Με αφορμή τα 58α γενέθλια του ΜΕΓΆΛΟΥ Βασίλη Καραπιάλη ένα αφιέρωμα στο καλύτερο δεκάρι που πέρασε από τα ελληνικά γήπεδα και λατρέψαμε με την φανέλα του Ολυμπιακού.

Όσοι δεν τον πρόλαβαν με την μπάλα στα πόδια, απλά είναι κάτι περισσότερο από άτυχοι.  Όσοι δεν είχαν  την ευκαιρία να τον γνωρίσουν σαν χαρακτήρα, έχασαν την ευκαιρία να γνωρίσουν ένα σπουδαίο άνθρωπο. Είναι αυτός που είχε πει το καλοκαίρι του 1991 «Η στον Ολυμπιακό ή δεν πάω πουθενά»!

Αυτός που τον πήγαν «σηκωτό» στο κότερο του Βαρδινογιάννη και σηκώθηκε και έφυγε τρέχοντας.

Oύτε ψύλλος στον κόρφο Αεκτζήδων και Αρειανών…

POPULAR POST

Oύτε ψύλλος στον κόρφο Αεκτζήδων και Αρειανών…

Ποιος είναι αυτός; Μα φυσικά ο δικό μας Βασίλης Καραπιάλης, που σήμερα 13 Ιουνίου έχει τα γενέθλια του και έκλεισε τα 58 του χρόνια. Πότε πέρασαν 23 χρόνια από το τελευταίο αντίο ούτε που κατάλαβε κανείς. Ούτε και ό ίδιος για να λέμε την αλήθεια. Μεγάλωσε ο Βασίλης. Αλλά όσο περνούν τα χρόνια μεγαλώνει στις καρδιές μας και στις  καρδιές όλων των φιλάθλων του Ολυμπιακού. Αυτούς που τον έζησαν με τα μαγικά του μέσα στο γήπεδο, αλλά και αυτούς, τους νεότερους που τον απολαμβάνουν στα βίντεο της εποχής εκείνης. Και μονολογούν, «τι χάσαμε να βλέπουμε»…

Άτυχοι  αυτοί που δεν  τον είδαν να σηκώνει το πρώτο πρωτάθλημα μετά από πέντε χρόνια προσμονής. Άτυχοι αυτοί που δεν τον είδαν να κάνει αυτή την απίστευτη «λόμπα» στον Βάντσικ και να γυρίζει ένα παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό μόνος του. Άτυχοι αυτοί που δεν κατάφεραν να τον γνωρίσουν από κοντά και να διαπιστώσουν για τι παιδί μιλάμε.

Άτυχος και ο Δημήτρης Σαραβάκος(!) που ήταν αυτός που επέμενε  εκείνο το καλοκαίρι του 1991 όταν προσπαθούσε να πείσει την Βαρδινογιάννη να τον πάρει στον Παναθηναϊκό πάση θυσία. «Πάρε αυτόν και θα κάνουμε ομαδάρα», ήταν τα λόγια του Σαραβάκου, αλλά  ο Καραπιάλης είχε πάρει τις αποφάσεις του. Παρ ότι ήξερε ότι τα διοικητικά στον Ολυμπιακό ήταν τραγικά επί εποχής Σαλιαρέλη.

Άτυχοι και όσοι δεν τον είδαν να τα βάζει με είκοσι άτομα σε ένα μπουζουξίδικο πέντε η ώρα το πρωί γιατί κάποιος έβρισε τον Ολυμπιακό!!! Δεν μπορούσε να τον συγκρατήσει κανείς….

 Του αρκούσε όμως που θα παίξει στον Ολυμπιακό και εκπλήρωσε το όνειρο  που είχε από μικρό παιδί. Εντάξει χρωστάει πολλά στην Λάρισα, εκεί που ανδρώθηκε και ξεκίνησε την καριέρα του, αλλά ο Ολυμπιακός ήταν το κάτι άλλο για τον Βασίλη. Πέντε χρόνια περίμενε  για να έρθει το πρώτο πρωτάθλημα. Κάθε χρόνο έλεγε στον Καραταΐδη ότι του χρόνου θα το πάρουμε, αλλά δεν είχε υπολογίσει καλά. Μέχρι που ήρθε η στιγμή της αποθέωσης και της αναγνώρισης.

