Η περίπτωση Κένεντι δείχνει ότι στον Ολυμπιακό επί τέλους έχουν αποφασίσει να κάνουν επιλεγμένες κινήσεις και να κινηθούν πάνω σε σωστό πλάνο. Γράφει ο Κώστας Σαμοθράκης.

Θα μπορούσε να θεωρηθεί αποτυχία και μάλιστα με τις εντυπώσεις να είναι σε βάρος του Ολυμπιακού, αλλά συμβαίνει το αντίθετο. Αναφέρομαι στην περίπτωση της μεταγραφής του Κένεντι και της αλλαγής νοοτροπίας που υπάρχει πλέον στον σύλλογο. Είναι προφανές ότι με την παρουσία του Κορδόν έχουν αλλάξει πολλά πράγματα στο σύλλογο και στον τρόπο που έχουν αποφασίσει να προχωρήσουν στην  ενίσχυση της ομάδας.

 Όχι δηλαδή ότι γινόταν άλλες εποχές και με αποφάσεις της στιγμής που δεν οδηγούσαν πουθενά. Ήρθε ένας ποδοσφαιριστής με μεγάλες προσδοκίες όπως είναι ο Κένεντι, αλλά από την στιγμή που αποδείχτηκε ότι δεν μπορεί να βοηθήσει άμεσα στην ομάδα κρίθηκε σκόπιμο να μην ολοκληρωθεί η μεταγραφή και να ψάξει ο Ολυμπιακός για κάτι καλύτερο.  Και ας τον ήξερε τον Βραζιλιάνο ο Μαρτίνεθ και ας είχε πολλά από τα στοιχεία που χρειάζεται για να κάνει μια σοβαρή προσθήκη. Και ας πιέζει ο χρόνος.

Oύτε ψύλλος στον κόρφο Αεκτζήδων και Αρειανών…
Oύτε ψύλλος στον κόρφο Αεκτζήδων και Αρειανών…

 Το θέμα είναι ότι δεν θα μπορούσε να βοηθήσει εδώ και τώρα και αυτός είναι ο λόγος που χάλασαν όλα μετά τις ιατρικές εξετάσεις, αλλά και τα εργομετρικά που προβλημάτισαν και έδειξαν….stop.

Πλέον στον Ολυμπιακό έχουν αρχίσει να κινούνται σε άλλο επίπεδο και να περνάνε από κόσκινο κάθε μεταγραφή  έτσι  ώστε να μην την   ξανά πάθουν όπως συνέβη με άλλες περιπτώσεις και τα το πρόσφατο… παρελθόν. Ούτε πλέον το όνομα μετράει, ούτε η μεγάλη προσωπικότητα και οι εντυπώσεις, αλλά η ουσία  ο ποδοσφαιριστής που θα ταιριάξει με την φιλοσοφία του συλλόγου και τα θέλω του προπονητή.

Δυστυχώς  για τον Ολυμπιακό μοιάζει με μια κατάρα η περίπτωση των εξτρέμ με τον  Κένεντι να προστίθεται στους παίκτες που ευτυχώς δεν πρόλαβαν να ενσωματωθούν με την ομάδα και να μας απογοητεύσουν. Όπως συνέβη στο παρελθόν με πολλούς ποδοσφαιριστές που ήρθαν  για τα «φτερά», αλλά απέτυχαν παταγωδώς. Όπως ο Ραντζέλοβιτς, ο Μπρούνο, ο Ρόνι Λόπεζ, ο Μπρούμα, ο Ονιεκούρου, ο Γκάρι Ροντρίγκεζ και αρκετοί άλλοι που δεν είναι εύκολο να θυμηθείς. Γιατί όλα, αυτά τα χρόνια πέρασαν πολλοί αλλά κανείς δεν κατάφερε να μας αναγκάσει να θυμηθούμε τον Λουτσιάνο Γκαλέτι!!!

Θα μου πείτε που  τον θυμήθηκα τώρα τον σπουδαίο Αργεντινό που μας έκανε να νοσταλγήσουμε μεγάλες στιγμές;

Τον θυμήθηκα γιατί απλούστατα ένας τέτοιος εξτρέμ λείπει από  αυτόν τον Ολυμπιακό που θέλει να δημιουργήσει ο Μαρτίνεθ. Και έτσι όπως εξελίσσεται το ποδόσφαιρο ένας  (τουλάχιστον) καλός εξτρέμ μπορεί  να σου δώσει πολλές  επιθετικές λύσεις και να κάνει τη διαφορά. Αρκεί να  είναι καλός και στο τακτικό κομμάτι, κάτι που δίνει μεγάλο βάρος ο Ισπανός. Το ότι ο Ολυμπιακός απέρριψε την περίπτωση Κένεντι, που ήταν ένα μεγάλο όνομα,  δείχνει ότι θα πάει για κάτι πολύ καλύτερο και πιο ποιοτικό,  σύμφωνα με πληροφορίες.

