Η «έκρηξη» του Ολυμπιακού μετά το γκολ της ΑΕΚ και ο συνδυασμός που αφήνει υποσχέσεις για μεγάλα πράγματα, αλλά προσεχώς…

Είδαμε πολλά θετικά και αρνητικά από τον Ολυμπιακό στο πρώτο ντέρμπι της χρονιάς και πραγματικά περίμενα με ενδιαφέρον να δω τη νέα ομάδα του Μαρτίνεθ στο πρώτο δυνατό τεστ. Γιατί η αλήθεια είναι ότι μέχρι τώρα στα τρία ματς πρωταθλήματος ναι μεν είδαμε ωραία πράγματα, αλλά άλλο το παιχνίδι με την ΑΕΚ και ο βαθμός δυσκολίας. Και άλλο αυτό με την Φράιμπουργκ που ακολουθεί την ερχόμενη Πέμπτη στο γήπεδο Καραϊσκάκη.

Αρχικά δεν άρεσε η περσινή ανορθογραφία για το πως μπαίνει στο γήπεδο. Αφού για ένα εικοσάλεπτο ο Ολυμπιακός μας θύμισε περσινές… κακές εποχές με τη νοοτροπία και το λάθος τρόπο προσέγγισης. Και αν δεν ήταν ο  τρομερός Πασχαλάκης να κάνει δυο εξαιρετικές επεμβάσεις τώρα ίσως μιλάγαμε για άλλο παιχνίδι και άλλο αποτέλεσμα.

Σεζόν τέλος για Μπιανκόν
Σεζόν τέλος για Μπιανκόν

Στα θετικά ότι η ομάδα μετά το γκολ του Πόνσε έβγαλε αντίδραση και έδειξε και πάλι πολλά από  τα καλά στοιχεία που έχουμε δει στο ξεκίνημα της χρονιάς, με σωστό πλάνο ανάπτυξης,  και με τον Φορτούνη να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες και να οδηγεί  τον Ολυμπιακό σε ένα καλό παιχνίδι για να έρθει η ισοφάριση, αλλά και να χαθούν και δυο καλές ευκαιρίες με τον Μασούρα και την κεφαλιά του Φρέιρε.

Μένουμε στο γκολ του Ελ Κααμπί που ήταν ένα δείγμα για το πως μπορεί να λειτουργεί η ομάδα καλά, τόσο σε δημιουργία, όσο και σε εκτέλεση από δυο παίκτες  στους οποίους ποντάρει σε μεγάλο βαθμό ο Μαρτίνεθ.

Δηλαδή τις ικανότητες που όλοι ξέρουμε τον Ποντένσε. Και το πως μπορεί να δημιουργεί προβλήματα από τα άκρα με την ποιότητα που διαθέτει. Αλλά και το πως πετάχτηκε στη φάση δανικά ο Μαροκινός για να στείλει την μπάλα στα δίκτυα. «Σεντερφορίσιο»  γκολ, αλλά και καλλιτεχνία από  τον Ντανιέλ.

Γκολ μαγεία θα το έλεγα

Είναι δυο ποδοσφαιριστές με ξεχωριστά χαρακτηριστικά που όταν ταιριάξουν με την πάροδο του χρόνου θα μπορούν να κάνουν πολλά και καλύτερα πράγματα στο γήπεδο.

Στο δεύτερο ημίχρονο είδαμε ένα άλλο ματς εντελώς διαφορετικό από  αυτό  του πρώτου 45λεπτου. Αυτό γιατί κάποια στιγμή οι δυο προπονητές προτίμησαν να «κλειδώσουν» την ισοπαλία χωρίς να ρισκάρουν. Ούτε ο Μαρτίνεθ, ούτε ο Αλμέιδα αναζήτησαν τη νίκη. Αυτό φάνηκε από τις αλλαγές που έκαναν στην διάρκεια του παιχνίδια. Ήταν ένα δείγμα για το τι είχαν στο μυαλό τους. Όπως λέει ο μεγάλος Νίκος Αναστόπουλος όταν ένα ματς δεν μπορείς να το κερδίσεις, τότε προσπάθησε να μην το χάσεις.

Και αυτό έκαναν  οι δυο τεχνικοί σε μια προσπάθεια να εξασφαλίσουν τον πόντο και να πάνε στα σίγουρα. Ειδικά ο Μαρτίνεθ που με την αλλαγή του Φορτούνη από τον Ιμπόρα έκανε σαφείς τις  προθέσεις του. Να μαζέψει το κέντρο και να γίνει καλύτερος στο ανασταλτικό κομμάτι. Βλέποντας μάλιστα ότι ο Έσε δεν ήταν στην καλύτερη του μέρα και ο Μαντί προσπαθούσε μόνος του να κρατήσει τις ισορροπίες, Με καλά τρεξίματα και πρωτοβουλίες, αλλά χωρίς στηρίγματα. Ανακάτεψε την τράπουλα με την είσοδο του Μπιέλ και του Σκάρπα και σε πρόσωπα και σε σύστημα. Βέβαια δεν άλλαξαν πολλά πράγματα στον Ολυμπιακό.