Τον έχω δει να κλαίει σαν παιδί μετά από μια ήττα από τον Παναθηναϊκό σε ένα τελικό κυπέλλου. Τον έχω δει να κλαίει από χαρά για ένα από τα τέσσερα πρωταθλήματα που κατέκτησε, (μετά του έγινε συνήθεια). Τον έχω δει να κλαίει όταν αποφάσισε να σταματήσει το ποδόσφαιρο.

Του πρότεινε ο Κόκκαλης 80 εκατομμύρια τιμής ένεκεν για άλλα δυο χρόνια, αλλά ο Βασίλης γύρισε και του είπε:

«Πρόεδρε σε ευχαριστώ αλλά  δεν θέλω να σε κοροϊδέψω. Τα γόνατα μου δεν είναι καλά και έχω πρόβλημα. Θέλω να φύγω από τον Ολυμπιακό με ψηλά το κεφάλι και όχι με γιούχα»!!!

Ποιος ποδοσφαιριστής στο κόσμο θα το έλεγε; Λίγοι. Αυτός ήταν ο Βασίλης Καραπιάλης που για εννέα χρόνια μας προσέφερε μαγικές και μοναδικές  στιγμές με την ερυθρόλευκη φανέλα και μας ανάγκασε να τον αναπολούμε ακόμα και τώρα μετά από τόσα χρόνια.

Χρόνια πολλά ρε Μπίλαρε και να ξέρεις  οι ατυχίες σε κάνουν πιο δυνατό….

Κώστας Σαμοθράκης

«Αντέχω ακόμα»…… Ένα υπέροχο «ταξίδι» που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1985 με πρώτο σταθμό την «Αθλητική Ηχω» σαν ρεπόρτερ Ολυμπιακού στο Μπάσκετ. Το ποδοσφαιρικό «σαράκι» όμως ήταν μέσα μου και το ποδόσφαιρο ανέκαθεν ήταν το πιο ελκυστικό άθλημα και αυτό τελικά με κέρδισε.

Λίγους μήνες στην ιστορική εφημερίδα και στη συνέχεια πρώτη «μεταγραφή» μου στο Φως των Σπόρ όπου παρέμεινα για πέντε χρόνια. Εκεί μπήκαν οι βάσεις για να ξεκινήσω και να καθιερωθώ στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού με τις πιο μεγάλες επιτυχίες, την αποκλειστική συνέντευξη του Λάγιος Ντέταρι και του Γιώργου Κοσκωτά! Για ξεκίνημα δε το λες και άσχημα.

Με «δάσκαλο» τον ΜΕΓΑΛΟ Θόδωρο Νικολαΐδη και τον Φαίδωνα Κωνσταντουδάκη δεν είναι εύκολο να αποτύχεις…. Στη συνέχεια η «Απογευματινή» και σιγά, σιγά άνοιξε και το τηλεοπτικό πεδίο(1991) με την παρουσία μου πάντα στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού, με πρώτο το Star canel, την ΕΡΤ και αργότερα στο Magic TV, όπου έμεινα για ένδεκα χρόνια.

Εν το μεταξύ από τον Μάιο του 1988, είχα γίνει ήδη μέλλος της εφημερίδας «Πρωταθλητής» με τον Σωτήρη Πουλόπουλο να είναι αυτός που μου έδειξε την μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και με στήριξε όσο κανείς άλλος. 22 προετοιμασίες στο εξωτερικό και αμέτρητα ταξίδια με τον Ολυμπιακό, είναι ένα επίτευγμα εδώ που τα λέμε και ένα σημάδι ότι έχεις καθιερωθεί στη συνείδηση του κόσμου. Και φυσικά να διαψεύσω όσους, στο ξεκίνημα, με παρότρυναν να μην ακολουθήσω αυτό το επάγγελμα γιατί οι δυσκολίες είναι μεγάλες και το μέλλον αβέβαιο…

Αντέχω ακόμα για όσους έχουν την απορία μετά από 37 χρόνια και η απάντηση για το πότε θα αποφασίσω να αποσυρθώ δεν είναι εύκολη. Όσο αντέχω και όσο με θέλουν, γιατί το μεράκι υπάρχει ακόμα και ο Ολυμπιακός είναι ένας τρόπος ζωής. Πόσο μάλλον όταν έχεις καταφέρει να συνδυάσεις το επάγγελμα με το χόμπι. Το πιο ιδανικό για μια καριέρα. Υπάρχει αντίρρηση;

Ακολουθήστε στο Google News το THRYLOS24 και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από το THRYLOS24