Το πρόβλημα είναι μεγάλο, αλλά μεγαλύτερο είναι το κεφάλι σκυμμένο που είδα από κάποιους και το πάθος που έλειπε. Καταστροφή έχει γίνει μόνο στην Γάζα και στην Ουκρανία. Στον Ολυμπιακό ποτέ ρε. Γράφει ο Κώστας Σαμοθράκης....

Ένας Ολυμπιακός άξιος της μοίρα του. Ένας κακός Ολυμπιακός που είχα χρόνια να δω και να απογοητευθώ τόσο πολύ σε σημείο να θέλω να κλείσω την τηλεόραση και αν μπορούσα να την σπάσω.

Μετά από τόσα  χρόνια στο ρεπορτάζ και στα γήπεδα έφτασα στο σημείο να πω ΗΜΑΡΤΟΝ με αυτά που έβλεπα. Δηλαδή μια ομάδα με τα ερυθρόλευκα να παραπαίει και την Λαμία να μοιάζει με την «Μπαρτσελόνα»! Αυτή είναι η αλήθεια όσο και να μας πονάει, γιατί αυτός Ολυμπιακός δεν ήταν ομάδα  με τίποτα.

«Ποιος αρχηγός θα σηκώσει το τρόπαιο;» αναρωτιέται η UEFA! (photo)
«Ποιος αρχηγός θα σηκώσει το τρόπαιο;» αναρωτιέται η UEFA! (photo)

Άφησα να περάσουν αρετές ώρες μέχρι να αποφασίσω να γράψω, για να είμαι πιο ψύχραιμός, να μου φύγει η πρώτη «κρυάδα» και να δω πιο καθαρά όλα αυτά τα περίεργα που συνέβησαν την Τετάρτη το βράδυ στην Λαμία. Και αν θέλουμε να το παίξουμε και λίγο έως πολύ ρεαλιστές δεν μου κάνουν και μεγάλη εντύπωση, για τον απλούστατο λόγο το ότι κάτι δεν πάει καλά έχει ξεκινήσει σαν  σκέψη από το καλοκαίρι.

Κάτι δεν πάει καλά…

Όταν κάνεις 15 μεταγραφές και παίζουν οι τρείς, ε, τότε κάτι δεν πάει καλά. Και μην μου πει κανείς ότι για όλα φταίει ο Μαρινάκης που βάζει λεφτά και ότι του λένε το κάνει με όποιο και αν είναι το κόστος.

Αναπόφευκτα έπρεπε να αλλάξει προπονητή γιατί όταν υπάρχει πρόβλημα και μάλιστα σοβαρό ένας θα την πληρώσει. Φώναζε ο κόσμος (σωστά) γιατί δεν υπάρχει τεχνικός διευθυντής. Πήρε έναν με εξαιρετικό βιογραφικό (Κορδόν) και έφερε αυτός και τον  Μαρτίνεθ. Και όποιον παίκτη  του ζητούσαν τον έπαιρνε.

Δεν λέω ότι δεν υπάρχουν ευθύνες, αλλά κάπου όπα αυτό με τον Μαρινάκη. Άσε που τα όσα διαβάζουμε στα social media από τους «ειδικούς» είναι τα περισσότερα κατευθυνόμενα με σκοπό να διχάσουν τον κόσμο. Και να δείχνουν ότι ο Μαρινάκης είναι ο μοναδικός υπεύθυνος.  Και δυστυχώς τα έχουν καταφέρει σε μεγάλο ποσοστό γιατί οι αφελείς πάντα θα υπάρχουν ανάμεσα μας…

Όταν φτάνεις ολόκληρος Ολυμπιακός να τελειώνει ένα ματς και να έχει για κορυφαίο του παίκτη και μοναδικό διακριθέντα τον Πασχαλάκη τότε τι συζήτηση να κάνουμε. Όταν δεν παίρνει τίποτα ο προπονητής από τους Φορτούνη, Ποντένσε που είναι τα δυνατά του όπλα και οι υπόλοιποι απλά βρίσκονται στο γήπεδο, τότε δεν μπορείς να ψάχνεις δικαιολογίες. Και μέσα σε όλα αυτά και το πάθος που έλειπε. Όταν βλέπω κεφάλια κατεβασμένα και πρόσωπα σκυθρωπά αυτό δεν μου αρέσει καθόλου, αλλά και δείχνει ότι η ομάδα είναι σε κακή ψυχολογία. Κάποιος πρέπει να πατήσει ένα «κουμπί» για να συνέλθουν κάποιοι. Κάποιοι επέστρεψαν με το σώμα τους  από τις Χριστουγεννιάτικες διακοπές, αλλά το πνεύμα τους όχι.

