Ο Θεοδωρίδης για όλους τους τερματοφύλακες που ήρθαν μετά από εκείνον να πάρουν θέση κάτω από τα γκολπόστ στον Ολυμπιακό ήταν ένα πρόσωπο – σημείο αναφοράς, ένα διαρκές παράδειγμα προς μίμηση.

Όταν ο Θωμάς Καρυπίδης κατεβαίνει από τις Σέρρες και τον Πανσερραϊκό στο μεγάλο λιμάνι για να υπερασπιστεί την εστία του Ολυμπιακού είχε περάσει σχεδόν μια 10ετία από τη στιγμή που ο Σάββας Θεοδωρίδης είχε επιλέξει να κρεμάσει τα παπούτσια του… Είμαστε πια στη σεζόν 1971-1972, τη πρώτη χρονιά του Νίκου Γουλανδρή, με τον «αδελφό Στέλιο» (ο Στυλιανός Παττακός, μέλος της ηγετικής τριανδρίας της Χούντας του ΄67) να «αλωνίζει» εντός και εκτός γηπέδων.

Αλλά, τι και αν έχουν περάσει 10 χρόνια από την αποχώρηση του Σάββα Θεοδωρίδη από την ενεργό αγωνιστική δράση, η κληρονομιά του είναι παρούσα στα αποδυτήρια του «Καραϊσκάκης». Ο Θρύλος από το πέρασμα του ως τερματοφύλακας ήταν ζωντανός σε τέτοιο βαθμό που λειτουργούσε καθοδηγητικά για ένα νέο ποδοσφαιριστή.

Διαβάστε περισσότερα εδώ…