Γιατί ξένισε με τις δηλώσεις του ο Ισπανός τεχνικός και προκάλεσε την οργή, για να φτάσουμε στο τέλος της συνεργασίας.

Λέω ας το αφήσω να περάσει ένα 24ωρο και να δω λίγο πιο ξεκάθαρα το θέμα και με ηρεμία αυτό που ζήσαμε την Κυριακή το βράδυ στο γήπεδο Καραϊσκάκη. Τι είδους κριτική μπορείς να κάνεις και με τι κουράγιο, όταν βλέπεις αυτό το θέαμα και αυτή την εξέλιξη. Και να ήταν η πρώτη φορά; Είναι η τρίτη που το έχει κάνει φέτος ο Ολυμπιακός.

Στα Γιάννενα όπου προηγήθηκε 2-0 και στο δεύτερο ημίχρονο κατέρρευσε, για να γίνει το 2-2, στο Βικελίδης στο πρώτο γύρο. Όπου ο Ολυμπιακός προηγούταν μέχρι το τελευταίο δεκαπεντάλεπτο με 1-0 και έχασε με 2-1 και προχθές το βράδυ. Στα δυο ήταν στο πάγκο ο Μίτσελ. Προφανώς και δεν είναι τυχαίο το γεγονός και η ευθύνη του Ισπανού τεχνικού είναι μεγάλη σε σημείο που να του κοστίσει το τέλος της συνεργασίας.

«Ο Ολυμπιακός θα συναντηθεί με εκπροσώπους του Ζίγιες»
«Ο Ολυμπιακός θα συναντηθεί με εκπροσώπους του Ζίγιες»

Είναι φανερό ότι ο Μίτσελ σε θέματα διαχείρισης κατά την διάρκεια ενός αγώνα, ήταν λίγος. Μέχρι και μερικές φορές προκαλούσε για να το πω πιο κομψά με τις αποφάσεις του. Ακόμα και αυτό το 3-0 στο ματς κυπέλλου με την ΑΕΚ είναι δικό του «έργο» με τον τρόπο που εμφάνιση την αρχική ενδεκάδα. Και να είναι ο Ολυμπιακός ένα βήμα έξω από τον τελικό.

Αυτό που με ξένισε (και όχι μόνο εμένα) ήταν οι δηλώσεις του μετά το παιχνίδι με τον Άρη. Μέχρι το εβδομήντα είπε, ότι ήταν καλός προπονητής και μετά στο τελευταίο εικοσάλεπτο κακός. Πόσα θες να μας τρελάνεις; Φυσικά και έτσι είναι «μίστερ» από την στιγμή που δεν βοηθός την ομάδα από τον πάγκο και κάνεις «τρέλες» που κόστισαν.

Δεν θέλω να κάνω τον προπονητή, ούτε και ήθελα ποτέ να γίνω, γιατί σίγουρα κάποια στιγμή το έμφραγμα δε θα το γλύτωνα. Ειδικά όταν κάθεσαι στον πάγκο του Ολυμπιακού. Όμως με το που είδα τις τρεις αλλαγές μαζεμένες μετά το γκολ του Άρη, κάτι υποψιάστηκα για να μην πω ότι «γούρλωσαν» τα ματάκια μου.

Χωρίς Χουάνγκ, Φορτούνη και χωρίς φορ, αφού έβγαλε και τον Μπακαμπού. Δεν πρόλαβα να το σκεφτώ και έγινε το 2-2. Δεν είπα «Φτου στο στόμα μου», γιατί για κάποιον που ξέρει από ποδόσφαιρο έκανε μπαμ ότι ήταν θέμα χρόνου να «στραβώσει» το ματς. Πόσο μάλλον απέναντι σε μια καλή ομάδα όπως είναι ο Άρης που βρήκε την ευκαιρία και σου έκανε την ζημιά. Και βγάζεις τρεις παίκτες «κολόνες» της ομάδας.

Πρώτα σιγουρεύεις το ματς και μετά κάνεις ροτέισον

Τι τους έβγαλες για να του ξεκουράσεις για το ματς με τον ΠΑΟΚ; Κέρδισε πρώτα τον ΑΡΗ και μετά βλέπουμε το επόμενο παιχνίδι. Έτσι λέει η λογική όσο υπάρχει στο ποδόσφαιρο.

Ποιος λοιπόν φταίει κύριε Μίτσελ; Οι παίκτες; Οκ έχουν και αυτοί ο μερίδιο, αλλά αν έκανες τις σωστές κινήσεις δεν θα είχαμε φτάσει εδώ. Και μας είπες ότι δεν αντέχεις την πίεση και για αυτό παραιτήθηκες. Εμάς μας ρωτάς αν αντέχουμε αυτό που είδαμε την Κυριακή το βράδυ;

Σε στήριξαν όσο κανένα άλλο στον Ολυμπιακό, αλλά εσύ το παράκανες με τις αλλόκοτες αποφάσεις σου. Το έχω πει και άλλες φορές. Δεν είσαι ο καλύτερος προπονητής στο κόσμο, ούτε και ο ιδανικός για τον Ολυμπιακό, αλλά έτσι όπως ήταν η κατάσταση στην αρχή της περιόδου, η περίπτωση σου φάνταζε η πιο ιδανική και νορμάλ με βάση τα δεδομένα που υπήρχαν.

