Ο Σπύρος Γρομητσάρης γράφει για τα όσα συμβαίνουν στον Ολυμπιακό, κυρίως όμως εντός αποδυτηρίων και όχι τόσο στο αγωνιστικό κομμάτι...

Μετά από ματς όπως αυτό με την Καραμπάγκ κάνεις χίλιες σκέψεις. Στο μυαλό μπερδεύονται όλα. Υπάρχει η λογική υπάρχει και το συναίσθημα. Είμαστε σε μια συγκυρία νομίζω που πρέπει να επικρατήσει το πρώτο. Καταλαβαίνω τη στενοχώρια όλων. Καταλαβαίνω και το συναίσθημα του θυμού. Καταλαβαίνω και την απογοήτευση. Όμως πάνω απ’ όλα καταλαβαίνω ότι επιβάλλεται να κατανοήσουμε πλήρως σε τι φάση είναι ο Ολυμπιακός. Και να έχουμε ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΕΣ επιθυμίες και απαιτήσεις από την ομάδα. Θέλουμε όλοι το καλύτερο σε θέαμα και αποτέλεσμα. Είναι ξεκάθαρο πως δεν μπορούμε να τα έχουμε, σίγουρα όχι και τα δύο μαζί.

Ο Ολυμπιακός έκανε ένα αρκετά καλό α’ ημίχρονο και δικαιούνταν να προηγηθεί στο σκορ. Δεν συνέχισε έτσι και μετά το 60ο λεπτό κατέρρευσε. Για να είμαστε δίκαιοι, όσο καλά λειτούργησε, σε μεγάλο βαθμό το πλάνο του Μίτσελ στην αρχή, άλλο τόσο άσχημα τα έκανε με τις αλλαγές του στη συμπλήρωση μιας ώρας αγώνα. Δεν μπορώ να ξέρω τι έβλεπε στις προπονήσεις από τον Μαρσέλο. Ξέρω τι είδα από τον Βραζιλιάνο και η αλήθεια είναι ότι δεν έδειξε σε ικανοποιητικό βαθμό ετοιμότητας όσο αγωνίστηκε. Δεν είναι ότι δεν ήθελε ή δεν προσπαθούσε αλλά ότι δεν μπορούσε.

Ο Ολυμπιακός αυτή τη στιγμή δεν δείχνει ανταγωνιστικός και ικανός για μεγάλα πράγματα στην Ευρώπη αλλά από την άλλη δεν τον κολακεύει να εμφανίζει εικόνα σαν και του τελευταίου ημιώρου έχοντας απέναντί του μάλιστα και μια ομάδα όπως η Καραμπάγκ. Μια χαρά ομάδα είναι οι Αζέροι αλλά όχι για να μοιάζουν και… Ρεάλ μέσα στο Γ.Καραϊσκάκης. Ο Ολυμπιακός λοιπόν πρέπει να συνεχίσει να δουλεύει. Σωματικά αλλά και πνευματικά. Αυτή η άνευ όρων παράδοση που παρατηρείται όταν δέχεται ένα γκολ και ύστερα οι αντίπαλοι φτάνουν με ευκολία στην περιοχή του και τα δίχτυα του πρέπει να σταματήσει. Και πρέπει να σταματήσει εδώ και τώρα με δουλειά στο πνευματικό κομμάτι. Δεν ξέρω πως θα γίνει, ξέρω ότι πρέπει να γίνει.

Το ματς με την Καραμπάγκ ανήκει στο παρελθόν. Έρχεται το δύσκολο εκτός έδρας ματς με τον ΟΦΗ στην Κρήτη για το πρωτάθλημα στο οποίο πρέπει να κερδίσει ο Ολυμπιακός. Όσον αφορά στην Ευρώπη, φυσικά και δεν θα τα παρατήσει ούτε πρέπει. Πρέπει να κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί στα τρία ματς που απομένουν και όπου βγει. Ακόμα και ένας βαθμός είναι πολύτιμος αφού δεν πρέπει να ξεχνάμε το ranking. Αν τώρα δυσκολεύεται με τους αντιπάλους που προκύπτουν στις κληρώσεις μπαίνοντας ως ισχυρός, φανταστείτε πόσο πιο δύσκολο θα είναι αν πέσει πιο χαμηλά κι αρχίσει να μπαίνει ως ανίσχυρος. Γι’ αυτό λοιπόν τονίζω ότι δεν υπάρχει το παραμικρό περιθώριο για παραίτηση ή εγκατάλειψη. Μάχη και όπου τον βγάλει.

ΥΓ: Φαντάζομαι ο Ινμπόμ δεν αγωνίστηκε από την αρχή επειδή δεν ήταν στο 100%. Δεν μπορώ να βρω άλλη λογική εξήγηση.

ΥΓ2: Ο (κατά συνθήκη) στόπερ Εμβιλά ήταν με διαφορά ο κορυφαίος κι αυτό σίγουρα δεν κολακεύει τους άλλους. Όμως, γενικώς η ομάδα λειτούργησε αρκετά καλά επί περίπου μία ώρα.