Τελικά, έδρα στο ΟΑΚΑ φτιάχνει μόνο ένας: ο λαός του Ολυμπιακού!

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Υπάρχουν γήπεδα που… απλώς φιλοξενούν ποδοσφαιρικούς αγώνες. Και υπάρχουν στιγμές που ένας λαός μετατρέπει μια αχανή, παγωμένη εγκατάσταση σε πραγματική έδρα.
Το ΟΑΚΑ ανήκει στη δεύτερη κατηγορία, αλλά μόνο όταν παίζει ο Ολυμπιακός.
Το πρόσφατο παράδειγμα του τελικού Κυπέλλου Ελλάδας με τον ΟΦΗ είναι χαρακτηριστικό. Σε ένα στάδιο που συχνά θυμίζει εγκαταλελειμμένο εργοτάξιο, οι οπαδοί του Ολυμπιακού δημιούργησαν ατμόσφαιρα αντάξια των περιστάσεων. Από την είσοδο των ομάδων μέχρι τη λήξη και την απονομή, κάθε λεπτό ήταν εμποτισμένο με παλμό, πάθος και απόλυτη υποστήριξη.
Οι εικόνες κάνουν ήδη τον γύρο του διαδικτύου, όχι μόνο μέσα από τα κανάλια του Ολυμπιακού αλλά και από κινητά οπαδών του ΟΦΗ. Από τις απέναντι θύρες όπου βρίσκονταν οι Κρητικοί, ο κόσμος του Θρύλου τους καθήλωνε. Τους χάζευαν. Και δεν το κρύβουν. Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό. Στα τέλη της δεκαετίας του ’90 και στις αρχές των 00s, όταν ο Ολυμπιακός χρησιμοποιούσε το ΟΑΚΑ ως έδρα του, η ατμόσφαιρα ήταν πανομοιότυπη. Έδρα. Πίεση. Ρυθμός. Κόσμος. Το ίδιο και σε κάθε φορά που οι ερυθρόλευκοι είχαν κόσμο στο συγκεκριμένο γήπεδο. Ο Ολυμπιακός κουβαλά την έδρα μαζί του.
Ο κόσμος του τη χτίζει, την υποστηρίζει, την επιβάλλει. Δεν χρειάζεται προκάτ γήπεδα ή προσχήματα. Αρκεί να βρίσκεται εκεί.
Και απέναντι;
Ο Παναθηναϊκός χρησιμοποιεί το ΟΑΚΑ ως «έδρα». Και κάθε φορά η εικόνα είναι η ίδια: χιλιάδες άδεια καθίσματα, αποστάσεις που θυμίζουν μέτρα ασφαλείας, φωνές που χάνονται στο κενό. Το ΟΑΚΑ στα χέρια του Παναθηναϊκού παραμένει αυτό που είναι: ένα αχανές, απρόσωπο στάδιο που καταπίνει την ένταση. Δεν γίνεται έδρα. Δεν επηρεάζει τον αντίπαλο. Δεν δημιουργεί συνθήκες πίεσης. Απλώς υπάρχει.
Δεν μπορούν να το κάνουν έδρα όσες δεκαετίες κι αν περάσουν.
Η διαφορά είναι προφανής. Ο κόσμος του Ολυμπιακού ξέρει να σηκώνει το βάρος, να δίνει υπόσταση σε κάθε γήπεδο που πατά. Και το απέδειξε με απόλυτο τρόπο στον τελικό Κυπέλλου: ένα γήπεδο ψυγείο μετατράπηκε σε έδρα. Οι παίκτες πήραν ώθηση. Ο ρυθμός άναψε. Η ένταση άγγιξε τα όρια ευρωπαϊκού αγώνα.
Και το σημαντικότερο: αυτή την ατμόσφαιρα τη ζήλεψαν ακόμα και οι αντίπαλοι. Δεν ήταν λίγοι οι φίλοι του ΟΦΗ που παραδέχτηκαν –και δημοσίως ότι αυτό που ζούσαν από την πλευρά των ερυθρόλευκων δεν το είχαν ξαναδεί. Δεν παρατηρούσαν απλώς. Χάζευαν. Το πέταλο του Ολυμπιακού τραβούσε την προσοχή όλων.
Γιατί όταν λέμε «Θύρα 7», δεν μιλάμε για μια τοποθεσία. Μιλάμε για φαινόμενο. Μια πλευρά του γηπέδου που αλλάζει τη ροή των πραγμάτων. Και κανείς ούτε καν οι ουδέτεροι δεν μπορεί να το αρνηθεί αυτό. Το ΟΑΚΑ δεν γίνεται έδρα από μόνο του. Χρειάζεται ψυχή. Παρουσία. Πάθος. Και αυτά, τα φέρνει μόνο ο Ολυμπιακός!