Ο Παναγιώτης Κελεσίδης μιλάει για πρώτη φορά για την περιπέτεια με τον Κοροναιό.

Ήταν δυνατός και αγωνιστής από την εποχή που μεσουρανούσε στα γήπεδα. Άλλωστε δεν ήταν τυχαίο το παρατσούκλι που του είχε δώσει ο Γιώργος Δεληκάρης, «Λιοντάρι».

Το ίδιο αγωνιστής είναι και στην ζωή και το απέδειξε με την μεγάλη περιπέτεια που πέρασε ο Παναγιώτης Κελεσίδης με τον Κοροναιό. Μια μεγάλη δοκιμασία από την οποία βγαίνει δυνατός, έστω και αν όπως λέει έζησε ένα εφιάλτη.

Είναι τα πρώτα λόγια του ερυθρόλευκου τερματοφύλακα από τη στιγμή που βγήκε από το Νοσοκομείο και τώρα νοσηλεύετε σε κέντρο αποκατάστασης, σε μια προσπάθεια να επανέλθει δυνατός και να μπορεί να συνεχίσει την ζωή του φυσιολογικά.

Αναλυτικά όσα είπε:

«Έζησα ένα εφιάλτη με όλη τη σημασία της λέξης. Θα χρηστεί να περάσει μεγάλο χρονικό διάστημα για να το ξεπεράσω και να συνέλθω από αυτά που έζησα δυο μήνες και φυσικά κατάλαβα ακόμα καλύτερα πόσο σημαντική είναι η υγεία στον άνθρωπο και πως πρέπει να προσέχουμε για να έχουμε.

Το λέμε συνέχεια, αλλά μόνο αν περάσεις μια τέτοια δυσάρεστη εμπειρία καταλαβαίνεις ότι η υγεία είναι ένα πολύτιμο πράγμα και πρέπει να δίνουμε μεγάλη βάση και όχι να τα αφήνουμε όλα στη τύχη τους. Προσπαθώ να ξεχάσω τα όσα πέρασα όλο αυτό το διάστημα αλλά καλό είναι να τα αναφέρω για να ξέρουν κάποιοι και να καταλάβουν πόσο σημαντικό πράγμα είναι ο εμβολιασμός και ότι όλοι θα πρέπει να κάνουν το εμβόλιο και να ακούμε την ιατρική επιστήμη, γιατί μόνο έτσι θα ξεπεράσουμε το πρόβλημα.

Αν δεν είχα κάνει τα δυο εμβόλια δεν ξέρω αν θα ζούσα τώρα. Αυτό από μόνο του λέει πολλά για αυτό και όσοι διστάζουν θα πρέπει να αλλάξουν μυαλά για το καλό το δικό τους, αλλά κα των συνανθρώπων τους και τις οικογένειες τους. Ξέρεις τι είναι να είσαι μόνο σου σε ένα δωμάτιο και να μην έχεις επαφή με κανέναν; Να μην μπορείς να δεις τα δικά σου πρόσωπα και να μην ξέρεις τι θα συμβεί την επόμενη μέρα.

Όλα αυτά τα συναισθήματα τα ένοιωσα και για αυτό λέω ευχαριστώ το θεό που με βοήθησε να ξεπεράσω το πρόβλημα. Έχω χάσει είκοσι κιλά και νιώθω αδύναμος, όμως θα το ξεπεράσω και θα έρθω και πάλι σε φυσιολογικά επίπεδα.

Βέβαια έχω ακόμη δουλειά να κάνω στο κέντρο αποκατάστασης, όπου βρίσκομαι και προσπαθώ με στηρίγματα να περπατήσω σιγά, σιγά και να επανέλθω σε φυσιολογικά επίπεδα»

Ακόμα ο παλαίμαχος γκολκίπερ τονίζει: «Θέλω να εκφράσω την μεγάλη ευγνωμοσύνη μου σε κάποιους ανθρώπους που όλο αυτό το διάσημα, αλλά ακόμα και τώρα είναι δίπλα μου και με βοήθησαν. Πρώτα από όλα στον κύριο Μαρινάκη, γιατί αν δεν ήταν αυτός δεν ξέρω τι θα γινόταν.

Ο Ολυμπιακός είναι ένας τεράστιος οργανισμός που προσφέρει έργο, αλλά και δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον για τους παλιούς παίκτες και ο πρόεδρος έκανε τα πάντα να με στηρίξει σε αυτές τις δύσκολες στιγμές.

Το ίδιο ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Γιάννη Μώραλη, τον Αντώνη Γλύκα και τον Ανδρεία Μπονόβα που ήταν συνέχεια δίπλα μου. Ακόμα στους γιατρούς, Νίκο Βλαχάκο και Γιώργο Αντωνόπουλο, γιατί έπαιξαν σημαντικό ρολό άσο ήμουν στο Ζάνειο και με βοήθησαν και ψυχολογικά, αλλά και ιατρικά.»