Ο Καρβάλιο είναι ο παίκτης που ταιριάζει στην ομάδα και μπορεί με την ποιότητα του να δώσει αυτά που ζητάει ο Μαρτίνς στο επιθετικό πλάνο με την δημιουργία και τις εμπνεύσεις του στο 4-2-3-1 πίσω από τον φορ. Γράφει ο Κώστας Σαμοθράκης...

Πόσο απλά είναι τα πράγματα αν δεν τα μπερδεύεις και δεν κάνεις πειράματα. Δεν είναι «σπόντα» για τον Μαρτίνς που έχει αποδείξει αυτά τα τέσσερα χρόνια, ότι έχει κάνει καλή δουλειά και έχει ανεβάσει επίπεδο τον Ολυμπιακό.

Όμως την Κυριακή το βράδυ στο παιχνίδι με τον ΟΦΗ φάνηκε ξεκάθαρα ότι όταν παίζουν οι κατάλληλοι παίκτες στις σωστές θέσεις, τότε ο Ολυμπιακός γίνεται πιο ομάδα και δεν ταλαιπωρείται σε ένα πλάνο που δεν του ταιριάζει.

Μια φύση επιθετική ομάδα θα πρέπει να παίζει κυριαρχικά και όχι «κρυφτούλι» όπως με την Αταλάντα. Τι έκανε ο Μαρτίνς στο ματς της Κυριακής; Κατ αρχάς έπαιξε ένα σύστημα 4-2-3-1 που ταιριάζει απόλυτα στον Ολυμπιακό και του δίνει πολλές λύσεις στο επιθετικό κομμάτι, έστω και αν ο αντίπαλος δεν ήταν δυνατός και ανταγωνιστικός.

Φρέσκαρε τη ομάδα με νέα πρόσωπα και τουλάχιστον δυο από αυτούς ήταν από τους πρωταγωνιστείς του ματς. Αρχικά ο Καρβάλιο. Μοιάζει να είναι πολυτέλεια ο Πορτογάλος για τον Ολυμπιακό. Και σε κάθε του εμφάνιση είναι και καλύτερος.

Ποιότητα, οξυδέρκεια, καλά τρεξίματα και ιδανικός να παίξει τον ρόλο πίσω από τον φορ, έτσι ώστε η μπάλα να φτάνει με ευκολία στους επιθετικούς. Ο Πορτογάλος έδειξε όλα του τα χαρίσματα και εξελίσσεται σε μια σημαντική προσθήκη και προφανώς ήταν λάθος η επιλογή να μην δηλωθεί στη λίστα για τα παιχνίδια με την Αταλάντα. Ο άλλος ήταν ο Γκάρι Ροντρίγκεζ.

Ο καθαρός εξτρέμ που έχει ανάγκη ο Ολυμπιακός αρκεί να είναι καλά και να μην ταλαιπωρείται από τους τραυματισμούς. Είναι αρκετοί δυο ποδοσφαιριστές να αλλάξουν την εικόνα της ομάδας προς το καλύτερο μέσα σε τρείς μέρες; Φυσικά και είναι αρκετοί, γιατί και οι δυο διαθέτουν τα στοιχεία που είναι απαραίτητα ώστε ο Ολυμπιακός να λειτουργεί σαν ομάδα.

Δεν είναι τυχαίο ότι οι ερυθρόλευκοι έκαναν την καλύτερη τους και πιο «γεμάτη» φετινή εμφάνιση, έστω και αν το σκορ τους αδικεί. Γιατί μαζί με τους Καρβάλιο μην ξεχνάμε ότι υπήρχε ο Ελ Αραμπί που είναι πολύ καλύτερος με την μπάλα στα πόδια και εκτός περιοχής από τον Τικίνιο και το μόνο που του λείπει είναι η ψυχολογία.

Σπουδαία εμφάνιση και αυτή την φορά από τον Κίτσο που παρουσιάζει μεγαλύτερη ενέργεια και φρεσκάδα από τον κουρασμένο Ρέαμπτσιουκ και ο Μπουχαλάκης που δίνει σιγουριά και βοηθάει στην πρώτη πάσα για να προσχωρήσει η μπάλα μπροστά και όχι να ταλαιπωρείται πίσω από την σέντρα, η να αναγκάζονται οι στόπερ να καταφεύγουν σε γεμίσματα. Το ξέρει και ο Μαρτίνς ότι αυτό το σύστημα ταιριάζει απόλυτα στον Ολυμπιακό και μας το παρουσίασε με τον καλύτερο τρόπο στο ματς με τον ΟΦΗ.

Το θέμα είναι να το συνεχίσει, αφού πλέον μετά τον αποκλεισμό από την Αταλάντα δεν υπάρχει λόγος να επιστρέψει και πάλι στο πλάνο με τρία στόπερ. Το έχουμε πει για να υλοποιηθεί αυτό το πλάνο με 3-4-3, 3-5-2 θα πρέπει να έχεις δυο φουλ μπάκ με μεγάλες δυνατότητες και μεγάλες προδιαγραφές, για να το στηρίξουν και αυτή την στιγμή δεν υπάρχουν στο ρόστερ.

Άλλωστε πλέον το πρωτάθλημα έχει κριθεί και στα εναπομείναντα παιχνίδια δεν χρειάζονται πειράματα και ένα συντηρητικό σύστημα για να καλύψουμε τα αμυντικά κενά. Ολυμπιακός και επίθεση πάνε μαζί χρόνια τώρα….