Ο Ιν Μπεόμ κάνει (αγωνιστικό) «θόρυβο», ο Ατρόμητος φέτος «έπεσε» όρθιος όχι… ξαπλωτός

Έγραφα στο προηγούμενο blog για μια δήλωση που έκανε ο Ινμπόμ στο εξωτερικό και με την οποία έδειχνε ότι σε χρόνο dt κατάφερε να καταλάβει πως παίζεται το παιχνίδι στην Ελλάδα. Είχε σταθεί στη μαζική άμυνα των αντιπάλων (αυτό υποφέρεται) και την τάση να… πέφτουν κάτω (αυτό ΔΕΝ υποφέρεται) παριστάνοντας τους τραυματίες για να κάνουν καθυστερήσεις «τρώγωντας» χρόνο από το ματς και αποτρέποντας να βρει ρυθμό το φαβορί και εκείνος που θέλει να επιτεθεί.

Ο Ατρόμητος χθες δέχθηκε το πρώτο γκολ στις καθυστερήσεις του πρώτου ημιχρόνου κι ενώ νωρίτερα είχε απειληθεί σοβαρά ενώ απέκρουσε και πέναλτι ο Γιαννιώτης του Ελ Αραμπί. Παρότι κινδύνεψε λοιπόν και κρατούσε το 0-0 ως το 45′ η ομάδα του Κόουλμαν δεν σκέφτηκε να κάνει καθυστερήσεις. Όχι κάτι εξόφθαλμο και εξοργιστικό τουλάχιστον. Οι παίκτες του ήταν… όρθιοι, όχι ξαπλωτοί. Για να καταλάβετε τη διαφορά, θυμηθείτε πως έπαιξε η ίδια ομάδα με άλλο προπονητή πέρυσι στο Γ.Καραϊσκάκης. Με προπονητή τον Άνχελ Λόπεθ τότε, είχαν… πονέσει τα μάτια μας. Είχαν γίνει… τσατάλια τα νεύρα μας.

POPULAR POST

ΘΥΡΑ 7: «Δεν υπάρχουν αρχηγοί αλλά Ολυμπιακοί – Αδέρφια είμαστε μαζί σας»

Οι παίκτες του Περιστερίου έψαχναν την παραμικρή αφορμή για να ξαπλώσουν στο χόρτο. Αργούσαν να εκτελέσουν τα ελεύθερα χτυπήματα που κέρδιζαν και γενικότερα είχαν καταστρέψει ένα ματς που μπαίνει άνετα στη λίστα με τα ματς δυσφήμιση του αθλήματος. Ακόμα κι έτσι ο Ολυμπιακός είχε κάνει τότε 19 τελικές στην πρεμιέρα του περυσινού πρωταθλήματος. Είχε παλέψει όσο μπορούσε να σκοράρει και να μην απωλέσει τους πρώτους βαθμούς στο πρωτάθλημα. Όμως όσο περνούσε η ώρα όλο και… ξάπλωναν με μεγαλύτερη συχνότητα οι φιλοξενούμενοι. Η διαφορά του περυσινού Ατρομήτου με τον φετινό που ήρθε στο Καραϊσκάκη ήταν η φιλοσοφία του προπονητή.

Ο Ολυμπιακός λοιπόν χθες (2/10) είχε την ευκαιρία να παίξει μπάλα. Ο Ατρόμητος προσπάθησε να αντισταθεί με το σωστό τρόπο, τον ποδοσφαιρικό όχι τον unfair. Και η ποιότητα του ρόστερ των πρωταθλητών έκανε τη διαφορά. Τα έκανε όλα ευκολότερα παρότι ήρθε στο φινάλε του α’ ημιχρόνου του πρώτο γκολ.

Νωρίτερα ωστόσο είχαν δημιουργηθεί οι προϋποθέσεις για άλλα τέρματα. Δεν υπήρξε παίκτης που υστέρησε από πλευράς ερυθρολεύκων. Απλά έλαμψαν κάποιοι και τράβηξαν πάνω τους όλα τα φώτα της δημοσιότητας με πρώτους όλων τους Μπακαμπού και Ινμπόμ. Εντάξει, για τον Μπακαμπού τι να πω; Έβαλε δύο γκολ, ήταν μέσα σε πολλές φάσεις όπως πρέπει να κάνει ένας φορ. Πιο πολύ θέλω να σταθώ στον Ινμπόμ. Μ’ αυτόν άρχισα το blog, μ’ αυτόν θα τον τελειώσω.

Τι παιχταράς είναι αυτός! Πόσο σημαντικός είναι για το σύνολο και δημιουργικά και ανασταλτικά! Δεν έκανε η απόκτησή του τον… κρότο που έκαναν άλλες όπως του Μαρσέλο και του Χάμες, ακόμα και του Μπακαμπού. Ωστόσο η εικόνα του στο γήπεδο κάνει σίγουρα τον ίδιο… θόρυβο. Τον καλό αγωνιστικό θόρυβο, αυτός που είναι εν τέλει και πιο σημαντικός.