Και πραγματικά άλλαξες προς το καλύτερο την ομάδα και ηρέμησαν τα αποδυτήρια, αλλά οι γνωστές παθογένειες έκαναν την εμφάνιση τους και πάλι, με το γνωστό τουπέ. Γιατί να πέσει όλο το ανάθεμα στον Ρέτσο δηλαδή και όχι σε εσένα που είσαι αυτός που αποφασίζεις. Και μια απορία. Γιατί ο Ντόι εκτός αποστολής;

Ένας παίκτης που εσύ τον ανέδειξες και τον στήριξες. Δεν ξέρω αν θα δικαιωθώ για αυτό που είχα γράψει μετά το ματς με τα Γιάννενα και το 2-2. Ότι δηλαδή αυτός ο Ολυμπιακός δε με πείθει, δεν είναι σοβαρός, αλλά το χειρότερο είναι αφελής. Μακάρι να βγω ψεύτης και να δούμε κάτι άλλο στην συνέχεια χωρίς τον Μίτσελ στο πάγκο.

Φιλικό σωματείο ε;

Αυτά για τον Μίτσελ, όμως υπάρχει κάτι ακόμα που δεν πρέπει να το αφήσουμε να πέσει κάτω χωρίς να κάνει «θόρυβο». Μπορεί η απογοήτευση να ήταν μεγάλη στον Ολυμπιακό μετά το «πατατράκ» της περασμένης Κυριακής και το απίθανο 2-2 με τον Άρη, όμως θα πρέπει τουλάχιστον να σταθούμε σε ένα γεγονός που πάνω στην πίκρα και την οργή παρ’ ολίγων να περάσει απαρατήρητο. Ποιο ήταν αυτό; Μα φυσικά ότι το «φιλικό» σωματείο όπως βόλευε κάποιους να λένε εδώ και χρόνια, έχει κόψει φέτος πέντε βαθμούς από τον Ολυμπιακό και ίσως αυτό να στοιχίσει στο φινάλε για ότι αφορά τον τίτλο.

Φιλικό σωματείο ε; Έτσι σας βόλεψε να λέτε και να γράφεται όλοι οι «αντικειμενικοί» δημοσιογράφοι, (!) όταν ο Ολυμπιακός κέρδιζε τον Άρη και ότι ήταν γνωστές οι σχέσεις μεταξύ των διοικήσεων. Περίμεναν στην γωνία όλοι στο προχθεσινό ματς να κερδίσει ο Ολυμπιακός και να «κράξουν», όμως τους χάλασε το πλάνο μετά το 2-2 και μάλιστα με αυτό τον ανεκδιήγητο τρόπο.

Και να που ήρθαν έτσι τα πράγματα για να βουλώσουν στόματα και να αποδειχτεί περίτρανα ότι ο Ολυμπιακός παίζει τα παιχνίδια στα ίσια. Βέβαια η «λάσπη» παραμένει και κάποια στιγμή δε μπορεί ο «ανεμιστήρας» θα γυρίσει και αλλιώς και τότε θα πέσει πολύ γέλιο, για το ποιος είναι φιλικό σωματείο.

 

Κώστας Σαμοθράκης

«Αντέχω ακόμα»…… Ένα υπέροχο «ταξίδι» που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1985 με πρώτο σταθμό την «Αθλητική Ηχω» σαν ρεπόρτερ Ολυμπιακού στο Μπάσκετ. Το ποδοσφαιρικό «σαράκι» όμως ήταν μέσα μου και το ποδόσφαιρο ανέκαθεν ήταν το πιο ελκυστικό άθλημα και αυτό τελικά με κέρδισε.

Λίγους μήνες στην ιστορική εφημερίδα και στη συνέχεια πρώτη «μεταγραφή» μου στο Φως των Σπόρ όπου παρέμεινα για πέντε χρόνια. Εκεί μπήκαν οι βάσεις για να ξεκινήσω και να καθιερωθώ στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού με τις πιο μεγάλες επιτυχίες, την αποκλειστική συνέντευξη του Λάγιος Ντέταρι και του Γιώργου Κοσκωτά! Για ξεκίνημα δε το λες και άσχημα.

Με «δάσκαλο» τον ΜΕΓΑΛΟ Θόδωρο Νικολαΐδη και τον Φαίδωνα Κωνσταντουδάκη δεν είναι εύκολο να αποτύχεις…. Στη συνέχεια η «Απογευματινή» και σιγά, σιγά άνοιξε και το τηλεοπτικό πεδίο(1991) με την παρουσία μου πάντα στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού, με πρώτο το Star canel, την ΕΡΤ και αργότερα στο Magic TV, όπου έμεινα για ένδεκα χρόνια.

Εν το μεταξύ από τον Μάιο του 1988, είχα γίνει ήδη μέλλος της εφημερίδας «Πρωταθλητής» με τον Σωτήρη Πουλόπουλο να είναι αυτός που μου έδειξε την μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και με στήριξε όσο κανείς άλλος. 22 προετοιμασίες στο εξωτερικό και αμέτρητα ταξίδια με τον Ολυμπιακό, είναι ένα επίτευγμα εδώ που τα λέμε και ένα σημάδι ότι έχεις καθιερωθεί στη συνείδηση του κόσμου. Και φυσικά να διαψεύσω όσους, στο ξεκίνημα, με παρότρυναν να μην ακολουθήσω αυτό το επάγγελμα γιατί οι δυσκολίες είναι μεγάλες και το μέλλον αβέβαιο…

Αντέχω ακόμα για όσους έχουν την απορία μετά από 37 χρόνια και η απάντηση για το πότε θα αποφασίσω να αποσυρθώ δεν είναι εύκολη. Όσο αντέχω και όσο με θέλουν, γιατί το μεράκι υπάρχει ακόμα και ο Ολυμπιακός είναι ένας τρόπος ζωής. Πόσο μάλλον όταν έχεις καταφέρει να συνδυάσεις το επάγγελμα με το χόμπι. Το πιο ιδανικό για μια καριέρα. Υπάρχει αντίρρηση;

Ακολουθήστε στο Google News το THRYLOS24 και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από το THRYLOS24