Μπορεί ο Ολυμπιακός να έδωσε δικαιώματα με τις αμυντικές του ανορθογραφίες, αλλά αυτός ο τύπος δεν μου έμοιαζε για διαιτητής… Γράφει ο Κώστας Σαμοθράκης.

Δεν είμαι από αυτούς που το ψάχνω πολύ με την διαιτησία και γενικά ποτέ δεν έψαχνα να βρω  φτηνές δικαιολογίες μετά από μια ήττα. Και να βρω πάτημα για το πως μας αδίκησε ο διαιτητής και πόσο επηρέασε το παιχνίδι. Έλα όμως  που την Πέμπτη το βράδυ ένας τύπος που τον έστειλε η ΟΥΕΦΑ να το παίξει διαιτητής έκανε απίθανα πράγματα.

Και ανάμεσα και χιλιάδες κόσμος που ήταν στις εξέδρες, μας εκνεύρισε σε μεγάλο βαθμό με τις αποφάσεις του. Πόσο μάλλον τους παίκτες του Ολυμπιακού. Έκανε μπαμ από μακριά αυτός ο εκνευρισμός στον τρόπο παιχνιδιού, τις αντιδράσεις, τις λάθος πάσες και γενικά το όχι ξεκάθαρο μυαλό.

Σεζόν τέλος για Μπιανκόν
Σεζόν τέλος για Μπιανκόν

Ξεκινάω από την φάση του 22 λεπτού που είναι και καθοριστική για την εξέλιξη του αγώνα.

Οι τραγικές αποφάσεις που στοίχισαν

Η αγκωνιά στον Έσε ήταν τόσο φανερή που την είδαν και οι… τυφλοί. Φάουλ και κόκκινη κάρτα και ο Ολλανδός δεν δίνει τίποτα! Και δεν δίνει το φάουλ γιατί ξέρει ότι αν το κάνει θα πρέπει να βγάλει και κάρτα( αφού πάει στο var) στον Γερμανό ποδοσφαιριστή. Δηλαδή ρε φίλε πόσο δύσκολο είναι να διαπιστώσει ότι βγάζει τον αγκώνα του. Του έσπασε τη μύτη και το παιχνίδι συνεχίστηκε σαν μην τρέχει τίποτα.

Πονηρή απόφαση που σε βάζει σε σκέψεις για το σκοπό που ήρθε στο Καραϊσκάκη ο «κύριος» Άλφρεντ Λιτχάουντ. Και να προστατεύσει  σε μεγάλο βαθμό την Φράιμπουργκ, αλλά και να προκαλέσει τον Ολυμπιακό με τις αλλόκοτες  αποφάσεις του. Χρειάστηκε να περάσουν περισσότερο από εξήντα λεπτά για να πάρει την απόφαση να βγάλει κίτρινες κάρτες στους Γερμανούς που τους άφησε να παίζουν σκληρά χωρίς καμία τιμωρία.

Και το αντίθετο, στους παίκτες του Ολυμπιακού με το παραμικρό, κάρτα. Πως να μην εκνευριστείς και πως να παίξεις μπάλα;

Έκανε μπάμ στο τελευταίο δεκάλεπτο ότι έψαχνε τρόπο να βάλει την Φράιμπουργκ στην περιοχή του Πασχαλάκη. Και αυτό φάνηκε από δυο φάουλ που δεν έδωσε ένα στον Ποντένσε και ένα στον Ροντινέι και άφηνε τις φάσεις να εξελιχτούν. Έτσι προήλθε και το τρίτο γκολ της Φράιμπουργκ. Αφού προηγουμένως υπήρχε καθαρό φάουλ στον Ποντένσε. Ο οποίος επειδή διαμαρτυρήθηκε δέχθηκε κίτρινη κάρτα. Ο άνθρωπος ήταν εκτός τόπου και χρόνου. Αν είναι η ΟΥΕΦΑ να μας στέλνει τέτοιους διαιτητές για το ελληνικό πρωτάθλημα καλύτερα ο κάθε… Σιδηρόπουλος!

