Βαλμπουενά και Χουάνγκ το πίστεψαν αλλά μπλέξαμε με τα αυτογκόλ, αν και ρεαλιστικά αυτός ο Ολυμπιακός δεν θα μπορούσε να κάνει μια τέτοια ανατροπή.

Όσο και αν ήθελες να δεις με καλή διάθεση την εξέλιξη του ματς, φάνηκε στο γήπεδο ότι ήταν δύσκολο μετά το σκορ του πρώτου αγώνα. Ήταν «βαρύ το φορτίο» για τους ερυθρόλευκους  αυτό το 3-0 έστω και αν στο πρώτο ημίχρονο το πάλεψαν και κατάφεραν να πετύχουν ένα γκολ ελπίδας με τον Βαλμπουενά. Ρεαλιστικά πως θα μπορούσε ο Ολυμπιακός, που εκτός των άλλων έδειξε ότι δεν έχει και ψυχολογία, να ανατρέψει το 3-0 του πρώτου αγώνα, από την στιγμή που δεν έκανε καμία σπουδαία εμφάνιση αν εξαιρέσουμε κάποια εκρήξεις στο πρώτο μέρος.

Πως θα μπορέσεις να φέρεις το παιχνίδι στα μέτρα σου, όταν τα λάθη στην άμυνα συνεχίζονται και όπως και στο πρώτο ματς, έτσι  και τώρα πέτυχες πάλι  ένα αυτογκολ! Πως θα μπορούσες να διεκδικήσεις κάτι όταν ξεκινάς το δεύτερο ημίχρονο και κάποιοι ήταν σε άλλο γήπεδο. Τρεις φάσεις και ένα γκολ έκανε η ΑΕΚ στα πρώτα επτά λεπτά της επανάληψης και αν δεν ήταν ο Πασχαλάκης να επέμβει ίσως βλέπαμε άλλη εξέλιξη στο παιχνίδι. Απροσεξίες, επιπολαιότητα, νευρικότητα και τα γνωστά αμυντικά προβλήματα που κάνουν την εμφάνιση του σε κάθε παιχνίδι και σε εκθέτουν ανεπανόρθωτα. Είναι και η αναθεματισμένη η  ψυχολογία που παίζει σημαντικό ρόλο ειδικά όταν κρέμονται όλα σε μια κλωστή. Και αυτή την εποχή στον Ολυμπιακό υπάρχει μια θολούρα…

Και εκεί που το σκορ είναι 1-0 και ελπίζεις, έρχεται ένα γκολ από τον Μπα που για άλλη μια φορά φάνηκε ότι  δεν είναι  ο στόπερ που μπορεί να βασιστεί ο Ολυμπιακός και να αποφεύγει τα λάθη. Ο Χουάνγκ ήταν μόνος του στον άξονα και προσπαθούσε με κάθε τρόπο να συμμαζέψει την κατάσταση όταν άρχισαν τα δύσκολα. Αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό. Ο Μπιέλ μακριά και πάλι από τον καλό του εαυτό και ο Μπακαμπού απομονωμένος. Έτσι έμεινε ο Βαλμπουενά να προσπαθεί να δώσει το σύνθημα, αλλά ούτε αυτό ήταν αρκετό, γιατί δεν υπήρχαν στηρίγματα και ο Φορτούνης που προσπαθούσε, αλλά χωρίς αντίκρισμα και καλά τελειώματα, όπως αυτός ξέρει για να δημιουργήσει προβλήματα.

Είναι απλά τα πράγματα, αυτός ο Ολυμπιακός δεν θα μπάσει ποτέ να κάνει μια τέτοια ανατροπή γιατί απλούστατα, βγάζει αδυναμίες και δεν έχει διάρκεια στο παιχνίδι του. Όσο υπήρχε στο ματς ο Γάλλος, κάτι πήγε να γίνει, αλλά κάποια στιγμή  αναπόφευκτα θα ερχόταν η κούραση. Είναι δυνατόν να βασίζεσαι σε ένα ποδοσφαιριστή 38 ετών; Και όμως αυτή είναι η αλήθεια για τον φετινό Ολυμπιακό, τουλάχιστον όπως φάνηκε στη ρεβάνς με την ΑΕΚ, αλλά και σε κάποια άλλα παιχνίδια που μπήκε αλλαγή και έβγαλε πάθος και αγωνιστικότητα.

Το γκολ του Γάλλου ήταν μια φάση η καλύτερη (σε δημιουργία και εκτέλεση), που έκανε ο Ολυμπιακός στο πρώτο ημίχρονο και η μπάλα κατέληξε στα δίκτυα. Όμως η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη γιατί η ΑΕΚ βρήκε τον τρόπο να αντιδράσει στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου και να πετύχει το γκολ που σου «κόβει τα πόδια», όπως λέμε στο ποδόσφαιρο. Από εκεί και πέρα έμεινε μόνο η αγωνιστική διάθεση για μια νίκη γοήτρου, που ήρθε χάρις το γκολ και πάλι από τον υπέροχο Χουάνγκ, αλλά μέχρι εκεί. Όλα είχαν κριθεί σε ένα μικρό διάσημα. Και στο φινάλε λες, όταν σε δυο ματς δέχεσαι δυο αυτογκόλ τι μπορείς να περιμένεις;

 Πρώτα ο Σαμασέκου στην «opap arena» με κεφαλιά και τώρα ο Μπα με μια «στραβοκλοτσιά» από αυτές που μόνο ένας κακός αμυντικός μπορεί να κάνει. Μια νίκη χωρίς κανένα κέρδος, αλλά τουλάχιστον αυτό το παιχνίδι να είναι οδηγός, για τη συνέχεια και το πως ο Ολυμπιακός θα καταφέρει να κερδίσει την ΑΕΚ στο επόμενο ματς πρωταθλήματος. Όχι όμως με τέτοια αμυντικά λάθη, γιατί τότε θα πάμε αλλού την συζήτηση. Αν και όσο ανοίγουμε συζήτηση για αυτό το θέμα άμυνας, τόσο θα πονάμε και θα προβληματιζόμαστε γα την επόμενη μέρα.