Ο Σπύρος Γρομητσάρης γελάει με 'κείνους που φωνάζουν τώρα για τη διαιτησία στο μπάσκετ ενώ ήθελαν να μας πείσουν επί χρόνια ότι δεν παίζει κανένα ρόλο και γελάει και με 'κείνους που... ξύπνησαν στο ποδόσφαιρο όταν αδικήθηκε ο Παναθηναϊκός στην ΟΠΑΠ Αρένα.

Σήμερα να μου επιτρέψετε να μην ασχοληθώ τόσο πολύ με τα ποδοσφαιρικά. Όχι γιατί θεωρώ ότι δεν υπάρχουν πράγματα προς συζήτηση. Υπάρχουν και είναι άπειρα. Απλά εμείς εδώ τα έχουμε συζητήσει εδώ και καιρό. Όταν κάποιοι δεν τα έβλεπαν ή έκαναν πως δεν τα έβλεπαν. Όταν ο Ολυμπιακός αδικούνταν και φώναζε στα δύο ντέρμπι με τον Παναθηναίκό, τον έλεγαν υπερβολικό ή πως βλέπει… φαντάσματα γιατί δεν αντέχει να μην είναι στην κορυφή.

Όταν την προηγούμενη Κυριακή η ΑΕΚ ευνοούνταν σκανδαλωδώς στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό και παρόλα αυτά άρπαζε ένα τρίμπαλο, πάλι τον έλεγαν υπερβολικό τον Ολυμπιακό. Τώρα λοιπόν που ήρθε η σειρά του Παναθηναϊκού να περάσει από την άλλη πλευρά και να βιώσει αδικία, ξαφνικά είδαν όλοι τι διαιτησίες έχουμε με την υπάρχουσα ΚΕΔ/ΕΠΟ! Σόρι αλλά μπήκε η άνοιξη, τώρα καταλάβατε τι παίζει; Τώρα καταλάβατε πόσο ανίκανος είναι ο Μπένετ κι εκείνος που τον επέλεξε; Τώρα… ξύδι.

Το μόνο που με νοιάζει είναι να αντέξει ο Ολυμπιακός, γιατί θα δεχθεί κι άλλο πόλεμο φυσικά, και να τερματίσει πρώτος κερδίζοντας το πιο (ή ένα από τα πιο, μην είμαι υπερβολικός και απολυτος) μάγκικο πρωτάθλημα της ιστορίας του. Αυτό έχει σημασία πια. Η ομάδα είναι πολύ κοντά πια, γύρισε από την… κόλαση του -12β. και είναι στο -3β. ενώ μόνο το μη πέναλτι του Άβιλα στη Λεωφόρο έφτανε για να είναι στην κορυφή με τον Παναθηναϊκό…

Πάω λοιπόν τώρα στο άλλο θέμα, το μπασκετικό. Για λόγους ψυχικής υγείας έχω σταματήσει εδώ και αρκετά χρόνια, από την εποχή Βασιλακόπουλου φυσικά, να παρακολουθώ τους αγώνες μπάσκετ στις εγχώριες διοργανώσεις. Αλήθεια το λέω. Και μιλάω για όλα τα ματς, φυσικά και τους τελικούς της Α1 του Ολυμπιακού με τον Παναθηναϊκό. Ούτε καν μέσω ίντερνετ ενημερωνόμουν από τα play by play των σάιτ. Ούτε έμπαινα social media γιατί υπάρχει… βροχή σχολίων κατά τη διάρκεια των αγώνων και με παρέσυραν.

Συνήθως έβλεπα κάτι άσχετο στην τηλεόραση έως ότου υπολογίσω ότι έχει τελειώσει το ματς και μπω σε σάιτ ή social να ενημερωθώ για το σκορ. Και να σας πω την αλήθεια τώρα είναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΤΙΚΟ να βλέπεις / ακούς / διαβάζεις όλους αυτούς που επί τόσα χρόνια μας έλεγαν ότι στο μπάσκετ 9 στις 10 φορές κερδίζει ο καλύτερος και δεν παίζει ρόλο η διαιτησία, αυτούς που μας έμαθαν τα non call, να «κλαίνε» για τη διαιτησία.

Ξαφνικά αυτοί που ήταν υπεράνω και βέβαιοι πως κερδίζει ο καλύτερος, βλέπουν ότι υπάρχει εις βάρος τους αδικία. Ξέρετε ποιά είναι η αδικία βέβαια, ότι δεν… ευνοούνται σκανδαλωδώς όπως είχαν συνηθίσει. Που έφταναν τα υπέρ τους 5 φάουλ ανά περίοδο πιο γρήγορα από την ταχύτητα 5G, πριν καν συμπληρωθεί 2λεπτο. Αυτοί τώρα λοιπόν παραπονιούνται. Ξαφνικά έμαθαν ότι υπάρχει διαιτησία και στο μπάσκετ και μπορεί να επηρεάσει ένα ματς. Για τις δικές τους ήττες τώρα βέβαια δεν φταίει η διαιτησία αλλά η αγωνιστική τους ανεπάρκεια, και οι αγωνιστικές καρπαζιές στην Ευρωλίγκα επί τόσα χρόνια πια από κάθε μεγάλη, μεσαία ή μικρή ομάδα αποτελούν την απόδειξη γι’ αυτό. Αν υπήρχε υποβιβασμός από την Ευρωλίγκα θα είχαν χαιρετήσει προ πολλού. Όπως προείπα βέβαια, είναι διασκεδαστικό για έναν Ολυμπιακό να βλέπει τον μπασκετικό Παναθηναϊκό να διαμαρτύρεται για τη διαιτησία. Συνεχίστε παιδιά, μέχρι… τέλους κι εσείς στη γκρίνια.

ΥΓ: Όλως… τυχαίως (εδώ γελάνε) η ΕΠΟ ανακοίνωσε σήμερα (20/3), κι αφού πλέον είδαν και οι… τυφλοί αλλά και οι πλέον αφελείς τι παίζεται με τη διαιτησία, ότι ο Μπένετ καλεί σε συνάντηση τους ανθρώπους των έξι ομάδων των πλέι οφ. Όχι άμεσα βέβαια, σε μία εβδομάδα. Να προλάβει να προετοιμάσει στις πάμφθηνες δικαιολογίες για την ανεπάρκειά του και φυσικά την ανεπάρκεια (κάποιοι βλέπουν δόλο, δεν μπορώ να είμαι σίγουρος) εκείνων που τον επέλεξαν.

Τώρα, ας του πει κανείς, είναι αργά για συσκέψεις και συζητήσεις. Εξάλλου δεν προσελήφθη για να συσκέπτεται αλλά για να κάνει τη δουλειά για την οποία καλοπληρώνεται. Και δουλειά του είναι να φροντίζει ώστε να βρίσκει και να ορίζει καλούς ξένους διαιτητές στα σημαντικά ματς που κρίνεται τίτλος (ή και υποβιβασμός) προκειμένου ΝΑ ΜΗΝ συζητάμε πριν, κατά τη διάρκεια και ΜΕΤΑ τα ματς για τις αποφάσεις τους. Μόνο για το ποδόσφαιρο θέλουμε να συζητάμε αλλά δεν μας βοηθάνε καθόλου ο Μπένετ και η ανεπαρκής παρέα του, οι συνεργάτες του δηλαδή.