Ολυμπιακός Blog: Ένα χρήσιμο και ένα απολαυστικό ημίχρονο

Ήταν απολύτως λογικό στο ματς του Ολυμπιακού με τον Ατρόμητο για το Κύπελλο Ελλάδας να στραφεί όλη η προσοχή στον Μαρσέλο για τους προφανείς λόγους. Μετά από μερικούς μήνες προβληματισμού ο Βραζιλιάνος θύμισε σε όλους τι παίκτη έφερε ο Βαγγέλης Μαρινάκης στην ομάδα. Για τον 34χρονο σταρ ωστόσο έχουν ειπωθεί τα πάντα και εδώ στο thrylos24 από τους υπόλοιπους bloggers και παντού. Εγώ θα προσπαθήσω να δω τη μεγαλύτερη εικόνα. Και η μεγαλύτερη εικόνα είναι η εξής: το Ολυμπιακός-Ατρόμητος είχε δύο εντελώς διαφορετικά ημίχρονα. Το πρώτο ήταν πολύ χρήσιμο. Το δεύτερο ήταν απολαυστικό. Στο πρώτο επίσημο ματς των ερυθρόλευκων μετά τη διακοπή λόγω Μουντιάλ, ο Ολυμπιακός πήρε ένα καλό… δώρο. Του το έκανε ο Ατρόμητος δίχως να το θέλει και δίχως, εν τέλει, να… κοστίσει ακριβά.

Το δώρο ήταν ότι ανέδειξε κάποιες δυσλειτουργίες, αμυντικές δυσλειτουργίες βεβαίως στο α’ ημίχρονο. Και όταν λέω δεν κόστισε ακριβά εννοώ ότι, εν τέλει, ο Ολυμπιακός δέχθηκε μόνο ένα γκολ κι αφού έβαλε τέσσερα ουσιαστικά καθάρισε την πρόκριση και δεν έχει κανένα ιδιαίτερο άγχος στη ρεβάνς του Περιστερίου. Όμως τα όσα είδαμε στα πρώτα 45 λεπτά δεν πρέπει να ξεχαστούν. Και δε νομίζω ότι θα ξεχαστούν. Το τόνισε ο Μίτσελ στις δηλώσεις του αμέσως μετά. Το συζητούν άπαντες στην ομάδα, φυσικά και οι παίκτες στο Ρέντη.
Τι συνέβη; Γιατί ήταν τόσο ευάλωτος αμυντικά ο Ολυμπιακός; Γιατί ο Ατρόμητος έφτανε με τόση ευκολία σε θέση γκολ; Η εύκολη απάντηση είναι: επειδή έπαιζε ο Μαρσέλο αριστερό μπακ που δεν είναι πια ο πιο αξιόπιστος αμυντικά και δεν έχει αντοχές να τρέχει και να γυρίζει πίσω όταν προωθείται. Ναι, προφανώς υπάρχει δόση αλήθειας σ’ αυτό. Ωστόσο είναι ο μοναδικός λόγος για τον οποίο κινδύνεψε τόσο πολύ ο Ολυμπιακός; Φυσικά και όχι.

POPULAR POST

Ολυμπιακός: Στη λίστα ο Γκονζάλο Γκέδες, αρέσει πολύ στον Μεντιλίμπαρ!

Ο Μίτσελ γνώριζε τι θα κερδίσει και τι θα χάσει με τον Μαρσέλο στο αρχικό σχήμα. Γνώριζε ότι θα πάρει ποιότητα δημιουργικά και εκτελεστικά. Ήξερε και ότι θα χάσει δυναμική στην άμυνα και γι’ αυτό ο Ατρόμητος… σημάδευε την πλευρά του Βραζιλιάνου. Επαναλαμβάνω ωστόσο, δεν ήταν αυτός ο μοναδικός λόγος για τον οποίο ο Ολυμπιακός «έφαγε» τόσες φάσεις. Εξάλλου από τις φάσεις σε ροή αγώνα, λόγω αστοχίας των παικτών του Ατρομήτου, δεν «έφαγε» γκολ. Το μοναδικό γκολ το δέχθηκε σε στημένη μπάλα όταν ο Κασάμι ξέχασε να τραβηχτεί για οφ σάιντ και κάλυψε τον σκόρερ.

