παρέμεινα για πέντε χρόνια. Εκεί μπήκαν οι βάσεις για να ξεκινήσω και να καθιερωθώ στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού με τις πιο μεγάλες επιτυχίες, την αποκλειστική συνέντευξη του Λάγιος Ντέταρι και του Γιώργου Κοσκωτά! Για ξεκίνημα δε το λες και άσχημα.

Με «δάσκαλο» τον ΜΕΓΑΛΟ Θόδωρο Νικολαΐδη και τον Φαίδωνα Κωνσταντουδάκη δεν είναι εύκολο να αποτύχεις…. Στη συνέχεια η «Απογευματινή» και σιγά, σιγά άνοιξε και το τηλεοπτικό πεδίο(1991) με την παρουσία μου πάντα στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού, με πρώτο το Star canel, την ΕΡΤ και αργότερα στο Magic TV, όπου έμεινα για ένδεκα χρόνια.

Εν το μεταξύ από τον Μάιο του 1988, είχα γίνει ήδη μέλλος της εφημερίδας «Πρωταθλητής» με τον Σωτήρη Πουλόπουλο να είναι αυτός που μου έδειξε την μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και με στήριξε όσο κανείς άλλος. 22 προετοιμασίες στο εξωτερικό και αμέτρητα ταξίδια με τον Ολυμπιακό, είναι ένα επίτευγμα εδώ που τα λέμε και ένα σημάδι ότι έχεις καθιερωθεί στη συνείδηση του κόσμου. Και φυσικά να διαψεύσω όσους, στο ξεκίνημα, με παρότρυναν να μην ακολουθήσω αυτό το επάγγελμα γιατί οι δυσκολίες είναι μεγάλες και το μέλλον αβέβαιο…

Αντέχω ακόμα για όσους έχουν την απορία μετά από 37 χρόνια και η απάντηση για το πότε θα αποφασίσω να αποσυρθώ δεν είναι εύκολη. Όσο αντέχω και όσο με θέλουν, γιατί το μεράκι υπάρχει ακόμα και ο Ολυμπιακός είναι ένας τρόπος ζωής. Πόσο μάλλον όταν έχεις καταφέρει να συνδυάσεις το επάγγελμα με το χόμπι. Το πιο ιδανικό για μια καριέρα. Υπάρχει αντίρρηση;

Ακολουθήστε στο Google News το THRYLOS24 και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από το THRYLOS24