Βαλμπουενά και Χουάνγκ το πίστεψαν αλλά μπλέξαμε με τα αυτογκόλ, αν και ρεαλιστικά αυτός ο Ολυμπιακός δεν θα μπορούσε να κάνει μια τέτοια ανατροπή.

Όσο και αν ήθελες να δεις με καλή διάθεση την εξέλιξη του ματς, φάνηκε στο γήπεδο ότι ήταν δύσκολο μετά το σκορ του πρώτου αγώνα. Ήταν «βαρύ το φορτίο» για τους ερυθρόλευκους  αυτό το 3-0 έστω και αν στο πρώτο ημίχρονο το πάλεψαν και κατάφεραν να πετύχουν ένα γκολ ελπίδας με τον Βαλμπουενά. Ρεαλιστικά πως θα μπορούσε ο Ολυμπιακός, που εκτός των άλλων έδειξε ότι δεν έχει και ψυχολογία, να ανατρέψει το 3-0 του πρώτου αγώνα, από την στιγμή που δεν έκανε καμία σπουδαία εμφάνιση αν εξαιρέσουμε κάποια εκρήξεις στο πρώτο μέρος.

Πως θα μπορέσεις να φέρεις το παιχνίδι στα μέτρα σου, όταν τα λάθη στην άμυνα συνεχίζονται και όπως και στο πρώτο ματς, έτσι  και τώρα πέτυχες πάλι  ένα αυτογκολ! Πως θα μπορούσες να διεκδικήσεις κάτι όταν ξεκινάς το δεύτερο ημίχρονο και κάποιοι ήταν σε άλλο γήπεδο. Τρεις φάσεις και ένα γκολ έκανε η ΑΕΚ στα πρώτα επτά λεπτά της επανάληψης και αν δεν ήταν ο Πασχαλάκης να επέμβει ίσως βλέπαμε άλλη εξέλιξη στο παιχνίδι. Απροσεξίες, επιπολαιότητα, νευρικότητα και τα γνωστά αμυντικά προβλήματα που κάνουν την εμφάνιση του σε κάθε παιχνίδι και σε εκθέτουν ανεπανόρθωτα. Είναι και η αναθεματισμένη η  ψυχολογία που παίζει σημαντικό ρόλο ειδικά όταν κρέμονται όλα σε μια κλωστή. Και αυτή την εποχή στον Ολυμπιακό υπάρχει μια θολούρα…

Δεν το χωνεύει ο Τζέκο με τίποτα: «Αν είσαι τυχερός…»
Δεν το χωνεύει ο Τζέκο με τίποτα: «Αν είσαι τυχερός…»

Και εκεί που το σκορ είναι 1-0 και ελπίζεις, έρχεται ένα γκολ από τον Μπα που για άλλη μια φορά φάνηκε ότι  δεν είναι  ο στόπερ που μπορεί να βασιστεί ο Ολυμπιακός και να αποφεύγει τα λάθη. Ο Χουάνγκ ήταν μόνος του στον άξονα και προσπαθούσε με κάθε τρόπο να συμμαζέψει την κατάσταση όταν άρχισαν τα δύσκολα. Αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό. Ο Μπιέλ μακριά και πάλι από τον καλό του εαυτό και ο Μπακαμπού απομονωμένος. Έτσι έμεινε ο Βαλμπουενά να προσπαθεί να δώσει το σύνθημα, αλλά ούτε αυτό ήταν αρκετό, γιατί δεν υπήρχαν στηρίγματα και ο Φορτούνης που προσπαθούσε, αλλά χωρίς αντίκρισμα και καλά τελειώματα, όπως αυτός ξέρει για να δημιουργήσει προβλήματα.

Είναι απλά τα πράγματα, αυτός ο Ολυμπιακός δεν θα μπάσει ποτέ να κάνει μια τέτοια ανατροπή γιατί απλούστατα, βγάζει αδυναμίες και δεν έχει διάρκεια στο παιχνίδι του. Όσο υπήρχε στο ματς ο Γάλλος, κάτι πήγε να γίνει, αλλά κάποια στιγμή  αναπόφευκτα θα ερχόταν η κούραση. Είναι δυνατόν να βασίζεσαι σε ένα ποδοσφαιριστή 38 ετών; Και όμως αυτή είναι η αλήθεια για τον φετινό Ολυμπιακό, τουλάχιστον όπως φάνηκε στη ρεβάνς με την ΑΕΚ, αλλά και σε κάποια άλλα παιχνίδια που μπήκε αλλαγή και έβγαλε πάθος και αγωνιστικότητα.

