Ο Ολυμπιακός βρήκε καλλιτέχνες της μπάλας, αυτό που του έλειπε. Πόσο ομόρφυνε το παιχνίδι της ομάδας όμως με αυτό το τρόπο; Γράφει ο Κώστας Σαμοθράκης....

Τι έλειπε από τον Ολυμπιακό; Ένας παικταράς στα χαφ να δημιουργεί παιχνίδι και να καλύψει το κενό του Φορτούνη. Ο Καρβάλιο μας συστήθηκε με τον καλύτερο τρόπο, αλλά αυτή την φορά μαζί με τον Βαλμπουενά έδωσαν …τα ρέστα τους και η μπάλα άρχισε να κυκλοφορεί κανονικά….

Ένας καλλιτέχνης της μπάλας (Καρβάλιο) μερικές φορές είναι αρκετός, πόσο μάλλον δυο( Βελμπουενά) για να αλλάξουν την εικόνα του Ολυμπιακού στο δεύτερο ημίχρονο και να τον οδηγήσουν σε μια εντυπωσιακή νίκη, αν και στο πρώτο μέρος οι ερυθρόλευκοι έδειχναν να «ζορίζονται» και να μην μπορούν εύκολα να βρουν φάσεις για γκολ στην καλοστημένη αμυντική διάταξη του Αστέρα.

ΘΥΡΑ 7: «Δεν υπάρχουν αρχηγοί αλλά Ολυμπιακοί – Αδέρφια είμαστε μαζί σας»
ΘΥΡΑ 7: «Δεν υπάρχουν αρχηγοί αλλά Ολυμπιακοί – Αδέρφια είμαστε μαζί σας»

Όμως όταν δίπλα στον Καρβάλιο που για ένα ακόμα παιχνίδι ήταν εξαιρετικός, μπαίνει και ο Ματιέ, τότε και θέαμα απολαύσαμε και πέντε γκολ και ένα Ολυμπιακό όπως θέλουμε να βλέπουμε και να απολαμβάνουμε από τα παλιά.

«Καλλιτεχνίες» από τους δυο «μπαλαδόρους» και η σκέψη του Μαρτίνς να ρίξει στο παιχνίδι τον Γάλλο δίπλα στον Καρβάλιο αποδείχτηκε ιδανική, γιατί στο πρώτο μέρος ο Πορτογάλος ήταν ο μόνος που ξεχώριζε με ουσία στο παιχνίδι του και προσπαθούσε, αλλά ήταν φανερό ότι ήθελε στηρίγματα και τα βρήκε στον Βαλμπουενά που ήταν μέσα στα τρία πρώτα γκολ.

Από εκεί και πέρα μίλησε η κλάση του Σωκράτη που με κεφαλιά ανοίξε το σκορ και στην συνέχεια ο Μασούρας που ξέρει καλά να βρίσκεται μέσα στις φάσεις και να στέλνει την μπάλα στα δίκτυα με απλό τρόπο.

Άφησε το πρώτο ημίχρονο, ρόλαρε στο δεύτερο…

Ένας Ολυμπιακός που όπως πάντα σπαταλά το πρώτο ημίχρονο χωρίς ουσία, αλλά καταιγιστικός στην επανάληψη έδωσε ρεσιτάλ και φυσικά η ομάδα του Μαρτίνς δείχνει να αρχίζει να βρίσκει ρυθμό, να κάνει φάσεις και φυσικά να επιστρέφει στα πολλά γκολ μετά από καιρό.

Για να γίνουν όμως όλα αυτά χρειάστηκε να μας δείξουν την μεγάλη του κλάση, δυο ποδοσφαιριστές με ποιότητα και ηγετικά προσόντα. Τον Ματιέ τον ξέρουμε και δεν ήταν έκπληξη, όμως ο Καρβάλιο μας συστήθηκε και πάλι και άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις, γιατί είναι ο παίκτης που έλειπε πολύ από την ενδεκάδα.

Αν δει κανείς τη κυκλοφορία της μπάλας θα καταλάβει το γιατί. Είναι σίγουρο ότι ο Μαρτίνς θα πρέπει να αισθάνεται απόλυτα ικανοποιημένος από αυτά που είδε στο ματς με τον Αστέρα Τρίπολης και τον καλύτερο φετινό Ολυμπιακό.

Κώστας Σαμοθράκης

«Αντέχω ακόμα»…… Ένα υπέροχο «ταξίδι» που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1985 με πρώτο σταθμό την «Αθλητική Ηχω» σαν ρεπόρτερ Ολυμπιακού στο Μπάσκετ. Το ποδοσφαιρικό «σαράκι» όμως ήταν μέσα μου και το ποδόσφαιρο ανέκαθεν ήταν το πιο ελκυστικό άθλημα και αυτό τελικά με κέρδισε.

Λίγους μήνες στην ιστορική εφημερίδα και στη συνέχεια πρώτη «μεταγραφή» μου στο Φως των Σπόρ όπου παρέμεινα για πέντε χρόνια. Εκεί μπήκαν οι βάσεις για να ξεκινήσω και να καθιερωθώ στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού με τις πιο μεγάλες επιτυχίες, την αποκλειστική συνέντευξη του Λάγιος Ντέταρι και του Γιώργου Κοσκωτά! Για ξεκίνημα δε το λες και άσχημα.

Με «δάσκαλο» τον ΜΕΓΑΛΟ Θόδωρο Νικολαΐδη και τον Φαίδωνα Κωνσταντουδάκη δεν είναι εύκολο να αποτύχεις…. Στη συνέχεια η «Απογευματινή» και σιγά, σιγά άνοιξε και το τηλεοπτικό πεδίο(1991) με την παρουσία μου πάντα στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού, με πρώτο το Star canel, την ΕΡΤ και αργότερα στο Magic TV, όπου έμεινα για ένδεκα χρόνια.

Εν το μεταξύ από τον Μάιο του 1988, είχα γίνει ήδη μέλλος της εφημερίδας «Πρωταθλητής» με τον Σωτήρη Πουλόπουλο να είναι αυτός που μου έδειξε την μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και με στήριξε όσο κανείς άλλος. 22 προετοιμασίες στο εξωτερικό και αμέτρητα ταξίδια με τον Ολυμπιακό, είναι ένα επίτευγμα εδώ που τα λέμε και ένα σημάδι ότι έχεις καθιερωθεί στη συνείδηση του κόσμου. Και φυσικά να διαψεύσω όσους, στο ξεκίνημα, με παρότρυναν να μην ακολουθήσω αυτό το επάγγελμα γιατί οι δυσκολίες είναι μεγάλες και το μέλλον αβέβαιο…

Αντέχω ακόμα για όσους έχουν την απορία μετά από 37 χρόνια και η απάντηση για το πότε θα αποφασίσω να αποσυρθώ δεν είναι εύκολη. Όσο αντέχω και όσο με θέλουν, γιατί το μεράκι υπάρχει ακόμα και ο Ολυμπιακός είναι ένας τρόπος ζωής. Πόσο μάλλον όταν έχεις καταφέρει να συνδυάσεις το επάγγελμα με το χόμπι. Το πιο ιδανικό για μια καριέρα. Υπάρχει αντίρρηση;

Ακολουθήστε στο Google News το THRYLOS24 και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από το THRYLOS24