Σκελετός της Εποχής του Χαλκού είναι η αρχαιότερη περίπτωση αιμομιξίας πατέρα-κόρης
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ανασκαφή σε προϊστορικό νεκροταφείο της Ιταλίας έφερε στο φως τον σκελετό ενός άνδρα του οποίου η μητέρα ήταν και πρώτη θεία του. Παραμένει ωστόσο ασαφές αν η πρακτική της αιμομιξίας ήταν κοινωνικά αποδεκτή.
Ανασκαφή σε νεκροταφείο της Εποχής του Χαλκού στην Ιταλία έφερε στο φως τις αρχαιότερες γνωστές ενδείξεις αιμομιξίας ανάμεσα σε πατέρα και κόρη, με τους ερευνητές να υποψιάζονται ότι επρόκειτο για κοινωνικά αποδεκτό έθιμο.
Στις περισσότερες κοινωνίες, αρχαίες ή σύγχρονες, η αιμομιξία θεωρείται ταμπού, πιθανώς επειδή οι άνθρωποι αντιλήφθηκαν από νωρίς ότι η τεκνοποίηση μεταξύ συγγενών αυξάνει την πιθανότητα γενετικών διαταραχών.
Παρόλα αυτά, αρκετές περιπτώσεις αιμομιξίας έχουν τεκμηριωθεί στην αρχαιότητα, για παράδειγμα στις βασιλικές οικογένειες της αρχαίας Αιγύπτου. Ωστόσο οι περισσότερες γνωστές περιπτώσεις ήταν ενώσεις δευτέρου βαθμού, δηλαδή ενώσεις μεταξύ αδελφών.
Η νέα μελέτη αποκαλύπτει τώρα μια περίπτωση ένωσης πρώτου βαθμού, τον γιο ενός άνδρα και της ίδιας του της κόρης.
Οι ερευνητές μελέτησαν τα ευρήματα στη σπηλιά Grotta della Monaca στην Καλαβρία, η οποία χρησιμοποιήθηκε ως νεκροταφείο από το 1780 έως το 1380 π.Χ.
Απομόνωσαν DNA από 23 σκελετούς για να προσδιορίσουν τις μεταξύ τους σχέσεις, δεν περίμεναν όμως να βρουν ενδείξεις «ακραίας γονικής συγγένειας εξ αίματος».