Δεν είναι εύκολο για τον Καρβαλιάλ να παρουσιάσει μια ομάδα εδώ και τώρα που να γίνει ανταγωνιστική, αλλά οι προϋποθέσεις υπάρχουν

Για να πούμε την αλήθεια  και να μη  ζούμε σε άλλο πλανήτη δεν περίμενα να δω και τρελά πράγματα στο ματς με τον ΠΑΣ, από την στιγμή που υπήρχαν πέντε από τα νέα μεταγραφικά αποκτήματα στην ενδεκάδα. Και κανείς δεν μπορεί να έχει τέτοιες απαιτήσεις, γιατί αυτή τη στιγμή ο Ολυμπιακός ψάχνεται, το ίδιο και ο προπονητής που ακόμα δεν έχει προσαρμοστεί στα δεδομένα του συλλόγου, για το πως  δηλαδή πρέπει να προσεγγίσει τα ματς, αλλά και το κυριότερο να τα διαχειριστεί στην εξέλιξη.

 Όπως δηλαδή έγινε με τις αλλαγές που έκανε βγάζοντας τους δυο αμυντικούς χαφ, Έσε και Όρτα και έβαλε Τσικίνιο και Καρβάλιο!  Ατυχής που η έμπνευση του. Και ο Ολυμπιακός ενώ είχε ανέβει και είχε βρει ρυθμό παρ ολίγων να δεχτεί την ισοφάριση. Είναι χαρακτηριστική φάση που κέρδισε το πέναλτι ο παίκτης του ΠΑΣ που διήνυσε μια απόσταση στο μισό γήπεδο για να φτάσει απέναντι στον Ρέτσο που αναγκάστηκε να τον ανατρέψει, άσχετα αν η ανατροπή δεν ήταν μέσα στην περιοχή. Τον στηρίζω τον προπονητή, όπως και κάθε προπονητή, αλλά και αυτός θα πρέπει να διαβάζει καλύτερα τα παιχνίδια και να αποφεύγει τα πειράματα.

Ο Περράκης αφού δεν πήγε στο  var, ας κάτσει να δει ξανά την φάση του πέναλτι που έδωσε στον Ρέτσο. Καλό θα του κάνει…

—————————————————————————————————————–

Δηλαδή πέναλτι δεν υπάρχει, αλλά ο  Περράκης ήταν ….αλλού. Οι χαφ που έπρεπε να μαρκάρουν και να τον σταματήσουν ήταν αλλού και απλά κοίταγαν. Για αυτό έχω πει και άλλες φορές σε ένα γκολ που δέχεται  η ομάδα η ευθύνη δεν βαραίνει αποκλείστηκα την άμυνα, αλλά και τους χαφ που δεν ανταποκρίνονται στο ρόλο τους. Ώρα είναι να μας πουν ότι φταίει ο Ρέτσος για το γκολ….

Τέλος πάντων επί της ουσίας ο Ολυμπιακός στο δεύτερο ημίχρονο έβγαλε αντίδραση και το γκολ του Ντόι άνοιξε τον δρόμο για τη  νίκη που την άξιζε  έστω και αν ο αντίπαλος του έβαλε δύσκολα και ήταν αξιόμαχος. Φάνηκε για άλλη μια φορά ότι όταν μια ομάδα παίζει με ένδεκα παίκτες κάτω από την σέντρα, οι ερυθρόλευκοι ζορίζονται γιατί ακόμα δεν έχουν εξτρέμ που θα ανοίξουν το παιχνίδι. Ο Γρηγορίου ήταν καλά διαβασμένος. Ήξερε ότι η μπάλα δεν έπρεπε να φτάνει στον Φορτούνη και τον Ζέρσον Μαρτίνς και τους περιόρισε. Κάπου εκεί ήταν το πρόβλημα στο πρώτο 45λεπτό.

Ο Ζέρσον Μαρτίνς δεν είχε την ανάλογη απόδοση όπως στο Βικελίδης και είναι λογικό αυτό γιατί είχε μεγάλο διάστημα να παίξει μέχρι να έρθει στον Ολυμπιακό. Θέλει τον χρόνο του και αυτός, αλλά και οι Τσικίνο, Όρτα και Ναβάρο για να μπουν στο πνεύμα της ομάδας και να εφαρμόσουν το  πλάνο που έχει στο μυαλό του ο Καρβαλιάλ.  Αυτά δεν γίνονται από την μια μέρα στην άλλη.

Ήταν  μια νίκη που έφερε ηρεμία  και ψυχολογία εν όψη της συνέχειας και φυσικά για το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό την ερχόμενη Κυριακή. Σε αυτό το ματς περιμένω  να δω τον Ολυμπιακό τι αντίδραση θα βγάλει και αν μπορεί να παραμείνει κοντά στην κορυφή και να διεκδικήσει το πρωτάθλημα, έστω και αν αυτό φαντάζει δύσκολο με τα δεδομένα που υπάρχουν, αλλά και διαιτητές «εργαλεία» να του κόβουν βαθμούς με το έτσι θέλω και μάλιστα με προκλητικό τρόπο.

Μου άρεσε πολύ ο Τσικίνιο στο διάστημα που έπαιξε γιατί έδειξε στοιχεία που θέλει ο προπονητής και μπορεί να βοηθήσει σε μεγάλο βαθμό στο δημιουργικό κομμάτι, ενώ ο Ορτα περισσότερο στο ανασταλτικό, αλλά έχει και το box tou box που τον κάνει πολύτιμο για να κατεβαίνει  η μπάλα σωστά από την άμυνα στην επίθεση.  Και οι δυο βγάζουν περισσότερη σοβαρότητα και ποιότητα από τον Μαντί Καμαρά. Ο Ναβάρο πέτυχε το τρίτο  του γκολ από τότε που ήρθε στην Ελλάδα και δείχνει ότι είναι μέσα στις φάσεις, αλλά για φορ του Ολυμπιακό θέλει κάτι περισσότερο.

Για να  τον αισθανθούν οι αντίπαλες άμυνες. Όσο τον «ντουμπλάρει» ο Μασούρας και πηγαίνει δίπλα του σε ένα σχηματισμό  4-4-2,  έχει καλύτερες κινήσεις και στηρίγματα, αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνεται συνέχεια και σε όλα τα παιχνίδια. Γιατί ο Ολυμπιακός με τέτοιες ομάδες θα πρέπει να παίζει με δυο εξτρέμ.

Υ.Γ Για άλλη μια φορά ο Γιώργος Μασούρας απέδειξε πόσο πολύτιμος είναι για τον Ολυμπιακό. Αθόρυβος με δυο ασιστ , μαχητικός και ο παίκτης του προπονητή. Είναι άδικη η κριτική που γίνεται για τον παίκτη που τα δίνει όλα στο γήπεδο.