Γι’ αυτό λοιπόν λέω, δεν γίνεται να τα… χρεωθεί όλα η παρουσία του Μαρσέλο στο αρχικό σχήμα. Έπαιξε τον σημαντικό ρόλο της κι αυτή αλλά δεν ήταν ο μόνος λόγος που ο Ολυμπιακός δέχονταν τη μία φάση μετά την άλλη. Ο λόγος είναι ότι και οι υπόλοιποι παίκτες δεν έκαναν αυτό που έπρεπε, αυτό που τους είχε ζητηθεί στη θεωρία του ματς. Είχαν συγκεκριμένοι παίκτες συγκεκριμένες οδηγίες. Όταν ανεβαίνει ο Μαρσέλο να τον καλύπτουν.

Ωστόσο ούτε εκείνοι έκαναν ό,τι έπρεπε. Βγήκαν… αέρα τα πανιά στην επίθεση και πίσω έμεναν τρεις της άμυνας και ο… κούκος στο τέρμα να προσπαθούν να σώσουν ό,τι σώζεται. Και τηρουμένων των αναλογιών, σε συνδυασμό με την αστοχία του Ατρομήτου, το παθητικό έμεινε στο ένα γκολ και με τα… μαγικά του Μαρσέλο ο Ολυμπιακός έβγαλε από πάνω του ένα απαιτητικό ματς όπως θα ήταν η ρεβάνς στο Περιστέρι αν το σκορ ήταν 1-1 ή κάτι κοντινό σ’ αυτό. Τι θα κάνει ο Μίτσελ από εδώ και στο εξής; Καλό ερώτημα. Οφείλει να… ζυγίσει προσεκτικά τις επιλογές του από εδώ και στο εξής γιατί περιθώρια λαθών δεν υπάρχουν και το ξέρουν όλοι πολύ καλά αυτό.

Στο ερχόμενο ματς πρωταθλήματος με τον ΠΑΣ στα Γιάννενα ο Ολυμπιακός πρέπει πριν απ’ όλα να είναι σφιχτός πίσω και ύστερα να δημιουργήσει και να σκοράρει. Αν δεν κρατήσει πίσω θα δυσκολέψει αφάνταστα τη ζωή του. Δεν θα είναι κάθε μέρα του… αϊ Μαρσέλο να βάζει δύο γκολάρες. Ειδικά στο συγκεκριμένο γήπεδο, των Ζωσιμάδων, τα πράγματα είναι πάντα δύσκολα για τον Ολυμπιακό. Συνήθως τα ματς έχουν εικόνα ντέρμπι. Γι’ αυτό ο Ολυμπιακός πρέπει να… επενδύσει πρώτα στην αμυντική του σταθερότητα και θα βρεθεί η λύση μπροστά με την ποιότητα που διαθέτει.

ΥΓ: Τι να πρωτοπεί κανείς για τον Ερασιτέχνη Ολυμπιακό; Αυτά που συμβαίνουν εδώ και περίπου 12 χρόνια δεν έχουν λογική εξήγηση. Η επιτυχία έχει… τρυπήσει πολλές φορές το ταβάνι. Με Βαγγέλη Μαρινάκη και Μιχάλη Κουντούρη και τον κόσμο δίπλα όλο αυτό μοιάζει βέβαιο ότι θα συνεχιστεί. Συγχαρητήρια σε όλους. Μια βαθιά υπόκλιση και άπειρα respect. Σε εποχές που το να πετύχει κανείς σε οποιονδήποτε τομέα, καταφέρνουν το αδύνατο. Να έχουν σχεδόν αποκλειστικά επιτυχίες!

ΥΓ2: Η ομάδα μπάσκετ έχει πολύ καλή πορεία ως τώρα. Όμως για το καλό της θα πρέπει να μην προσπεράσει τα ανησυχητικά σημάδια συγκεκριμένων αγώνων και κομματιών των αγώνων της. Όταν κάτι επαναλαμβάνεται παύει να είναι σύμπτωση, έτσι δεν είναι; Και θα είναι κρίμα όλο αυτό το υπέροχο οικοδόμημα να μην καταφέρει όσα δεδομένα μπορεί γιατί θα αφήσει δίχως διόρθωση κάποιες λεπτομέρειες.