Μιλάμε για μοναδικό επίτευγμα αυτό που πέτυχε ο Ολυμπιακός με την ΑΕΚ και το πως κατάφερε να χάσει ένα δικό του ματς.

Εντάξει για το νόμο του ποδοσφαίρου τα έχουμε ακούσει, ότι όταν χάνεις γκολ με το τσουβάλι η μπάλα θα σε τιμωρήσει, η αυτό που είχε πει ο Όσιμ για την Πορ@@@ την μπάλα. Όμως υπάρχουν και όρια και αυτό το έργο που είδαμε την Κυριακή του βράδυ δεν ήταν απλά ένα θρίλερ, αλλά έμοιαζε περισσότερο με  επιστημονικής φαντασίας.

Εκεί γύρω στο 80΄ και μετά τις τόσες χαμένες ευκαιρίες, είχαν αρχίσει να με «ζώνουν τα φίδια» και είχε αρχίσει να μπαίνει στο μυαλό  μου αυτό ο τίτλος που σκέφτηκα. Δηλαδή ότι ο Ολυμπιακός έπαιξε μόνος του και τελικά έχασε!

Κλειστή η Θύρα 7 με Λαμία!

POPULAR POST

Κλειστή η Θύρα 7 με Λαμία!

Πως μπορεί να έγινε αυτό; Πολύ απλά στο ποδόσφαιρο αν δεν τα δεις όλα τότε δεν θα φύγεις ποτέ χορτάτος από ένα γήπεδο. Το θέμα είναι το πως κατάφερε ο Ολυμπιακός ένα παιχνίδι που το σκορ θα πρέπει να ήταν τουλάχιστον 3-0 να το χάσει και μάλιστα με ένα γκολ στις καθυστερήσεις.

Γιατί αυτό είναι που πονάει περισσότερο, ο τρόπος δηλαδή που χάνεις και το χειρότερο ότι οριστικά μένεις εκτός τίτλου. Ας λέει ο Μεντιλίμπαρ ότι ακόμα δεν έχει τελειώσει τίποτα. Δηλαδή τι να περιμένουμε από τον Ολυμπιακό να κάνει οκτώ νίκες στα επόμενα παιχνίδια;

Το πιο αστείο της υπόθεσης είναι ότι οι ερυθρόλευκοι επί εποχής Μεντιλίμπαρ έκαναν το καλύτερο εκτός έδρας παιχνίδι τους στο πρωτάθλημα. Θα έλεγα ακόμα καλύτερο και από αυτό της Τούμπας με τον ΠΑΟΚ. Με την διαφορά ότι τότε πέτυχαν τέσσερα γκολ, ενώ την Κυριακή του βράδυ έβλεπες τις ευκαιρίες  να χάνονται τη μια μετά την άλλη και  σε έπιανε ζάλη. Απόγνωση για το πως ένα τέτοιο ματς το χάνεις και δίνεις το δικαίωμα στο αντίπαλο να πανηγυρίζει.

Μια ΑΕΚ πολύ χειρότερη από τα αναμενόμενα, γιατί απλούστατα την έκανε να δείχνει μικρή ομάδα ο εξαιρετικός Ολυμπιακός. Με μια ευκαιρία όλη και όλη και κερδίζεις το λες και επίτευγμα. Ο Μεντιλίμπαρ πήρε την «ταυτότητα» του Αλμέιδα.  Και στο στήσιμο και στις αλλαγές.

Και αφού ο προπονητής της ΑΕΚ έβλεπε την καταστροφή να έρχεται κάπου στο 85 λεπτό, κάνει μια αλλαγή για να σώσει τουλάχιστον τον βαθμό της ισοπαλίας. Βγάζει τον καλύτερο και πιο επικίνδυνο επίθετο του τον Γκαρσία και βάζει ένα χαφ, τον Λιούμπισιτς! Σου λέει άσε να πάρουμε τον βαθμό και να είμαστε και καλά. Και ξαφνικά πέφτει από την Ακρόπολη και βρίσκει και ένα πορτοφόλι!

