Γιατί στον Ολυμπιακό θεωρούν τον Μπάμπη Κωστούλα, ότι είναι το νέο μεγάλο πρότζεκτ και γιατί στο Ρέντη τον χαρακτηρίζουν στο επίπεδο και το στυλ του σπουδαίου Μαροκινού φορ.

Όχι τώρα, αλλά εδώ και ένα χρόνο περίπου ένας άνθρωπος που έχει σημαντικό ρόλο στις ακαδημίες του Ολυμπιακού σε συζήτηση που κάναμε για την ομάδα των Κ 17 μου είχε πει μια ατάκα που με εξέπληξε.

«Θα δεις σε λίγο καιρό τον Κωστούλα και θα τρελάνει κόσμο. Είναι ίδιος ο Ελ Αραμπί σε βελτιωμένη έκδοση»…

«Ο Ολυμπιακός θα συναντηθεί με εκπροσώπους του Ζίγιες»
«Ο Ολυμπιακός θα συναντηθεί με εκπροσώπους του Ζίγιες»

Θεώρησα τις κουβέντες του υπερβολικές, αλλά με τρομερή ανάλυση μου εξήγησε γιατί ο πιτσιρικάς έχει όλα εκείνα τα στοιχεία και τα φόντα που σε κάνουν να πιστεύεις ότι αυτό το παιδί που κατέπληξε στον τελικό με τον ΠΑΟΚ θα κάνει μεγάλη καριέρα, αλλά και γιατί μοιάζει με τον Μαροκινό επιθετικό..

Εντάξει ίσως να  είναι άδικο μετά από αυτό το μαγικό παιχνίδι και την υπέροχη εμφάνιση της Κ 17 (του Δημήτρη Μαυρογενίδη) να επικεντρωθούμε σε ένα πρόσωπο, γιατί θα  αδικήσουμε και την δουλειά που γίνεται στον σύλλογο, αλλά και κάποια άλλα παιδιά που εντυπωσίασαν και άφησαν υποσχέσεις για το μέλλον. Είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω το ματς.  Και εδώ που τα λέμε καλά έκανα, γιατί χόρτασα ποδόσφαιρο και μάλιστα υψηλών απαιτήσεων.

Ξέχωρα από την εξέλιξη που ήταν συγκλονιστική, διαπίστωσα πραγματικά ότι ο Μπάμπης Κωστούλας ήταν αυτός που έκανε την διαφορά, όχι για τα δυο υπέροχα γκολ που πέτυχε, αλλά για τις κινήσεις, την ευφυία και τον τρόπο που αγωνίζεται και σε αναγκάζει να τον προσέχεις και να μην ξεκολλάς τα μάτια σου από πάνω του. Στην πόλη στην οποία γεννήθηκε (Βόλος) ο γιός του Θανάση Κωστούλα έδωσε ρεσιτάλ και έστειλε το μήνυμα  ότι στον Ολυμπιακό υπάρχει ένα παιδί που μοιάζει πολύ  στον Ελ Αραμπί με την διαφορά  ότι είναι μόλις 16 ετών!

Επιβεβαιώθηκε αυτό που μου είχε πει άνθρωπος του Ολυμπιακού, ότι μοιάζει πολύ στο στυλ και γενικά στο παιχνίδι με την Μαροκινό επιθετικό. Μπορεί να παίξε το ίδιο καλά και μέσα στην περιοχή και εκτός, γιατί είναι τρομερά κοντρολαρισμένος, πανέξυπνος, με τρομερή τεχνική. Παίζει εξαιρετικά και με την μπάλα στα πόδια και χωρίς αυτήν και διαθέτει στοιχεία που δύσκολα βρίσκεις σε ένα παιδί σε  αυτή την  ηλικία. Μερικές φορές νόμιζες ότι ήταν ένα φορ που παίζει σε επαγγελματική  ομάδα.

Στα πρώτα δυο λεπτά του ματς έχει κάνει μια κούρσα που σκόρπισε τον πανικό στην αντίπαλη άμυνα και έδωσε μια ασίστ έτοιμο γκολ σε συμπαίκτη του. Και μετά ήρθε η επιβεβαίωση. Το γκολ που πέτυχε με κεφαλιά (το 2-1), ήταν βγαλμένο από τον τρόπο που εκτελούσε τα προηγούμενα χρόνια (στα πολύ καλά του) ο Ελ Αραμπί με τον τρόπο που πετάχτηκε στο κέντρο  της άμυνας για να στείλει την μπάλα στα δίκτυα.