Καλά κάνει ο Μαρινάκης και δεν ανανεώνει ακόμα  σε κανέναν τα συμβόλαια, γιατί παίκτες αξίας δεν πρέπει να έχουν μόνο απαιτήσεις, αλλά να ανταποκρίνονται σε αυτά που ζητάει ένας οργανισμός όπως ο Ολυμπιακός.

Δεν αναφέρομαι στον Φορτούνη γιατί και αυτός άνθρωπος είναι και έχει δικαίωμα να μην είναι καλός σε κάποια παιχνίδια. Ούτε και μπορούμε να τα περιμένουμε όλα από αυτόν. Να μπαίνει δηλαδή όπως στο ματς της Τρίπολης και να το καθαρίζει μόνος του.

Και τώρα τι κάνουμε;

Καλό το ερώτημα που ακούω από φίλους μου σε συζητήσεις που γίνονται, αν και οι «καφενειακές» συζητήσεις δεν μου αρέσουν γενικώς. Ούτε εμείς θα λύσουμε το πρόβλημα , ούτε οι «ειδικοί» στα socilal media που παραλαλούσαν μετά το τέλος του ματς. Τέτοια ευκαιρία που θα βρουν; Είναι αυτοί που την έχουν στημένη στην πρώτη στραβή για να «κράξουν» ανελέητα. Και δυστυχώς ο φετινός Ολυμπιακός έχει δώσει δικαιώματα.

Διαβάζεις ότι θέλεις, και ότι του κατέβει στο κεφάλι του καθενός.  Για να πούμε την αλήθεια έχει μια λογική αυτό, γιατί όταν βλέπεις τέτοιο θέαμα και μια ομάδα να παραπαίει  δεν είναι εύκολο να μείνεις απαθείς και να λες συνέχεια δεν πειράζει, πάμε για το επόμενο.

Για Ολυμπιακό μιλάμε. Έχω περάσει και πιο  δύσκολες στιγμές από αυτήν παλαιότερα, αλλά τότε δεν υπήρχε διοίκηση και ηγέτης να «το πάρει επάνω του». Τώρα υπάρχει, απλά φοβάμαι με αυτά που διαβάζει και ακούει από κάποιους ανόητους μην ξενερώσει. Ξέρετε δεν θέλει και πολύ να γυρίσει το μυαλό του ανθρώπου. Και μετά θα μονολογούμε τι κάνουμε; Γιατί ο «πόλεμος» συνεχίζεται και μάλιστα όσο περνά ο καιρός τόσο και μεγαλώνει σε ένταση.  Το ότι ο Ολυμπιακός παρουσιάζει αυτή την εικόνα και είναι τραγικός δεν σημαίνει ότι πρέπει να ξεχνάμε τι συμβαίνει στο παρασκήνιο και τι «παιχνίδια» παίζονται.

Η χρονιά είναι δύσκολη και οι μεταγραφές που θα  έρθουν δεν θα μπουν μέσα στο γήπεδο και  με ένα μαγικό ραβδί και θα τα αλλάξουν όλα. Πρέπει να περιμένουμε το καλύτερο, αλλά και το χειρότερο. Όμως τώρα θα πρέπει ο κόσμος να δείξει σύνεση και να κάνει υπομονή όσο και αν αυτή έχει εξαντληθεί. Ναι στην κριτική, αλλά όχι στην ισοπέδωση ρε παιδί μου, γιατί κάπου έχει χαθεί η μπάλα. Έχει δικαίωμα ο καθένας να ασκήσει κριτική εκείνος όμως  που έχει  διάθεση να βοηθήσει. Ο.Κ;

 Ξέρω θα πείτε τι μας λέει αυτός τώρα…

Εγώ απλά γράφω  την άποψη μου  γιατί ξέρω τι μπορεί να αλλάξει από την μια μέρα στην άλλη αρκεί να γίνουν κάποιες σωστές κινήσεις και να υπάρχει ηρεμία και καθαρό μυαλό.