Εδώ ταιριάζει γάντι αυτό το ΗΜΑΡΤΟΝ που έλεγε κάποιος. Βέβαια όλα αυτά δεν μπορεί να αποτελέσουν δικαιολογίες για τον Ολυμπιακό. Όταν χάνεις τόσες ευκαιρίες και στο τέλος κάνεις και το μοναδικό αμυντικό λάθος που κοστίζει τότε είσαι άξιος της μοίρας σου. Θέλεις να ανατρέψεις την κατάσταση στο πρωτάθλημα και στα δυο πρώτα ντέρμπι με Παναθηναϊκό και ΑΕΚ φεύγεις ηττημένος. ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ δυστυχώς γιατί έχω μάθει να είμαι ρεαλιστής και να μη βλέπω φαντάσματα ούτε να παίζω με τις πιθανότητες.

Το θέμα πλέον είναι τα δυο παιχνίδια με την Φενέρ, μήπως σώσεις την χρονιά μέσω Ευρώπης και το πως θα  φτιαχτεί το πλάνο για την επόμενη περίοδο. Πρωταπριλιά είναι σήμερα και σας το γράφω. ΑΕΚ – Ολυμπιακός 1-0!!! Ρε τι βλέπουν τα ματάκια μας. Το ζήσαμε και αυτό…

Κώστας Σαμοθράκης

«Αντέχω ακόμα»…… Ένα υπέροχο «ταξίδι» που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1985 με πρώτο σταθμό την «Αθλητική Ηχω» σαν ρεπόρτερ Ολυμπιακού στο Μπάσκετ. Το ποδοσφαιρικό «σαράκι» όμως ήταν μέσα μου και το ποδόσφαιρο ανέκαθεν ήταν το πιο ελκυστικό άθλημα και αυτό τελικά με κέρδισε.

Λίγους μήνες στην ιστορική εφημερίδα και στη συνέχεια πρώτη «μεταγραφή» μου στο Φως των Σπόρ όπου παρέμεινα για πέντε χρόνια. Εκεί μπήκαν οι βάσεις για να ξεκινήσω και να καθιερωθώ στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού με τις πιο μεγάλες επιτυχίες, την αποκλειστική συνέντευξη του Λάγιος Ντέταρι και του Γιώργου Κοσκωτά! Για ξεκίνημα δε το λες και άσχημα.

Με «δάσκαλο» τον ΜΕΓΑΛΟ Θόδωρο Νικολαΐδη και τον Φαίδωνα Κωνσταντουδάκη δεν είναι εύκολο να αποτύχεις…. Στη συνέχεια η «Απογευματινή» και σιγά, σιγά άνοιξε και το τηλεοπτικό πεδίο(1991) με την παρουσία μου πάντα στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού, με πρώτο το Star canel, την ΕΡΤ και αργότερα στο Magic TV, όπου έμεινα για ένδεκα χρόνια.

Εν το μεταξύ από τον Μάιο του 1988, είχα γίνει ήδη μέλλος της εφημερίδας «Πρωταθλητής» με τον Σωτήρη Πουλόπουλο να είναι αυτός που μου έδειξε την μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και με στήριξε όσο κανείς άλλος. 22 προετοιμασίες στο εξωτερικό και αμέτρητα ταξίδια με τον Ολυμπιακό, είναι ένα επίτευγμα εδώ που τα λέμε και ένα σημάδι ότι έχεις καθιερωθεί στη συνείδηση του κόσμου. Και φυσικά να διαψεύσω όσους, στο ξεκίνημα, με παρότρυναν να μην ακολουθήσω αυτό το επάγγελμα γιατί οι δυσκολίες είναι μεγάλες και το μέλλον αβέβαιο…

Αντέχω ακόμα για όσους έχουν την απορία μετά από 37 χρόνια και η απάντηση για το πότε θα αποφασίσω να αποσυρθώ δεν είναι εύκολη. Όσο αντέχω και όσο με θέλουν, γιατί το μεράκι υπάρχει ακόμα και ο Ολυμπιακός είναι ένας τρόπος ζωής. Πόσο μάλλον όταν έχεις καταφέρει να συνδυάσεις το επάγγελμα με το χόμπι. Το πιο ιδανικό για μια καριέρα. Υπάρχει αντίρρηση;

Ακολουθήστε στο Google News το THRYLOS24 και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από το THRYLOS24