Σα να… συμφώνησαν στην ισοπαλία

Σα να συμφωνήσαν και οι  δυο ομάδες (αυτή την αίσθηση είχα) στην ισοπαλία. Αυτό μου έδειχνε η συμπεριφορά τους στην επανάληψη και τελικά έτσι έγινε. Άλλωστε μη  ξεχνάμε ότι  βρισκόμαστε στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος. Αλλά και γιατί και οι δυο έχουν ευρωπαϊκές υποχρεώσεις την ερχόμενη Πέμπτη και δεν θα μπορούσαν να μην το έχουν στο μυαλό τους.

Προφανώς και στον Ολυμπιακό δεν πανηγυρίζουν την ισοπαλία με την ΑΕΚ, αλλά ήταν ένα αποτέλεσμα θετικό την συγκεκριμένη χρονική στιγμή.

Συμπέρασμα. Το ξέρουμε ότι ο Ολυμπιακός θέλει χρόνο ακόμα για να μας δείξει το καλό του πρόσωπο. Και μέχρι τότε κάπως έτσι θα κυλούν τα παιχνίδια. Μέχρι να βρει ρυθμό η ομάδα και να δέσουν  οι νέοι παίκτες με του παλιούς, ώστε να υπάρχει η κατάλληλη  χημεία.

Κώστας Σαμοθράκης

«Αντέχω ακόμα»…… Ένα υπέροχο «ταξίδι» που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1985 με πρώτο σταθμό την «Αθλητική Ηχω» σαν ρεπόρτερ Ολυμπιακού στο Μπάσκετ. Το ποδοσφαιρικό «σαράκι» όμως ήταν μέσα μου και το ποδόσφαιρο ανέκαθεν ήταν το πιο ελκυστικό άθλημα και αυτό τελικά με κέρδισε.

Λίγους μήνες στην ιστορική εφημερίδα και στη συνέχεια πρώτη «μεταγραφή» μου στο Φως των Σπόρ όπου παρέμεινα για πέντε χρόνια. Εκεί μπήκαν οι βάσεις για να ξεκινήσω και να καθιερωθώ στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού με τις πιο μεγάλες επιτυχίες, την αποκλειστική συνέντευξη του Λάγιος Ντέταρι και του Γιώργου Κοσκωτά! Για ξεκίνημα δε το λες και άσχημα.

Με «δάσκαλο» τον ΜΕΓΑΛΟ Θόδωρο Νικολαΐδη και τον Φαίδωνα Κωνσταντουδάκη δεν είναι εύκολο να αποτύχεις…. Στη συνέχεια η «Απογευματινή» και σιγά, σιγά άνοιξε και το τηλεοπτικό πεδίο(1991) με την παρουσία μου πάντα στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού, με πρώτο το Star canel, την ΕΡΤ και αργότερα στο Magic TV, όπου έμεινα για ένδεκα χρόνια.

Εν το μεταξύ από τον Μάιο του 1988, είχα γίνει ήδη μέλλος της εφημερίδας «Πρωταθλητής» με τον Σωτήρη Πουλόπουλο να είναι αυτός που μου έδειξε την μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και με στήριξε όσο κανείς άλλος. 22 προετοιμασίες στο εξωτερικό και αμέτρητα ταξίδια με τον Ολυμπιακό, είναι ένα επίτευγμα εδώ που τα λέμε και ένα σημάδι ότι έχεις καθιερωθεί στη συνείδηση του κόσμου. Και φυσικά να διαψεύσω όσους, στο ξεκίνημα, με παρότρυναν να μην ακολουθήσω αυτό το επάγγελμα γιατί οι δυσκολίες είναι μεγάλες και το μέλλον αβέβαιο…

Αντέχω ακόμα για όσους έχουν την απορία μετά από 37 χρόνια και η απάντηση για το πότε θα αποφασίσω να αποσυρθώ δεν είναι εύκολη. Όσο αντέχω και όσο με θέλουν, γιατί το μεράκι υπάρχει ακόμα και ο Ολυμπιακός είναι ένας τρόπος ζωής. Πόσο μάλλον όταν έχεις καταφέρει να συνδυάσεις το επάγγελμα με το χόμπι. Το πιο ιδανικό για μια καριέρα. Υπάρχει αντίρρηση;

Ακολουθήστε στο Google News το THRYLOS24 και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από το THRYLOS24