Ένα υπέροχο ποστ ανέβασε από τον Νίκο Γαβαλά, για να τιμήσει τη μνήμη της Ειρήνης Παπά και του Κώστα Καζάκου.

Όπως πάντα, έτσι και τώρα, το post του Νίκου Γαβαλά είναι ουσιώδες και γεμάτο νόημα. Ένας φόρος τιμής, για τον Κώστα Καζάκο και την Ειρήνη Παπά, αλλά και ένα μήνυμα για τον κόσμο.

Δείτε το post:

Σύννεφα θανάτου σκέπασαν τον ουρανό μας, μετρώντας το τελευταίο διήμερο μεγάλες απώλειες για τον ελληνικό πολιτισμό. Η αρχαϊκή μορφή της Ειρήνης Παπά, η δυναμική προσωπικότητα του Κώστα Καζάκου και ο άνθρωπος που οραματίστηκε το Μουσείο της Ακρόπολης, Δημήτρης Παντερμαλής «πέταξαν» μακριά.

Τις ίδιες στιγμές «έφευγε» στην Ελβετία ο Ζαν Λυκ Γκοντάρ που κυνήγησε το ανείπωτο στην 7η τέχνη. Ένας άνθρωπος που θαύμαζε τον ελληνικό πολιτισμό.

Ούτως η άλλως θα μας σκέπαζαν σύννεφα, τιμώντας την Ημέρα Εθνικής Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το τουρκικό κράτος.

«Η ζωή συνεχίζεται. Μία είναι. Ανεπανάληπτη. Οι μέρες δεν ξανάρχονται. Πρέπει να τις ζήσεις», είναι τα λόγια του Κώστα Καζάκου που δανείζομαι καθώς επιχειρώ να βάλω σε τάξη τις σκέψεις μου σε ένα διάλειμμα των προετοιμασιών του αγώνα με τη Φράιμπουργκ.

Τέτοιες στιγμές η φράση του Πίερ Πάολο Παζολίνι φαντάζει αποκούμπι: «Το ποδόσφαιρο είναι η τελευταία ιερή παράσταση των καιρών μας. Κατά βάθος πρόκειται για ιεροτελεστία, αν και είναι μία απόδραση».

Και κάπως έτσι η ζωή συνεχίζεται.