Υπάρχουν μαρτυρίες των ανθρώπων του Ολυμπιακού ότι μετά το παιχνίδι στα αποδυτήρια ζήτησε συγγνώμη(!) για την φάση του 22ου λεπτού, αλλά και γενικά για κάποιος από τις αποφάσεις του.

Πάμε στο αγωνιστικό κομμάτι

Για να μην παρεξηγηθώ, φεύγω από τη διαιτησία. Πάμε στο αγωνιστικό κομμάτι εκεί που δυστυχώς είδαμε τις περσινές ανορθογραφίες που στοίχισαν σε μεγάλο βαθμό. Γιατί ο φετινός Ολυμπιακός από την μέση και επάνω είναι εξαιρετική ομάδα. Με ένα Φορτούνη στα καλυτέρα του και κορυφαίο του γηπέδου για άλλη μια φορά. Άλλωστε τα δυο γκολ που πέτυχε ο Ελ Κααμπί είναι δείγμα της δουλειάς που γίνεται επιθετικά. Αλλά αυτό δεν είναι αρκετό. Όσο για την πάσα του αρχηγού στον Ελ Κααμπί στο 2-2 αυτά τα κάνουν μόνο ποδοσφαιριστές μεγάλης κλάσης. Φορτούνης είναι αυτός…

Ο Φρέιρε είναι αργός και διάβασε λάθος τις φάσεις. Ο Ορτέγκα μέτρια εμφάνιση δεν βοήθησε ούτε αμυντικά ούτε επιθετικά. Ο Ρέτσος παρασύρθηκε από τον Φρέιρε και έκανε και αυτός λάθη. Και ένα πέναλτι που θα μπορούσε να το αποφύγει. Αλλά όχι και να ρίξουμε το ανάθεμα στον πιο σταθερό αμυντικό φέτος. Ο Ροντινέι καλός επιθετικά, αλλά στα μαρκαρίσματα έχει πρόβλημα.

Δεν ήρθε και η καταστροφή από μια ήττα στην πρεμιέρα. Αν και αλλιώς φανταζόμαστε το ματς αυτό με δεδομένο ότι η Φράιμπουργκ δεν είναι και κανένα θηρίο. Ούτε καλύτερη από πέρσι. Αλλά ήταν ένα ματς από αυτά που λες ότι όλα πήγαν στραβά και ανάποδα και είσαι αναγκασμένος να αποδεχτείς τη μοίρα σου. Και όταν κάνεις τόσα λάθη και έχεις και ένα απίθανο διαιτητή να σφυρίζει μόνο υπέρ της ομάδας με τα μαύρα. Τότε αναπόφευκτα θα έρθει και το κακό αποτέλεσμα.

Το σκεπτικό του Μαρτίνεθ

 Όμως ξέρουμε ότι ακόμα είναι νωρίς για να δούμε ένα Ολυμπιακό όπως τον έχει στο μυαλό του ο Μαρτίνεθ και μια ομάδα που να μπορεί να ξεπερνάει και τις δυσκολίες με κάθε διαιτητή που σου σπάει τα νεύρα, αλλά και κάποια λάθη που αναπόφευκτα θα γίνουν. Όμως αυτά τα λάθη στην άμυνα και στο ανασταλτικό κομμάτι θα πρέπει να περιοριστούν και ο προπονητής να δουλέψει επάνω στις φάσεις που δεν υπάρχει σωστή αντίδραση. Και δεν μιλάμε μόνο για την άμυνα, αλλά και για τον άξονα, γιατί ο Μαντί δεν ήταν σε καλή μέρα και ο Εσε αποχώρησε με τον τραυματισμό του.

Η άποψη μου πριν από το ματς ήταν ότι ο Μαρτίνεθ έπρεπε να ξεκινήσει με σύστημα 4-3-3 και με τον Ιμπόρα στο αρχικό σήμα μαζί με τον Μαντί και τον ¨Εσε, για να δέσει το κέντρο και να κάνει ένα πιο συντηρητικό παιχνίδι. Γιατί ξέρουμε ότι η Φράιμπουργκ μπορεί να μην είναι  στα καλύτερα της αλλά είναι μια γερμανική ομάδα με ότι συνεπάγεται αυτό.

