Ένας από τους λόγους που ο Ολυμπιακός έφυγε με σκυμμένο το κεφάλι είναι ξεκάθαρα πως του έλειπε το πάθος για τέτοιου είδους αναμέτρηση, πόσο μάλλον απέναντι σε μία ομάδα που διψάει να σε κερδίσει…

Ο Ολυμπιακός έφυγε πληγωμένος από την ΟΠΑΠ Arena, παρά τις δηλώσεις Μίτσελ πως θα ήταν η πρώτη ομάδα που θα νικούσε εκεί μέσα. Ο Θρύλος έφυγε, έχοντας τσαλαπατήσει την εικόνα του, έχοντας πληρώσει τα πολλά λάθη του, που όμως δεν έγιναν μονάχα χτες. Τα λάθη είναι επαναλαμβανόμενα και… άλυτα, όπως βλέπουμε.

Σίγουρα, η ομάδα μας διαθέτει τρομερή ποιότητα, κανείς δεν μπορεί να το αποδοκιμάσει αυτό. Διαθέτει ποιοτικούς ποδοσφαιριστές, οι οποίοι ανεβάζουν επίπεδο τον Ολυμπιακό και είναι ικανότατοι στο να αλλάζουν καταστάσεις στον αγωνιστικό χώρο.

Παρόλα αυτά, για να φοράει κάποιος τη φανέλα του Ολυμπιακού, ανά τα χρόνια, χρειάζεται να έχει ΠΑΘΟΣ να έχει ΨΥΧΗ, πέραν του ταλέντου. Με την ΑΕΚ έπαιζες ρε Θρύλε. Μία ΑΕΚ που διψούσε, όχι μόνο να σε κερδίσει, αλλά αν μπορούσε θα σε διέσυρε. Είχε να σε κερδίσει πέντε χρόνια και από χτες… βγάζει γούστα πάνω σου!

Οι παίκτες μας δεν έβγαλαν τον απαραίτητο για τέτοια ματς, τσαμπουκά και το πλήρωσαν. Το ματς, καλώς ή κακώς… έκρινε εισιτήριο για τον τελικό μιας διοργάνωσης, του Κυπέλλου Ελλάδος. Δεν ήταν… αγώνας επίδειξης. Ούτε λάθη συγχωρούνται, ούτε πειράματα, αλλά ούτε και έλλειψη πάθους!

Ο Ολυμπιακός χτες, όχι απλά πήγαινε… δεύτερος σε κάθε μπαλιά, αλλά… τρίτος, τέταρτος και ούτω καθεξής. Δεν μας ταιριάζει ρε παιδί μου, δεν είναι στο DNA του ΓΑΥΡΟΥ, εμφάνιση σαν και την χτεσινή. Δε γυάλιζε το μάτι… και μοιραία ήρθε το αποτέλεσμα! Αλλά θα τα εξηγήσουμε αναλυτικότερα και σε άρθρο γνώμης στη συνέχεια…