Ολυμπιακός Blog: Τα γονίδια του Ολυμπιακού και η επείγουσα αναγκαία βελτίωση

Ήταν Μάιος του 2009 όταν ήμουν ένας από τους τυχερούς θεατές του τελικού κυπέλλου Ελλάδας μεταξύ του Ολυμπιακού και της ΑΕΚ που κρίθηκε μετά από μια μαραθώνια διαδικασία πέναλτι και χαρακτηρίστηκε τελικός του αιώνα. Η κανονική διάρκεια τέλειωσε 3-3, η παράταση 4-4 και οι δύο ομάδες οδηγήθηκαν στα 34 (!) πέναλτι. Σ’ εκείνο το ματς ο Ολυμπιακός βρέθηκε μια… τρίχα μακριά από την ήττα και την απώλεια του τροπαίου. Βρέθηκε γρήγορα πίσω στο σκορ με 2-0 και ισοφάρισε. Και λίγο πριν από το φινάλε της κανονικής διάρκειας σκόραρε η ΑΕΚ και προηγήθηκε εκ νέου με 3-2.

Ακόμα κι έτσι ο Ολυμπιακός με τον Ντάρμπισιρ στο 6ο λεπτό των καθυστερήσεων ισοφάριζε ξανά και έστελνε το ματς στην παράταση. Εκεί προηγήθηκε 4-3 με τον Γκαλέτι αλλά αμέσως μετά ο Αργεντινός αποβλήθηκε και σα να μην έφτανε αυτό για τους ερυθρόλευκους μετά αποβλήθηκε και ο Αβραάμ και έμεινε με 9 παίκτες! Και ισοφαρίστηκε σε 4-4 και ακολούθησε η αξέχαστη διαδικασία των πέναλτι. Σαν τώρα θυμάμαι τον κόσμο του Ολυμπιακού να φωνάζει στην παράταση το σύνθημα: θρύλε γερά, μπορείς και με εννιά.

POPULAR POST

«Τι θα συμβεί στον Πειραιά;» αναρωτιέται η UEFA! (photo)

Γιατί τα θυμάμαι όλα αυτά; Γιατί αυτό το ματς (ένα από τα ουκ ολίγα) μπορεί να είναι η περιεκτική αλλά τόσο σαφής απάντηση για το τι είναι ο Ολυμπιακός.

Σε σαφώς μικρότερο δείγμα το είδαμε στο Κλεάνθης Βικελίδης στην κυπελλική ρεβάνς με τον Άρη. Λίγο πριν από το φινάλε του ματς με το οποίο ο Ολυμπιακός θα σφράγιζε την πρόκριση στα ημιτελικά της διοργάνωσης, έγινε Η ΦΑΣΗ. Μια φάση που επιβεβαιώνει, επαναλαμβάνω σε μικρότερη κλίμακα, τι εστί Ολυμπιακός. Από τι γονίδια είναι φτιαγμένη αυτή η ομάδα. Ο Άρης έπαιρνε λοιπόν στο 84′ ως δώρο ένα πέναλτι και παράλληλα μια αποβολή. Με το πέναλτι μπορούσε να ισοφαρίσει το σκορ του πρώτου αγώνα και εν συνεχεία, στην έδρα του με τον κόσμο του, θα κυνηγούσε στα λεπτά που απέμεναν ως τη λήξη το 2ο γκολ της πρόκρισης κι αν δεν το έβρισκε θα το έψαχνε, με μεγαλύτερη χρονική άνεση, στην παράταση.