Και αφού διαπίστωσε από το ξεκίνημα του ματς το πρόβλημα που υπήρχε, γύρισε το σύστημα σε 4-4-2 βάζοντας το Μασούρα δίπλα στον Ελ Κααμπί και προσπάθησε με τετράδα στα χαφ να το μαζέψει. Αλλά μετά το πρώτο γκολ από τον Σαλάι, η μάλλον από τον… Φρέι, τα πράγματα δυσκόλεψαν πολύ, έστω και αν ο Ολυμπιακός έβγαλε αντίδραση χάρις κυρίως στην ποιότητα του μέσοεπιθετικά.

Δεν ήταν όμως ένα παιχνίδι πρωταθλήματος, αλλά ένα ευρωπαϊκό ματς, σε αυτά δηλαδή που το κάθε λάθος κοστίζει και αν δεν είσαι σοβαρός και συγκεντρωμένος θα το πληρώσεις. Συνεχίζουμε, γιατί ακόμα είμαστε στην αρχή και η ομάδα θέλει δουλειά και ο κόσμος  να κάνει υπομονή….

Κώστας Σαμοθράκης

«Αντέχω ακόμα»…… Ένα υπέροχο «ταξίδι» που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1985 με πρώτο σταθμό την «Αθλητική Ηχω» σαν ρεπόρτερ Ολυμπιακού στο Μπάσκετ. Το ποδοσφαιρικό «σαράκι» όμως ήταν μέσα μου και το ποδόσφαιρο ανέκαθεν ήταν το πιο ελκυστικό άθλημα και αυτό τελικά με κέρδισε.

Λίγους μήνες στην ιστορική εφημερίδα και στη συνέχεια πρώτη «μεταγραφή» μου στο Φως των Σπόρ όπου παρέμεινα για πέντε χρόνια. Εκεί μπήκαν οι βάσεις για να ξεκινήσω και να καθιερωθώ στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού με τις πιο μεγάλες επιτυχίες, την αποκλειστική συνέντευξη του Λάγιος Ντέταρι και του Γιώργου Κοσκωτά! Για ξεκίνημα δε το λες και άσχημα.

Με «δάσκαλο» τον ΜΕΓΑΛΟ Θόδωρο Νικολαΐδη και τον Φαίδωνα Κωνσταντουδάκη δεν είναι εύκολο να αποτύχεις…. Στη συνέχεια η «Απογευματινή» και σιγά, σιγά άνοιξε και το τηλεοπτικό πεδίο(1991) με την παρουσία μου πάντα στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού, με πρώτο το Star canel, την ΕΡΤ και αργότερα στο Magic TV, όπου έμεινα για ένδεκα χρόνια.

Εν το μεταξύ από τον Μάιο του 1988, είχα γίνει ήδη μέλλος της εφημερίδας «Πρωταθλητής» με τον Σωτήρη Πουλόπουλο να είναι αυτός που μου έδειξε την μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και με στήριξε όσο κανείς άλλος. 22 προετοιμασίες στο εξωτερικό και αμέτρητα ταξίδια με τον Ολυμπιακό, είναι ένα επίτευγμα εδώ που τα λέμε και ένα σημάδι ότι έχεις καθιερωθεί στη συνείδηση του κόσμου. Και φυσικά να διαψεύσω όσους, στο ξεκίνημα, με παρότρυναν να μην ακολουθήσω αυτό το επάγγελμα γιατί οι δυσκολίες είναι μεγάλες και το μέλλον αβέβαιο…

Αντέχω ακόμα για όσους έχουν την απορία μετά από 37 χρόνια και η απάντηση για το πότε θα αποφασίσω να αποσυρθώ δεν είναι εύκολη. Όσο αντέχω και όσο με θέλουν, γιατί το μεράκι υπάρχει ακόμα και ο Ολυμπιακός είναι ένας τρόπος ζωής. Πόσο μάλλον όταν έχεις καταφέρει να συνδυάσεις το επάγγελμα με το χόμπι. Το πιο ιδανικό για μια καριέρα. Υπάρχει αντίρρηση;

Ακολουθήστε στο Google News το THRYLOS24 και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από το THRYLOS24