Το γκολ του Γάλλου ήταν μια φάση η καλύτερη (σε δημιουργία και εκτέλεση), που έκανε ο Ολυμπιακός στο πρώτο ημίχρονο και η μπάλα κατέληξε στα δίκτυα. Όμως η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη γιατί η ΑΕΚ βρήκε τον τρόπο να αντιδράσει στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου και να πετύχει το γκολ που σου «κόβει τα πόδια», όπως λέμε στο ποδόσφαιρο. Από εκεί και πέρα έμεινε μόνο η αγωνιστική διάθεση για μια νίκη γοήτρου, που ήρθε χάρις το γκολ και πάλι από τον υπέροχο Χουάνγκ, αλλά μέχρι εκεί. Όλα είχαν κριθεί σε ένα μικρό διάσημα. Και στο φινάλε λες, όταν σε δυο ματς δέχεσαι δυο αυτογκόλ τι μπορείς να περιμένεις;

 Πρώτα ο Σαμασέκου στην «opap arena» με κεφαλιά και τώρα ο Μπα με μια «στραβοκλοτσιά» από αυτές που μόνο ένας κακός αμυντικός μπορεί να κάνει. Μια νίκη χωρίς κανένα κέρδος, αλλά τουλάχιστον αυτό το παιχνίδι να είναι οδηγός, για τη συνέχεια και το πως ο Ολυμπιακός θα καταφέρει να κερδίσει την ΑΕΚ στο επόμενο ματς πρωταθλήματος. Όχι όμως με τέτοια αμυντικά λάθη, γιατί τότε θα πάμε αλλού την συζήτηση. Αν και όσο ανοίγουμε συζήτηση για αυτό το θέμα άμυνας, τόσο θα πονάμε και θα προβληματιζόμαστε γα την επόμενη μέρα.

Κώστας Σαμοθράκης

«Αντέχω ακόμα»…… Ένα υπέροχο «ταξίδι» που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1985 με πρώτο σταθμό την «Αθλητική Ηχω» σαν ρεπόρτερ Ολυμπιακού στο Μπάσκετ. Το ποδοσφαιρικό «σαράκι» όμως ήταν μέσα μου και το ποδόσφαιρο ανέκαθεν ήταν το πιο ελκυστικό άθλημα και αυτό τελικά με κέρδισε.

Λίγους μήνες στην ιστορική εφημερίδα και στη συνέχεια πρώτη «μεταγραφή» μου στο Φως των Σπόρ όπου παρέμεινα για πέντε χρόνια. Εκεί μπήκαν οι βάσεις για να ξεκινήσω και να καθιερωθώ στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού με τις πιο μεγάλες επιτυχίες, την αποκλειστική συνέντευξη του Λάγιος Ντέταρι και του Γιώργου Κοσκωτά! Για ξεκίνημα δε το λες και άσχημα.

Με «δάσκαλο» τον ΜΕΓΑΛΟ Θόδωρο Νικολαΐδη και τον Φαίδωνα Κωνσταντουδάκη δεν είναι εύκολο να αποτύχεις…. Στη συνέχεια η «Απογευματινή» και σιγά, σιγά άνοιξε και το τηλεοπτικό πεδίο(1991) με την παρουσία μου πάντα στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού, με πρώτο το Star canel, την ΕΡΤ και αργότερα στο Magic TV, όπου έμεινα για ένδεκα χρόνια.

Εν το μεταξύ από τον Μάιο του 1988, είχα γίνει ήδη μέλλος της εφημερίδας «Πρωταθλητής» με τον Σωτήρη Πουλόπουλο να είναι αυτός που μου έδειξε την μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και με στήριξε όσο κανείς άλλος. 22 προετοιμασίες στο εξωτερικό και αμέτρητα ταξίδια με τον Ολυμπιακό, είναι ένα επίτευγμα εδώ που τα λέμε και ένα σημάδι ότι έχεις καθιερωθεί στη συνείδηση του κόσμου. Και φυσικά να διαψεύσω όσους, στο ξεκίνημα, με παρότρυναν να μην ακολουθήσω αυτό το επάγγελμα γιατί οι δυσκολίες είναι μεγάλες και το μέλλον αβέβαιο…

Αντέχω ακόμα για όσους έχουν την απορία μετά από 37 χρόνια και η απάντηση για το πότε θα αποφασίσω να αποσυρθώ δεν είναι εύκολη. Όσο αντέχω και όσο με θέλουν, γιατί το μεράκι υπάρχει ακόμα και ο Ολυμπιακός είναι ένας τρόπος ζωής. Πόσο μάλλον όταν έχεις καταφέρει να συνδυάσεις το επάγγελμα με το χόμπι. Το πιο ιδανικό για μια καριέρα. Υπάρχει αντίρρηση;

Ακολουθήστε στο Google News το THRYLOS24 και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από το THRYLOS24