Πότε πέρασε κιόλας ένας χρόνος;

Σαν σήμερα, πριν από έναν χρόνο, ο χρόνος σταμάτησε. Ο χρόνος λύγισε μπροστά στο μεγαλείο του Ολυμπιακού. Στις 29 Μαΐου 2024, στις 00:28 ώρα Ελλάδας, ένα ολόκληρο έθνος πάγωσε για μια στιγμή… και μετά εξερράγη.

Γιατί εκείνο το βράδυ, σε ελληνικό χώμα, λίγα χιλιόμετρα από το σπίτι μας, στη Νέα Φιλαδέλφεια, στην OPAP Arena, ο Ολυμπιακός η ιδέα, το σύμβολο, το πάθος μιας ολόκληρης χώρας, σήκωσε το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιο ανδρικής ομάδας στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.

POPULAR POST

Ολυμπιακός: Αντιπρόταση στη Μπράιτον, ο Μεντιλίμπαρ θέλει Μπουονανότε!

Πότε πέρασε κιόλας ένας χρόνος; Ήταν σαν χθες που τα δάκρυα χαράς κύλησαν στα πρόσωπα χιλιάδων. Που η νύχτα έγινε μέρα από τα καπνογόνα, τις ιαχές και τις κόρνες σε κάθε γειτονιά του Πειραιά, της Αθήνας, της Ελλάδας, της Ομογένειας. Από τα Μανιάτικα ως το Σικάγο. Από τη Θύρα 7 του Καραϊσκάκη, μέχρι την OPAP Arena, οι Ολυμπιακοί έγιναν ένα. Ένα σώμα. Μια φλόγα. Μια φωνή που φώναξε: Το σηκώσαμε!

Ο Ολυμπιακός του Μεντιλίμπαρ, της πίστης και της εσωτερικής δύναμης, της σιωπηλής υπεροχής και της ταπεινής αποφασιστικότητας, έγραψε ιστορία. Σε μια σεζόν ορόσημο, με φόντο την 100ή επέτειο από την ίδρυση του συλλόγου, η Ευρώπη γονάτισε μπροστά στον Θρύλο. Και ο Θρύλος τίμησε αυτή την παρακαταθήκη, σηκώνοντας ένα κύπελλο που χρόνια το ονειρευόμασταν, χρόνια φαινόταν μακρινό μα ποτέ ανέφικτο.

Γιατί ο Ολυμπιακός δεν ονειρεύεται. Ο Ολυμπιακός υλοποιεί.

Με το γκολ του Ελ Κααμπί, με τη φωνή του Γιώργου Θαναηλάκη να ραγίζει την τηλεόραση κάθε σπιτιού, με τη φωνή του λαού να ραγίζει τον ουρανό, ο Ολυμπιακός φώναξε το πιο μεγάλο «είμαστε εδώ». Όχι απλώς ως μια μεγάλη ελληνική ομάδα. Αλλά ως Πρωταθλητής Ευρώπης.

Και σαν να μην έφτανε αυτό, λίγες εβδομάδες νωρίτερα οι Νέοι του Ολυμπιακού είχαν κατακτήσει το UEFA Youth League, δείχνοντας ότι το μέλλον ήδη λάμπει με κόκκινο και άσπρο. Κανένας σύλλογος στην Ευρώπη, σε καμία άλλη χώρα, δεν κατάφερε ποτέ σε μια σεζόν να σηκώσει δύο ευρωπαϊκά τρόπαια της UEFA. Το κατάφερε ο Ολυμπιακός. Στα 99 του χρόνια. Λίγο πριν τα 100. Και έτσι, μπήκε στα εκατό ως ενεργός, περήφανος, ζωντανός και ακλόνητος Κυπελλούχος Ευρώπης.

Δεν ήταν μόνο οι τίτλοι. Ήταν το συναίσθημα. Ήταν το βράδυ εκείνο που οι δρόμοι γέμισαν με κόκκινες σημαίες και κορναρίσματα, που στα μπαλκόνια ανέμιζαν κασκόλ, που ο Πειραιάς δεν κοιμήθηκε. Ήταν τα μάτια των πατεράδων και των γιων τους, που είδαν μαζί το όνειρο να γίνεται πραγματικότητα. Ήταν τα τραγούδια, τα συνθήματα, τα τηλέφωνα που δεν σταματούσαν, τα social media που έλιωσαν από πανηγυρισμούς. Ήταν η ψυχή μας, χυμένη σε κάθε γωνιά του κόσμου, εκείνο το βράδυ.

Αυτός ήταν ο Ολυμπιακός. Αυτός είναι ο Ολυμπιακός. Αυτός θα είναι ο Ολυμπιακός.

Ένας χρόνος πέρασε. Μα τίποτα δεν ξεθώριασε. Η ανάμνηση είναι ζωντανή, δυνατή, ματωμένη από χαρά, φορτωμένη με υπερηφάνεια. Ήταν η κορυφαία στιγμή στην ιστορία του συλλόγου. Η κορυφαία στιγμή στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου και αθλητισμού. Η απόλυτη δικαίωση ενός αιώνα προσπάθειας, πίστης, αγώνα και μεγαλείου.

Ευλογημένοι όσοι ζήσαμε εκείνη τη μέρα. Ευλογημένοι όσοι μπορούμε να λέμε ότι «ήμουν κι εγώ εκεί». Γιατί ο Ολυμπιακός δεν είναι απλώς μια ομάδα. Είναι μια αιώνια ιδέα. Και από τις 29 Μαΐου 2024 και για πάντα, είναι Πρωταθλητής Ευρώπης.