Το δεύτερο; Ακόμα καλύτερο και πιο θεαματικό. Παρακολουθεί τη φάση και τον παίκτη που βγαίνει από τα αριστερά και την κατάλληλη στιγμή με ένα «σκρόπ» την στείλει  εκεί που κανείς τερματοφύλακας δεν μπορεί να αντιδράσει για να κάνει το 4-3 και να δώσει και πάλι το προβάδισμα στην ομάδα του. Βάλτε παιχνίδια του Ελ Αραμπί και γκολ που έχει πετύχει και θα κατασκάβεται για ποιες ομοιότητες μιλάμε.

Έχει ένα πλεονέκτημα ο Μπάμπης Κωστούλας που θα τον βοηθήσει πολύ για την συνέχεια για να μην «ξεφύγει» και να παραμείνει προσγειωμένος. Τον πατέρα του!

Γιατί το λέμε αυτό; Γιατί όποιος ξέρει τον Θανάση και τώρα και από παλιά, πάντα ήταν χαμηλών τόνων. «Αντίδημοσιογραφικός» (με την καλή έννοια) δεν του άρεσε η προβολή και το μόνο που έκανε ήταν να δουλεύει στο γήπεδο. Τον γνωρίζω πολλά χρόνια και από ότι θυμάμαι αν του έκανε μια συνέντευξη  ζήτημα ήταν. Όλα αυτά, προφανώς  τα έχει μεταφέρει στο γιο του και αυτό είναι καλό σημάδι, γατί ξέρουμε ότι όλοι τώρα θα πέσουν επάνω του και τα φώτα της προβολής θα τον «πνίξουν». Όμως ο Θανάσης ξέρει  πως θα τον κρατήσει προσγειωμένο για να μη  χαθεί η μπάλα….

Δεν χρειαζόταν αυτή η εμφάνιση του στον τελικό με τον ΠΑΟΚ για να πάει στην προετοιμασία με την επαγγελματική ομάδα  που θα αναχωρήσει σε λίγες ημέρες για την Αυστρία κάτι που είχε αποφασίσει ο Κορδόν. Μαζί με τον Κωστούλα και άλλα τρία παιδιά από τις Ακαδημίες. Είναι  γνωστό ότι θα έχει την ευκαιρία ο νέος προπονητής να τον δει,  να τον «τσεκάρει» και να τον αξιολογήσει.

Ο πατέρας  τον έστειλε στο Ρέντη!

Η ιστορία με τον Μπάμπη Κωστούλα και τον αδερφό του που παίζει και αυτός στον Ολυμπιακό( στην θέση του αμυντικού) είναι γνωστή και την έχω γράψει εδώ και δυο χρόνια. Ο Θανάσης ήταν αυτός που αποφάσισε να πάει τα δυο του παιδία στην Ακαδημίες του Ολυμπιακού, τη στιγμή που ο ΠΑΟΚ τον πίεζε πολύ να πάει στην Τούμπα και η ΑΕΚ καραδοκούσε. Και οι δυο ομάδες τον παρακολουθούσαν και οι άνθρωποι είχαν εντυπωσιαστεί από τα προσόντα του. Όμως ο Θανάσης αποφάσισε ο Μπάμπης και ο αδελφός του να πάνε στο Ρέντη και  να έχουν αυτή την εξέλιξη. Γιατί και ο έτερος Κωστούλας που είναι στόπερ ( στα αχνάρια του πατέρα του), δείχνει καλά στοιχεία και είναι δυο χρόνια μικρότερος.

Το μερίδιο της επιτυχίας του Μαυρογενίδη

Το ίδιο χαμηλών τόνων και μακριά από τις κάμερες και τους φωτογράφους ο μεγάλος δημιουργός  της ομάδας Κ 17. Η Δημήτρης Μαυρογενίδης. Ο προπονητής που δουλεύει  αθόρυβα εδώ και χρόνια στις Ακαδημίες και έχει σημαντικό μερίδιο στην εξέλιξη κάποιων ποδοσφαιριστών και δικαιολογεί με το παραπάνω την δουλειά  που κάνει στο Ρέντη. Είδαμε μια ομάδα στον τελικό να παίζει σπουδαίο ποδόσφαιρο με πλάνο και να έχει τη νοοτροπία ενός συλλόγου όπως θέλουν στον Ολυμπιακό. Ακόμα και στις δηλώσεις του ήταν πολύ προσεκτικός και χωρίς υπερβολές. Όμως δεν  λέμε και γράφουμε περισσότερα γιατί δε του αρέσουν και δεν θέλει τα μεγάλα λόγια για το πρόσωπο του.

