Ολυμπιακός Blog: Η λεπτή… κόκκινη γραμμή μεταξύ Αλέξη Αλεξανδρή και Φώτη Ιωαννίδη

Θυμάμαι τον χαμό που είχε γίνει πριν από μερικά χρόνια με αφορμή δηλώσεις του Αλέξη Αλεξανδρή για διαιτησίες και πέναλτι. «Εγώ έπεσα, εσύ για πρέπει να δώσεις πέναλτι;» Αυτή η περιβόητη και πολύ ειλικρινής ατάκα έγινε αφορμή για να δεχθεί ένα απίστευτο κύμα αρνητικής κριτικής (και ύβρεων) ένας από τους κορυφαίους Έλληνες παίκτες των δεκαετιών 90 και 2000. Και το εκπληκτικό είναι ότι τον επέκριναν άνθρωποι που έχουν κάνει τα ίδια και χειρότερα (ως παίκτες) ή άλλοι που έχουν ανεχτεί / επικροτήσει ίδια και χειρότερα (ως δημοσιογράφοι / opinion makers). Ο Αλεξανδρής ήταν… ωμός στην αλήθεια του. Δεν προσπάθησε, όπως κάνουν οι 99 στους 100 να σε… βγάλει τρελό λέγοντας ότι συνέβη κάτι άλλο απ’ αυτό που δείχνει η εικόνα.
Αντιθέτως δεν έγινε κανένας ντόρος προ ολίγων ημερών με τη συνέντευξη που έδωσε ο Φώτης Ιωαννίδης. Ο νεαρός φορ του Παναθηναϊκού, με αφορμή την περιβόητη φάση του πέναλτι με τον Άβιλα, είπε ουσιαστικά τα ίδια πράγματα με τον Αλεξανδρή αλλά τα έβαλε σε πιο… κομψό «περιτύλιγμα», δεν τα άφησε γυμνά όπως ο Αλεξανδρής. «Έπεσα λίγο υπερβολικά. Εκείνη τη στιγμή ήθελα να πιάσω κεφάλι, στήθος ό,τι να ναι για να δώσει φάουλ μπας και κερδίσουμε κάτι. Ήμουν σίγουρος ότι υπήρχε παράβαση. Δεν ήξερα αν ήταν μέσα. Γιατί αργούμε, αναρωτιέμαι. Μετά βλέπω να δείχνει πέναλτι, ώπα λέω εδώ είμαστε», είπε ο Ιωαννίδης.

Έπεσε λέει λίγο, όσο πατάει η… γάτα, υπερβολικά. Τον χτύπησε λέει ο Άβιλα με αγκωνιά (να ένα ψεματάκι) στο στήθος αλλά παραδέχθηκε ότι έπιανε και το κεφάλι, ό,τι έβρισκε τέλος πάντων, για να πείσει τον διαιτητή να δώσει παράβαση. Θέατρο δηλαδή. Μας λέει κομψά, όχι ωμά όπως ο Αλεξανδρής, αλλά ξεκάθαρα ότι έκανε θέατρο για να εκμαιεύσει μια παράβαση. Και τα κατάφερε. Πήρε ένα πέναλτι που προφανώς δεν ήταν και το οποίο είναι πιθανό (μακάρι όχι) να αποδειχθεί ότι έκρινε οριστικά τον τίτλο τόσο νωρίς.

POPULAR POST

ΘΥΡΑ 7: «Δεν υπάρχουν αρχηγοί αλλά Ολυμπιακοί – Αδέρφια είμαστε μαζί σας»

