Ο Ολυμπιακός βρίσκει για δεύτερο ματς λύσεις από στημένες φάσεις, δείχνοντας πως η δουλειά στο Ρέντη αποδίδει και προσθέτει νέο ισχυρό όπλο στην επίθεση.

Ένα από τα πιο σημαντικά κέρδη που είχε ο Ολυμπιακός στη Σύρο δεν περιορίζεται μόνο στα πέντε γκολ, στη δημιουργικότητα ή στην εμφάνιση των μεσοεπιθετικών. Το στοιχείο που ξεχωρίζει και δίνει πραγματικό βάθος στο παιχνίδι του Θρύλου είναι η σαφής βελτίωση στις στατικές φάσεις. Μια αδυναμία που «πονούσε» την ομάδα για χρόνια, αρχίζει πλέον να μετατρέπεται σε όπλο.

Για δεύτερη σερί αναμέτρηση, ο Ολυμπιακός βρίσκει δίχτυα έπειτα από σχεδιασμένη εκτέλεση. Μετά το γκολ του Αγιούμπ Ελ Κααμπί στο Αγρίνιο από κόρνερ του Γιαζίτσι, ήρθε νέα… υπογραφή στη Σύρο. Η φάση κύλησε με ακρίβεια, με πάσα-έκπληξη, σωστή κίνηση στο χώρο και τον Γιαζίτσι να ολοκληρώνει ιδανικά την κομπίνα. Μια εκτέλεση που δεν μοιάζει τυχαία, αλλά αποτέλεσμα ξεκάθαρης προπονητικής κατεύθυνσης.

Το ζήτημα των «στημένων» έχει συζητηθεί πολλές φορές στον Πειραιά. Για χρόνια, οι ερυθρόλευκοι δεν αξιοποιούσαν όσο έπρεπε τον όγκο των φάσεων που κέρδιζαν γύρω από την αντίπαλη περιοχή. Τώρα, όμως, η εικόνα αλλάζει. Η ποιότητα του Γιαζίτσι στις εκτελέσεις, οι καλύτερες κινήσεις στην περιοχή και η έμφαση στα μικρά τεχνικά στοιχεία βγάζουν αποτελεσματικότητα.

Το θετικό είναι πως στη Σύρο είδαμε όχι μόνο το γκολ, αλλά και πολλές ακόμη σωστά δουλεμένες στιγμές: γρήγορες πάσες, εναλλαγές, φαλτσαριστές μπαλιές. Όπως επίσης και προσπάθεια ανανέωσης των κομπινών. Μια ομάδα που επιτίθεται συνεχώς και γεμίζει την αντίπαλη περιοχή με παίκτες, οφείλει να «κεφαλαιοποιεί» τα κόρνερ και τα φάουλ της. Ο φετινός Θρύλος δείχνει πως επιτέλους το κάνει.

Αν αυτή η συνέπεια συνεχιστεί, οι «στημένες» μπορούν να γίνουν καταλύτης σε κλειστά παιχνίδια και σε έδρες όπου η κυκλοφορία της μπάλας δεν φέρνει εύκολα φάσεις.