 Ένας πραγματικός Ολυμπιακός που ακολουθεί τον δικό του δρόμο χωρίς μεγάλους τίτλους….  Ο τρόπος που όλοι οι ποδοσφαιριστές στο τέλος του ματς τον σήκωσαν στα χέρια και φώναζαν ρυθμικά το όνομα του δείχνει την αναγνώριση στο πρόσωπο του και το πόσο σημαντικό ρόλο έχει παίξει όχι μόνο σε ποδοσφαιρικό επίπεδο, αλλά κυρίως στα διαπαιδαγώγηση και τους χαρακτήρες που θέλει να φτιάξει. Και μακάρι αυτά τα παιδιά να ακολουθήσουν τα βήματα του Μαυρογενίδη και να κάνουν  την καριέρα που έκανε στον Ολυμπιακό τα εννέα χρόνια που φόρεσε την ερυθρόλευκη φανέλα.

Κώστας Σαμοθράκης

«Αντέχω ακόμα»…… Ένα υπέροχο «ταξίδι» που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1985 με πρώτο σταθμό την «Αθλητική Ηχω» σαν ρεπόρτερ Ολυμπιακού στο Μπάσκετ. Το ποδοσφαιρικό «σαράκι» όμως ήταν μέσα μου και το ποδόσφαιρο ανέκαθεν ήταν το πιο ελκυστικό άθλημα και αυτό τελικά με κέρδισε.

Λίγους μήνες στην ιστορική εφημερίδα και στη συνέχεια πρώτη «μεταγραφή» μου στο Φως των Σπόρ όπου παρέμεινα για πέντε χρόνια. Εκεί μπήκαν οι βάσεις για να ξεκινήσω και να καθιερωθώ στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού με τις πιο μεγάλες επιτυχίες, την αποκλειστική συνέντευξη του Λάγιος Ντέταρι και του Γιώργου Κοσκωτά! Για ξεκίνημα δε το λες και άσχημα.

Με «δάσκαλο» τον ΜΕΓΑΛΟ Θόδωρο Νικολαΐδη και τον Φαίδωνα Κωνσταντουδάκη δεν είναι εύκολο να αποτύχεις…. Στη συνέχεια η «Απογευματινή» και σιγά, σιγά άνοιξε και το τηλεοπτικό πεδίο(1991) με την παρουσία μου πάντα στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού, με πρώτο το Star canel, την ΕΡΤ και αργότερα στο Magic TV, όπου έμεινα για ένδεκα χρόνια.

Εν το μεταξύ από τον Μάιο του 1988, είχα γίνει ήδη μέλλος της εφημερίδας «Πρωταθλητής» με τον Σωτήρη Πουλόπουλο να είναι αυτός που μου έδειξε την μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και με στήριξε όσο κανείς άλλος. 22 προετοιμασίες στο εξωτερικό και αμέτρητα ταξίδια με τον Ολυμπιακό, είναι ένα επίτευγμα εδώ που τα λέμε και ένα σημάδι ότι έχεις καθιερωθεί στη συνείδηση του κόσμου. Και φυσικά να διαψεύσω όσους, στο ξεκίνημα, με παρότρυναν να μην ακολουθήσω αυτό το επάγγελμα γιατί οι δυσκολίες είναι μεγάλες και το μέλλον αβέβαιο…

Αντέχω ακόμα για όσους έχουν την απορία μετά από 37 χρόνια και η απάντηση για το πότε θα αποφασίσω να αποσυρθώ δεν είναι εύκολη. Όσο αντέχω και όσο με θέλουν, γιατί το μεράκι υπάρχει ακόμα και ο Ολυμπιακός είναι ένας τρόπος ζωής. Πόσο μάλλον όταν έχεις καταφέρει να συνδυάσεις το επάγγελμα με το χόμπι. Το πιο ιδανικό για μια καριέρα. Υπάρχει αντίρρηση;

Ακολουθήστε στο Google News το THRYLOS24 και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από το THRYLOS24