Ένας αστείος Ολλανδός, μία άμυνα προβληματική και ο Φορτούνης

Όσες φορές και να δεις το ματς θα αναρωτηθείς όπως και ο Ποντένσε μετά το παιχνίδι, πώς είναι δυνατόν να έχει χάσει ο Ολυμπιακός.

Κι όμως έχασε! Ήταν ένα ματς απ’αυτά που λες ότι όλα έγιναν με τα τέτοια ακολουθία που θα έφερναν στο τέλος αυτό το αποτέλεσμα. Όχι του σκορ, αλλά της ήττας.

POPULAR POST

«Θεέ μου κάνε μου ένα χατήρι»… η ανάρτηση της Θύρας 7 μετά την επική νίκη!

Μετά από την περσινή σεζόν που κάθε αγώνας του Ολυμπιακού. Ήταν ένα βασανιστήριο για τα μάτια και τα συναισθήματα των φίλων της ομάδας. Φέτος ήρθε η ηρεμία των θετικών αποτελεσμάτων και των προκρίσεων, αλλά και του καλύτερο ποδοσφαίρου.

Το Καραϊσκάκης γεμάτο, θετική ενέργεια στον κόσμο και αισιοδοξία για ένα καλό παιχνίδι απ’αυτά που είχε συνηθίσει ο Ολυμπιακός τον κόσμο του τα προηγούμενα χρόνια.

Ο αγώνας θα μπορούσε να έχει αρχίσει με τον ιδανικότερο τρόπο αν δεν χανόταν εκείνη η απίθανη ευκαιρία με το λάθος της άμυνας της Φράιμπουργκ αλλά κανέναν να μην μπορεί να την στείλει στα δίχτυα.

Θα μπορούσε να πει κανείς πως ήταν ένα… καμπανάκι για το τι θα επακολουθήσει.

Ο Φρέιρε, τον οποίο δεν θέλω να αδικήσω. Αλλά δείχνει σημάδια ασταθούς για την ώρα αμυντικού κυρίως με την μπάλα στα πόδια, έκανε ένα λάθος που το κάνουν οι αμυντικοί που δεν έχουν καθαρό μυαλό και ισχυρή πίστη στον εαυτό τους όταν έχουν την μπάλα στην κατοχή τους.

Περιστροφή γύρω από τον εαυτό του και γύρισμα της μπάλας στον Πασχαλάκη, τόσο αχρείαστο που και ο Έλληνας τερματοφύλακας δεν ήταν σε…μουντ να βγει και να απομακρύνει, έμεινε στα δοκάρια του, η πάσα ήταν αδύναμη και το 0-1 ήρθε σε μία “κρύα” φάση.

Εκεί που ο Ολυμπιακός πίεζε πάρα πολύ την αντίπαλη άμυνα, είχε χάσει το άχαστο και είχε μπει για τα καλά ο κόσμος στην εξίσωση. Παγωμάρα. Θύμησες της περσινής σεζόν έκαναν την εμφάνιση τους.

Ο ανεκδιήγητος Ολλανδός και η σπασμένη μύτη του Έσε

Μέσα στην ταραχή του 0-1 και της ανάγκης του Ολυμπιακού αν αντεπιτεθεί έρχεται και μία φάση που σημάδεψε το παιχνίδι και αν ο διαιτητής και το VAR έκαναν σωστά τη δουλειά τους η Φράιμπουργκ θα έπαιζε με δέκα παίκτες από το 18ο λεπτό.

Ο Σάλαι είναι ξεκάθαρο από κάθε ριπλέι πως βγάζει τον αριστερό του αγκώνα επίτηδες προς το πρόσωπο του Έσε. Δεν ήταν σώμα με σώμα η φάση. Δεν ήταν τζαρτζ που απλά βρήκε τον αντίπαλο του, είχαν απόσταση και η αγκωνιά του ήταν για να χτυπήσει τον αμυντικό μέσο του Ολυμπιακού. Ξεκάθαρη φάση, με τον Ολλανδό Άλαρντ Λίντουτ να μην δίνει ούτε φάουλ, αλλά και το VAR να μην τον ενημερώνει για την φάση.

Ένα λάθος που άλλαξε όλη την εικόνα και τη ροή του αγώνα. Ο Ολυμπιακός χάνει έναν παίκτη που δουλεύει σε πολλά μέτρα μέσα στο γήπεδο. Είναι σκληρός, μακράρει ψηλά, χαλάει μπάλες, ενώ μπορεί και να σουτάρει από απόσταση. Με την αναγκαστική του αλλαγή ο Ολυμπιακός έχασε έναν παίκτη. Που στα εντός έδρας ματς είναι απαραίτητος και στην θέση του μπήκε ο Ιμπόρα, ο οποίος είναι ένας βαρύς αμυντικός μέσος, χωρίς πολλά τρεξίματα, που μένει και περιμένει, που έχει τη δύναμη στο τζαρτζ, δεν έχει την εύκολη πάσα.