Η δήλωση του Ιωαννίδη ωστόσο, η παραδοχή θεάτρου και στην υπερβολή του πεσίματος και στο ψέμα για το σημείο στο οποίο… χτύπησε (έπιανε… κεφάλι!), πέρασε στα… ψιλά. Αν ο Ιωαννίδης ήταν παίκτης του Ολυμπιακού και ο Άβιλα παίκτης του Παναθηναϊκού και τα πράγματα ήταν ακριβώς αντίθετα τώρα θα ζητούσαν όλοι να παρέμβει η Κυβέρνηση και να σταματήσει το πρωτάθλημα έως ότου εξυγιανθεί (ξανά γιατί και τώρα υποτίθεται εξυγίανση έχουμε). Είπαμε όμως, ο Αλεξανδρής έκανε το «λάθος» να πει ωμά την αλήθεια.
Μια αλήθεια που δεν άκουσες ποτέ από το στόμα του Βασίλη Δημητριάδη ας πούμε για τις απίθανες βουτιές του. Ή ακόμα και του (σπουδαίου προφανώς ως ποδοσφαιριστή αλλά και… ταλαντούχου στο να εκμαιεύει υπέρ του πέναλτι και φάουλ) Σαραβάκου. Όλοι, ακόμα και οι πλέον κορυφαίοι στο ποδόσφαιρο, βουτάνε όταν θέλουν να πάρουν μια παράβαση. Το έκαναν με μεγαλύτερη ευκολία στην προ VAR εποχή, τώρα μπορεί και να… τσιμπήσουν κάρτα για θέατρο.

Είπαμε όμως, ο ντόρος έγινε επειδή είπε για βουτιά παίκτης του Ολυμπιακού. Όπως ακόμα συζητούν για το πέναλτι του Ίβιτς με διαιτητή τον Παπουτσέλη που ήταν οριακά εκτός περιοχής ενώ ο Βαζέχα που έχει πάρει πέναλτι σε μεγαλύτερη απόσταση από την περιοχή έχει περάσει στο… ντούκου. Με εκπλήσσει όλο αυτό; Προφανώς και όχι. Όμως αισθάνθηκα την ανάγκη να τα υπογραμμίσω αυτά για να μη νομίζουν ότι τρώμε όλοι το… σανό που σερβίρουν οι -τάχα μου- αντικειμενικοί.

ΥΓ: Πώς το είπε ο Ιωαννίδης: Ξαφνικά βλέπω δείχνει πέναλτι, ώπα λέω, εδώ είμαστε. Ναι, εκεί είσαστε.

ΥΓ2: Τέρμα το διάλειμμα, τα κεφάλια πάλι μέσα για την ποδοσφαιρική ομάδα. Ό,τι είδαμε στα φιλικά, είδαμε. Πια αρχίζουν ξανά τα επίσημα. Και τα επίσημα είναι πολύ διαφορετικά με τα φιλικά. Περιμένω λοιπόν να δω αν αυτή η βελτίωση που είδαμε στα φιλικά θα επιβεβαιωθεί και στα επίσημα.

ΥΓ3: Είμαι συγκρατημένος με όλους και με όλα. Και με την ομαδική βελτίωση που έδειξε η ομάδα στα φιλικά και με την ατομική. Είδα κι εγώ, όπως όλοι, βελτίωση στην εικόνα παικτών που στο πρώτο μισό της σεζόν ήταν μέτριοι έως κακοί. Θέλω να τη δω τη βελτίωση ωστόσο και στα επίσημα ματς λειτουργώντας με το σύνολο σε ματς απαιτήσεων, όχι προσομοίωσης όπως είναι τα φιλικά. Έχουμε δει ουκ ολίγες φορές στο παρελθόν την ομάδα να… πετάει σε φιλικά και να στα επίσημα να μην έχει σχέση η απόδοσή της. Άλλο φιλικό, άλλο επίσημο όπου κάθε λάθος μετράει. Φανταστείτε να ήταν επίσημο το ματς με τη Σταντάρ που έληξε 3-3 σε τι mood θα ήμασταν…

ΥΓ4: Η αμυντική συγκέντρωση κατ’ εμέ είναι το πιο σημαντικό ζητούμενο που πρέπει να έχει ο Ολυμπιακός από δω και στο εξής για να μην κάνει άλλα… δώρα στους αντιπάλους του. Φυσικά χρειάζεται και αποτελεσματικότητα και συγκέντρωση στην επίθεση. Δεν γίνεται να δημιουργεί τόσο πολύ και να σκοράρει τόσο λίγο. Λίγο καλύτερος και στον ένα τομέα και στον άλλο να ήταν στο πρώτο μισό της σεζόν η διαφορά του με την κορυφή θα ήταν ελάχιστη, για να μην πω δεν θα υπήρχε καθόλου διαφορά ή θα ήταν ο ίδιος μπροστά.