ΥΓ 1 . Είναι φανερό ότι οι τοποθετήσεις του Κορδόν κατά την παρουσίαση του, ότι δεν θα γίνουν βιαστικές κινήσεις και όλα θα κυλήσουν μεθοδικά και στην ώρα τους,  δεν ήταν τυχαίες.

ΥΓ.2  Έχουν αλλάξει φιλοσοφία στον Ολυμπιακό και για αυτό θα πετύχει ο συνδυασμός διοίκησης και τεχνικού διευθυντή, που έπρεπε να είχε γίνει από πέρσι. Κάλιο αργά παρά ποτέ.

ΥΓ 3 Και οι εκπλήξεις θα συνεχιστούν για ότι έχει να κάνει με τα ονόματα που ακούγονται ότι  θα έρθουν. Αλλά να περιμένουμε και αλλά θα γίνουν….

Κώστας Σαμοθράκης

«Αντέχω ακόμα»…… Ένα υπέροχο «ταξίδι» που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1985 με πρώτο σταθμό την «Αθλητική Ηχω» σαν ρεπόρτερ Ολυμπιακού στο Μπάσκετ. Το ποδοσφαιρικό «σαράκι» όμως ήταν μέσα μου και το ποδόσφαιρο ανέκαθεν ήταν το πιο ελκυστικό άθλημα και αυτό τελικά με κέρδισε.

Λίγους μήνες στην ιστορική εφημερίδα και στη συνέχεια πρώτη «μεταγραφή» μου στο Φως των Σπόρ όπου παρέμεινα για πέντε χρόνια. Εκεί μπήκαν οι βάσεις για να ξεκινήσω και να καθιερωθώ στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού με τις πιο μεγάλες επιτυχίες, την αποκλειστική συνέντευξη του Λάγιος Ντέταρι και του Γιώργου Κοσκωτά! Για ξεκίνημα δε το λες και άσχημα.

Με «δάσκαλο» τον ΜΕΓΑΛΟ Θόδωρο Νικολαΐδη και τον Φαίδωνα Κωνσταντουδάκη δεν είναι εύκολο να αποτύχεις…. Στη συνέχεια η «Απογευματινή» και σιγά, σιγά άνοιξε και το τηλεοπτικό πεδίο(1991) με την παρουσία μου πάντα στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού, με πρώτο το Star canel, την ΕΡΤ και αργότερα στο Magic TV, όπου έμεινα για ένδεκα χρόνια.

Εν το μεταξύ από τον Μάιο του 1988, είχα γίνει ήδη μέλλος της εφημερίδας «Πρωταθλητής» με τον Σωτήρη Πουλόπουλο να είναι αυτός που μου έδειξε την μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και με στήριξε όσο κανείς άλλος. 22 προετοιμασίες στο εξωτερικό και αμέτρητα ταξίδια με τον Ολυμπιακό, είναι ένα επίτευγμα εδώ που τα λέμε και ένα σημάδι ότι έχεις καθιερωθεί στη συνείδηση του κόσμου. Και φυσικά να διαψεύσω όσους, στο ξεκίνημα, με παρότρυναν να μην ακολουθήσω αυτό το επάγγελμα γιατί οι δυσκολίες είναι μεγάλες και το μέλλον αβέβαιο…

Αντέχω ακόμα για όσους έχουν την απορία μετά από 37 χρόνια και η απάντηση για το πότε θα αποφασίσω να αποσυρθώ δεν είναι εύκολη. Όσο αντέχω και όσο με θέλουν, γιατί το μεράκι υπάρχει ακόμα και ο Ολυμπιακός είναι ένας τρόπος ζωής. Πόσο μάλλον όταν έχεις καταφέρει να συνδυάσεις το επάγγελμα με το χόμπι. Το πιο ιδανικό για μια καριέρα. Υπάρχει αντίρρηση;

Ακολουθήστε στο Google News το THRYLOS24 και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από το THRYLOS24