Σε αυτά τα στοιχεία προσθέστε και το ότι η Φράιμπουργκ συνέχισε να παίζει με 11 παίκτες και όχι με δέκα.

Στις στιγμές που σου “φώναζαν” ότι θα γίνει η στραβή ήταν και το χαμένο τετ α τετ του Μασούρα και στη συνέχεια του Ελ Κααμπί στο 1-2/1. Τι είχαμε λοιπόν με τις χαμένες ευκαιρίες, 0-1 αντί για 1-0 και 1-2 αντί για 2-1.

Κόουτς, ο Κώστας απαγορεύεται να βγαίνει

Ο Κώστας Φορτούνης ήταν κι εχθές συγκλονιστικός. Ανάμεσα στους 22 ποδοσφαιριστές ήταν ο μεγάλος σταρ. Με τον τρόπο παιχνιδιού του, με το πώς ακουμπούσε την μπάλα, με το πώς απέφευγε τους αντιπάλους του και με το πώς άνοιγε όλο το παιχνίδι του Ολυμπιακού από τα αμυντικά χαφ (και κάποιες φορές και πιο πίσω) μέχρι τους Ελ Κααμπί και Μασούρα.

Όσο ήταν ο Κώστας στο παιχνίδι η Φράιμπουργκ ζούσε με την αγωνία του. Δεν… ξεμάκραινε, ήξερε πως ο τύπος αυτός μπορούσε να ανά πάσα στιγμή να βγάλει φάση. Αυτό δηλαδή που έκανε στο δεύτερο γκολ του Ελ Κααμπί. Μία σκέψη, μισό ακούμπημα με το “μυτάκι” και… πάρε βάλε στον Ελ Κααμπί που δικαιώνει απόλυτα εκείνους που τον έφεραν.

Η επιλογή του Μαρτίνεθ να τον βγάλει από το ματς, αποδείχθηκε μία εντελώς λάθος επιλογή. Ο Ολυμπιακός έψαχνε το 3 γκολ και την ανατροπή στο παιχνίδι. Ήθελε έναν παίκτη να ενώνει τις γραμμές και κυρίως έναν παίκτη να τον φοβούνται οι Γερμανοί.

Ο Κώστας βγαίνει και ο Ολυμπιακός κόβεται στη μέση. Η Φράιμπουργκ παίρνει καθολικά την μπάλα στα πόδια της. Και αισθανόσουν πως θα γίνει η στραβή αν δεν πάρουν και πάλι την μπάλα στα πόδια τους οι ερυθρόλευκοι. Ο Ολυμπιακός είναι ξεκάθαρα ομάδα κατοχής, ομάδα που θέλει την μπάλα στα πόδια της. Αισθάνεται καλύτερα έτσι και νιώθει περισσότεροι ασφάλεια. Όταν δεν την έχει και καλείται να αμυνθεί συνεχόμενα και να παίζει στο δικό του μισό, είναι το ίδιο ξεκάθαρο πως έχει πρόβλημα και πως δεν νιώθει άνετα και ασφάλεια.

Το τρίτο γκολ ήταν και πάλι γκολ κακής τοποθέτησης των παικτών του στο κόρνερ. Ήρθε το γκολ και χάθηκε ένα παιχνίδι που πραγματικά δεν άξιζε να το χάσει. Ίσως του βγει σε καλό, καθώς ξέρει ολοφάνερα πλέον τι πρέπει να κάνει. Να βελτιώσει την αμυντική του λειτουργία και να μην ξαναβγεί ο Φορτούνης από το παιχνίδι. Ας μπει στο ροτέισον του πρωταθλήματος. Ας έπαιζε 90 λεπτά χθες και να καθόταν στον πάγκο με την Κηφισιά την Κυριακή.

Είναι κρίμα να θυσιάζεται η τόση ποιότητα από τη μέση και μπροστά εξαιτίας των αμυντικών δυσλειτουργιών.

Και κάτι τελευταίο, το γράφω πολύ καιρό, επιμένω κι ας υπάρχουν κάποιοι που ακόμα (;) δεν είναι σίγουροι. Ο Μπιέλ είναι μονίμως αρνητικός. Είχε την ευκαιρία να δείξει πράγματα ως βασικός και μάλιστα στη θέση του αλλά δεν τα κατάφερε. Μου δείχνει σαν να μην προσπαθεί και πολύ για να δείξει, για να πετύχει. Έκανα μία, δύο ωραίες ενέργειες με την μπάλα στα πόδια, μακριά από τη αντίπαλη περιοχή, αλλά αυτό ήταν όλο. Καμία κίνηση χωρίς την μπάλα, καμία βοήθεια στα τελειώματα, χωρίς νεύρο, χωρίς πάθος, χωρίς φλόγα.