Όμως, όταν όλα έδειχναν και ήταν εναντίον του, ο Ολυμπιακός στάθηκε όρθιος. Έδειξε ότι μπορεί να κερδίσει και τα εις βάρος του σοβαρά δεδομένα. Ο Κωνσταντίνος Τζολάκης έβαλε το… κερασάκι στην «τούρτα» μιας συνολικά σπουδαίας εμφάνισης, απ’ αυτές που καθιερώνουν έναν τερματοφύλακα. Απέκρουσε το πέναλτι του Γκρέι. Και ύστερα ο Ολυμπιακός δεν κράτησε απλά με… νύχια και δόντια το 0-0 που έδινε πρόκριση. Αλλά αν και έπαιζε με 10 παίκτες σκόραρε και έφυγε θριαμβευτής από το Κλεάνθης Βικελίδης καταστρέφοντας τα σχέδια όλων όσοι ήθελαν να τον δουν να φεύγει νωρίς από τη διοργάνωση.

Και τώρα τι; Προφανώς δεν μπορώ να ξέρω τι μπορεί να κάνει ο Ολυμπιακός στη συνέχεια του Κυπέλλου. Για να είμαι ειλικρινής αν ο Ολυμπιακός παίξει όπως έπαιξε στο Βικελίδης για περίπου 80 λεπτά θα έχει μεγάλες δυσκολίες να κατακτήσει το τρόπαιο. Δεν ήταν καλός ο Ολυμπιακός. Ναι, είχε απουσίες αλλά απουσίες είχε και ο Άρης και πρέπει να το λέμε αυτό. Μετά από ένα καλό διάστημα με πιο ελκυστικές εμφανίσεις, ο Ολυμπιακός τελευταία ζορίζεται ξανά. Θα πρέπει λοιπόν να βελτιωθεί αν θέλει να φτάσει στο τέλος στο Κύπελλο και να διεκδικήσει και την τελευταία πιθανότητα στο πρωτάθλημα. Χρειάζεται να μην «τρώει» τόσο εύκολα φάσεις και γκολ στην πλάτη της άμυνάς του από βαθιές μπαλιές που κανονικά έπρεπε να αντιμετωπίζονται με σχετική ευκολία. Για ένα σημαντικό διάστημα είχε… σφίξει αμυντικά ο Ολυμπιακός και τώρα ξανά… μπάζει νερά. Πρέπει να το λύσει άμεσα αν θέλει να έχει τύχη στην πορεία της σεζόν γιατί μπήκε ήδη σε μια περίοδο όπου τα περιθώρια για λάθη δεν υπάρχουν. Τα λάθη τα έκανε όλα ήδη και περισσότερα απ’ όσα «έπρεπε».

ΥΓ: Για το άθλιο πανό στο Κλ.Βικελίδης τι να πρωτοπεί κανείς; Ας ρωτήσουν τη μάνα του Άλκη πως αισθάνεται γι’ αυτό το πανό; Την επόμενη φορά που θα πάνε οι άνθρωποι που το ύψωσαν και εκείνοι που το ανέχτηκαν στους γονείς του Άλκη, ας ρωτήσουν ποιά είναι η γνώμη τους; Έχουν τα άντερα να το κάνουν; Γιατί όταν υψώνεις τέτοιο πανό τότε κάνεις τον άλλο να υποψιάζεται ότι είσαι και λίγο υποκριτής και ψευτοευαίσθητος. Τα μπλουζάκια και τα λουλούδια σε τάφους δεν έχουν καμία αξία αν γίνονται ξανά και ξανά τα ίδια λάθη, επαναλαμβάνονται άθλιες συμπεριφορές. Κι αυτό αφορά κάθε οπαδό, ανεξαρτήτως χρώματος. Καταδικαστεοι είναι όλοι όσοι βρίζουν μανάδες, πατεράδες, οικογένειες και «ρίχνουν» κατάρες. Για αθλητισμό μιλάμε ρε γαμώτο.

ΥΓ2: Όσο άθλιο ήταν το πανό, άλλο τόσο άθλιο ήταν ότι οι αρμόδιοι του αγώνα επέτρεψαν να μείνει ως το φινάλε του ματς! Ο Ούγγρος διαιτητής δεν ήξερε, οι Έλληνες αρμόδιοι του αγώνα τι έκαναν;