Και κάποιοι από τους ποδοσφαιριστές να καταλάβουν που παίζουν γιατί φοβάμαι ότι είναι εκτός τόπου και χρόνου. Όσο για τον προπονητή προφανώς και δεν είναι ο ιδανικός για τον Ολυμπιακό, αλλά πρέπει να τον αφήσουμε να δουλέψει όσο μπορεί, γιατί αυτή η πίεση μόνο  κακό θα κάνουν. Να δούμε πως  θα τελειώσει η χρονιά και έχει ο θεός….

ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ έχει γίνει μόνο στην Γάζα και στην Ουκρανία. Στον Ολυμπιακό ποτέ…..

Κώστας Σαμοθράκης

«Αντέχω ακόμα»…… Ένα υπέροχο «ταξίδι» που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1985 με πρώτο σταθμό την «Αθλητική Ηχω» σαν ρεπόρτερ Ολυμπιακού στο Μπάσκετ. Το ποδοσφαιρικό «σαράκι» όμως ήταν μέσα μου και το ποδόσφαιρο ανέκαθεν ήταν το πιο ελκυστικό άθλημα και αυτό τελικά με κέρδισε.

Λίγους μήνες στην ιστορική εφημερίδα και στη συνέχεια πρώτη «μεταγραφή» μου στο Φως των Σπόρ όπου παρέμεινα για πέντε χρόνια. Εκεί μπήκαν οι βάσεις για να ξεκινήσω και να καθιερωθώ στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού με τις πιο μεγάλες επιτυχίες, την αποκλειστική συνέντευξη του Λάγιος Ντέταρι και του Γιώργου Κοσκωτά! Για ξεκίνημα δε το λες και άσχημα.

Με «δάσκαλο» τον ΜΕΓΑΛΟ Θόδωρο Νικολαΐδη και τον Φαίδωνα Κωνσταντουδάκη δεν είναι εύκολο να αποτύχεις…. Στη συνέχεια η «Απογευματινή» και σιγά, σιγά άνοιξε και το τηλεοπτικό πεδίο(1991) με την παρουσία μου πάντα στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού, με πρώτο το Star canel, την ΕΡΤ και αργότερα στο Magic TV, όπου έμεινα για ένδεκα χρόνια.

Εν το μεταξύ από τον Μάιο του 1988, είχα γίνει ήδη μέλλος της εφημερίδας «Πρωταθλητής» με τον Σωτήρη Πουλόπουλο να είναι αυτός που μου έδειξε την μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και με στήριξε όσο κανείς άλλος. 22 προετοιμασίες στο εξωτερικό και αμέτρητα ταξίδια με τον Ολυμπιακό, είναι ένα επίτευγμα εδώ που τα λέμε και ένα σημάδι ότι έχεις καθιερωθεί στη συνείδηση του κόσμου. Και φυσικά να διαψεύσω όσους, στο ξεκίνημα, με παρότρυναν να μην ακολουθήσω αυτό το επάγγελμα γιατί οι δυσκολίες είναι μεγάλες και το μέλλον αβέβαιο…

Αντέχω ακόμα για όσους έχουν την απορία μετά από 37 χρόνια και η απάντηση για το πότε θα αποφασίσω να αποσυρθώ δεν είναι εύκολη. Όσο αντέχω και όσο με θέλουν, γιατί το μεράκι υπάρχει ακόμα και ο Ολυμπιακός είναι ένας τρόπος ζωής. Πόσο μάλλον όταν έχεις καταφέρει να συνδυάσεις το επάγγελμα με το χόμπι. Το πιο ιδανικό για μια καριέρα. Υπάρχει αντίρρηση;

Ακολουθήστε στο Google News το THRYLOS24 και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από το THRYLOS24