Ψυχή, πάθος και… πόρωση!

Ένας ΘΡΥΛΟΣ, ήταν ο Ολυμπιακός απέναντι στην Κίμκι! Μία Ο-Μ-Α-Δ-Α με όλη τη σημασία της λέξης. Μας θύμισε άλλες εποχές, εποχές τις οποίες ναι μεν μπορεί να παθαίναμε συγκοπή και όσοι είχαν πρόβλημα καρδιάς ήταν επίφοβες, αλλά εποχές ωραίες. Αδρεναλίνη, πάθος, ψυχή στα ύψη για αυτή την ομάδα.

Αυτό που θα μείνει για πάντα σε αυτό το σύνολο είναι ο ορισμός «Do Or Die». Ναι, και πάλι όμως βρίσκει το τρόπο και μένει ζωντανή. Μία παράταση με Ζενίτ δεν τα καταφέραμε, δεύτερη με Παναθηναϊκό το ίδιο, ε ήρθε η τρίτη να είναι και η φαρμακερή. Μάλιστα ήρθε την κατάλληλη στιγμή μιας και μιλάμε για νίκη που ανεβάζει κατά πολύ την ομάδα για «8άδα».

POPULAR POST

Σλούκας μοιραίος, Αταμάν φευγάτος!

Το παιχνίδι έμοιαζε δικό μας. Έμοιαζε πως είχαμε τον απόλυτο έλεγχο και από δικά μας ΤΡΑΓΙΚΑ λάθη δώσαμε δικαιώματα. Αυτό όμως είναι και το Μπάσκετ. Εκεί που σε ανεβάζει σε κατεβάζει. Εκεί που σε κατεβάζει σε ξανά ανεβάζει. Δεν χρειάστηκαν πολλά. Ένα απλό time out ώστε να υπενθυμίσει σε όλους ποιος είναι πραγματικά ο Ολυμπιακός.

Το παιχνίδι στο 01:24, όλοι είπαν «ΤΕΛΕΙΩΣΕ». Λίγοι το πίστευαν. Λάθος! Ολυμπιακός είμαστε και δεν τα παρατάμε. Έχουμε κάνει πόσα και πόσα και θα έπρεπε να ξέρουν ο Θρύλος γιατί είναι ικανός και τι όχι. Μία ομάδα μοναδική στο να σε ταξιδεύει στο Everest. Από το -9 σε λιγότερο από ενάμιση λεπτό ο Θρύλος κατάφερε ισοφάρισε με έναν απίστευτο για ακόμα μία φορά Βασίλη Σπανούλη με το τρίποντο μαχαιριά από τα 8 μέτρα και έτσι οδήγησε το παιχνίδι στην παράταση. Εκεί υπήρχε μία ομάδα, εκεί υπήρχε ένας ρόλος. Κανείς πλέον δεν μπορούσε να πεί την λέξη «θα χάσουμε». Όλα ήταν υπέρ μας.

Ας αφήσουμε όμως τα του αγώνα και πάμε στους παίκτες. Όσα χρόνια κι αν περάσουν Σπανούλης και Πρίντεζης θα είναι αγέραστοι. Ζουν για τον Ολυμπιακό, ζουν για το Μπάσκετ. Η ηλικία δεν παίζει κανέναν απολύτως ρόλο. Μα κανέναν όμως. Ο Σπανούλης 37 ετών και αν δεί κανείς την φετινή του στατιστική κατηγορία απλά θα πεί είναι αδύνατον. Και όμως! Ο εμβληματικός αρχηγός μας παίζει λες και είναι 25, λες και είναι 30. Σαν να μην πέρασε μία μέρα. Ποιος Σβέντ; Ποιος Ροντρίγκεθ; Ποιος Ντε Κολό; Ποιος Καμπάτσο; Ποιος Καλάθης; Βασίλης Σπανούλης είναι ένας, για αυτό ας τον απολαύσετε όσο είναι ακόμα στα παρκέ. Μετά αν σταματήσει θα είναι αργά και θα τον αναπολήσουμε πολλές φορές.

Η στατιστική έχει καταρριφθεί! Μόλις 16 πόντοι τον χωρίζουν ώστε να γράψει μία ιστορία με ΧΡΥΣΑ γράμματα. Μία ιστορία η οποία είναι πέρα για πέρα Θρυλική. Πρώτος παντού! Και οι άλλοι απλά να απολαμβάνουν! Είναι άλλωστε το μόνο που μπορούν στη χολή που βγάζουν!

Η ιστορία συνεχίζεται και αν νομίζουν ότι ο Θρύλος θα παραδοθεί τόσο απλά είναι γελασμένοι! Η χρονιά συνεχίζεται…